Δεν μπορεί να τους αντισταθεί – αυτόν τον μήνα ο JOHN LIDDIARD μας ξεναγεί σε μια άλλη ένοπλη τράτα, η οποία χτύπησε σε νάρκη και βυθίστηκε στα ανοιχτά της ακτής του Ντόρσετ το 1917. Εικονογράφηση MAX ELLIS
Η ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΡΦΩΝ ΑΡΧΙΖΕΙ ΜΕΣΑ σε ένα ζευγάρι λέβητες που καταλαμβάνουν όλο το πλάτος της γάστρας (1). Ο δεξιός λέβητας είναι τσαλακωμένος μπροστά σαν στριμωγμένο κουτάκι μπύρας. Ίσως όταν το Αρφόν υποχώρησε, η αυξανόμενη πίεση του νερού απλώς το συνθλίβει.
Κατευθυνόμενος προς τα πίσω, το Αρφόνυπερμεγέθης κινητήρας τριπλής επέκτασης (2) στέκεται όρθια κατά μήκος της κεντρικής γραμμής του πλοίου. Γρανάζια βαλβίδας του κινητήρα (3) γεμίζει το μεγαλύτερο μέρος του χώρου από τον κινητήρα μέχρι την πλευρά της θύρας της γάστρας.
Όπως ο κινητήρας, το ρουλεμάν ώσης (4) είναι εξίσου υπερμεγέθη. Μια μηχανότρατα χρειάζεται αρκετή ισχύ για να μετακινήσει τη γάστρα και τα δίχτυα που ρυμουλκεί, και το ρουλεμάν ώσης μεταφέρει την εμπρόσθια ώθηση από αυτή την ισχύ από τον άξονα της έλικας στο κύτος.
Από το ρουλεμάν ώσης, το πρώτο τμήμα του άξονα της έλικας εξακολουθεί να περικλείεται σε μια τοξωτή σήραγγα. Ένα βαρούλκο (5) έχει πέσει κατά μήκος της πλευράς του λιμένα, με το ένα άκρο να ακουμπά στη σήραγγα του άξονα της έλικας, το άλλο να ακουμπάει στις νευρώσεις του κύτους.
Μετά το πρώτο τμήμα της σήραγγας, το υπόλοιπο τμήμα του άξονα-έλικα είναι απροστάτευτο (6), στηρίζεται εκτεθειμένο στα ρουλεμάν του και άθικτο μέχρι την πρύμνη.
Η ίδια η πρύμνη έχει πέσει στο λιμάνι. Έξω από πάνω του, το σύστημα διεύθυνσης είναι άθικτο στην κορυφή του στύλου του πηδαλίου (7). Ακολουθώντας τη θέση προς τα κάτω, το πηδάλιο (8) βρίσκεται επίπεδη στον βυθό στα 35μ. Η προπέλα (9) είναι εν μέρει θαμμένο, οι κάτω λεπίδες του άθικτες ενώ το πάνω είναι σπασμένο.
Όπως τα περισσότερα ναυάγια στην περιοχή, το Αρφόν είναι το σπίτι σε ένα τεράστιο κοπάδι σύγχυσης και αρκετών πύρων. Όταν το βούτηξα, έπρεπε να τους διώξω από τη μέση για να πάρουν αρκετό καθαρό νερό για να μπορέσω να φωτογραφίσω την πρύμνη.
Μένοντας προς τη δεξιά πλευρά ενώ κατευθύνεστε ξανά προς τα εμπρός, στο ίδιο επίπεδο με την ώθηση, ένα κυρτό διάδρομο σκάφους (10) έχει πέσει στον χώρο αποθήκης που καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της γάστρας στη δεξιά πλευρά του κινητήρα.
Ένα διαμήκη διάφραγμα χωρίζει τον χώρο αποθήκης από τον κινητήρα και εξακολουθεί να συγκρατεί μερικά υπολείμματα άνθρακα στη θέση τους. Ακριβώς έξω από τη δεξιά πλευρά, ένα τμήμα του καταστρώματος με την καταπακτή (11) στηρίζεται στον βυθό της θάλασσας.
Περάστε τους λέβητες, τον κάδο του τιμονιού (12), πλήρης με τα υπολείμματα του τροχού, στηρίζεται ακριβώς στη δεξιά πλευρά στο κύριο σώμα του ναυαγίου.
Το κατάστρωμα προς τα εμπρός από εδώ έχει καταρρεύσει μέχρι τον πυθμένα της θάλασσας, αλλά παραμένει σχετικά άθικτο, με το κάλυμμα να έρχεται (13) ακολουθούμενο από ένα σύνολο βαρούλκων που εκτείνονται σε όλο το πλάτος του καταστρώματος (14). Ο ιστός που θα υποστήριζε τα σχετιζόμενα φρεάτια έχει πέσει προς τα εμπρός και στο λιμάνι.
Μια οπλισμένη τράτα θα πρέπει να είναι ακριβώς αυτό – οπλισμένη – και οι πιο πιθανές τοποθεσίες για ένα όπλο θα είναι είτε στο μπροστινό κατάστρωμα είτε στην πρύμνη. Αλίμονο, δεν θα δείτε όπλο πάνω Αρφόν, επειδή χάθηκε στις τράπεζες Lulworth κατά τη διάρκεια μιας αποτυχημένης προσπάθειας διάσωσής του πριν από αρκετά χρόνια.
Η Αρφόν είχε μόνο ένα κράτημα προς τα εμπρός, οπότε η περιοδεία μας είναι τώρα σχεδόν στην πλώρη. Η ίδια η πλώρη είναι αρκετά ανέπαφη για να σταθεί μερικά μέτρα από τον βυθό της θάλασσας και έχει πέσει στη δεξιά πλευρά. Ακριβώς πίσω από αυτό, μια άτρακτος από την άγκυρα-βαρούλκο στηρίζεται στο κατάστρωμα (15).
Προχωρώντας γύρω από την πλώρη, ακριβώς έξω από τη δεξιά πλευρά, μια από τις άγκυρες στέκεται στην άκρη από τον βυθό της θάλασσας (16). Στη συνέχεια, μπροστά από την άγκυρα, είναι το κύριο σώμα της άγκυρας-βαρούλκου (17).
Πάνω από αυτό στο κατάστρωμα πλώρης, η βάση από το βαρούλκο (18) φαίνεται σαν να θα μπορούσε να είναι ένα ολοκληρωμένο χύτευση με τους λαιμούς των σωλήνων του Hawse.
Το τελευταίο μέρος του ναυαγίου είναι η ισχυρότερη ατσάλινο μύτη της πλώρης, που ανεβαίνει από το κατάστρωμα για να καταλήξει μερικά μέτρα πάνω από τον βυθό της θάλασσας (19). Στέκεται στο ρεύμα, είναι πρωταρχικό ακίνητο για τις ανεμώνες.
Η Αρφόν είναι ιδανικό ναυάγιο για το βάθος. Αρκετά μικρό για να το δείτε σε μια κατάδυση χωρίς στάση, είναι ακόμα αρκετά περίπλοκο ώστε να δικαιολογεί μεγαλύτερη κατάδυση για όσους είναι έτοιμοι να κάνουν λίγη αποσυμπίεση. Η επανατοποθέτηση της βολής θα πρέπει να είναι αρκετά εύκολη, παρέχοντας μια χαλαρή ανάβαση για όσους δεν έχουν στάσεις.
Εάν εμπλέκεται η αποσυμπίεση, μια καθυστερημένη SMB είναι συνήθως η καλύτερη επιλογή, επειδή το χαλαρό νερό θα τελειώσει σύντομα και η παλίρροια θα αυξηθεί σε βαθμό που η ανάρτηση σε μια γραμμή βολής δεν είναι πλέον ο ευκολότερος τρόπος αποσυμπίεσης.
ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΓΑΛΟΥΟΥΣ
Όταν ο Αρφόν κατασκευάστηκε το 1908 στο Goole για την Pattern Steam Trawling Co του Milford στη Νότια Ουαλία, σχεδιάστηκε για τράτα και όχι για πόλεμο. Ένα πλοίο από χάλυβα 227 τόνων, είχε μήκος 36 μέτρα με δοκό 6 μέτρα και βύθισμα 3 μέτρα. Όπως και οι αδερφές του, εργαζόταν σκληρά ψαρεύοντας σχεδόν κάθε μέρα μέχρι να ξεκινήσει ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, γράφει η Kendall McDonald.
Το Πολεμικό Ναυτικό το απέκτησε σχεδόν αμέσως, του τοποθέτησε ένα όπλο και το έβαλε να δουλέψει ακόμα πιο σκληρά. Βασιζόταν στο Πόρτλαντ με πολλές άλλες μηχανότρατες του τύπου του, και το κύριο καθήκον του ήταν να σκουπίζει γερμανικές νάρκες που είχαν τοποθετήσει τα U-boat ναρκοθέτησης κατηγορίας UC από τις παράκτιες ναυτιλιακές λωρίδες στα ανοιχτά του Ντόρσετ. Αρφόν σάρωνε νάρκες για σχεδόν τρία χρόνια.
Στις 30 Απριλίου 1917, κατευθύνθηκε σε ένα ύποπτο πεδίο ορυχείων περίπου 1.5 μίλι νότια του St Alban's Head. Ο υπολοχαγός Έντουαρντ ΜακΚιούν, που διοικεί άλλον σάρωθρο του Πόρτλαντ, Βέρα Γκρέις, μπήκε στο Αρφόν να σαρώσει την περιοχή, στην οποία Αρφόν είχε πυροδοτήσει νωρίτερα νάρκη.
Είπε ότι το Αρφόν είχε τρεις επιφυλακές στο προπύργιο του, αλλά τόνισε ότι παρόλο που η θάλασσα ήταν επίπεδη και το νερό καθαρό, το αντανακλαστικό φως από τον ήλιο προς τον οποίο κατευθύνονταν καθιστούσε αδύνατο να δει κανείς πολύ κάτω από την επιφάνεια.
Καθώς έφτασαν σε μια περιοχή που σημαδεύτηκε από πολλά νεκρά ψάρια, έγινε μια έκρηξη σχεδόν κάτω από το του Αρφόν τόξο, και σύννεφα καπνού κάλυψαν το σκάφος.
Η Αρφόν αναδύθηκε με πλώρη και βυθίστηκε γρήγορα. Ο Deckhand Walter Gleeson είπε αργότερα ότι νόμιζε ότι η νάρκη εξερράγη κάτω από τη δεξιά «αγχόνη», ένα πλαίσιο κοντά στην πλώρη για την αποθήκευση εφεδρικών ανταλλακτικών και εξοπλισμού σκαφών.
Είδε τον μάγειρα Τζέιμς Ντόι να τρέχει έξω από τη γαλέρα, να αρπάζει μια σωσίβια ζώνη και να πηδά στη θάλασσα. Πήδηξε κι άλλος άντρας, αλλά ήταν πιο κοντά στην πρύμνη και τον έπιασε η προπέλα σκοτώνοντάς τον αμέσως. Ο Gleeson πήδηξε και παρασύρθηκε από το πλοίο, το οποίο υπολόγισε ότι ήταν σε γωνία 70°, με την προπέλα του να περιστρέφεται ακόμα ψηλά στον αέρα.
Τον παρέλαβε μια βάρκα από το Βέρα Γκρέις, που είχε ήδη τον κορυφαίο ναυτικό Mike Mcintyre και τον σηματοδότη George White. Ήταν οι μόνοι επιζώντες από το Αρφόν, το οποίο βυθίστηκε σε λιγότερο από ένα λεπτό, παίρνοντας μαζί του τον κυβερνήτη του και τα άλλα οκτώ μέλη του πληρώματος.
Οι δύτες που αναζητούσαν δεν κατάφεραν να βρουν το ναυάγιο μέχρι το 1999, όταν ανακαλύφθηκε επτά μίλια νότια του Worbarrow Tout.
ΞΕΝΑΓΟΣ
ΦΤΑΣΜΑ ΕΚΕΙ: Για Weymouth, ακολουθήστε το A37 ή A354 προς Dorchester, μετά το A354 προς Weymouth και συνεχίστε στο Portland μέσω Chesil Beach, στρίβοντας αριστερά για το παλιό ναυπηγείο Castletown καθώς ο δρόμος αρχίζει να σκαρφαλώνει στο λόφο προς το Portland. Το Breakwater Diving βρίσκεται στο Hotel Aqua, στα αριστερά καθώς φτάσετε στο Castletown.
TIDES: Το χαλαρό νερό είναι 2.5 ώρες πριν και 3.5 ώρες μετά το Πόρτλαντ με υψηλή θερμοκρασία.
ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΒΡΕΙΤΕ: Οι συντεταγμένες GPS είναι 50 29.844N, 002 10.445W (μοίρες, λεπτά και δεκαδικά). Το ναυάγιο βρίσκεται εν μέρει κατά μήκος της παλίρροιας, με την πλώρη ακριβώς στα δυτικά του βορρά.
ΚΑΤΑΔΥΣΗ, ΑΕΡΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΜΟΝΗ: Κέντρο καταδύσεων κυματοθραύστη, Πόρτλαντ 01305 860269, Dive Dorset, Επίσκεψη Ξενοδοχείο Aqua.
ΕΚΚΙΝΗΣΗ: Τα δελτία είναι διαθέσιμα στο Weymouth, στο Portland και στο Kimmeridge. Καταβάλλονται τέλη λιμένα και εκτόξευσης.
ΠΡΟΣΟΝΤΑ: Κατάλληλο για αθλητικούς δύτες που κάνουν καταδύσεις χωρίς διακοπή και σε ιδανικό βάθος για παράταση του χρόνου βυθού με μείγμα nitrox.
ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Διάγραμμα Ναυαρχείου 2610, Bill of Portland στο Anvil Point. Ordnance Survey Map 194, Dorchester, Weymouth & γύρω περιοχή. Dive Dorset των John & Vicki Hinchcliffe. WW1 Channel Wrecks από τον Neil Maw. Shipwreck Index of the British Isles Volume 1 των Richard & Bridget Larn. Τουριστικές πληροφορίες Weymouth, 01305 785747.
PROS: Μια άλλη πολύ ωραία οπλισμένη μηχανότρατα (αν και χωρίς το όπλο).
Μειονεκτήματα: Ένα μικρό ναυάγιο, δεν θα χρειαστούν πολλοί δύτες για να αισθανθεί ότι είναι γεμάτο.
Χάρη στον Andy Lawrence και τον David Aplin.
Εμφανίστηκε το DIVER Ιούνιος 2006
Άλλες περιηγήσεις στο Dorset Wreck στο Divernet: Αιολικός Ουρανός, Άλεξ Βαν Όπσταλ, Έλενα Ρ, Landing Craft, Bombardon Unit & VIC Lighter, P555
