Αυτό το μικρό παλιό ναυάγιο στη δυτική Ουαλία κάνει μια καλή βουτιά στην αρχή της σεζόν και προσφέρει μερικά ενδιαφέροντα μηχανολογικά χαρακτηριστικά στη συμφωνία, λέει ο JOHN LIDDIARD. Εικονογράφηση MAX ELLIS
Η ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΑΥΤΟΝ ΤΟ ΜΗΝΑ ΜΑΣ ΠΗΓΕΙ ΣΤΟ ένα ωραίο μικρό ναυάγιο 252 τόνων στα ανοιχτά της βόρειας ακτής του Pembrokeshire, το οποίο βρίσκεται εύκολα καθώς βρίσκεται έξω από το Upper Sledge, έναν ύφαλο ακριβώς κάτω από την επιφάνεια και τη νέμεση του ναυαγίου μας.
Έχοντας διασχίσει το Upper Sledge στις 24 Νοεμβρίου 1892, το Μάσγκρειβ γλίστρησε και κύλησε στον ύφαλο καθώς βυθιζόταν, φτάνοντας να ξεκουραστεί ανάποδα σε βάθος που κυμαίνεται από 23-28 μέτρα. Είναι ένα ιδανικό ναυάγιο για σχετικά άπειρους δύτες, επειδή είναι αρκετά μικρό για μια γρήγορη περιήγηση χωρίς να μπει σε αποσυμπίεση. Ταυτόχρονα, πιο έμπειροι δύτες μπορούν να απολαύσουν το κεφάλι τους σε τρύπες για να δουν τι μπορούν να βρουν κάτω από τη γάστρα.
Όταν βούτηξα το Μάσγκρειβ, η Celtic Diving είχε μια σημαδούρα δεμένη στην καρίνα (1) κάτω από τη βάση του κινητήρα (2). Αυτή είναι μια πολύ βασική δικύλινδρη σύνθετη μονάδα, απόδειξη της ηλικίας του Μάσγκρειβ και οι απαρχές της μηχανικής του στις πρώτες γενιές ατμόπλοιων από το 1871.
Ο στροφαλοφόρος άξονας είναι εκτεθειμένος και από το πίσω άκρο του κινητήρα ο άξονας της προπέλας εξαφανίζεται αμέσως κάτω από την αναποδογυρισμένη καρίνα (3), όχι τόσο ενδιαφέρον όσο τα συντρίμμια, αλλά καλύπτονται από θαλάσσια ζωή και μια απευθείας διαδρομή προς την πρύμνη.
Εκεί που η γάστρα αρχίζει να καμπυλώνει για την πρύμνη, η έλικα-άξονας αναδύεται ξανά (4). Στο άκρο του άξονα, τα πτερύγια της προπέλας (5) ως επί το πλείστον αποκόπτονται από όταν το Μάσγκρειβ έτρεξε απέναντι από το Άνω Έλκηθρο.
Από την προπέλα, το τιμόνι (6) βρίσκεται ακριβώς κατηφορικά σε μια ρεματιά ανάμεσα στα βράχια. Το ενδιαφέρον χαρακτηριστικό εδώ είναι το κυρτό πηδάλιο στην κορυφή του άξονα του πηδαλίου, απόδειξη της πρώιμης σχεδίασης, όπου το πηδάλιο μόλις συνδέθηκε στην πρύμνη του ναυαγίου, αντί μέσα από το κύτος.
Λίγο πιο κατηφορικά, το βαθύτερο μέρος του ναυαγίου είναι μια μικρή τετράγωνη καταπακτή (7) στα 28μ.
Επιστρέφοντας προς τον κινητήρα με πιο χαλαρό ρυθμό, τμήματα της ραβδωτής γάστρας βρίσκονται επίπεδα στον βυθό της θάλασσας (8), σπασμένο από την αναποδογυρισμένη καρίνα. Κοιτάζοντας κάτω από τις άκρες του κύτους, πολλοί αστακοί έχουν εγκατασταθεί στο σπίτι.
Λίγο πιο έξω, ανάμεσα σε αραιά διάσπαρτα δοκάρια και υπολείμματα επιμετάλλωσης είναι ένα μικρό βαρούλκο (9).
Μπροστά του κινητήρα, ένας μόνο λέβητας (10) ακουμπά ελαφρά ανηφορικά από το ναυάγιο. Η καρίνα προς τα εμπρός από τον κινητήρα σπάει σύντομα σε έναν τοίχο από βράχο, όπου βρίσκεται επίσης ένα τμήμα του ιστού (11). Η καρίνα ξαναρχίζει μερικά μέτρα πιο ρηχά, στριμμένη σχεδόν σε ορθή γωνία, αν και ακόμα ανάποδα.
Μεταξύ αυτού του μπροστινού τμήματος της καρίνας και του λέβητα βρίσκεται το τιμόνι (12), επίπεδο στον βυθό της θάλασσας και δίπλα σε φλαντζωτό δακτύλιο που μπορεί να ήταν η μία άκρη μιας δεξαμενής νερού.
Οι εκτεθειμένες νευρώσεις και βράχοι από κάτω συγκρατούν το μπροστινό τμήμα της καρίνας (13) μακριά από τον βυθό, οπότε είναι εύκολο να κοιτάξετε παρακάτω.
Η καρίνα τελικά στενεύει και σπάει (14) πάνω από έναν άλλο μεγάλο βράχο. Ακριβώς προς τα έξω βρίσκεται η εφεδρική προπέλα (15), που αποτελείται από τέσσερις σιδερένιες λεπίδες, με τη μία να εξαφανίζεται κάτω από τη γάστρα.
Παίρνοντας μια γραμμή από την καρίνα και συνεχίζοντας λίγα μέτρα μπροστά, το ραβδωτό τρίγωνο του αναποδογυρισμένου πλωρού (16) ακουμπά οριζόντια στον βυθό της θάλασσας και σηματοδοτεί το τελευταίο κομμάτι συντριμμιού στην περιήγησή μας.
Από εδώ όλα εξαρτώνται από το αέριο που απομένει, το χαλαρό νερό που απομένει και το πόση ποσότητα θέλουν να συγκεντρώσουν οι δύτες deco. Μια εύκολη ανάβαση είναι να επιστρέψετε στη γραμμή ή να απελευθερώσετε ένα καθυστερημένο SMB και να τερματίσετε την κατάδυση τώρα.
Για μεγαλύτερη κατάδυση, θα μπορούσατε να γυρίσετε ξανά το ναυάγιο ή να ακολουθήσετε τον ύφαλο μέχρι το Upper Sledge. Εάν το κάνετε αυτό, να έχετε κατά νου ότι θα χρειαστεί να κολυμπήσετε από το βράχο πριν έρθει το σκάφος και σας παραλάβει.
Θα ήταν επίσης καλή ιδέα να ενημερώσετε τον κυβερνήτη για τις προθέσεις σας, καθώς στη συνέχεια θα ξέρει να κοιτάξει προς τη σωστή κατεύθυνση.
Εύρος ΒΑΘΟΥΣ: 20-35m
ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ
Η ΜΑΣΓΚΡΕΪΒ, ατμόπλοιο φορτίου. Χτίστηκε το 1871, Βυθίστηκε το 1892
ΣΤΙΣ ΠΡΩΙΜΕΣ ΩΡΕΣ ΤΗΣ 24 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, 1892, το μικρό βαπόρι Μάσγκρειβ ξεκίνησε για το τελευταίο της ταξίδι. Έφυγε από το Briton Ferry κοντά στο Swansea ενώ ήταν ακόμα σκοτάδι και κατευθύνθηκε προς την ακτή Pembrokeshire, γεμάτα κάρβουνα με προορισμό το ιρλανδικό λιμάνι του Dundalk, γράφει η Kendall McDonald.
Η Μάσγκρειβ ήταν πραγματικά μικρό – 130 πόδια μήκος, 20 πόδια στη δοκό και μόλις 10 πόδια βάθος. Είχε κατασκευαστεί από τον Edward Linsey στο Newcastle-on-Tyne το 1871. Για να χωρέσει το υπόλοιπο μέρος της, είχε έναν λέβητα, μια μονή βίδα και έναν δικύλινδρο σύνθετο κινητήρα 40 ίππων.
Δεν θα μπορούσε ποτέ να χαρακτηριστεί ως γρήγορη, αλλά αυτό ταίριαζε στους ιδιοκτήτες της, τους Thomas Harries Brothers του Swansea, οι οποίοι είπαν ότι την εκτιμούσαν για την αξιοπιστία της, όχι για την ταχύτητα.
Ο καπετάνιος της, Ντέιβιντ Τζόουνς, μοιράστηκε τη γνώμη των αφεντικών του για το πλοίο του, όπως και το οκταμελές πλήρωμά του, που ήταν μαζί του και οι Μάσγκρειβ για χρόνια.
Περπατούσε όλο το πρωί και το απόγευμα, αλλά δεν έγινε πιο ελαφρύ. Αν μη τι άλλο, η ομίχλη που είχε ανέβει έμοιαζε να πυκνώνει τόσο περισσότερο ο άνεμος αυξανόταν από νοτιοανατολικά.
Καθώς σκοτείνιαζε, αυτός ο άνεμος έγινε δύναμη έξι, και η ορατότητα ήταν σύντομα τόσο κακή που ο Καπετάνιος και ο Μάτε καθόριζαν την πορεία τους δίπλα στην πυξίδα. Δεν είδαν κανένα σημάδι από το κεφάλι του Αγίου Δαβίδ.
Αυτή η έλλειψη παρατήρησης του μεγάλου ακρωτηρίου ανησύχησε τόσο πολύ τον Μάτε που πρότεινε στον Καπετάνιο να πάνε στο λιμάνι για να περάσουν στην ιρλανδική ακτή.
Ο Captain Jones απέρριψε την ιδέα ως πρόωρη. Κανένας από τους επιτηρητές του δεν είχε δει κανένα σημάδι από τους βράχους που έβγαιναν από το ίδιο το Κεφάλι.
Ούτε είχαν δει κανέναν από τους υφάλους τους οποίους ο χάρτης ήταν γεμάτος με ναυάγια γύρω από το Bell Rock και τη νησίδα North Bishop.
Στην πραγματικότητα, ταξίδεψαν δίπλα από το St David's Head και τώρα βρίσκονταν ανάμεσα στους υφάλους Sledges, που είχαν τρομακτική φήμη.
Λίγα λεπτά αργότερα, το Μάσγκρειβ πρόσθεσε σε αυτή τη φήμη με καμάκι πάνω στο πιο κακόφημο από όλα τα Sledges – έναν βράχο που ονομαζόταν σωστά στα Ουαλικά «Llech Uchaf».
Ο βράχος δεν φαινόταν ακόμα πάνω από την επιφάνεια, αλλά η καρίνα του Μάσγκρειβ ξεσκίστηκε, μαζί με ένα μεγάλο τμήμα του πυθμένα της, πριν σταματήσει να λειτουργεί ο κινητήρας.
Στη συνέχεια κύλησε πάνω και κάτω από την πλαγιά των Upper Sledges σε βαθύτερα νερά. Κατά κάποιο τρόπο, όλοι οι επιβαίνοντες βγήκαν στη στεριά με μόνο κοψίματα και μώλωπες, και βρήκαν καταφύγιο στο μικρό λιμάνι του Πόρθγκειν, το οποίο απέχει μόλις ένα μίλι από το σημείο του ναυαγίου.
Χάρη στους Mark Dean, Bob Lymer και Jim Hopkinson
Εμφανίστηκε τον Απρίλιο του 2009 DIVER
