ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΑ ΝΕΑ
Το Blackbeard είχε σκοπό να προσαράξει το πλοίο
Επένδυση μολύβδου στο QAR. (Εικόνα: NCDNCR)
Στοιχεία που ανακτήθηκαν από μια εικασία υποστήριξης της ομάδας καταδύσεων ότι όταν ο πειρατής Blackbeard έτρεξε τη ναυαρχίδα του σε μια ράβδο άμμου στο Beaufort της Βόρειας Καρολίνας πριν από 300 χρόνια, ήταν μια σκόπιμη πράξη.
Το ναυάγιο των 31μ Η εκδίκηση της βασίλισσας Άννας (QAR) ανακαλύφθηκε σε βάθος 9 μέτρων το 1996. Από τότε έχουν ανακτηθεί περίπου 300,000 τεχνουργήματα – που πιστεύεται ότι αντιπροσωπεύουν το 60% του συνόλου.
Ο ναυτικός αρχαιολόγος Jeremy Borrelli από το Πανεπιστήμιο της Ανατολικής Καρολίνας καταδύεται και ερευνά το ναυάγιο από το 2012 και εξετάζει το περίβλημα από μόλυβδο που πιστεύεται ότι έχει χρησιμοποιηθεί για την επισκευή ενός κύτους που παρουσιάζει κακή διαρροή.
Τα στοιχεία ενισχύουν τις απόψεις ορισμένων ιστορικών ότι το QAR οδηγήθηκε στην ξηρά «σε μια προμελετημένη κίνηση του Blackbeard για να απαλλαγεί από ένα πλοίο που ένιωθε ότι δεν ήταν πλέον επισκευήσιμο», λέει ο Borrelli.
Ο Edward Teach, γνωστός και ως Blackbeard, κατέλαβε το πλοίο κοντά στον Άγιο Βικέντιο το 1717, το έτος πριν από την απώλεια του.
Εκείνη την ώρα τηλεφώνησε ένας Γάλλος δουλέμπορος La Concorde, είχε καταγραφεί ότι είχε αναπτύξει πολλές σημαντικές διαρροές ήδη από το 1711. Φύλλα μολύβδου θα διατηρούνταν στα πλοία για να κοπούν στο μέγεθος όπως απαιτείται για να φράξουν τέτοιες διαρροές.
«Γνωρίζουμε ότι το πλοίο είχε τεκμηριώσει περιπτώσεις σημαντικών διαρροών που σχηματίστηκαν στο κύτος πριν από τη σύλληψή του από τον Blackbeard και τους πειρατές του», είπε ο Borrelli. «Αφού συνελήφθη, ο Blackbeard κράτησε τον πιλότο, δύο ξυλουργούς και τον καλαφάτικο από το γαλλικό πλήρωμα.
«Αυτά τα άτομα θα είχαν καλή εργασιακή γνώση της κατάστασης του πλοίου και έτσι αυτή η απόφαση να τα κρατήσουμε έχει νόημα για να αυξηθεί η διάρκεια του βραβείου που απέκτησε πρόσφατα ο πειρατής».
21 2020 Ιουλίου
Οι διορθωμένες διαρροές δεν εμπόδισαν το Blackbeard να ταξιδεύει με το μετονομασμένο πλοίο μεταξύ Αφρικής και Καραϊβικής για έξι μήνες, επιτιθέμενοι σε βρετανικά, ολλανδικά και πορτογαλικά εμπορικά πλοία στην πορεία.
Ο Μπορέλι είπε ότι η περαιτέρω μελέτη των υπόλοιπων ξυλειών και άλλων χαρακτηριστικών είναι πιθανό να θέσει πέρα από κάθε αμφιβολία εάν «η γάστρα που είχε διαρροή ήταν είτε λάθος είτε υπολογισμένος ελιγμός εκ μέρους ενός από τους πιο διαβόητους πειρατές της ιστορίας.
Τα προκαταρκτικά ευρήματά του έχουν δημοσιευθεί στο International Journal of Nautical Archaeology.
