ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΑ ΝΕΑ
Οι δύτες βοηθούν στην αναγνώριση σφαίρες μυστηρίου
Μυστηριώδης σφαίρα εντοπίστηκε κοντά στη Νορβηγία. (Εικόνα: H Ringvold, M Taite et al)
Η ταυτότητα αυτής της μυστηριώδους «σταγόνας» διαμέτρου 1 μέτρου, μιας από τις πολλές που εντόπισαν δύτες στα ύδατα του βορειοανατολικού Ατλαντικού τα τελευταία 36 χρόνια, αποκαλύφθηκε τελικά σε μια νέα μελέτη.
Ενενήντα τέτοιες ζελατινώδεις σφαίρες είχαν αναφερθεί, ειδικά γύρω από τη Σκανδιναβία και επίσης στη Μεσόγειο, αλλά μόλις τώρα επιβεβαιώθηκε ότι περιέχουν έμβρυα από το καλαμάρι πλατύουρας, σε διάφορα στάδια ανάπτυξης και εγκλωβισμένα σε μια αποσυντιθέμενη φυσαλίδα βλέννας.
Οι θεάσεις είχαν καταγραφεί από την επιφάνεια σε βάθος έως και 70 μέτρα, σε θερμοκρασίες από 8-24°C, και οι σφαίρες συνήθως έμοιαζαν ουδέτερα πλευστές, με περισσότερες από τις μισές από αυτές να έχουν μια σκοτεινή ράβδωση που διατρέχει το κέντρο τους.
Για δεκαετίες η έλλειψη δειγμάτων ιστού εμπόδιζε την επιστημονική ταυτοποίηση. Στη συνέχεια ξεκίνησε μια εκστρατεία επιστήμης του πολίτη από τους ηγέτες της διεθνούς μελέτης, Halldis Ringvold του οργανισμού θαλάσσιας ζωολογίας Sea Snack Norway και Morag Taite του Εθνικού Πανεπιστημίου της Ιρλανδίας.
Έβαλαν ένα αίτημα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε κλαμπ και κέντρα καταδύσεων στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία καθώς και στη Νορβηγία, τη Σουηδία και τη Γαλλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιταλία, τη Μάλτα, την Κύπρο και την Κροατία.
Το κάλεσμά τους απαντήθηκε όταν το 2019 δύτες κατάφεραν να εξασφαλίσουν μικρά δείγματα ιστού από τέσσερις τέτοιες σφαίρες ανοιχτά της Νορβηγίας. Περιέχοντας αυγά και βλέννα, τα δείγματα παρέμειναν ανέπαφα αφού συλλέχθηκαν σε μπουκάλια και διατηρήθηκαν σε οικιακά ψυγεία.
Η ανάλυση DNA επιβεβαίωσε ότι οι μάζες των αυγών είναι αυτές του καλαμαριού πλατύουρας (Illex coindetii), μέλος του Ommastrephidae οικογένεια. Τώρα υπολογίζεται ότι κάθε σφαίρα θα μπορούσε να περιέχει εκατοντάδες χιλιάδες αυγά σε διάφορα στάδια ανάπτυξης.
Τα Ommastrephids είναι η πιο άφθονη και ευρέως διαδεδομένη οικογένεια κεφαλόποδων, από τις θάλασσες της υποαρκτικής έως τις υπο-ανταρκτικές θάλασσες. Αντιπροσωπεύουν επίσης το 70% των αλιευμάτων κεφαλόποδων από εμπορική αλιεία.
Τα θηλυκά κοντά πτερύγια ευρείας ουράς λέγεται ότι είναι «διαλείποντες αναπαραγωγείς», που γεννούν αυγά πολλές φορές σε περιόδους λίγων ημερών και μερικές φορές μερικών εβδομάδων. Το θηλυκό σταματά να μεγαλώνει αυτή τη στιγμή και πεθαίνει λίγο αργότερα – η φυσική του διάρκεια ζωής πιστεύεται ότι δεν είναι μεγαλύτερη από ένα χρόνο.
Η γονιμοποίηση λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια της ωοτοκίας και η βλέννα που δημιουργείται από τη μητέρα πιστεύεται ότι προορίζεται για να κρατήσει τα αυγά και να επιπλέουν και να είναι ασφαλή από τα αρπακτικά.
Η σκοτεινή ράβδωση πιστεύεται ότι προέρχεται από το μελάνι που απελευθερώνεται καθώς τα αυγά γονιμοποιούνται και ότι υπάρχει μόνο εάν γεννήθηκαν πρόσφατα. Μια θεωρία είναι ότι αυτό δημιουργεί μια οπτική ψευδαίσθηση ενός μεγάλου ψαριού, ως τρόπος αποτροπής των αρπακτικών.
5 2021 Απρίλιο
[adrotate banner=”11″]
[adrotate banner=”12″]
[adrotate banner=”13″]
[adrotate banner=”14″]
[adrotate banner=”15″]
[adrotate banner=”16″]
Ανατρέχοντας σε προηγούμενες αναφορές σφαιρών που ταιριάζουν με την περιγραφή αυτών που αναλύθηκαν, οι ερευνητές κατέληξαν προσεκτικά στο συμπέρασμα ότι η ομοιότητά τους στο σχήμα και το μέγεθος καθιστούσε πιθανό ότι πολλές ήταν από το ίδιο είδος.
Η μελέτη τους δημοσιεύεται στο περιοδικό Scientific Reports.
[adrotate banner=”37″]
[ομάδα διαφημίσεων = "3 ″]
[adrotate banner=”16″]
[adrotate banner=”22″]
[ομάδα διαφημίσεων = "4 ″]
[adrotate banner=”31″]