Ο πρώτος αυτόπτης μάρτυρας δολοφονίας ενός από τα μεγαλύτερα ζώα του κόσμου, μιας ενήλικης μπλε φάλαινας από όρκες, αναφέρθηκε στη Δυτική Αυστραλία – με δύο ακόμη θανατηφόρες επιθέσεις που πραγματοποιήθηκαν από φάλαινες δολοφόνους σε μπλουζ να επιβεβαιώνονται από τότε.
Το αρχικό περιστατικό, στα τέλη Μαρτίου 2019, παρατηρήθηκε κατά τη διάρκεια μιας ετήσιας έρευνας για φάλαινες και δελφίνια που πραγματοποιήθηκε από το Κέντρο Ερευνών Κητωδών (CETREC WA) και το Project ORCA.
Διαβάστε επίσης: Γιατί οι φάλαινες δολοφόνοι επιτίθενται σε βάρκες; Ερωτήσεις και απαντήσεις ειδικών
Μόλις ένα δεκαπενθήμερο αργότερα, ένα μοσχάρι γαλάζιας φάλαινας σκοτώθηκε από όρκες στην ίδια περιοχή, συμπεριλαμβανομένων πολλών από τα ίδια άτομα, και το 2021 παρόμοια μοίρα είχε ένας ανήλικος, τα δύο περιστατικά που έγιναν μάρτυρες εταιρειών τσάρτερ τουρισμού. Οι τρεις δολοφονίες αναφέρθηκαν τώρα λεπτομερώς σε μια μελέτη στο περιοδικό Επιστήμη των Θαλάσσιων Θηλαστικών.
φάλαινες δολοφόνοι ή όρκα (Orcinus orca) είναι κορυφαίοι θηρευτές που είναι γνωστό ότι επιτίθενται στις φάλαινες καθώς και σε άλλα ευνοημένα θηράματα όπως τα καλαμάρια και τα ψάρια, αλλά είχαν καταγραφεί μόνο να σκοτώνουν και να τρέφονται με μοσχάρια φαλαινών ή ετήσιους, ιδιαίτερα γκρίζους, καμπούρες και μινκ.
Είχαν τεκμηριωθεί ότι παρενοχλούσαν μπλε φάλαινες (Μυϊκός βαλενόπτερα) πριν, αλλά δεν ήταν γνωστό ότι θα τους σκοτώσει.
Στο πρώτο περιστατικό, το οποίο διήρκεσε περίπου έξι ώρες, μια αγέλη από περίπου 14 όρκες υπό την ηγεσία των θηλυκών επιτέθηκε στην ενήλικη μπλε φάλαινα στην επιφάνεια των νερών βάθους 70 μέτρων.
«Δεν γνωρίζαμε αυτή τη μεμονωμένη γαλάζια φάλαινα πριν και δεν μπορούμε να πούμε ακριβώς πόσο υγιής ήταν, αν και την παρατηρήσαμε να προβάλλει μια ζωηρή, παρατεταμένη άμυνα ενάντια στην επίθεση, έτσι σε ένα σημείο δεν φαινόταν αδύναμη ή άρρωστη». είπε ο επικεφαλής ερευνητής του CETREC, John Totterdell Divernet.
Η στρατηγική της όρκας ήταν να εξαντλήσουν και να ακινητοποιήσουν τη γαλάζια φάλαινα και περιλάμβανε το δάγκωμα της ράχης της πτερύγιο νωρίς στην επίθεση.
«Η συντονισμένη επίθεση από πολλές φάλαινες δολοφόνους είχε ως αποτέλεσμα κάποια θηλυκά να χτυπήσουν την πλευρά της φάλαινας ενώ άλλα επιτέθηκαν στο κεφάλι», είπε ο Τότερντελ. «Κοντά στο τέλος, ένα θηλυκό ζώο πέταξε με το κεφάλι στο στόμα του μπλε, πιθανώς για να τραφεί από τη γλώσσα.
«Η φάλαινα αδυνάτισε περισσότερο και δεν είδαμε ξανά το κουφάρι. Μετά τη βύθιση του κουφώματος της φάλαινας, περίπου 50 φάλαινες δολοφόνοι βρίσκονταν στην περιοχή για να γλεντήσουν και να μοιράζονταν τη σάρκα του μπλε».
«Τα θηλυκά είναι σχεδόν πάντα υπεύθυνα για επιθέσεις όταν γενικά κυνηγούν και αναζητούν τροφή, όπως σε μικρότερα θηράματα όπως φάλαινες με ράμφος και μοσχάρια, από τα οποία έχουμε καταγράψει πολλές δεκάδες θηράματα», είπε ο Totterdell.
«Οι οικογενειακές ομάδες φαλαινών δολοφόνων είναι μητριαρχικές – τα μεγάλα, σκληροτράχηλα αρσενικά «φροντίζονται» από τις μητέρες τους το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους. Και όπως ανέφερε κάποτε ένας συνάδελφος: αν και περιφέρονται για να ζευγαρώσουν με άλλες οικογένειες, όπως οι Ιταλοί γιοι, πάντα επιστρέφουν στη μαμά!»
Στις άλλες δύο επιθέσεις που παρατηρήθηκαν, οι αρσενικές όρκες ήταν ενεργές καθώς και τα θηλυκά, με μοσχάρια όρκας να συμμετέχουν επίσης στην τρίτη επίθεση στο νεαρό. Τουλάχιστον 16 από τις ίδιες όρκες συμμετείχαν και στις τρεις επιθέσεις.
Καταδυτικά ψαλίδια, άλμπατρος και καταιγίδες προστέθηκαν στις χαοτικές σκηνές και προς το τέλος των μεταγενέστερων επιθέσεων εμφανίστηκαν και ομάδες από 100 και πλέον φαλαίνες πιλότους με μακριά πτερύγια.
Ένας πληθυσμός της νοτιοδυτικής Αυστραλίας που ανακαλύφθηκε πρόσφατα με περισσότερους από 140 όρκες εμφανίζεται συχνά το αυστραλιανό καλοκαίρι στα ανοιχτά της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας της υπολεκάνης του Μπρέμερ, όπου έγιναν οι επιθέσεις, και θα μπορούσε να είναι παρών όλο το χρόνο.
«Αυτοί οι τύποι είναι άγριοι, με προτίμηση στα καλαμάρια, τα ψάρια και τις φάλαινες με ράμφος», είπε ο Totterdell. «Τα τελευταία χρόνια οι καταγραφές του αριθμού των φαλαινών με ράμφος έχουν αυξηθεί. σε αυτή την περιοχή προϋπήρχαν επίσης του καμπούρα και του βιζόν.
«Προτείνεται ότι η θήρευση των φαλαινών δολοφόνων έχει εμποδίσει την ανάκτηση του πληθυσμού των γκρίζων φαλαινών στον Βορειοδυτικό Ειρηνικό, ωστόσο στην Αυστραλία, με πολλά είδη φαλαινών που είναι γνωστό ότι στοχοποιούνται από φάλαινες δολοφόνους, ο αντίκτυπος της θήρευσής τους σε αυτούς τους πληθυσμούς παραμένει άγνωστος. Είναι πιθανό οι μπλε φάλαινες ήταν από καιρό πηγή τροφής για τις φάλαινες δολοφόνους, που χρονολογούνται από την προ-εμπορική εποχή της φαλαινοθηρίας».
Ερωτηθείς εάν η θήρευση της όρκας θα μπορούσε να εμποδίσει την ανάκαμψη των γαλάζιων φαλαινών από τις ημέρες της εμπορικής φαλαινοθηρίας, το μέλος της ομάδας της μελέτης Bob Pittman του Πανεπιστημίου του Όρεγκον είπε. Divernet: «Γνωρίζουμε ότι σχεδόν όλοι οι πληθυσμοί γαλάζιων φαλαινών ανακάμπτουν, αν και μερικοί πολύ πιο αργά από άλλους.
«Προτείνουμε στην εργασία μας ότι όταν οι μπλε και άλλες μεγάλες φάλαινες σχεδόν εξοντώθηκαν από εμπορική φαλαινοθηρία κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα, όλες οι φάλαινες δολοφόνοι που θήραζαν αυτούς τους πληθυσμούς μπορεί να είχαν πεθάνει ή έπρεπε να βρουν άλλο θήραμα και το σύνολο δεξιοτήτων που απαιτούνταν για Τα θηράματα μεγάλων φαλαινών μπορεί επίσης να έχουν πεθάνει.
«Με τους πληθυσμούς των γαλάζιων φαλαινών να αρχίζουν να ανακάμπτουν, οι φάλαινες δολοφόνοι μπορεί να ανακαλύπτουν ξανά μια πηγή θηράματος που έχει χαθεί εδώ και 50-100 χρόνια».
«Αυτή η μελέτη, σε συνδυασμό με την πρόσφατη έρευνά μας, υπογραμμίζει την ανάγκη για αυξημένη κατανόηση της οικολογίας του πληθυσμού των φαλαινών δολοφόνων, ώστε να μπορούμε να προσδιορίσουμε καλύτερα τον αντίκτυπό τους στο θαλάσσιο οικοσύστημα στα αυστραλιανά ύδατα», δήλωσε ο Totterdell, ο οποίος είναι επίσης δεινός αυτοδύτης. Ωστόσο, η κατάδυση με όρκες είναι παράνομη στην Αυστραλία. Βίντεο της επίθεσης της όρκας φαίνεται εδώ.
Οι όρκες απελευθέρωσαν την καμπούρα;
Σε μια πιο ήπια συνάντηση τον περασμένο μήνα (10 Ιανουαρίου), καταγράφηκε ένας λοβός όρκας στον κόλπο Bremer να απελευθερώνει φαινομενικά μια ενήλικη φάλαινα από ένα σκοινί μπλεγμένο γύρω από την ουρά της.
Η ασυνήθιστη αλληλεπίδραση πιάστηκε βίντεο από drone που ανήκει στον τουριστικό πράκτορα Whale Watch Western Australia (WWWA). Οι παρατηρητές περίμεναν ότι οι συγκλίνουσες όρκες θα επιτεθούν στην ευάλωτη φάλαινα αρπάζοντας τα βατραχοπέδιλά της και κρατώντας την για να την πνίξουν, αλλά δεν παρουσιάστηκε τέτοια συμπεριφορά.
Η καμπούρα ήταν ένα ανθυγιεινό δείγμα, που παρατηρήθηκε σε μια εποχή που το είδος κανονικά τρέφονταν νότια στην Ανταρκτική. Μια μεγάλη αρσενική όρκα γνωστή ως Blade εθεάθη να κολυμπά κάτω από την ουρά της φάλαινας και φαινόταν να εξετάζει το σχοινί πριν φτάσει η Queen, η μητριάρχης του λοβού.
Μέσα στη ταραχή, οι παρατηρητές είπαν ότι «ένα μεγάλο κομμάτι του πράσινου σχοινιού που μπλέχτηκε αυτό το καμπούρι επέπλεε ελεύθερο πίσω του», αλλά δεν ήταν σε θέση να πουν εάν η Βασίλισσα βοήθησε εσκεμμένα ή κατά λάθος να ξεμπλέξει τη φάλαινα.
Οι όρκες ανασυντάχθηκαν και απομακρύνθηκαν καθώς ο καμπούρα κολύμπησε προς την αντίθετη κατεύθυνση, όπου οι παρατηρητές του WWWA μπορούσαν να δουν τα τραύματά του και να επιβεβαιώσουν ότι το μεγαλύτερο μέρος της γραμμής είχε πάει.
Υπέθεσαν ότι αν η διάσωση δεν ήταν εσκεμμένη, οι φάλαινες δολοφόνοι μπορεί να είχαν αποφασίσει ότι η προσπάθεια του κυνηγιού δεν θα άξιζε τον κόπο λόγω της αδυνατισμένης κατάστασης της φάλαινας. Ή μπορεί να έχουν ήδη φάει, ή να θεωρούν τους καμπούρες απλώς εκτός εποχής.
«Πέρασαν μια κουραστική μέρα κοινωνικοποιώντας μαζί και παρενοχλώντας τα ηλιόψαρα», ανέφερε η WWWA.
