Τα νησιά της Μάλτας είναι δικαιολογημένα γνωστά για τις πολλές ευκαιρίες τους για καταδύσεις, αλλά, σύμφωνα με ντόπιους επαγγελματίες καταδύσεων που μιλούν στη μεγαλύτερη εφημερίδα της Μάλτας, οι επισκέπτες δύτες παραπονιούνται ότι η έλλειψη θαλάσσιας ζωής έχει μετατρέψει τις θάλασσες σε «ένα όμορφο νεκροταφείο».
Διαβάστε επίσης: Μάλτα: Συνελήφθη ο Speardiver + οι αρχές επικρίθηκαν για αδράνεια κατάδυσης
Mark Busuttil, ιδιοκτήτης του St Andrew's Divers Cove στο Xlendi και αντιπρόεδρος του Ένωση Επαγγελματικών Σχολών Καταδύσεων (PDSA), η οποία αντιπροσωπεύει 44 καταδυτικά κέντρα της Μάλτας, Gozo & Comino, είπε στο Χρόνοι της Μάλτας ότι η περίεργη περιγραφή προήλθε από έναν Ολλανδό αυτοδύτη που επισκεπτόταν τα νησιά τα τελευταία 30 χρόνια.
«Την τελευταία φορά που ήταν εδώ, μου είπε ότι η κατάδυσή του ήταν κακή και να τον πάω κάπου όπου υπάρχουν ψάρια… οι ύφαλοι και οι βράχοι είναι όμορφοι, αλλά δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου θαλάσσια ζωή», είπε, προσθέτοντας ότι οι περισσότεροι καταδυτικοί τουρίστες διαμαρτύρονταν για την έλλειψη ψαριών, την οποία κατηγόρησε τις μη βιώσιμες αλιευτικές πρακτικές καθώς και το ψάρεμα φαντασμάτων.
«Εκατοντάδες δίχτυα ψαρέματος πετιούνται στη θάλασσα και συνεχίζουν να παγιδεύουν και να σκοτώνουν χιλιάδες ψάρια. Υπάρχουν επίσης χιλιάδες μικρά κλουβιά ψαρέματος που αποτελούν παγίδα θανάτου για τα μικρά ψάρια – μετατρέπεται γρήγορα σε υποβρύχια καταστροφή», είπε, προσθέτοντας ότι, αν και δεν είναι αρκετά κακό για να καταστρέψει την εμπειρία της κατάδυσης, το επίπεδο πλαστικής ρύπανσης ήταν « αξιοθρήνητος".
Βρείτε τον ιππόκαμπο
Η Ιταλίδα δημοσιογράφος Michela Moro ζούσε και βούτηξε στο Gozo για 30 χρόνια, αλλά τώρα σκεφτόταν να απομακρυνθεί λόγω του προβλήματος. Είπε ότι αυτό που ήταν «ένα στολίδι» στερούσε γρήγορα ψάρια όπως η «τεράστια σφυρίδα και το μεγαλύτερο κεχριμπάρι» και ότι δεν μπορούσε να θυμηθεί την τελευταία φορά που είχε δει ιππόκαμπο (το σύμβολο του PDSA).
"Αν και βλέπω μερικά από τα άλλα ψάρια, είναι όλο και λιγότερα στις μέρες μας", είπε ο Moro, προσθέτοντας ότι ο ύφαλος είχε γίνει "καφέ" και η κάλυψη με φύκια μειώθηκε. Σημείωσε επίσης ότι, σε αντίθεση με πολλές άλλες χώρες, η Μάλτα δεν κατάφερε να δημιουργήσει ένα ενιαίο θαλάσσιο καταφύγιο.
Ανεξάρτητα από τις ανέκδοτες εμπειρίες των δυτών, ο θαλάσσιος βιολόγος Alan Deidun επεσήμανε ότι η μείωση του αριθμού των ψαριών δεν είχε τεκμηριωθεί επιστημονικά. Ωστόσο, παραδέχτηκε ότι η Μεσόγειος κυριαρχείται από μέδουσες επειδή υπήρχαν λιγότερα ψάρια για να τις φάνε ή να ανταγωνιστούν για θήραμα, και ότι οι ψαράδες έπιαναν λιγότερα από τα περισσότερα είδη βρώσιμων ψαριών.
Η αλιευτική βιομηχανία της Μάλτας ήταν πολύ μικρή για να κατηγορηθεί, είπε ο Deidun, εξηγώντας ότι ήταν μεγάλες μηχανότρατες από το εξωτερικό που λειτουργούσαν μη βιώσιμα που προκάλεσαν τη ζημιά.
Βαριά επένδυση
Περίπου το 15-20% των επισκεπτών στο Gozo ήταν δύτες, σύμφωνα με τον επικεφαλής τουρισμού του νησιού της Μάλτας, Joe Muscat, ο οποίος είπε ότι είχαν γίνει μεγάλες επενδύσεις για την προσέλκυσή τους, με τη μορφή διαφήμισης, καταβυθίσεων και παροχής υπερβαρικών θαλάμων.
«Η κατάδυση είναι μια από τις ιδανικές βιομηχανίες για το Gozo γιατί δεν ρυπαίνει, χρησιμοποιεί τη φυσική ομορφιά του Gozo, είναι βιώσιμη», είπε στην εφημερίδα. «Οι δύτες είναι μερικοί από τους τουρίστες με τις υψηλότερες δαπάνες, οπότε θα ήταν κρίμα αν η βιομηχανία έπρεπε να υποβαθμιστεί με οποιονδήποτε τρόπο».
Εκ μέρους των δυτών, ο Busuttil υποστήριξε ότι για την αντιμετώπιση του προβλήματος απαιτείται μεγαλύτερη ρύθμιση της αλιείας για την αποκατάσταση του οικοσυστήματος: «Τα ψάρια γεννούν πολλά αυγά και γεννούν άφθονα», είπε. «Αν του δώσουμε λίγο χρόνο, θα αναγεννηθεί γρήγορα».
Επίσης στο Divernet: Malta Sub Dive Sinks Θεωρία συνωμοσίας, Η Μάλτα βυθίζει άλλο ένα περιπολικό σκάφος, Βουτήξτε στο Εικονικό Μουσείο της Μάλτας
