Τα πράγματα καταρρέουν
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΩ. Πως έγινε αυτό? Κάθε αντικείμενο του κιτ κατάδυσης ήταν εντάξει όταν το άφησα μακριά.
Ίσως είναι lockdown. Ίσως αυτό συμβαίνει πάντα μετά από μια περίοδο «χειμερίας νάρκης κατάδυσης».
Δυσκολεύομαι να αποδεχτώ ότι τα στοιχεία του κιτ μου μπορεί να λήξουν στην αποθήκευση. Όσο περισσότερο έχω ένα κομμάτι κιτ, τόσο μεγαλύτερη είναι η πεποίθησή μου ότι είναι λίγο πολύ άφθαρτο.
Το ίδιο είχα πάθει μάσκα για περισσότερα από 15 χρόνια? γιατί δεν είναι ακριβώς όπως ήταν ποτέ; Δεν είναι αυτή η όμορφη μου μάσκα. Φαίνεται χτυπημένο και αποχρωματισμένο, με σχίσιμο στη σφραγίδα.
Όταν πήρα την πιστή μου παλιά υπολογιστή στο κατάστημα καταδύσεων για να ζητήσει αλλαγή μπαταρίας, ο τύπος πίσω από τον πάγκο κούνησε το κεφάλι του.
Είπε ότι δεν φτιάχνουν πια αυτές τις μπαταρίες, κάτι που με έκανε να νιώθω πολύ λυπημένος, σαν ένα μέρος της ζωής μου να είχε κηρυχθεί ξεπερασμένο.
Έτσι έβγαλα το πολύ νεότερο μου Suunto D5 κατάδυση-υπολογιστή και διαπίστωσε ότι ο ιμάντας είχε κοπεί εντελώς - και στις δύο πλευρές. Τώρα θα φαινόταν περισσότερο στο σπίτι καρφιτσωμένο στη στολή νοσοκόμας.
Για μένα, ένα σημαντικό μέρος μιας κατάδυσης-υπολογιστήΗ λειτουργία του είναι να βοηθά στην αποφυγή διαρροής μέσω του σφραγίσματος του καρπού μου. Αυτό δεν είναι καθόλου καλό.
Έσκαψα μια θήκη κατάδυσης που είχα αφήσει στο κάτω μέρος του κλουβιού μου και ανακάλυψα ότι οι μπαταρίες μέσα στο εφεδρικό μου φακό είναι καλυμμένες με σκουριασμένη λάσπη. Δεν είναι λοιπόν μεγάλη έκπληξη που δεν θα ανάψει.
Υπάρχει επίσης μια τεράστια τρύπα που εμφανίζεται ανάμεσα στο δάχτυλο και τον αντίχειρα ενός από τα καταδυτικά γάντια μου. Και δεν μου ταιριάζουν πια – έχουν μεγαλώσει μυστηριωδώς τα χέρια μου;
Αρχίζω να το παίρνω προσωπικά. Νιώθω σαν ιδιοκτήτης κατοικίδιου, ένοχος για παραμέληση. Είμαι κακός και είμαι τεμπέλης. Ίσως είμαι εγώ που είμαι σε κατάσταση επιδείνωσης.
DIVER Σεπτέμβριος 2021
ΦΥΣΙΚΑ ΠΙΣΩ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ, όταν είχα προσόντα, θα ανησυχούσα μήπως το κιτ κατάδυσης μου αστοχούσε σε μια κατάδυση. Το σημερινό κιτ κατάδυσης είναι πραγματικά απίστευτα στιβαρό και αξιόπιστο. Στην πραγματικότητα, είναι πιο πιθανό να αποτύχω το κιτ κατάδυσής μου παρά το αντίστροφο: να μην το ελέγξω, να το καθαρίσω ή να μην το συναρμολογήσω σωστά.
Ή αλλάξτε τις μπαταρίες. Ενδεχομένως στη δική μου περίπτωση και τα τέσσερα.
Το να είσαι λίγο χαλαρός στη φροντίδα του εξοπλισμού σου είναι στην πραγματικότητα λίγη πολυτέλεια. Εάν βουτήξετε με ένα rebreather, θα δημιουργήσετε μια εντελώς νέα σχέση με το κιτ σας, γιατί τώρα κάθε κομμάτι του είναι μέρος ενός συστήματος: το σύστημα υποστήριξης της ζωής σας.
Αυτό το σύστημα έχει πολλά συναρπαστικά σημεία αποτυχίας, μερικά από τα οποία φαίνεται να συμβαίνουν κρυφά.
Με την κατάδυση πρέπει πραγματικά να ανησυχείτε ότι έχετε κάτι να αναπνεύσετε. Απλά μην αδειάσεις τον κύλινδρο σου και χάσεις το φιλαράκι σου. όλα τα άλλα είναι διαχειρίσιμα.
Με ένα rebreather πρέπει να παρακολουθείτε συνεχώς ότι αυτό που αναπνέετε δεν πρόκειται να σας σκοτώσει.
Αυτό είναι ένα εντελώς διαφορετικό επίπεδο οικειότητας. Μπορείτε επίσης να ορίσετε μια θέση στο τραπέζι του δείπνου για αυτόν τον αναπνευστήρα τώρα, γιατί έτσι θα πρέπει να είναι σταθερή η προσοχή σας.
Αυτή είναι τώρα η άγρια, άγρια ζωή σας.
Είναι εύκολο να αποσπαστείτε, αλλά τίποτα δεν μένει ακίνητο. Μερικές φορές πρέπει απλώς να υπενθυμίσω στον εαυτό μου, τα πράγματα καταρρέουν. Είναι επιστημονικό.
