Έχουμε μια διπλή κεφαλίδα για να απολαύσετε αυτόν τον μήνα – δύο μικρά σκάφη βυθίστηκαν σε απόσταση 10 ετών το ένα από το άλλο στη μέση της βικτωριανής εποχής στα ανοιχτά του Pembrokeshire. Ο JOHN LIDDIARD ηγείται της περιοδείας, με τον MAX ELLIS να παρέχει τις εικονογραφήσεις
Το πρώτο ναυάγιο στο διπλό Pembrokeshire είναι το Βροντή, ένα σιδερένιο σουβέρ 610 τόνων που ιδρύθηκε σε ήρεμες συνθήκες στα ανοιχτά του Broad Haven (νότια) το 1889.
Μόλις 17 μέτρα από τον βυθό της θάλασσας, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι το ναυάγιο έχει ισοπεδωθεί πλήρως εκτός από τον λέβητα (1), δίπλα στο οποίο ο Steve Lewis έριξε το σουτ.
Ο λέβητας έχει βγει από τη δεξιά πλευρά του ναυαγίου και είναι σχεδόν ανάποδα, με τα τρία ανοίγματα του κλιβάνου τώρα στο επάνω μέρος στο μπροστινό άκρο του.
Μια βαλβίδα ατμού (2) είναι ακριβώς ορατό από κάτω του στο καθαρισμό, γυαλισμένο γυαλιστερό από τη συνεχή κίνηση της άμμου.
Πίσω από το λέβητα και πάνω στην κύρια γραμμή του ναυαγίου, το ΒροντήΟ κινητήρας του λείπει, αλλά για μια μικρή σιδερένια βαλβίδα (3).
Με το μεγάλο ναυπηγείο του Pembroke κοντά και το ρηχό βάθος, υποπτεύομαι ότι θα μπορούσε να είχε διασωθεί αμέσως μετά τη βύθιση. Κρίμα, γιατί ως ανεστραμμένη σύνθετη μηχανή, όπου ο ατμός δρούσε στα έμβολα από κάτω, θα μπορούσε να είχε ενδιαφέρον.
Η έλικα-άξονας (4) οδηγεί σε μικρή απόσταση πίσω από τα υπολείμματα της καρίνας και του πλαισίου της πρύμνης σε μια σπασμένη προπέλα (5), μόνο μια πλήμνη με τα στελέχη από σιδερένιες λεπίδες να απομένουν. Δίπλα στην προπέλα, το πηδάλιο βρίσκεται επίπεδη στην άμμο.
Τώρα κατευθυνόμενοι προς τα εμπρός, ο λέβητας τοποθετείται (6) είναι εύκολα αναγνωρίσιμα και καθαρά από συντρίμμια. Εμπρός από τον λέβητα, ένας μόνο μικρός κύλινδρος είναι το μόνο που απομένει από έναν βοηθητικό κινητήρα, ίσως από μια αντλία (7).
Η διαδρομή μας ακολουθεί τώρα τη γραμμή του κύτους μέσα από χαλαρά διάσπαρτα συντρίμμια από το δεύτερο αμπάρι μέχρι το στέλεχος του κύριου ιστού (8). Τα υπολείμματα του ποδιού και του καταστρώματος βρίσκονται ακόμα στη θέση τους γύρω από τη βάση του ιστού.
Απέναντι από το ναυάγιο, τρία πλευρά στέκονται όρθια (9) στην πλευρά του λιμανιού αυτού που θα ήταν το μπροστινό κράτημα.
Τώρα στην περιοχή του κάστρου, ένα ζευγάρι όρθιες σωλήνες με φλάντζες (10) θα παρείχε ατμό για την τροφοδοσία της άγκυρας-βαρούλκου (11). Τέλος, μια άγκυρα τύπου Ναυαρχείου βρίσκεται ακριβώς στην πλώρη (12).
Σε ένα πλοίο αυτής της ηλικίας και μεγέθους, δεν θα είχε τοποθετηθεί ένας σωλήνος και η άγκυρα απλώς έπεσε πάνω από την πλευρά της πλώρης. Κάποια μικρά φερμουάρ στην πλευρά της θύρας θα είχαν χρησιμοποιηθεί για την καθοδήγηση του καλωδίου.
ΚΕΡΑΥΝΟΠΛΗΚΤΟΣ
Ο ΚΕΡΑΥΝΟΣ, δεξαμενόπλοιο. ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ 1853, ΒΥΘΕΙ 1889
ΤΟ ΣΙΔΕΡΟ ΑΤΜΟΠΛΟΙΟ 610 ΤΟΝΩΝ Βροντή κυκλοφόρησε το 1853. Οι πρώτες ατμομηχανές ήταν αναποτελεσματικές και το 1880 της τοποθετήθηκε ένας νέος κινητήρας ανεστραμμένου σύνθετου 90 ίππων από την CD Holmes & Co of Hull. Το σκάφος ανήκε στην Thunder Steamship Company, που διαχειρίζεται η HP Archer του Λονδίνου.
Φορτωμένο με 620 τόνους άνθρακα στο Briton Ferry (στον ποταμό Neath, όπου το M4 περνά τώρα πάνω από το Port Talbot), στις 8.30 μ.μ. στις 11 Σεπτεμβρίου 1889, το Βροντή αναχώρησε για το Μπέλφαστ, ένα ταξίδι που ο καπετάνιος Γουίλιαμ Μόρις θα είχε κάνει πολλές φορές στο παρελθόν.
Ήταν μια ήρεμη αλλά μουντή νύχτα και το Βροντή έκανε 8 κόμβους. Στις 1.30 π.μ. της 12ης Σεπτεμβρίου ακούστηκε σήμα ομίχλης. Ο καπετάνιος Μόρις προσάρμοσε την πορεία και αποσύρθηκε στην καμπίνα του, αφήνοντας τον σύντροφο επικεφαλής.
Καθώς η ομίχλη γινόταν πιο πυκνή, το ΒροντήΗ ταχύτητα του μειώθηκε σε λιγότερο από το μισό. Στις 4.45 ο καπετάνιος Μόρις ήταν πίσω στη γέφυρα. Ακούστηκαν Breakers, που πιστεύονταν ότι ήταν η κούρσα έξω από το St Govans Head, και άλλαξε ξανά πορεία.
Στις 5 το πρωί εντοπίστηκαν θραύστες αμέσως μπροστά κάτω από τους γκρεμούς. Ο κινητήρας ήταν όπισθεν, αλλά το Βροντή χτύπησε.
Στις 5.30 π.μ. η άνοδος της παλίρροιας είχε ελευθερώσει το πλοίο και ο καπετάνιος Μόρις πήγε για τον Τένμπι. Οι αντλίες δεν μπορούσαν να συμβαδίσουν με το εισερχόμενο νερό, οι φωτιές του λέβητα έσβησαν και το πλήρωμα πήγε στις βάρκες, παρακολουθώντας Βροντή βυθίζεται στις 7 το πρωί, περίπου 500 μέτρα ανοιχτά με τον ιστό να φαίνεται ακόμα. Εικάζεται ότι δύτες θα μπορούσαν να σώσουν το σκάφος πριν ξεκινήσει η κακοκαιρία.
Το ανακριτικό δικαστήριο ανέστειλε την άδεια του καπετάνιου Morris για 12 μήνες, αμφισβητώντας τις γνώσεις του για τη ναυσιπλοΐα με πυξίδα και τη μαγνητική απόκλιση που προκλήθηκε από το σιδερένιο πλοίο, και δηλώνοντας ότι η πλοήγησή του δεν έλαβε υπόψη την παλίρροια.
ΞΕΝΑΓΟΣ
ΦΤΑΣΜΑ ΕΚΕΙ: Ακολουθήστε τους M4, A40 και A477 προς Pembroke Dock, μετά διασχίστε τη γέφυρα προς Neyland και ακολουθήστε τις πινακίδες για τη μαρίνα.
ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΒΡΕΙΤΕ: Ο Steve Lewis κρατά την ακριβή θέση για τον εαυτό του προς το παρόν, αλλά το ναυάγιο βρίσκεται περίπου έξω από το Broad Haven (νότια), κατά μήκος της παλίρροιας με την πλώρη προς τα νοτιοανατολικά. Αγνοήστε τη θέση που δίνεται στον Δείκτη Ναυαγίων (51 37.30 N, 4 54.30 W) – αυτό είναι σε ξηρά!
TIDES: Το χαλαρό νερό είναι απαραίτητο και συμπίπτει με το Milford Haven με υψηλή περιεκτικότητα σε νερό.
ΚΑΤΑΔΥΣΕΙΣ: Καταδύσεις Pembrokeshire, 01646 602942.
ΑΕΡΑΣ: Αέρας και nitrox από την Old Mill Diving Services κοντά στο Milford Haven, 01646 690190.
ΚΑΤΑΛΥΜΑ: Το Pembrokeshire DC μπορεί να κανονίσει διαμονή στο Lawrenny Castle Hotel στο Neyland.
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ: Slipways στο Neyland και στο Dale. Μια ολίσθηση στο Tenby είναι πιο κοντά, αλλά η πρόσβαση είναι δύσκολη και η χρήση περιορισμένη κατά τους πολυάσχολους καλοκαιρινούς μήνες.
ΠΡΟΣΟΝΤΑ: Εισαγωγικό επίπεδο (σε χαμηλά επίπεδα νερού).
ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Διάγραμμα Ναυαρχείου 1076, Linney Κατευθυνθείτε στο Oxwich Point. Ordnance Survey Map 157, Περιοχή St David's & Haverfordwest. Ordnance Survey Map 158, Tenby.
PROS: Σχετικά λίγο βυθισμένο σουβέρ, αρκετά ρηχό για καλό φως.
Μειονεκτήματα: Μακριά από το πλησιέστερο ολίσθημα.
ΒΑΘΟΣ: -20 μ
Χάρη στον Steve Lewis και τον Ron Young
Εμφανίστηκε το DIVER Μάρτιος 2012
