Wreck Tour 62: The James Eagan Layne

»Και ήρθε η ώρα!» κλαις. Γιατί έχει πάρει Δύτης τόσο καιρό για να φτάσεις σε ένα από τα πιο δημοφιλή ναυάγια της Βρετανίας; Ο JOHN LIDDIARD εξηγεί τη βασανισμένη σκέψη μας σε μια ειδικά εκτεταμένη άνοιξη Περιήγηση στο ναυάγιο. Εικονογράφηση MAX ELLIS

ΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΖΗΤΗΣΕΙ a Περιήγηση στο ναυάγιο του Τζέιμς Ίγκαν Λέιν εδώ και χρόνια, και το αναβάλλω επίτηδες. Ένας λόγος ήταν αυτός Δύτης δημοσίευσα ένα αρκετά λεπτομερές άρθρο σχετικά με την κατάδυση του ναυαγίου τον Μάιο του 1997 και ένιωσα ότι έπρεπε να περιμένω τη σειρά του πριν μπορέσω να το καλύψω σε αυτή τη σειρά περιηγήσεων.

Τέλος πάντων, επτά χρόνια μετά το έχω ξαναβουτήξει για να βεβαιωθώ ότι είμαι όσο πιο ενημερωμένος γίνεται με την περιοδεία και το σκίτσο. Για να αντισταθμίσω την αναμονή, παρακάλεσα το αφεντικό για μια επιπλέον σελίδα για να μπορέσω να αποδώσω τη δικαιοσύνη στο ναυάγιο.

Μια βουτιά στο Τζέιμς Ίγκαν Λέιν σχεδόν πάντα ξεκινά από τη σημαδούρα που είναι δεμένη στο τόξο (1), η οποία, ανάλογα με την παλίρροια, ανεβαίνει περίπου στα 8μ. Είναι αυτό που κάνει το Τζέιμς Ίγκαν Λέιν ένα τόσο μεγάλο ναυάγιο για να βουτήξεις. Ξεκινώντας από αυτό το ρηχό, ο καθένας μπορεί να το κάνει.

Αντί να συνεχίσετε ευθεία πίσω μέσα στα αμπάρια, προτείνω να πέσετε πάνω από το σημείο της πλώρης και να κατεβείτε λίγα μέτρα, όχι μέχρι τον βυθό της θάλασσας, αλλά αρκετά μακριά ώστε να μπορείτε να κοιτάξετε πίσω και στις δύο πλευρές του κύτους και μάζες από ανεμώνες.

Υπάρχει επίσης η πιθανότητα να δείτε ένα από τα μεγάλα κοπάδια ψαριών που μερικές φορές περιφέρονται στο ρεύμα ακριβώς έξω από την πλώρη.

Κολυμπώντας κατά μήκος της πλευράς του λιμανιού, το πρώτο σημείο ελέγχου πλοήγησης είναι ο αγωγός άγκυρας (2). Ούτε άγκυρα ούτε αλυσίδα υπάρχουν πια, αλλά είναι γεμάτη ανεμώνες και οι wrasse φαίνεται να διασκεδάζουν κυνηγώντας ο ένας τον άλλον πάνω κάτω.

Μείνετε στο ίδιο περίπου βάθος και κάντε κρουαζιέρα πιο πίσω κατά μήκος του κύτους, το οποίο σύντομα καταρρέει στο κύριο κατάστρωμα, παρέχοντας μια διαδρομή πίσω στο εσωτερικό (3) χωρίς να χρειάζεται να ανέβεις. Είναι εύκολο να κολυμπήσετε το μήκος του κύριου σώματος του ναυαγίου από το αμπάρι στο ναυάγιο χωρίς κίνδυνο και μια απλή έξοδο προς τα πάνω, οπότε έτσι θα συνεχιστεί η περιήγησή μας προς το παρόν.

Πλοία Liberty όπως το Τζέιμς Ίγκαν Λέιν είχαν σχέδιο καταστρώματος-καταστρώματος, που σημαίνει ότι υπήρχε ένα πρόσθετο κατάστρωμα χτισμένο πάνω και περικλείει το κύριο κατάστρωμα, παρέχοντας πρόσθετο στεγασμένο χώρο για φορτία.

Διασταύρωση των νευρώσεων στην πρώτη καταπακτή φορτίου (4), στην πραγματικότητα διασχίζετε το κύριο κατάστρωμα, το καταφύγιο-κατάστρωμα έχει εδώ και καιρό καταρρεύσει, διαβρωθεί και καθαριστεί από εκρηκτικά σε διάφορα στάδια της εξέλιξης του ναυαγίου.

Πέφτοντας στο νούμερο 1 αμπάρι, η καταπακτή και αρκετά υπολείμματα από το κατάστρωμα φαίνεται να έχουν πέσει μέσα. Στο μπροστινό άκρο, η άγκυρα-βαρούλκο έχει κλίση στο διάφραγμα. Τα πλευρά και η γάστρα από τη δεξιά πλευρά έχουν πέσει κατά μήκος του μεγαλύτερου μέρους του αμπαριού.

Από την πλευρά του λιμανιού, τα ψάρια κολυμπούν μέσα και έξω όπου η γάστρα έχει αποσυντεθεί, αφήνοντας κουρελιασμένες τρύπες φραγμένες σε οποιονδήποτε εκτός από τους πιο αδύνατους δύτες από όρθιες νευρώσεις της γάστρας.

Ανάμεσα στα υπολείμματα του φορτίου είναι κεφαλές αξινών, μπαταρίες οχημάτων και σωροί από πράγματα που δεν μπορώ να αναγνωρίσω, όπως και όλοι όσοι ρώτησα.

Στο πίσω μέρος της λαβής, το διάφραγμα είναι απλώς ένα πλαίσιο (5) με κενά αρκετά μεγάλα για να κολυμπήσετε, μερικοί από τους ορθοστάτες έχουν καταρρεύσει για να κάνουν χώρο ακόμη και για τον πιο βαριά εξοπλισμένο δύτη.

Αμέσως μόλις μπείτε στο αμπάρι νούμερο 2, θα δείτε ένα ζευγάρι βαρούλκα φορτίου που έχουν πέσει ανάποδα κάτω από τις πλάκες στερέωσής τους και στις δύο πλευρές του αμπαριού (6). Ο αντίστοιχος ιστός και το κατάστρωμα έχουν επίσης πέσει στο αμπάρι, λίγο πιο μακριά από την πλευρά του λιμανιού του αμπαριού.

Αυτή είναι η πιο σπασμένη από τις μπροστινές λαβές, η δεξιά πλευρά είναι σχεδόν εντελώς ανοιχτή (7). Υπάρχουν μερικά μεγάλα ατσάλινα μπολ στο πίσω μέρος αυτού του αμπάρι, τα οποία είναι στην πραγματικότητα καζάνια για μια κουζίνα αγρού.

Η πρόσβαση στην λαβή αριθμού 3 γίνεται και πάλι μέσω του σπασμένου σκελετού του διαχωριστικού διαφράγματος (8). Το πιο ενδιαφέρον φορτίο εδώ είναι ένας σωρός από ακτινωτούς τροχούς μόλις ένα σπάσιμο στη δεξιά πλευρά (9).

Αυτοί είναι το είδος των τροχών που χρησιμοποιούνται για γεωργικά μηχανήματα και δεν πρέπει να συγχέονται με τους τροχούς σιδηροδρόμων που Τζέιμς Ίγκαν Λέιν κουβαλούσε επίσης. Υπάρχουν αρκετοί σωροί παρόμοιων τροχών πιο πίσω.

Τα πλοία Liberty είχαν διαμορφωθεί με τρία αμπάρια μπροστά και δύο πίσω, έτσι το επόμενο διάφραγμα (10) χωρίζει το λαβή νούμερο 3 από το μηχανοστάσιο.

Οι λέβητες πυροδοτούνταν με πετρέλαιο και οι ορθογώνιες δεξαμενές μπορούν να βρεθούν σφιχτές σε κάθε πλευρά της γάστρας (11). Μεταξύ των δεξαμενών, οι δύο λέβητες σωλήνων νερού Babcock έχουν ορθογώνια τομή και τοποθετούνται σε όλο το πλοίο. Ανάμεσα στους λέβητες και τις δεξαμενές καυσίμων εκατέρωθεν υπάρχουν χαλύβδινα φαράγγια αρκετά φαρδιά για να κολυμπήσετε.

Πίσω στο 1997, όταν αναφέρθηκα τελευταία φορά για το Τζέιμς Ίγκαν Λέιν, η συμβατική ατμομηχανή τριπλής διαστολής (12) επισκιάστηκε σε μεγάλο βαθμό από συντρίμμια από ψηλά. Αλλά τώρα αυτό έχει κυρίως καταρρεύσει περαιτέρω για να αφήσει το πάνω μέρος του κινητήρα καλά εκτεθειμένο. Στη δεξιά πλευρά, ένας μονοκύλινδρος βοηθητικός κινητήρας μοιάζει σαν να κινεί μια αντλία.

Πίσω από τον κινητήρα, το ναυάγιο χωρίζεται κατά μήκος της κεντρικής γραμμής από ένα ζεύγος δεξαμενών καυσίμου, και οι δύο προσβάσιμες μέσω του διαφράγματος στο πίσω μέρος του μηχανοστασίου ή από πάνω. Κοντά στο κάτω μέρος του διαμερίσματος στην πλευρά της θύρας (13), μια ακανόνιστη τρύπα προς το κέντρο του ναυαγίου παρέχει πρόσβαση στη σήραγγα του άξονα προπέλας.

Για έναν κατάλληλα εξοπλισμένο και έμπειρο δύτη, η σήραγγα μπορεί να κολυμπήσει σε όλη τη διαδρομή κάτω από την λαβή νούμερο 4, αλλά, προειδοποιήστε, είναι πολύ σφιχτή κατά τόπους.

Για όσους δεν έχουν τόσο κλίση, το πίσω διάφραγμα από τη δεξαμενή του λιμανιού είναι λίγο πολύ άθικτο για τους περισσότερους δύτες για να το περάσουν. Ο δρόμος πίσω είναι πίσω στο μηχανοστάσιο προς τη δεξιά δεξαμενή καυσίμου, όπου το διάφραγμα προς τον αριθμό 4 συγκράτησης έχει καταρρεύσει εντελώς (14).

Κρατήστε τον αριθμό 4 (15) περιέχει περισσότερες από τις τακτοποιημένα στοιβαγμένες σειρές χαλύβδινων δοκών και μια διασπορά του συνηθισμένου φορτίου. Αυτό είναι το τελευταίο από τα άθικτα στηρίγματα, με το διάφραγμα στο πίσω μέρος (16) που οδηγούσε στο σωρό των συντριμμιών που ήταν ο αριθμός 5. Η τορπίλη χτύπησε το Τζέιμς Ίγκαν Λέιν στη δεξιά πλευρά, ακριβώς πίσω από αυτό το διάφραγμα.

Στην κεντρική γραμμή της λαβής και σφιχτά στο διάφραγμα, η σήραγγα του προωστικού άξονα μπορεί απλά να βρεθεί να αναδύεται από τα συντρίμμια, την έξοδο της προηγμένης κολύμβησης που ανέφερα προηγουμένως.

Ακολουθεί μέρος του Τζέιμς Ίγκαν Λέιν ότι πολλοί δύτες δυσκολεύονται να βρουν, το τελευταίο κομμάτι της πρύμνης, οπότε θα αναφερθώ σε λεπτομέρειες σχετικά με τη μέθοδο μου για να φτάσω εκεί.

Στην πλευρά του λιμανιού του αριθμού 5, κρατήστε τα υπολείμματα του καταστρώματος και του ποδιού κατάρτι που θα κάλυπταν το κατάστρωμα μεταξύ των θέσεων 4 και 5 (17).

Πέφτοντας πάνω από τη σπασμένη πλευρά του ναυαγίου όσο το δυνατόν πιο κοντά στο διάφραγμα, το πρώτο σημείο είναι ένα ζευγάρι ακτινωτών τροχών από το φορτίο.

Ακριβώς έξω και πίσω από αυτά είναι ένα ραβδωτό τμήμα της γάστρας που εκτείνεται πιο έξω από το ναυάγιο (18). Διασχίζοντας αυτό και μερικά μέτρα βυθού, ένα άλλο τμήμα του κύτους είναι συνήθως ορατό χωρίς να χρειάζεται να κολυμπήσετε έξω στα τυφλά (19). Ακριβώς στο εξωτερικό και το πίσω άκρο αυτού υπάρχουν κάποιες νευρώσεις που δείχνουν προς τα πίσω, εν μέρει θαμμένες στον βυθό της θάλασσας.

Αυτά δείχνουν προς την πρύμνη, η οποία θα έπρεπε είτε απλώς να είναι ορατή είτε τουλάχιστον να φαίνεται σαν σκιά στο βάθος.

Το βάθος είναι περίπου 26 μέτρα ανάλογα με την παλίρροια. Το πρώτο αναγνωρίσιμο αντικείμενο συντριμμιών είναι το πηδάλιο (20), που βρίσκεται απέναντι από τη διαδρομή. Δεξιά είναι μπροστά και αριστερά πίσω.

Γυρνώντας προς τα εμπρός κατά μήκος της δεξιάς πλευράς, η γάστρα έρχεται σύντομα σε ένα καθαρό σπάσιμο σε ένα διάφραγμα. Στην κάτω γωνία, είναι δυνατό να μπείτε μέσα και να ανεβείτε. Υπήρχε εδώ ένας θύλακας αέρα, που μαζεύτηκε από τις φυσαλίδες του δύτη, αν και δεν έλεγξα ότι υπήρχε ακόμα την τελευταία φορά που βούτηξα το Τζέιμς Ίγκαν Λέιν.

Τροφοδοτείται από μπαγιάτικο αέρα δυτών στα 20 μέτρα, αυτή σίγουρα δεν είναι το είδος της τσέπης από την οποία θα πρέπει ποτέ να κινδυνεύετε να αναπνεύσετε.

Πίσω έξω και συνεχίζοντας στην πρύμνη, οι νευρώσεις του διαφράγματος είναι μια μάζα από λοφώδεις ανεμώνες. Μερικά θραύσματα συντριμμιών οδηγούν σε μια «εμπρός» κατεύθυνση, συμπεριλαμβανομένης της ατράκτου ενός βαρούλκου φορτίου, αν και προφανώς αυτός δεν είναι ο τρόπος επιστροφής στο κύριο σώμα του ναυαγίου.

Στρογγυλεύοντας την επόμενη γωνία προς την πλευρά του λιμανιού της πρύμνης, τα αυλάκια του σκάφους σπάνε ελαφρά προς τα έξω για να αγγίξουν σχεδόν τον βυθό της θάλασσας (21). Στη συνέχεια, ακριβώς στην πρύμνη, ένα στρογγυλεμένο και οδοντωτό δαχτυλίδι στον βυθό (22) είναι μέρος του μηχανισμού τραβέρσας για το όπλο της πρύμνης, ορατό ως αντίστοιχο δακτύλιο στο κατάστρωμα της πρύμνης.

Στο επάνω δεξιό άκρο του πρυμναίου καταστρώματος, το πιο ρηχό σημείο της πρύμνης σημειώνεται από τα σκαλοπάτια στα 16 μέτρα (23).

Πώς λοιπόν η πρύμνη έφτασε τόσο μακριά από το ναυάγιο; Κάποιοι ισχυρίζονται ότι είναι το αποτέλεσμα της εκκαθάρισης του ναυαγίου με εκρηκτικά, αλλά νομίζω το αντίθετο. ο Τζέιμς Ίγκαν Λέιν βυθίστηκε από την πρύμνη, σε ένα ήπιο ρεύμα. Ο προωστικός άξονας είχε ήδη σπάσει από την έκρηξη της τορπίλης.

Το πηδάλιο και η προπέλα θα είχαν σκάψει, σύροντας και προκαλώντας το ναυάγιο να σπάσει μπροστά από το πηδάλιο. Η ήδη κατεστραμμένη λαβή νούμερο 5 θα είχε τότε διαλυθεί εντελώς, το υπόλοιπο ναυάγιο θα κατακάθιζε πιο ήπια μακριά από το σπασμένο τμήμα της πρύμνης.

Για να φτάσετε ως εδώ είναι μια μεγάλη κατάδυση, επομένως αυτό θα μπορούσε να είναι το σημείο στο οποίο θα βγείτε στην επιφάνεια σε ένα καθυστερημένο SMB, αν και βεβαιωθείτε ότι αυτό έχει συμφωνηθεί με τον κυβερνήτη του σκάφους εκ των προτέρων, γιατί μπορεί να περιμένει από δύτες να βγουν στην πλώρη.

Για μια μαραθώνια κατάδυση, υπάρχουν ακόμα πολλά ναυάγια να δείτε. Το κύριο σώμα βρίσκεται περίπου στα βορειοανατολικά, αν και σας συμβουλεύω να μην χρησιμοποιείτε πυξίδα. Ο αξιόπιστος τρόπος για να επιστρέψετε σε αυτό είναι να ακολουθήσετε ξανά τη διαδρομή προς το πλησιέστερο τμήμα του κύτους (24), στη συνέχεια ακολουθήστε την εσωτερική άκρη των υπολειμμάτων πίσω στην πλευρά του αριθμού 5 συγκράτησης.

Το φορτίο που απλώνεται ανάμεσα στα υπολείμματα του αμπάρι περιλαμβάνει σχεδόν ό,τι έχει ήδη συναντήσει, με την προσθήκη καλά σκυροδετημένων δεμάτων σύρματος στη δεξιά πλευρά. Ακριβώς στο άκρο της ουράς των συντριμμιών βρίσκεται το τελευταίο τμήμα του άξονα της έλικας και της σήραγγας και της εσοχής της πρύμνης (25).

Αυτό είναι πολύ πιο εύκολο να το κολυμπήσετε από το προηγούμενο τμήμα κάτω από τον αριθμό 4. Είναι επίσης λυγισμένο κάπου μεταξύ 20 και 30° από τη γραμμή του ναυαγίου. Κατά τη γνώμη μου, αυτό είναι μια άλλη απόδειξη ότι η πρύμνη έσκαψε καθώς βυθιζόταν, με αποτέλεσμα το ναυάγιο να σπάσει όπως είχε.

Στο δρόμο της επιστροφής προς την πλώρη, υπάρχουν ακόμα πολλά για να δείτε εκατέρωθεν του ναυαγίου ή κατά μήκος του καταστρώματος. Προτιμώ την πλευρά του λιμανιού κατά μήκος του βυθού.

Διάφορα τμήματα του κύτους και του καταστρώματος οδηγούν σε ένα μεγάλο τμήμα στο μέσο του πλοίου από το οποίο μπορείτε να κολυμπήσετε κάτω (26), μετά ένα άλλο τμήμα σε κουτί ακριβώς πίσω από την πλώρη (27) με μια λυγισμένη δοκό κατά μήκος της, μέσω της οποίας είναι επίσης δυνατό να κολυμπήσετε.

Στη συνέχεια φτάνουμε στο γιατί μου αρέσει αυτή η διαδρομή πίσω στην πλώρη – η ευκαιρία να ανέβω στην άκρη της (28), κοιτάζοντας περασμένες μάζες από ανεμώνες και, τη σωστή μέρα, κοπάδια ψαριών.

Επίπεδο με τους σωλήνες, στρογγυλά και μέσα (29), εκτός ρεύματος και αρκετά ρηχό για μια ελαφρώς βαθύτερη από το συνηθισμένο στάση ασφαλείας, κρεμασμένη στο κιγκλίδωμα. Υπάρχουν τόσα πολλά να εξερευνήσετε και μπορείτε να καταλάβετε γιατί είναι τόσο μεγάλο Περιήγηση στο ναυάγιο, και γιατί οι περισσότεροι δύτες κάνουν αρκετές βουτιές για να δουν έστω και τις μισές Τζέιμς Ίγκαν Λέιν.

Χάρη στον Richie Stevenson.

Εμφανίστηκε στο Diver, Απρίλιος 2004