Wreck Tour 99: The Elsa

Τελευταία ενημέρωση στις 30 Αυγούστου 2023 έως Divernet

Αυτό είναι ένα μεγάλο ατμόπλοιο, τορπιλίστηκε στα ανοιχτά του νότιου Ντέβον το 1918 αλλά εξακολουθεί να βρίσκεται σε εντυπωσιακή κατάσταση, λέει ο ξεναγός μας JOHN LIDDIARD. Εικονογράφηση MAX ELLIS

ΕΡΧΟΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΜΑΣ ΑΙΩΝΑ of Περιηγήσεις στο ναυάγιο, ξεκινάω τις γιορτές μου νωρίς με το να σκέφτομαι «μεγάλα».

Η Έλσα ήταν ένα ατμόπλοιο 3,581 τόνων, που τορπιλίστηκε στα ανοιχτά του Ντάρτμουθ UB31 στις αρχές του 1918. Η τορπίλη χτύπησε στο αμπάρι σπάζοντας το Έλσα σε δύο, με τα δύο μέρη να βυθίζονται σε απόσταση μόλις 10 μέτρων μεταξύ τους και τους λέβητες να χυθούν μεταξύ τους.

Για κάποιο διεστραμμένο λόγο, είναι πολύ πιο εύκολο να κολλήσετε μια βολή στο πίσω μέρος του ναυαγίου. Ένα σουτ που πέφτει στο μπροστινό μέρος τείνει να γλιστρήσει μέσα στο καθαρισμό.

Και είναι μια μεγάλη σαβούρα, για 10 μέτρα βάθος στη γύρω όχθη λάσπης, μέχρι τα 50 μόλις μέτρα. Εάν διαπιστώσετε ότι η βολή είναι από το ναυάγιο, απλώς κατευθυνθείτε προς τα κάτω και θα καταλήξετε στην πλώρη ή στην πρύμνη.

Τέλος πάντων, για τους σκοπούς της περιοδείας μας θα υποθέσω ότι το πλάνο έχει πιάσει λίγο πριν το διάλειμμα (1), στο σκάφος-κατάστρωμα στα 39μ. Το κατάστρωμα εδώ είναι πάνω από το μηχανοστάσιο. Με κατεύθυνση προς τα πίσω, ένα εξοχικό με μικρές θυρίδες εξαερισμού στην οροφή (2) στέκεται πάνω, η πρόσβαση προς τα κάτω έχει πλέον αποκλειστεί από λάσπη και συντρίμμια.

Πίσω από αυτό είναι η καταπακτή για τον αριθμό 4 (3). ο Έλσα έχει πέντε λαβές και αυτό είναι το πρώτο πίσω. Η καταπακτή στο αμπάρι εκτείνεται στο μεσαίο τρίτο του καταστρώματος, επομένως υπάρχει αρκετό κατάστρωμα και στις δύο πλευρές, και στη συνέχεια ένα υψηλό κάλυμμα γύρω από την καταπακτή. Κοιτάξτε μέσα και θα δείτε ότι το αμπάρι είναι γεμάτο με λάσπη.

Εάν η ορατότητα είναι περιορισμένη, μια συμβουλή για τον προσανατολισμό είναι ότι οι τρύπες σαπίζουν μέσα από το κατάστρωμα περνούν κατά μήκος του πλοίου και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την πλοήγηση ανάμεσα στα αμπάρια και τα μηχανήματα του καταστρώματος, που είναι γενικά κατά μήκος της κεντρικής γραμμής, κατά μήκος του καταστρώματος στα πλάγια .

Ο πίσω ιστός έχει πέσει διαγώνια προς τα εμπρός και βρίσκεται στραμμένος προς τη δεξιά πλευρά. Μεγάλα βαρούλκα φορτίου διασχίζουν το κατάστρωμα μπροστά και πίσω από το πόδι του ιστού (4).

Πίσω από το δεύτερο βαρούλκο ένα κιγκλίδωμα διατρέχει το κατάστρωμα, με σκαλοπάτια από τις δύο πλευρές προς τα κάτω στο κύριο κατάστρωμα (5) στα 42μ. ο Έλσα έχει ένα εκτεταμένο κατάστρωμα σκαφών που εκτείνεται από τη γέφυρα και την τιμονιέρα μέχρι την επιστροφή, μετά το αμπάρι νούμερο 4. Όπως και η προηγούμενη λαβή, η οπίσθια λαβή με αριθμό 5 είναι γεμάτη με λάσπη.

Πίσω από το αμπάρι, ένα μικρό καταφύγιο κρέμεται πάνω από την καταπακτή, στη συνέχεια η πρύμνη ανεβαίνει μέχρι τα 40 μέτρα με βήματα προς κάθε πλευρά (6). Οι πόρτες οδηγούν μέσα σε μια τράπεζα λάσπης στους χώρους του πληρώματος.

Το κατάστρωμα της πρύμνης έχει τα συνηθισμένα εξαρτήματα των μεγάλων κολώνων πρόσδεσης και στις δύο πλευρές, με μικρότερες ακίδες γύρω από την πρύμνη. Στο κέντρο του καταστρώματος υπάρχει ένα μικρό ντεκόρ (7), μετά πίσω του ένα μεγάλο τεταρτημόριο διεύθυνσης (8).

Πέφτοντας στο πλάι, η προεξοχή της πρύμνης κόβει το ελάχιστο φυσικό φως που υπάρχει και όλα γίνονται πολύ μαύρα. Αξίζει να το δείτε, ωστόσο, γιατί το μεγάλο τιμόνι και η προπέλα είναι ακόμα στη θέση τους (9). Ο βυθός από κάτω είναι το βαθύτερο σημείο του καθαρίσματος στα 54 μέτρα, αν και δεν χρειάζεται να ξεπεράσετε τα 50 μέτρα για να δείτε την προπέλα.

Για να αποφύγουμε μερικά μέτρα πάνω-κάτω στην πρύμνη, η διαδρομή μας ακολουθεί τη γάστρα πίσω από την πλευρά του λιμανιού και προς τα εμπρός στα 42 μέτρα για να επανέλθουμε στο κύριο κατάστρωμα (10). Στη συνέχεια, ανεβαίνει τα σκαλοπάτια και περνάει από το κιγκλίδωμα στο κατάστρωμα του σκάφους και προς τα εμπρός κατά μήκος της πλευράς του καταστρώματος (11), μετά το νούμερο 4 αναμονή και πάνω από το μηχανοστάσιο μέχρι το διάλειμμα (12).

Το διάλειμμα διασχίζει ένα ζευγάρι φεγγίτες στο κατάστρωμα που θα είχαν θυρίδες εξαερισμού πάνω από τη θερμότητα των λεβήτων.

Σε αυτό το σημείο, πρέπει να ομολογήσω ότι δεν ολοκλήρωσα το Έλσα σε μια βουτιά, έτσι ενώ η περιήγησή μας συνεχίζεται πέφτοντας πίσω στον βυθό για να βρούμε τους λέβητες (13), αυτό είναι πιθανώς το σημείο στο οποίο θα χωριστεί το ναυάγιο σε δύο καταδύσεις.

Οι λέβητες είναι εν μέρει θαμμένοι σε λάσπη στα 48μ. Η απορρόφηση είναι ακριβώς κάτω από τα βράχια στην πρύμνη, αλλά υπάρχουν 6 μέτρα από τους λέβητες.

Δεν είναι ένα ασυνήθιστο μοτίβο να έχεις το καθαρισμό βαθύτερα εκεί που το ρεύμα τρέχει γύρω από την άκρη ενός ναυαγίου. Αυτό που είναι ασυνήθιστο είναι η μεγάλη του κλίμακα.

Ακολουθώντας μια ευθεία γραμμή μετά τους λέβητες θα πρέπει να οδηγήσουν στην πλευρά του λιμένα του μπροστινού τμήματος του ναυαγίου (14), περίπου 10μ από το τμήμα της πρύμνης. Πίσω στο επίπεδο του καταστρώματος του σκάφους, ένα ζευγάρι ορθογώνιων εγκοπών από το διάλειμμα είναι τα άλλα άκρα των φεγγιτών που συναντώνται στην πίσω πλευρά του διαλείμματος.

Εμπρός από αυτά, ένα μεταλλικό πλαίσιο διατρέχει το κατάστρωμα (15), αρχικά η κατασκευή στήριξης για ένα ξύλινο υπερυψωμένο κατάστρωμα και οι σωσίβιες λέμβοι-καταβόθρες.

Ένα κοντό ζεύγος ιστών σε διαμόρφωση δοκάρι αποτελούν μέρος της δομής, με ένα μικρότερο βαρούλκο κατά μήκος του καταστρώματος ακριβώς μπροστά τους για να εξυπηρετεί τον αριθμό 3 (16).

Αν και δεν έχω αποτολμήσει να μπω μέσα, αυτή η λαβή φαίνεται να είναι απαλλαγμένη από λάσπη, κάτι που υποδηλώνει ότι υπάρχει μια σημαντική διέξοδος κάπου πιο κάτω – ίσως μέσω του σπασίματος, ή ίσως υπάρχει άλλο ένα σπάσιμο στο πλάι της γάστρας.

Η τιμονιέρα (17) βρίσκεται μπροστά από αυτό το αμπάρι, εκτείνεται στο κατάστρωμα του σκάφους και ανεβαίνει ένα επίπεδο πάνω. Μια πρωτότυπη φωτογραφία του Έλσα δείχνει ότι αυτό ανεβαίνει ακόμη ένα επίπεδο, για να δώσει τρία καταστρώματα συνολικά στην τιμονιέρα, αν και τα πάνω καταστρώματα θα ήταν κατασκευασμένα σε μεγάλο βαθμό από ξύλο.

Εμπρός από την τιμονιέρα πέφτουμε πίσω στο κύριο κατάστρωμα, ένα σύνολο σκαλοπατιών εκατέρωθεν, με έναν παλιό αστακό στη δεξιά πλευρά του αριθμού 2 λαβής (18).

Άλλο ένα ζευγάρι μεγάλα βαρούλκα φορτίου (19) Σερβίρετε τα μπροστινά στηρίγματα από το κατάστρωμα μεταξύ, αν και δεν υπάρχει κανένα σημάδι από τον ιστό καθώς υπήρχε πιο πίσω – μόνο τα πατώματα στη χαλύβδινη πλάκα καταστρώματος ανάμεσα στα βαρούλκα.

Το πρώτο κράτημα (20) γεμίζει πάλι με λάσπη. Τρέχει προς τα εμπρός σε μια αποκοπή στο προπύργιο, με περίπου το 25% του αμπαριού να περιβάλλεται από κάστρο, σκαλοπάτια και κιγκλιδώματα (21).

Στο πίσω μέρος του καταστρώματος πάνω, ένα ζευγάρι μικρά βαρούλκα τοποθετημένα υπό γωνία θα είχαν χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά των γραμμών πρόσδεσης. Μπροστά από αυτά είναι έξι ζεύγη μεγάλων κολώνων πρόσδεσης (22), τοποθετήστε τέσσερα ζεύγη σε όλο το κατάστρωμα, μετά ένα άλλο ζευγάρι εκατέρωθεν του βαρούλκου άγκυρας (23), που είναι καλά μπροστά στο κατάστρωμα.

Από το βαρούλκο, αλυσίδες άγκυρας περνούν μέσα από τους σωλήνες, με τις δύο άγκυρες ακόμα στη θέση τους και στις δύο πλευρές της πλώρης (24).

Το ναυάγιο σε αυτή την τοποθεσία πίστευαν ότι ήταν το Greatham, επίσης βυθισμένο από UB31 μόλις δύο μέρες νωρίτερα. Έχοντας το βουτήξει, είναι προφανώς το Έλσα, και το Greatham είναι ένα ναυάγιο που αναφέρεται ως άγνωστο μόλις ένα ή δύο μίλια μακριά.

Χάρη στους Steve Mackay, Andy Micklewright και Rick Parker.

Εμφανίστηκε το DIVER Μάιος 2007