Οι ακτίνες Manta επιλέγουν να κολλήσουν γύρω από το Εθνικό Πάρκο Komodo της Ινδονησίας σε ασυνήθιστα μεγάλους αριθμούς – και, σύμφωνα με μια νέα μελέτη υπό την καθοδήγηση των δυτών, αυτή η κοινότητα θα μπορούσε να είναι το κλειδί για την περιφερειακή ανάκαμψη του απειλούμενου είδους.
Συνολικά 1,085 μεμονωμένα μαντάτα υφάλου (Mobula alfredi) έχουν εντοπιστεί στο Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO χάρη στις προσπάθειες τοπικών και επισκεπτών αυτοδυτών που συνεργάζονται με επιστήμονες από την Ίδρυμα Marine Megafauna (MMF) φιλανθρωπικό ίδρυμα και το Πανεπιστήμιο Murdoch στη Δυτική Αυστραλία.
Μαντάτα υφάλων έως και 5 μέτρα σε όλη τη ζωή, τροφοδοτήστε, ζευγαρώστε και επισκεφτείτε σταθμούς καθαρισμού σε ρηχά παράκτια ενδιαιτήματα στο εθνικό πάρκο, λέει το MMF. Φωτογραφίες ατόμων υποβλήθηκαν στο crowdsourced διαδικτυακά (online) βάσεις δεδομένων MantaMatcher.org, με την πλειοψηφία να λαμβάνεται σε τέσσερις από τις 20 τοποθεσίες που επισκέπτονται περισσότερο τα τουριστικά σκάφη.
«Έμεινα έκπληκτος από το πόσο δεκτική ήταν η τοπική κοινότητα των καταδύσεων που βοήθησε στη συλλογή των τόσο απαραίτητων δεδομένων για αυτά τα απειλούμενα ζώα», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Dr Elitza Germanov. «Με την υποστήριξή τους, μπορέσαμε να αναγνωρίσουμε πάνω από 1,000 μεμονωμένες ακτίνες μάντα από περισσότερες από 4,000 φωτογραφίες». Τα Mantas διακρίνονται από τα μοναδικά μοτίβα κοιλιακού χρωματισμού τους.
«Οι άνθρωποι αγαπούν τις ακτίνες μάντα – είναι ένα από τα πιο εμβληματικά ζώα στους ωκεανούς μας», δήλωσε ο συνιδρυτής του MMF και συν-συγγραφέας της μελέτης Dr Andrea Marshall. «Η αύξηση του αριθμού των ανθρώπων που ασχολούνται με καταδύσεις, κολύμβηση με αναπνευστήρα και η εμφάνιση προσιτών υποβρύχιων καμερών σήμαινε ότι οι φωτογραφίες και τα βίντεο που τραβήχτηκαν από το κοινό κατά τη διάρκεια των διακοπών τους θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για γρήγορη και οικονομικά προσιτή κλίμακα συλλογή δεδομένων».
Χρησιμοποιώντας τα δεδομένα χρόνου και τοποθεσίας που επισυνάπτονται στις φωτογραφίες, αναλύθηκαν οι ιστορίες παρατήρησης μεμονωμένων μαντάτων και δημιουργήθηκαν μοντέλα για να προβλέψουν την πιθανότητα οι ακτίνες να κατοικούν ή να ταξιδεύουν μεταξύ συγκεκριμένων τοποθεσιών.
Ορισμένες ακτίνες θα κολυμπούσαν μέχρι τη θαλάσσια προστατευόμενη περιοχή Nusa Penida (MPA) 450 χιλιόμετρα δυτικά, ενώ άλλες συνέχιζαν να κινούνται γύρω από το πάρκο, αλλά τα περισσότερα μαντάτα προτιμούσαν να κατοικούν συγκεκριμένες τοποθεσίες μέσα σε αυτό.
«Μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον το πώς μερικές ακτίνες manta φαίνεται να προτιμούν να περνούν τον χρόνο τους σε ορισμένες τοποθεσίες περισσότερο από άλλες, ακόμη και όταν οι τοποθεσίες απέχουν 5 χιλιόμετρα μεταξύ τους, οι οποίες είναι μικρές αποστάσεις για τις ακτίνες Manta», είπε ο Dr Germanov. Ωστόσο, αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει δυσμενώς τις ακτίνες που προτιμούσαν τοποθεσίες όπου πραγματοποιούνταν ψάρεμα ή περισσότερες δραστηριότητες με τουριστικά σκάφη.
Το ψάρεμα έχει απαγορευτεί σε πολλές από τις παράκτιες περιοχές του πάρκου από το 1984, με τα μαντάτα να έχουν κηρυχτεί προστατευόμενα στην Ινδονησία από το 2014, αλλά η παράνομη αλιεία παραμένει απειλή. Η μελέτη διαπίστωσε ότι περίπου το 5% των μαντάτων του Komodo έφεραν μόνιμους τραυματισμούς που πιθανόν να προκλήθηκαν από αλιευτικά εργαλεία.
Κατά τη διάρκεια της πενταετούς μελέτης, που διεξήχθη από το 2013-18, η δημοτικότητα των τουριστικών τοποθεσιών αυξήθηκε περισσότερο από το ένα τρίτο. Το 2019 η Αρχή του Εθνικού Πάρκου Komodo ενήργησε για να περιορίσει τον αριθμό των σκαφών και των ανθρώπων που επισκέπτονται έναν ιδιαίτερα δημοφιλή ιστότοπο.
«Αυτή η μελέτη δείχνει ότι τα μέρη όπου οι τουρίστες παρατηρούν συνήθως ακτίνες μάντα είναι σημαντικά για τα ζώα να ταΐσουν, να καθαρίσουν και να ζευγαρώσουν», σχολίασε ο Άντε Κέφι, υπάλληλος του πάρκου που συμμετείχε στη μελέτη. «Αυτό σημαίνει ότι το Εθνικό Πάρκο Komodo θα πρέπει να δημιουργήσει μέτρα για τον περιορισμό της αναστάτωσης σε αυτές τις τοποθεσίες.
«Ελπίζω ότι αυτή η μελέτη θα ενθαρρύνει τους τουριστικούς φορείς να κατανοήσουν την ανάγκη για τους κανονισμούς που έχουν ήδη επιβληθεί και να αυξήσουν τη συμμόρφωση».
Τα MPA αρκετά μεγάλα ώστε να φιλοξενούν σημαντικούς οικοτόπους με ακτίνες manta είναι ευεργετικά για τη διατήρησή τους, λένε οι συγγραφείς της μελέτης, που μόλις δημοσιεύτηκε στο peerj. Ωστόσο, συνιστούν να καταστούν υποχρεωτικοί οι κώδικες συμπεριφοράς για καταδύσεις και κολύμβηση με αναπνευστήρα με μαντάτες και να περιοριστεί ο αριθμός των τουριστικών σκαφών που επιτρέπονται στους χώρους συγκέντρωσης ανά πάσα στιγμή.
Νέα ακτίνα αετού στον Ινδικό Ωκεανό
Εντοπίστηκε ένα νέο είδος αετού, σύμφωνα με την Περιβαλλοντική Αρχή του Άμπου Ντάμπι. Η ανάλυση των δειγμάτων που συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια μιας έρευνας του 2016 για την αξιολόγηση των ιχθυαποθεμάτων στον Περσικό Κόλπο αποκάλυψε το είδος, το οποίο αρχικά είχε μπερδευτεί με την παρόμοια αχτίδα αετού (Aetomylaeus nichofii).
Μεταγλωττίστηκε το Wafc’s Eagle ray, Aetomylaeus wafickii διακρίνεται από παρόμοια είδη από το ότι έχει πιο ανοιχτό μπλε έως ανοιχτό γκρι λωρίδες στην πλάτη του (8-10), περισσότερες σειρές οδοντικής πλάκας (13-15), μια πιο στενή επάνω οδοντική πλάκα και μια πιο κοντή ουρά. Τα αρσενικά έχουν γενικά λιγότερη λεκάνηπτερύγιο ακτίνες (14-16) από τα θηλυκά (16-19).
Η ακτίνα αετού του Wafc βρίσκεται από τη νότια Ερυθρά Θάλασσα κατά μήκος του βόρειου Ινδικού Ωκεανού έως τη Σρι Λάνκα. Επειδή τείνει στο σχολείο, θεωρείται ιδιαίτερα ευάλωτο στο να πιαστεί στα απλάδια. Τώρα έχει περιγραφεί στο περιοδικό Θαλάσσια βιοποικιλότητα.
AΕπίσης στο Divernet: Mystery Rays υπό έρευνα
