ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΑ ΝΕΑ
Ένας τεράστιος όγκος καταδυτικής γνώσης και εμπειρίας έχει πάει με τον θάνατο του Dr John Bevan σε ηλικία 77 ετών – αν και ο βετεράνος δύτης του Ηνωμένου Βασιλείου έχει αφήσει πίσω του ένα σημαντικό έργο στο αποτύπωμα.
Ένας αναγνωρισμένος ειδικός στην ιστορία των καταδύσεων, ο Bevan ήταν ιδρυτικός πρόεδρος της Historical Diving Society (HDS) και παρέμεινε έτσι μέχρι το θάνατό του στις 3 Φεβρουαρίου. Συλλυπητήρια μηνύματα λέγεται ότι έπεσαν σήμερα στην κοινωνία. Ήταν επίσης συντάκτης του DIVER περιοδικότης αδελφής δημοσίευσης Underwater Contractor International.
Αφού αποφοίτησε από τη ζωολογία και τη φυσιολογία το 1967, ο Bevan πέρασε πέντε χρόνια εργαζόμενος στο Υπουργείο Άμυνας, και έγινε επικεφαλής του Τμήματος Περιβαλλοντικών Παραγόντων στη Βασιλική Ναυτική Επιστημονική Υπηρεσία.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τον Μάρτιο του 1970, μαζί με τον συνάδελφό του Peter Sharphouse δημιούργησαν ένα νέο παγκόσμιο ρεκόρ βαθιάς κατάδυσης χωρίς να βραχούν στο RN Physiological Laboratory, όταν πέρασαν 10 ώρες σε ένα προσομοιωμένο βάθος 457 μέτρων θαλασσινού νερού.
Η κατάδυση ήταν 90 μέτρα βαθύτερη από ό,τι είχε προβλεφθεί πιθανή εκείνη την εποχή, και αναγνωρίστηκε διεθνώς ως «υπερβαρική προσγείωση σε φεγγάρι».
Ο Bevan απέκτησε επίσης μεταπτυχιακό στη νευροφυσιολογία της βαθιάς κατάδυσης το 1970 και θα συνέχιζε να εργάζεται στη βιομηχανία καταδύσεων για τα επόμενα 50 χρόνια. Τα προσόντα που αποκτήθηκαν στην πορεία περιελάμβαναν τον Αξιωματικό Δύτη του Βασιλικού Ναυτικού Πλοίου, τον Επαγγελματία Δύτη, τον Επόπτη Υποστήριξης Κορεσμού Ζωής και τον Δύτη Πρώτης Τάξης BSAC και την Εθνική Κατάδυση Εκπαιδευτής.
Ο επόμενος ρόλος του ήταν ως τεχνικός διευθυντής στο εκπαίδευση & τμήμα ασφάλειας της Comex, του Γάλλου ειδικού μηχανικού στις καταδύσεις σε βάθος, και αργότερα έγινε σύμβουλος καταδύσεων στην Comex John Brown.
Το 1976 ίδρυσε μια υποβρύχια εταιρεία συμβούλων μηχανικής για δικό του λογαριασμό με τη μορφή της Submex, μιας εταιρείας που συνέχισε να δημοσιεύει το βιβλίο Professional Diver's Handbook του Bevan που εξακολουθεί να έχει επιρροή.
Το 1990 απέκτησε το διδακτορικό του στην ανάπτυξη καταδυτικού εξοπλισμού. Αυτή ήταν επίσης η χρονιά που εγκαινιάστηκε το HDS, με τον Bevan ως πρόεδρο. Η ιδέα της κοινωνίας προέκυψε από μια επιστολή που δημοσιεύτηκε στο DIVER περιοδικό από τον δύτη που έγινε γραμματέας του, Νικ Μπέικερ.
Με τα χρόνια, ο Bevan υπηρέτησε ως πρόεδρος τόσο του BSAC Jubilee Trust όσο και του Society for Underwater Technology Diving & Manned Submersibles Committee. Έγινε επίσης διευθυντής συλλογών του Μουσείου Καταδύσεων στο Gosport, στο Hampshire, όπου είχε την έδρα του με τη σύζυγό του Ann.
Περιλαμβάνονταν τα βιβλία και οι μονογραφίες του για τους πρώτους δύτες και τον καταδυτικό εξοπλισμό The Infernal Diver, The First Treasure Divers, να Άλλο ένα Whitstable Trade. Έγραψε κι αυτός Επιχείρηση Γυρίνος, το οποίο ασχολήθηκε με τις ανθρώπινες τορπίλες της Βρετανίας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Στα μέσα του 2019, όταν ο Bevan νοσηλευόταν ήδη για καρκίνο, δημοσίευσε το τελευταίο του βιβλίο Crabbgate, για τον αμφιλεγόμενο Βρετανό δύτη (και μέλος της ομάδας Tadpole) Lt-Cdr Lionel Crabb.
Ο Crabb εξαφανίστηκε σε μια αποστολή κατασκοπείας της MI6 το 1956 και μια βιομηχανία θεωριών συνωμοσίας αναπτύχθηκε γύρω από το περιστατικό, αλλά η τυπικά σχολαστική έρευνα και η βασισμένη εργασία του Bevan απείλησε να είναι η τελευταία λέξη για το θέμα.
Όπως είπε ο DIVER για το τελευταίο βιβλίο του Bevan: «Με τον Crabbgate, κολλάει μια σίγουρη καρφίτσα στο μπαλόνι των τραβηγμένων θεωριών».
