Τώρα για κάτι εντελώς διαφορετικό – ο JOHN LIDDIARD μας ταξιδεύει σε μια βικτοριανή ιστιοπλοϊκή μπάρκα με ατσάλι. Εικονογράφηση MAX ELLIS
ΤΑ ναυάγια ιστιοφόρων πλοίων γενικά τείνουν να παρουσιάζουν μεγαλύτερο αρχαιολογικό ενδιαφέρον από τα ναυάγια καλών πλοίων που κινούνται με ατμό ή ντίζελ. Έχουν πέσει πολύ καιρό, έχουν πιτσιλιστεί σε βράχους και συνήθως οι ξύλινες γάστρες έχουν σαπίσει.
Η Όρεγκον αποτελεί εξαίρεση. Αν και είχε τρυπηθεί σε έναν ύφαλο ανοιχτά του Thurlestone το 1890, το σκάφος των 810 τόνων επιπλεύτηκε ξανά και κατευθυνόταν προς το Πλύμουθ πριν βυθιστεί σε απόσταση 30 μέτρων. Το χαλύβδινο κύτος έχει καταρρεύσει ως επί το πλείστον επίπεδο στον πυθμένα της θάλασσας, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της δομής του ναυαγίου είναι ακόμα εκεί και μπορεί να αναγνωριστεί.
Αν θέλετε να ρίξετε μια ματιά στο ναυάγιο ενός ιστιοφόρου σε καλή κατάσταση, αυτό είναι αυτό που πρέπει να βουτήξετε.
Όντας μικρό και αρκετά επίπεδο έναντι του βυθού, το Όρεγκον είναι δύσκολο να βρεθεί. Υπάρχουν μερικοί μικροί βραχώδεις ύφαλοι στην περιοχή που υψώνονται ένα ή δύο μέτρα από τον βυθό της θάλασσας και μπορούν εύκολα να συγχέονται με Όρεγκον σε ένα ηχώ.
Μερικοί από τους οδηγούς δημοσιεύουν διελεύσεις, αλλά είναι το είδος της διέλευσης που είναι δύσκολο να ερμηνευτεί μέχρι να βρεθείτε ακριβώς πάνω στο ναυάγιο. Την τελευταία φορά που πήγα να ψάξω Όρεγκον σε ένα σκάφος λέσχης που χρησιμοποιούσε τράνζιτ και αναγραφόμενες συντεταγμένες, χρειάστηκε μιάμιση ώρα αναζήτησης για να βρούμε, και ήμασταν πολύ μακριά από τη σημαδούρα αναζήτησης που είχαμε πέσει.
Έχοντας μπει σε όλο αυτό τον κόπο, η θέση που καταγράφηκε στο GPS αντικαταστάθηκε από ένα άλλο ταξίδι πριν προχωρήσω στην αντιγραφή της σε χαρτί. Έτσι, ο κυβερνήτης Mike Rowley με βοήθησε με μερικούς πολύ ακριβείς αριθμούς από το mv Maureenδιαφορικό GPS του.
Τα τόξα και η πρύμνη του Όρεγκον είναι τα μόνα μέρη που στέκονται αρκετά μακριά για να δώσουν μια πραγματικά θετική ηχώ, οπότε θα υποθέσω ότι η βολή έχει πέσει στα τόξα (1).
Η άκρη των τόξων είναι άθικτη και στηρίζεται στη δεξιά πλευρά του. Σε υψηλή χαλάρωση του νερού, το βάθος θα είναι περίπου 34 μέτρα στον βυθό της θάλασσας και σταθερό σε όλη τη διάρκεια της κατάδυσης. Ακόμη και όταν τρέχει η παλίρροια, το ρεύμα δεν είναι τόσο δυνατό και δεν έχει σχηματίσει σάρωση.
Η πάνω πλευρά του λιμανιού των τόξων υψώνεται στα 30 μέτρα και καλύπτεται από ένα πυκνό δάσος υδροειδών, με μερικές ωραίες λοφώδεις ανεμώνες κρυμμένες κάτω από τις άκρες. Όταν το ρεύμα τρέχει λίγο, σχηματίζεται ένα κοπάδι από πόλακ σφιχτά πάνω από τα τόξα, καθώς ο Ballan wrasse περιπολεί μεμονωμένα πιο κοντά στο ναυάγιο.
Μέσα στα τόξα, το ξύλινο κατάστρωμα έχει σαπίσει για να αφήσει εκτεθειμένους τους σωλήνες άγκυρας (2). Μια μεγάλη άγκυρα (3) στέκεται ακουμπισμένο στη μία άκρη ακριβώς πάνω από το τόξο. Ένας άτυχος ψαράς έχασε τον εξοπλισμό του εδώ, με μια παλιά δοκό τράτας τραβηγμένη σφιχτά κάτω από την άγκυρα.
Η εικασία μου είναι ότι αυτό είναι πολύ παλαιότερο από τα δίχτυα που πιάνονται στην επάνω γωνία των τόξων.
Η άγκυρα-βαρούλκο στηρίζεται πίσω από τα τόξα (4), όρθια και στερεωμένη στο χαλύβδινο ενισχυτικό έλασμα που θα το είχε ασφαλίσει στο κυρίως ξύλινο κατάστρωμα. Το ενδιαφέρον για όλα τα βαρούλκα στο Όρεγκον είναι ότι έχουν σχεδιαστεί για την ισχύ των μυών και όχι του κινητήρα.
Λίγο πιο πίσω κατά μήκος του ναυαγίου, μια χαλύβδινη καταπακτή από το μπροστινό αμπάρι στέκεται όρθια στη μία πλευρά με μερικές πλάκες γάστρας να βρίσκονται απέναντί της (5). Αυτό κάνει ένα μικρό κολύμπι, συνήθως με ένα κοπάδι από μούτρα να σκορπίζεται από το δρόμο σας καθώς μπαίνετε.
Πάνω από το κατάστρωμα εδώ βρίσκεται το κάτω μέρος του πρώτου από τα ΌρεγκονΤρία κατάρτια (6). Συνεχίζοντας πίσω στο ναυάγιο, πλάκες από το κύτος που κατέρρευσε (7) φιλοξενούν δάση με πολύ καλούς θαυμαστές της Γοργόνας.
Περίπου στο μέσο του πλοίου, ένας μεγάλος κύλινδρος από χάλυβα (8) μπορεί να ήταν μια δεξαμενή νερού. Σε ένα πλοίο με ιστιοκίνητο δεν μπορώ να φανταστώ τι άλλο θα ήταν. Πίσω από αυτό είναι ο άξονας ενός φορτίου-βαρούλκου (9).
Ακολουθεί ένα τμήμα του κύριου ιστού (10) και ένα ατσάλινο δαχτυλίδι που θα είχε στηρίξει σπάρους ή πανιά στον ιστό.
Πιο πίσω είναι το πόδι του ιστού mizzen (11), όρθια σε μια πλάκα καταστρώματος, και αμέσως πίσω από αυτό το περιβάλλον από την πίσω καταπακτή (12), αυτή τη φορά ξαπλωμένος στο ναυάγιο.
Από εδώ η πρύμνη αποκτά κάποια δομή, ξαπλωμένη στη δεξιά πλευρά της και υψώνεται περίπου 4 μέτρα, όπως και τα τόξα. Προς το πίσω μέρος της πρύμνης, ο στύλος του πηδαλίου, με το τιμόνι ακόμα στη θέση του, βρίσκεται ακριβώς μακριά από τον βυθό (13). Όπως και στις πλώρες, το παλιό δίχτυ ψαρέματος είναι ντυμένο στο πίσω μέρος της πρύμνης.
Λίγα μέτρα μακριά από το ναυάγιο πάνω από την πρύμνη είναι ένα άλλο κατάρτι-πόδι (14). Υποψιάζομαι ότι αυτό μπορεί να ήταν το πόδι του κύριου ιστού (10), εκτοπίστηκε και μετατοπίστηκε από κάποιο γεγονός στο Όρεγκονπαρελθόν του.
Ακολουθώντας τη γραμμή του πηδαλίου-πόλος μέσα από την πρύμνη προς την καρίνα, το πηδάλιο (15) βρίσκεται οριζόντια στον βυθό της θάλασσας.
Με το ναυάγιο να έχει πέσει στη δεξιά πλευρά του και να έχει καταρρεύσει, η άλλη πλευρά του συντριμμιού είναι λίγο πολύ απλά πλάκες γάστρας και καρίνα, με περαιτέρω δάση από γοργόνες. Σε αυτή την πλευρά των συντριμμιών υπάρχουν περιστασιακά πέτρες έρματος.
Με το ναυάγιο να είναι αρκετά μικρό για να βουτήξετε χωρίς να συσσωρεύεται μεγάλη αποσυμπίεση, και επίσης εύκολο στην πλοήγηση, δεν θα πρέπει να είναι πολύ δύσκολο να βρείτε το δρόμο σας πίσω στο πλάνο και να ανεβείτε στη γραμμή.
ΑΠΟΚΑΛΕΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ ΠΙΛΟΤΟ!
Μπορεί να αισθάνεστε ότι ο καπετάνιος Άλμπερτ Λόου είχε κακή τύχη με τον πιλότο που δόθηκε στο Φάλμουθ για να τον ανεβάσει με ασφάλεια στο κανάλι. Άλλωστε, είχε καταφέρει, χωρίς πιλότο, να φέρει το τρίστιχο ατσάλινο μπάρκο του Όρεγκον σε όλη τη διαδρομή από το Iquique της Χιλής, γύρω από το Cape Horn και πέρα από τον Ατλαντικό με ένα φορτίο νιτρικών σόδας, γράφει η Kendall McDonald.
Οι εντολές του ήταν ξεκάθαρες. Έπρεπε να πάρει έναν πιλότο μόλις έφτανε στο Φάλμουθ πριν συνεχίσει το ταξίδι του για το Νιούκαστλ. Έτσι στα 60μ Όρεγκον Καθώς κατευθυνόταν στο κανάλι, υπήρχε ένας πιλότος, εκτός από το πλήρωμα των 18 και τον καπετάνιο τους.
Το πρόβλημα ήταν ότι δεν ήταν πολύ πιλότος. Στο σκοτάδι και τη βροχή του απογεύματος της 18ης Δεκεμβρίου 1890, η Όρεγκον κατάφερε να χτυπήσει το Book Rocks, ακριβώς έξω από την παραλία κοντά στη δραματική αψίδα του Thurlestone Rock στο South Devon.
Ο καπετάνιος Λόου έβαλε αμέσως το πλοίο του, την ένιωσε να ελευθερώνεται και μετά κατευθύνθηκε προς τη θάλασσα. Αλλά ήταν άσχημα τρυπημένη και μέσα σε λίγα λεπτά ο καπετάνιος έπρεπε να διατάξει την εγκατάλειψη του πλοίου. Το πρώτο σκάφος κατακλύθηκε μόλις κατέβηκε, αλλά η δεύτερη εκτόξευση ήταν καλύτερη και όλα κατέβηκαν με ασφάλεια. ο Όρεγκον βυθίστηκε λίγα λεπτά αργότερα.
Κανείς, τουλάχιστον ο πιλότος, δεν ήξερε πού ήταν. Στο σκοτάδι παρέσυραν για 12 ώρες προτού εντοπίσουν ένα φως στην ακτή, το οποίο τους οδήγησε στο καταφύγιο του ψαροχώριου Inner Hope, όπου δημοσιεύματα εφημερίδων αναφέρουν ότι «τους φέρθηκαν με μεγάλη καλοσύνη».
Το ναυάγιο του Όρεγκον καταδύθηκε για πρώτη φορά από την Kingston BSAC και αναγνωρίστηκε από την ημερομηνία κατασκευής – 1875 – ρίχτηκε στο αφεντικό του τροχού της όταν κατασκευάστηκε από τους Mounsey & Foster of Sunderland. Οι δύτες έχουν ανακτήσει πολλά από αυτά lignum vitae μπλοκ αρματωσιάς.
TIDES: Το χαλαρό νερό είναι δύο ώρες μετά το υψηλό νερό και το χαμηλό νερό Plymouth. Πιο έμπειροι δύτες μπορούν να βουτήξουν σε όλη τη διάρκεια της παλίρροιας.
ΦΤΑΣΜΑ ΕΚΕΙ: Από τους M5 και A38, στρίψτε αριστερά στον A384 προς Totnes και πάρτε το A381 προς Kingsbridge και Salcombe. Το Hope Cove βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο χωριό Malborough λίγο πριν από το Salcombe, μέσα από πολύ στενές επαρχιακές λωρίδες. Απλώς προσευχηθείτε να μην συναντήσετε ένα τροχόσπιτο που έρχεται από την άλλη. Για Dartmouth, αφήστε το A381 στο Halwell στο A3122. Maureen σηκώνεται από την πλωτή προβλήτα ακριβώς στο σύστημα μονής κατεύθυνσης.
ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΒΡΕΙΤΕ: Οι συντεταγμένες από ένα διαφορικό GPS είναι 50 14.676N, 3 56.318W έως 50 14.697N, 3 56.295W (μοίρες, λεπτά και δεκαδικά). Τα τόξα είναι νοτιοδυτικά. Σημειώστε ότι το GPS είχε ρυθμιστεί να εμφανίζει συντεταγμένες OSGB (διάγραμμα) αντί για τις προεπιλεγμένες συντεταγμένες WGS του συστήματος GPS.
ΚΑΤΑΔΥΣΗ ΚΑΙ ΑΕΡΑ: Από Salcombe, Kara C, πλοίαρχος Άλαν Χάουζ. Από το Dartmouth, Maureen, πλοίαρχος Μάικ Ρόουλι.
ΕΚΚΙΝΗΣΗ: Στο Salcombe ο χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων Shadycombe μπορεί να χρησιμοποιηθεί καθ' όλη τη διάρκεια της παλίρροιας. Αν και ακριβό για ένα μόνο Σαββατοκύριακο, αυτό το slip μπορεί να είναι πιο οικονομικό για μια ή δύο εβδομάδες και ταιριάζει καλύτερα σε μεγάλα RIB. Μια ολίσθηση στο Hope Cove (Inner Hope) έχει μια λογική χρέωση εκτόξευσης και είναι υγρή για μόλις μία ή δύο ώρες σε κάθε πλευρά της υψηλής παλίρροιας. Κάτω από την ολίσθηση βρίσκεται μια σταθερή αμμουδιά που είναι κατάλληλη για εκτόξευση στην παραλία με 4×4.
ΚΑΤΑΛΥΜΑ: Liveaboard Maureen. Κέντρο Πληροφοριών Salcombe
ΠΡΟΣΟΝΤΑ: Ταιριάζει καλύτερα σε αθλητικούς δύτες και άνω. Αυτή σίγουρα δεν είναι μια κατάδυση για αρχάριους ή απλώς ειδικευμένους δύτες.
ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Διάγραμμα Ναυαρχείου 1613, Eddystone Rocks to Berry Head. Ordnance Survey Map 202, Περιοχή Torbay και South Dartmoor. Βουτιά στο Νότιο Ντέβον, από την Kendall McDonald. The Wrecker's Guide to South Devon, Μέρος 2, του Peter Mitchel.
PROS: Μια ενδιαφέρουσα ευκαιρία να δείτε τα σχετικά πλήρη, αν και όχι άθικτα, λείψανα ενός ιστιοφόρου. Είναι αρκετά μικρό για να φαίνεται με ελάχιστη ποσότητα στάσεων αποσυμπίεσης, ενώ ταυτόχρονα είναι αρκετά μεγάλο ώστε να αξίζουν οι μεγαλύτερες καταδύσεις.
Μειονεκτήματα: Δύσκολο να βρεθεί.
Χάρη στον Mike Rowley και τα μέλη του UBUC.
Εμφανίστηκε στο Diver, Σεπτέμβριος 2001
