Τελευταία ενημέρωση στις 6 Αυγούστου 2024 έως Ομάδα Divernet
Μπλε φάλαινες: Πολύ απασχολημένος με το φαγητό για να τραγουδήσει
Φωτογραφία: Gregory Smith.
Οι μπλε φάλαινες, τα μεγαλύτερα ζώα στον πλανήτη, αλλάζουν κάθε χρόνο από το ολονύκτιο τραγούδι στις ημερήσιες φωνές καθώς αρχίζουν να μεταναστεύουν – και τώρα οι επιστήμονες έχουν βρει γιατί.
Κάθε χρόνο οι μπλε φάλαινες κατευθύνονται νότια σε ένα ταξίδι 4000 μιλίων από τις περιοχές τροφοδοσίας τους στον βορειοανατολικό Ειρηνικό έως τις περιοχές αναπαραγωγής τους έξω από την Κεντρική Αμερική - μια από τις μεγαλύτερες μεταναστεύσεις στον κόσμο.
Διαβάστε επίσης: Γιατί κάθε μπλε περιέχει λίγη πτερύγια φάλαινα
Και οι αμερικανοί ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ξοδεύουν τόσο μεγάλο μέρος της ημέρας τρώγοντας για να τροφοδοτήσουν χύμα για τη μετανάστευση που πρέπει να κρατήσουν το τραγούδι τους για τη νύχτα – και κατά την αναχώρηση συνεχίζουν το τραγούδι κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Το τραγούδι των φαλαινών έχει μελετηθεί για δεκαετίες, αλλά οι επιστήμονες πάντα δυσκολεύονταν να αποκωδικοποιήσουν. Το 2015, ο θαλάσσιος σταθμός Hopkins του Πανεπιστημίου Stanford ξεκίνησε μια συνεργασία με το Monterey Bay Aquarium Research Institute (MBARI) για να ηχογραφήσει μπλε φάλαινες να τραγουδούν τόσο σόλο όσο και σε χορωδία στους χώρους τροφοδοσίας τους.
Χρησιμοποίησαν έναν συνδυασμό από 15 μεμονωμένες ετικέτες και ένα υδρόφωνο που φυτεύτηκε σε βάθος 900 μέτρων, 18 μίλια από την ακτή του Μοντερέι στο Καλιφόρνια. Το υποβρύχιο μικρόφωνο τροφοδοτήθηκε και επικοινωνούσε με το υποθαλάσσιο παρατηρητήριο MARS του MBARI.
Εστιάζοντας στα μήκη κύματος του τραγουδιού των φαλαινών στα δύο terabyte δεδομένων που παράγονται κάθε μήνα από αυτό το όργανο, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι κάθε καλοκαίρι το τραγούδι των φαλαινών γινόταν κυρίως τη νύχτα και γινόταν πιο δυνατό, κορυφώνοντας γύρω στον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο.
Μετά από αυτό έγινε περισσότερο μια δραστηριότητα την ημέρα, καθώς οι φάλαινες άρχισαν να αναχωρούν για πιο ζεστά νερά.
Οι ετικέτες, που αναπτύχθηκαν από τον βιολόγο του Στάνφορντ, Jeremy Goldbogen, χρησιμοποιούσαν επιταχυνσιόμετρα για την παρακολούθηση των κραδασμών και ενσωματωμένα υδρόφωνα για να ακούσουν το τραγούδι του ατόμου.
«Αποφασίσαμε να συγκρίνουμε τα ημερήσια και νυχτερινά μοτίβα τραγουδιών από μήνα σε μήνα και εκεί, στην απόκλιση και τη σύγκλιση δύο γραμμών, ήταν αυτό το όμορφο σήμα που κανείς από εμάς δεν περίμενε πραγματικά», δήλωσε ο βιολογικός ωκεανογράφος του MBARI, John Ryan, ανώτερος συγγραφέας. της μελέτης που μόλις δημοσιεύτηκε.
«Στα δεδομένα του υδροφώνου, είδαμε πραγματικά ισχυρά μοτίβα σε αυτόν τον τεράστιο χωρικό τομέα», είπε ο συνάδελφος του Ryan, βιολόγος William Oestreich από το Στάνφορντ.
«Όταν είδαμε το ίδιο ακριβώς μοτίβο σε μεμονωμένα ζώα, συνειδητοποιήσαμε ότι αυτό που μετρούσαμε σε εκατοντάδες χιλιόμετρα είναι στην πραγματικότητα ένα πραγματικό σήμα συμπεριφοράς – και αυτό που αντιπροσωπεύει τη συμπεριφορά πολλών διαφορετικών φαλαινών. Ως οικολόγος, είναι πολύ συναρπαστικό να παρατηρείς τόσες πολλές φάλαινες ταυτόχρονα χρησιμοποιώντας ένα όργανο».
Μέσω περαιτέρω ανάλυσης των ηχογραφήσεων, οι επιστήμονες ελπίζουν να μάθουν πώς οι φάλαινες ανταποκρίνονται στις αλλαγές στο οικοσύστημα και την παροχή τροφής τους και να βοηθήσουν στην αποτροπή χτυπημάτων πλοίων προβλέποντας τις κινήσεις τους.
Ο Oestreich θέλει επίσης να προσδιορίσει εάν οι μοναχικές φάλαινες βασίζονται σε συνθήματα τραγουδιών από άλλες φάλαινες για να αποφασίσουν πότε θα σταματήσουν να τρέφονται και θα κατευθυνθούν νότια.
«Οι μπλε φάλαινες υπάρχουν σε απίστευτα χαμηλές πυκνότητες με τεράστιες αποστάσεις μεταξύ τους, αλλά, σαφώς, μοιράζονται πληροφορίες με κάποιο τρόπο», είπε.
«Η προσπάθεια να κατανοήσουμε ότι η ανταλλαγή πληροφοριών είναι ένα κίνητρο, αλλά και η πιθανή χρήση αυτής της σηματοδότησης ως μέσου για τη μελέτη τους είναι μια άλλη συναρπαστική δυνατότητα».
Η μελέτη δημοσιεύεται στο Current Biology.
