Wreck Tour 94: The San Tiburcio

Τελευταία ενημέρωση στις 30 Αυγούστου 2023 έως Divernet

Αυτό το οπλισμένο δεξαμενόπλοιο που βυθίστηκε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο στο Moray Firth αποτελεί μια υπέροχη εκδρομή στο κλαμπ, λέει ο JOHN LIDDIARD. Εικονογράφηση MAX ELLIS

ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΤΡΑΥΣΙΟ ΚΑΙ ΒΟΛΙΚΑ ΣΧΙΣΜΕΝΟ ΣΤΟ ΜΙΣΟ, την Σαν Τιμπούρτσιο Συχνά εξερευνάται ως δύο ξεχωριστές καταδύσεις - μια πρώτη κατάδυση στο ελαφρώς βαθύτερο τμήμα της πρύμνης και μια δεύτερη στο πιο ρηχό προς τα εμπρός μέρος.
Λοιπόν, θα μπορούσες να το βουτήξεις έτσι.

Υπάρχουν σημαδούρες προσαρτημένες σε κάθε μέρος. Αλλά υπάρχει επίσης μια γραμμή βολικά δεμένη μεταξύ των δύο, τοποθετημένη για να βοηθήσει όσους θέλουν να τα βουτήξουν όλα με μία κίνηση. Σαν εμένα.

Έτσι η μεγάλη μας περιήγηση στο Σαν Τιμπούρτσιο ξεκινά από τη βορειότερη από τις δύο σημαδούρες, κατεβαίνοντας προς την πλευρά του λιμανιού του ναυαγίου ακριβώς μετά το διάλειμμα (1), το βάθος στο κατάστρωμα είναι λίγο μικρότερο από 30 μέτρα.

Στο πλάι του καταστρώματος υπάρχει ένα ζευγάρι μικρών κολώνων, στη συνέχεια προς τα μέσα στην κεντρική γραμμή του αντλιοστασίου του καταστρώματος (2) σχηματίζει ένα μικρό νησί στο διάδρομο που στεκόταν πάνω από το κατάστρωμα από την πλώρη μέχρι την πρύμνη.

Εμπρός του νησιού ο διάδρομος λείπει, αλλά πίσω εκτείνεται μέχρι το σημείο στο οποίο η πρύμνη έχει ανατιναχθεί και σπάσει (3).

Το 1989 μια ομάδα δυτών του Πολεμικού Ναυτικού χρησιμοποίησε εκρηκτικά για να ανοίξει την πρύμνη για να ανακτήσει πυρομαχικά από το όπλο. Ίσως παράκαναν την ποσότητα του εκρηκτικού ή ίσως η έκρηξη απλώς αποδυνάμωσε τη δομή του πλοίου αρκετά ώστε η φύση και η βαρύτητα να κάνουν τα υπόλοιπα. Είτε έτσι είτε αλλιώς, ολόκληρη η περιοχή του μηχανοστασίου του Σαν Τιμπούρτσιο είναι κατεστραμμένο.

Το όπλο 4 ιντσών βρίσκεται εν μέρει καλυμμένο ανάμεσα στα συντρίμμια στην πλευρά του λιμανιού (4), με την ανατρεπόμενη βάση όπλου ακριβώς πίσω (5).

Πίσω πάλι, και ένα ζευγάρι μεγάλους κολώνες (6) σηματοδοτεί την έναρξη του καμπυλωμένου τμήματος της πρύμνης. Η ισχυρότερη δομή της πρύμνης έχει διατηρήσει κάποια ακεραιότητα στο κατάστρωμα και στο κύτος. Ακόμα κι έτσι, η σύνδεσή του με το υπόλοιπο πλοίο έχει αποδυναμωθεί σε σημείο να έχει πέσει στο λιμάνι, με το κατάστρωμα να αγγίζει τον λάσπη βυθό στα 35 μέτρα.

Η κατάρρευση έχει ωθήσει τον στύλο του τιμονιού και το τεταρτημόριο του τιμονιού εκτός θέσης (7). Ακολουθώντας την καμπύλη της πρύμνης, η πάνω (δεξιά) πλευρά υψώνεται 3 ή 4 μέτρα πάνω από τον βυθό, πριν σπάσει ξανά στο διάφραγμα του μηχανοστασίου (8).

Η ομάδα του Πολεμικού Ναυτικού δεν έκανε τόσο διεξοδικά τη δουλειά του καθαρισμού των οβίδων, επειδή πολλά μπορούν να βρεθούν να στηρίζονται σε ένα επίπεδο κατάστρωμα πίσω από το μηχανοστάσιο, μια μικρή οθόνη που δημιουργήθηκε από δύτες (9).

Στο μπροστινό άκρο του μηχανοστασίου (10), την Σαν ΤιμπούρτσιοΟι λέβητες του είναι ορατοί ανάμεσα στα συντρίμμια, εάν ένα φως κατάδυσης περάσει από τη δεξιά τρύπα.

Η διαδρομή μας τώρα επιστρέφει πάνω από το κύριο κατάστρωμα (11), γεμάτο με σωληνώσεις και καταπακτές στις δεξαμενές πετρελαίου. Κατά μήκος της δεξιάς πλευράς, το κατάστρωμα συνεχίζει προς τα εμπρός, περνώντας από ένα ζευγάρι μικρών κολώνων που αντιστοιχούν στο σημείο που είναι στερεωμένος η σημαδούρα στην πλευρά της θύρας και μετά σε ένα πολύ μεγαλύτερο ζευγάρι κολώνες (12).

Αυτό είναι το σημείο στο οποίο μπορείτε να περάσετε πίσω στο λιμάνι και να ανεβείτε τη γραμμή της σημαδούρας, εάν κάνετε το ναυάγιο σε δύο καταδύσεις.

Για να συνεχίσετε στο τμήμα της πλώρης, το διάλειμμα κατά μήκος της πλευράς του λιμανιού της γάστρας θα πρέπει να ακολουθηθεί σχεδόν στον βυθό της θάλασσας, όπου μια γραμμή οδηγεί στο σκοτάδι (13). Η γραμμή ανηφορίζει ελαφρά και, περίπου 20 μέτρα μακριά, το άλλο άκρο είναι δεμένο στο μπροστινό μέρος του ναυαγίου, ακριβώς κάτω από το επίπεδο του κύριου καταστρώματος και στο λιμάνι της κεντρικής γραμμής (14).

Η Σαν Τιμπούρτσιο έσπασε στα δύο πρύμνη της υπερκατασκευής του ενδιάμεσου πλοίου. Το κατάστρωμα της τιμονιέρας γεφυρώνει το κύριο κατάστρωμα στο ίδιο ύψος με το διάδρομο, αφήνοντας μια ωραία βουτιά κατά μήκος του κύριου καταστρώματος από κάτω (15). Για όσους χωρίζουν το Σαν Τιμπούρτσιο σε δύο καταδύσεις, είναι αρκετά εύκολο να κατεβείτε τη σημαδούρα στην πλώρη και να ακολουθήσετε τον υπερυψωμένο διάδρομο μέχρι την επιστροφή για να επιστρέψετε στην περιήγησή μας.

Το πάνω μέρος της υπερκατασκευής έχει αποσυντεθεί σε όχι περισσότερο από ένα πλαίσιο. Προς την πλευρά του λιμανιού, ένα ζευγάρι γεμιστήρες προεξέχει όπου εκτοξεύτηκε ένα σκάφος (16). Οι αντίστοιχοι πτερύγια στη δεξιά πλευρά έχουν πέσει για να ακουμπήσουν στο κατάστρωμα (17).

Η βασική μηχανική δεξαμενόπλοιων είναι πιο εμφανής και ανέπαφη μπροστά από την υπερκατασκευή.

Κάτω από το κατάστρωμα, το κύτος υποδιαιρείται σε ένα πλέγμα δεξαμενών, με τις θέσεις τους να επισημαίνονται από ένα αντίστοιχο πλέγμα καταπακτών στο κατάστρωμα. Μερικά από αυτά είναι ακόμα καλυμμένα, ενώ άλλα είναι ανοιχτά, αν και δεν έχει νόημα να μπείτε μέσα στις ανοιχτές δεξαμενές.

Περνώντας το πρώτο σετ καταπακτών, ο κεντρικός διάδρομος διασχίζει ένα μικρό αντλιοστάσιο (18), τότε το δίκτυο σωλήνων και βαλβίδων που καλύπτει το κατάστρωμα ενώνεται με μια σειρά διασταυρούμενων σωλήνων για φόρτωση και εκφόρτωση φορτίου (19).

Με το κύτος υποδιαιρεμένο σε πολλές αυτόνομες δεξαμενές, η σχεδίαση ενός δεξαμενόπλοιου θα μπορούσε να ξεφύγει με πολύ χαμηλότερο ύψος εξάλων από ένα πλοίο ξηρού φορτίου, αφήνοντας το κύριο κατάστρωμα κοντά στο νερό και συχνά βυθίζεται σε πυκνή θάλασσα.

Έτσι, ο στριμωγμένος διάδρομος του δεξαμενόπλοιου τρέχει από την πλώρη στην πρύμνη, παρέχοντας ένα ασφαλές μέσο για το πλήρωμα να περπατήσει μεταξύ του προπύργιου, της τιμονιέρας και των μηχανών στην πρύμνη. Ο διάδρομος (20) είναι άθικτο σε όλη τη διαδρομή.

Ο μπροστινός ιστός (21) υψώνεται στο πλάι του διαδρόμου, σπασμένο λίγα μέτρα πιο πάνω. Με μια δοκό μεγαλύτερη από 16 μέτρα, είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς ποια είναι εκτός κέντρου για να κάνει χώρο για την άλλη. Κάτω από το διάδρομο, ένα μικρό βαρούλκο φορτίου βοηθά τον ιστό να εξυπηρετήσει ένα στεγνό αμπάρι (22).

Ο διάδρομος καταλήγει με σκαλοπάτια προς τα κάτω στο κύριο κατάστρωμα πίσω από το αμπάρι. Από κάτω κρύβονται ένα ζευγάρι εφεδρικές άγκυρες.

Στο κατάστρωμα στη δεξιά πλευρά, ένα μακρόστενο σχήμα δακρύου με πτερύγια ουρά είναι ένα drone ή «ψάρι» που σκουπίζει τις νάρκες. (23). Η ουρά με πτερύγια είναι αποκομμένη και στηρίζεται ακριβώς έξω και πίσω από το κύριο σώμα του drone. Ένα δεύτερο παρόμοια σπασμένα ψάρια μπορεί να βρεθεί στην πλευρά του λιμανιού του καταστρώματος (24).

Τα ψάρια θα είχαν αναπτυχθεί σε μακριά συρματόσχοινα από την πλώρη, που έσυραν και στις δύο πλευρές του πλοίου.
Οποιαδήποτε νάρκη συναντηθεί και δεν χτυπούσε στην πλώρη θα γλιστρούσε μέχρι την άκρη των καλωδίων και θα πυροδοτούσε το αναλώσιμο ψάρι.

Εάν αναπτυχθούν, θα μπορούσαν κάλλιστα να είχαν αποθηκεύσει το Σαν Τιμπούρτσιο από τη νάρκη που χτύπησε στη μέση του πλοίου. Αλλά το δεξαμενόπλοιο ταξίδευε σε ένα σαρωμένο και υποτιθέμενο ασφαλές κανάλι. Δεν αναμένονταν νάρκες, επομένως τα ψάρια ναρκοκαθαριστή δεν αναπτύχθηκαν. Στις 4 Μαΐου 1940, η Σαν Τιμπούρτσιο χτύπησε σε νάρκη στη μέση και έσπασε στα δύο.

Ταξιδεύοντας γύρω από την άκρη της πλώρης, μια σειρά από άδεια φινιστρίνια σχεδόν κρύβεται από τα δάχτυλα των νεκρών (25). Στο κατάστρωμα, ζεύγη μεγάλων κολώνων πλαισιώνουν την άγκυρα-βαρούλκο (26).

Στην πλώρη, η άγκυρα και η αλυσίδα του λιμανιού έχουν ξεχυθεί και στηρίζεται στον βυθό (27). Η δεξιά άγκυρα παραμένει σφιχτή στον αγωγό της.

Τέλος, η σημαδούρα στερεώνεται ακριβώς στην πλώρη. Χωρίς ρεύμα που πρέπει να λάβετε υπόψη, είναι εύκολο να ακολουθήσετε τη σειρά και να περιμένετε οποιαδήποτε αποσυμπίεση.

Χάρη στους Bill Ruck, John Leigh και Tim Walsh.

Εμφανίστηκε το DIVER Δεκέμβριος 2006