ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΑ ΝΕΑ
Δύτες βρίσκουν υποβρύχιο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στα ανοιχτά του Πουκέτ
Στιγμιότυπο οθόνης σόναρ του ύποπτου USS Grenadier.
Η USS Γρεναδιέρος, ένα από τα 52 υποβρύχια του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ που χάθηκαν κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, διεκδικήθηκε ότι βρέθηκε από ομάδα τεχνικής κατάδυσης σε βάθος 2 μέτρων από τις ακτές της Ταϊλάνδης.
Η τάξη Tambor Γρεναδιέρος (SS-210), που θεωρείται το πρώτο πλήρως επιτυχημένο υποβρύχιο του στόλου του ναυτικού, καταδίωκε δύο ιαπωνικά πλοία στα ανοιχτά του Πουκέτ όταν υπέστη ζημιά από εχθρικό αεροσκάφος στις 21 Απριλίου 1943.
Μετά από 15 ώρες ξέφρενης επισκευής στον βυθό, το πλήρωμα κατάφερε να βγάλει το υποβρύχιο ξανά στην επιφάνεια, αλλά οι κατεστραμμένοι κινητήρες δεν μπορούσαν να το μετακινήσουν. Βλέποντας σκάφη από μακριά, αποφάσισαν να σκοτώσουν Γρεναδιέρος για να σταματήσει να πέφτει στα χέρια του εχθρού.
Οι 76 άνδρες περίμεναν να τους παραλάβει ένα ιαπωνικό οπλισμένο εμπορικό πλοίο – και κατέληξαν να περάσουν το υπόλοιπο του πολέμου σε στρατόπεδα φυλακών στην Ιαπωνία, όπου τέσσερις από αυτούς πέθαναν.
Οι τέσσερις καθιερωμένοι τεχνικοί δύτες, από τη Γαλλία, το Βέλγιο και τη Νέα Ζηλανδία, είχαν ξεκινήσει μια αποστολή για να ελέγξουν διάφορα σημάδια που συγκεντρώθηκαν κυρίως από ψαράδες, χρησιμοποιώντας σόναρ πλευρικής σάρωσης από το νηολογημένο στη Σιγκαπούρη γιοτ τους.
Εντόπισαν το ναυάγιο περίπου 80 ναυτικά μίλια νότια του Πουκέτ τον περασμένο Οκτώβριο και το εξερεύνησαν χρησιμοποιώντας αναπνευστήρες κλειστού κυκλώματος και DPV. Το υποβρύχιο κάθισε όρθιο στην άμμο, μερικώς καλυμμένο από δίχτυα ψαρέματος και με τις καταπακτές του εντελώς ανοιχτές, σύμφωνα με το ότι είχε βυθιστεί εσκεμμένα.
Ωστόσο, δεν υπήρχε πινακίδα.
«Το πάνω μέρος του υποβρυχίου έχει διαβρωθεί και πιθανώς σχιστεί από τα δίχτυα και τις άγκυρες των αλιευτικών σκαφών, αφήνοντας εκτεθειμένο το κύτος πίεσης», είπε ένας από την ομάδα καταδύσεων, ο Ben Reymenants. Αλλά οι δύτες βρήκαν μια αντίσταση με το όνομα μιας εταιρείας με έδρα το Σικάγο που κατασκευάζει ηλεκτρικά εξαρτήματα για πλοία του ναυτικού για περισσότερα από 90 χρόνια.
«Μετά από έξι καταδύσεις στο ναυάγιο, είμαστε πλέον 95% σίγουροι ότι αυτό είναι το USS Γρεναδιέρος», είπε ο συνάδελφος του Reymenants, Lance Horowitz.
Η ομάδα αποφάσισε να δημοσιοποιήσει την είδηση τώρα, παρόλο που ακόμη περιμένουν να επαληθευτεί η ταυτοποίησή τους από τη Διοίκηση Ιστορίας και Κληρονομιάς του Ναυτικού των ΗΠΑ.
«Είναι όνειρο κάθε τεχνικού δύτη να βρει ένα κομμάτι ιστορίας – εκπαιδευόμαστε πολύ για αυτές τις απαιτητικές καταδύσεις γιατί μας αρέσει να εξερευνούμε και να βρίσκουμε ό,τι δεν είναι εύκολα προσβάσιμο», είπε ο Χόροβιτς, ο οποίος, όπως και ο Ρέιμεναντς, ζει στο Πουκέτ. Οι άλλοι, ο Jean Luc Rivoire και ο Benoit Laborie, έχουν την έδρα τους στη Σιγκαπούρη. «Είναι η πρώτη μας φορά που κάνουμε μια τέτοια ανακάλυψη, αλλά αναζητούμε και άλλα ναυάγια.
«Δεν μπορέσαμε να βουτήξουμε αμέσως στην τοποθεσία λόγω κακών καιρικών συνθηκών και ισχυρών ρευμάτων. Απαιτεί αρκετό προγραμματισμό. Μερικοί από τους κινδύνους κατά την κατάδυση 80 μέτρων σε ένα ναυάγιο με χαμηλή ορατότητα είναι η εμπλοκή ή η μη εύρεση της γραμμής πίσω στο σκάφος μας στην επιφάνεια και η απομάκρυνση στο ρεύμα ενώ πρέπει να κάνουμε μεγάλες στάσεις αποσυμπίεσης».
14 2020 Σεπτέμβριο
Η ομάδα παρακολούθησε τις καταδύσεις της ερευνώντας τα αρχεία 12 χωρών που μπορεί να είχαν άγνωστα υποβρύχια στο Στενό της Μαλάκα. Από τις τρεις πιθανότητες, το ναυάγιο έμοιαζε τέλεια με το USS Γρεναδιέροςτην περιγραφή και τις διαστάσεις του, συμπεριλαμβανομένων λεπτομερειών όπως ο πύργος, οι καταπακτές και τα καπάκια.
Οι δύτες δεν έχουν αποκαλύψει την τοποθεσία του ναυαγίου και λένε ότι συνεργάζονται με τις αρμόδιες κυβερνητικές υπηρεσίες και ακολουθούν τις οδηγίες για τοποθεσίες πολεμικής κληρονομιάς. Σχεδιάζουν περαιτέρω καταδύσεις για να εξερευνήσουν τα όπλα, τους τορπιλοσωλήνες και τα περισκόπια.
«Ελπίζουμε να το προσδιορίσουμε οριστικά, να κλείσουμε και να τιμήσουμε τις αναμνήσεις των ηρώων του πολέμου που υπηρέτησαν σε αυτό το πλοίο», δήλωσε ο Reyemants.
Οι τέσσερις δύτες καταδύονται για πολλά χρόνια σε όλο τον κόσμο σε τοποθεσίες βαθέων υδάτων και δύσκολα περιβάλλοντα, όπως σπηλιές στη Φλόριντα και τη Νοτιοανατολική Ασία.
«Είναι συναρπαστικό, όταν φτάνεις στο βυθό του ωκεανού στη μέση του πουθενά και αρχίζεις να ξεχωρίζεις την τεράστια σιλουέτα», είπε ο Ριβουάρ.
«Στη συνέχεια μου έρχεται στο μυαλό η ιστορία που συνδέεται με αυτό και είναι αρκετά τυχερός να είμαι ο πρώτος που πλησίασε το υποβρύχιο από τότε που βυθίστηκε πριν από περισσότερα από 75 χρόνια. Είναι ένα πραγματικά δυνατό συναίσθημα».
