Βιβλιοκρισία
Ο Μαύρος Πάνθηρας
Ζει Πάνω
Γερμανικό υποβρύχιο U-1105 «Black Panther»,
από τον Άαρον Στέφαν Χάμιλτον
Εμφανίστηκε το DIVER Αύγουστος 2019
Τώρα αυτό είναι αυτό που αποκαλώ αφιερωμένο βιβλίο για ναυάγια και καλή ανάγνωση. Με υπότιτλο The Naval Archaeology of a U-Boat, ο αμερικανός συγγραφέας καλύπτει όλες τις βάσεις με την ανατομή του και την κρατά στο σωστό μήκος και άξια προσοχής καθ' όλη τη διάρκεια.
Στο U-1105 έχει επιλέξει ένα πραγματικά ενδιαφέρον θέμα. Ήταν ένα από τη γενιά των U-boat που εμφανίστηκαν στο τελευταίο μέρος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, σηματοδοτώντας το πέρασμα εκείνων των «υποβρυχίων» που κάποτε κυνηγούσαν σε αγέλες λύκων και την εμφάνιση υποβρυχίων εξοπλισμένων να λειτουργούν ως μοναχικοί λύκοι.
Το U-1105 διέθετε σχεδόν όλη τη νέα τεχνολογία που απαιτείται για να ανταποκριθεί σε αυτήν την αποστολή. Ήταν ένα από τα μόλις 10 U-boat που ήταν επενδεδυμένα με επίστρωση από καουτσούκ Alberich που είχε σχεδιαστεί για να αποτρέπει την ανίχνευση σόναρ.
Έφερε τη νέα διάταξη αναπνευστήρα που του επέτρεψε να παραμείνει βυθισμένο για εβδομάδες, είτε «κάτω» ή εν κινήσει με πλήρη ταχύτητα, ενώ μπορούσε να ανακυκλώνει τον αέρα του και να επαναφορτίζει τις μπαταρίες του.
Έφερε επίσης την εξελιγμένη συστοιχία παθητικού σόναρ GHG Balkon που του επέτρεπε να ανιχνεύει εχθρική ναυτιλία ενώ βυθίζεται.
Μια τέτοια τεχνολογία θα μπορούσε να είχε αλλάξει τη μορφή της Μάχης του Ατλαντικού – αν ήταν έτοιμη νωρίτερα.
Ο Μαύρος Πάνθηρας (ονομάστηκε εν μέρει λόγω αυτής της επένδυσης) ήταν το μόνο υποβρύχιο που πραγματοποίησε περιπολία εν καιρώ πολέμου τόσο εξοπλισμένο. Κατάφερε να αποφύγει τον εντοπισμό και να τορπιλίσει τη βρετανική φρεγάτα HMS Redmill, αλλά μετά ήρθε το τέλος του πολέμου και η παράδοσή της.
Η καριέρα του μετά από αυτό ήταν μια κυριολεκτικά σκαμπανεβάσματα, καθώς έγινε το πιο δοκιμασμένο U-boat των Συμμάχων.
Οι Βρετανοί το έβαλαν καλά στο βήμα του προτού αποπλεύσει τελικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, το τελευταίο U-boat που διέσχισε τον Ατλαντικό με δική του δύναμη.
Οι Αμερικανοί έδειχναν να ενδιαφέρονται περισσότερο να κρατήσουν το U-1105 μακριά από τα σοβιετικά χέρια παρά να αναλύσουν τις βελτιώσεις του, και το χρησιμοποίησαν για επαναλαμβανόμενες δοκιμές τόσο των φορτίσεων βάθους όσο και της ανθεκτικότητας των υποβρυχίων.
Τελικά το 1947 εγκαταλείφθηκε 28 μέτρα κάτω στον ποταμό Potomac στο Μέριλαντ, «ανακαλύφθηκε» από έναν δύτη το 1985 (αν και δεν είχε χαθεί ποτέ πραγματικά) και μπορεί ακόμα να το επισκεφτεί κανείς.
Αν και το κύτος του είναι θαμμένο στη λάσπη, υπάρχουν πολλές ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες για να δείτε γύρω από τον πύργο και τις πλατφόρμες του Wintergarten.
Ο Χάμιλτον, ένας δύτης και ναυτικός αρχαιολόγος, γράφει ξεκάθαρα και ελκυστικά και το βιβλίο είναι υπέροχα. Προς το πίσω μέρος υπάρχουν μικρές υποβρύχιες φωτογραφίες με όλα τα κύρια χαρακτηριστικά. Αυτά σχετίζονται με εικόνες που δείχνουν τις θέσεις τους, οπότε αν αποφασίσετε να κάνετε μια ελαφρώς άβολη βουτιά σε αυτό το πολυσύχναστο ποτάμι, θα μπορούσατε σίγουρα να αξιοποιήσετε στο έπακρο τον χρόνο σας στο βυθό.
Υπάρχουν πολλές υποβλητικές φωτογραφίες στο επάνω μέρος και ένας ευγνώμων πρόλογος από την εμπειρογνώμονα στις υποκαταδύσεις Innes McCartney. Όπως και ο ίδιος ο Μαύρος Πάνθηρας, αυτό το βιβλίο σημειώνει όλα τα κουτάκια.
Εκδόσεις Osprey
ISBN: 9781472835819
Χαρτόδετο, 136 σελ., 24 x 26 εκ., 25 £
Κριτική από τον Steve Weinman
