Wreck Tour 98: The Kimya

Αυτό το θύμα καταιγίδας της δεκαετίας του 1990 είναι εύκολο να βρεθεί και μπορεί να το απολαύσουν δύτες όλων των επιπέδων, εάν οι συνθήκες είναι κατάλληλες. Ο JOHN LIDDIARD αναφέρει για το πλοίο που διέρρευσε ηλιέλαιο, με εικονογράφηση MAX ELLIS

ΜΕΡΙΚΑ ΝΑΥΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΝ. Περνάτε τα πρώτα λεπτά μιας κατάδυσης ακολουθώντας μια γραμμή βολής προς τα κάτω, ελπίζοντας απλώς να υπάρχει ένα ναυάγιο στο τέλος της.

Η χημεία είναι ακριβώς το αντίθετο. Κοντά στον αμμώδη κόλπο του Port Twyn-Mawr, σε χαμηλά νερά η πλώρη απλώς καθαρίζει την επιφάνεια. Προσέξτε να μην χτυπήσετε το κεφάλι σας στο ναυάγιο καθώς κυλάτε μέσα.

Δεδομένων των ήρεμων συνθηκών της θάλασσας στα νοτιοδυτικά του Anglesey, αυτό είναι ένα ιδανικό ναυάγιο για να ξεκινήσετε τη σεζόν. Είναι κάτι που δείχνει τη νέα σοδειά των αρχαρίων, αλλά και για να βοηθήσει τους παλιούς δύτες να επανέλθουν στα πράγματα μετά τον χειμώνα.

Καθώς η πλώρη σπάει την επιφάνεια σε χαμηλά νερά και ακόμη και σε πολύ νερό, σε καλή ορατότητα μπορεί να φανεί απλά κοιτάζοντας πάνω από την πλευρά του σκάφους, οπότε αυτό είναι το πιο εύκολο μέρος για να ξεκινήσετε μια κατάδυση (1).

Το ελαφρύ ρεύμα που υπάρχει θα σπρώχνει λίγο πάνω από την πλώρη, επομένως είναι καλύτερο να μπείτε στο νερό από την ανοδική πλευρά του ναυαγίου. Το κατάστρωμα πλώρης είναι άθικτο, με τη συνηθισμένη συλλογή κολώνων, αν και το ίδιο το βαρούλκο έχει τραβηχτεί από το κατάστρωμα για να αφήσει κενές βάσεις (2).

Η θαλάσσια ζωή αποτελείται από φύλλα των πολύ πράσινων φυκιών που βρίσκονται σε ρηχά νερά, με μύδια και αστερίες ενδιάμεσα. Τα βαθύτερα και σκιασμένα μέρη του ναυαγίου φιλοξενούν μερικές λοφώδεις ανεμώνες.

Από την πλευρά του λιμανιού της πλώρης λείπουν μερικές πλάκες καταστρώματος, παρέχοντας μια τρύπα που κοιτάζει προς τα κάτω στο εσωτερικό του κάστρου. Πάνω από την πλευρά της πλώρης, αλλά μένοντας κοντά στο μπροστινό μέρος, οι σωλήνες άγκυρας είναι άδειοι (3).

Πιο κάτω στον βυθό, το χημεία έχει πολύ έντονο φούσκωμα πλώρης (4), τώρα μισοθαμμένο στην άμμο, στα 9 μέτρα σε άμπωτη και λίγα μέτρα βαθύτερα σε υψηλή παλίρροια.

Ακριβώς έξω από την πλευρά του λιμανιού, η άγκυρα-βαρούλκο είναι στη μία πλευρά και μισοθαμμένη (5). Αναφορές από το 1991, όταν το χημεία ρυμουλκήθηκε εδώ και παραλιακά, σημειώστε ότι η άγκυρα-βαρούλκο συνήθιζε να σπάει την επιφάνεια. Ίσως να λύθηκε από ένα μεγάλο σκάφος κατάδυσης που το έδεσε.

Επιστρέφοντας στο κατάστρωμα της πλώρης, στο πίσω μέρος του κάστρου υπάρχουν ορθογώνια ντουλάπια και στις δύο πλευρές (6). Στο κέντρο, μια φυλασσόμενη σκάλα (7) οδηγεί σε μια πασαρέλα που τρέχει κατά μήκος και πάνω από το κύριο κατάστρωμα (8).

Οι πόρτες εκατέρωθεν οδηγούν στο εσωτερικό του κάστρου (9). Είναι μικρά, ωστόσο, και το εσωτερικό εμποδίζεται από λάσπη και καλώδια, επομένως αυτό δεν είναι το πιο εύκολο μέρος για να μπείτε σε ένα ναυάγιο, ακόμα κι αν έχει βάθος μόλις 5 μέτρων.

Λίγα μέτρα πιο πίσω κατά μήκος του καταστρώματος, σκαλοπάτια οδηγούν στην πασαρέλα (10). Όπως στα περισσότερα δεξαμενόπλοια, το κύριο κατάστρωμα δεν ήταν πραγματικά σχεδιασμένο για περπάτημα, και η πασαρέλα παρείχε την κύρια μέθοδο ταξιδιού προς τα πίσω και προς τα πίσω. Γυμνά πλευρά τρέχουν κατά μήκος και κατά μήκος του καταστρώματος και πρέπει να δυσκόλευαν πολύ το να σταθείς σε μια πυκνή θάλασσα.

Η γάστρα του χημεία έχει χωριστεί σε ένα πλέγμα δεξαμενών για τη μεταφορά φυτικών ελαίων, επενδεδυμένο με ανοξείδωτο χάλυβα και πρόσβαση από σωληνοειδείς καταπακτές που διατρέχουν κάθε πλευρά της πασαρέλας (11). Με καλύμματα κυρίως στη θέση τους, μοιάζουν με γραμμές μανιταριών.

Η χημεία ήταν αρχικά παραλία εδώ για να ελέγξει το φορτίο ηλιέλαιου που διαρρέει. Το ναυάγιο αποτέλεσε έκτοτε το αντικείμενο μιας σειράς επιστημονικών μελετών σχετικά με την επίδραση της διαρροής ηλιελαίου στο θαλάσσιο περιβάλλον, η οποία αποδείχθηκε ότι ήταν πολύ μικρότερη από την επίδραση που θα προκαλούσαν τα ορυκτέλαια.

Μετά τα δύο πρώτα ζευγάρια καταπακτών, η πασαρέλα έρχεται σε απότομο διάλειμμα (12). Το κατάστρωμα και οι καταπακτές των δεξαμενών συνεχίζονται, αλλά η πασαρέλα έχει καθαριστεί.

Το κατάστρωμα κατεβαίνει μισό μέτρο κατά μήκος κάθε πλευράς του κύριου καταστρώματος (13). Περνώντας στην πλευρά του λιμανιού και πέφτοντας στον βυθό, το τμήμα της πασαρέλας που λείπει είναι άθικτο αλλά ανάποδα, ακριβώς έξω από την πλευρά του ναυαγίου (14). Κάνει τη διαδρομή μας λίγο ζιγκ-ζαγκ, αλλά είναι μόνο 10 μέτρα βάθος, οπότε δεν πρέπει να είναι ζήτημα.

Πίσω στο ναυάγιο, το κύριο κατάστρωμα είναι μπλοκαρισμένο από τη μια πλευρά στην άλλη από μια δομή σε κουτί περίπου στο μισό ύψος της πασαρέλας (15). Αυτό ήταν το σημείο για την άντληση του φορτίου πετρελαίου πάνω και έξω από το πλοίο, συνδεδεμένο με όλες τις δεξαμενές με σωλήνες κάτω από το κατάστρωμα.

Η πασαρέλα τώρα συνεχίζει πίσω, με περισσότερα σκαλοπάτια που τη συνδέουν με το κεντρικό κατάστρωμα (16). Λίγο πριν από τη σπασμένη υπερκατασκευή, η πιο πίσω δεξαμενή στην πλευρά του λιμανιού έχει καταρρεύσει προς τα μέσα (17), καθιστώντας δυνατή την προβολή των σωληνώσεων που έτρεχαν κάτω από τα καταστρώματα που συνδέουν και αερίζουν τις δεξαμενές.

Η ανωδομή (18) είναι ως επί το πλείστον σπασμένο, αφήνοντας μόνο ένα επίπεδο στη δεξιά πλευρά, με ένα διαμήκη διάφραγμα που δείχνει πού αποκόπηκε η πλευρά του λιμανιού. ο χημεία αρχικά ανατράπηκε περαιτέρω στην ανοικτή θάλασσα, στη συνέχεια το πλήρωμα διάσωσης διέλυσε το μεγαλύτερο μέρος της υπερκατασκευής έτσι ώστε να μπορέσει να γυρίσει το κύτος ξανά σε όρθια θέση και να το ρίξει στο σημερινό του σημείο ανάπαυσης.

Η πλευρά του λιμανιού του μηχανοστασίου είναι ανοιχτή, όπου φαίνεται ο κινητήρας ντίζελ κάτω από το κατάστρωμα (19). Η έλικα-άξονας όπου βγαίνει από την πρύμνη έχει θαφτεί αρκετά κάτω από τον βυθό των 10 μέτρων καθώς η γάστρα έχει καθίσει.

Πάνω από το μηχανοστάσιο στη δεξιά πλευρά, μπλοκ στην άκρη του κύριου καταστρώματος (20) ήταν το σημείο στήριξης για ένα από τα χημείατα σκάφη του. Το κατάστρωμα είναι τότε χωρίς χαρακτηριστικά μέχρι να ξεκολλήσει καθαρά στην πρύμνη (21). ο χημεία θα είχε μια επίπεδη πρύμνη, οπότε αυτό είναι το όριο του ναυαγίου.

Δεν υπάρχει τίποτα στον βυθό της θάλασσας κοντά, οπότε υποπτεύομαι ότι το τμήμα του καταστρώματος και της πρύμνης που λείπει αποκόπηκε την ίδια στιγμή με την υπερκατασκευή.

Σε μια τόσο ρηχή κατάδυση, η επιφάνεια είναι εύκολα προσβάσιμη από οποιοδήποτε σημείο του ναυαγίου. Για όσους θέλουν να κάνουν μια στάση ασφαλείας στα 3 μέτρα περίπου, προτείνω την κορυφή της υπερκατασκευής ή την επιστροφή στην πλώρη. Όταν βγαίνετε στην επιφάνεια χωρίς καθυστέρηση SMB, φροντίστε να κοιτάξετε ψηλά και τριγύρω σε περίπτωση που σκάφη διασχίσουν το ναυάγιο.

Χάρη στον Scott Waterman και τον Chris Holden.

Εμφανίστηκε τον Απρίλιο του 2007 DIVER