Η ρύπανση των ωκεανών πιστεύεται συνήθως ότι είναι ένα σχετικά τοπικό πρόβλημα που εμφανίζεται κοντά σε κέντρα ανθρώπινης δραστηριότητας, αλλά μια νέα επιστημονική μελέτη δείχνει ότι στα πιο απομακρυσμένα και απρόσιτα βάθη των ωκεανών, τα ανθρώπινα απορρίμματα έχουν ακόμη χειρότερα αποτελέσματα.
«Εξαιρετικά επίπεδα» ρύπων έχουν εντοπιστεί από επιστήμονες σε ενδημικά αμφίποδα ή γαρίδες που ζουν σε δύο από τις βαθύτερες ωκεάνιες τάφρους του κόσμου.
Μια ομάδα με επικεφαλής τον Άλαν Τζέιμισον της Σχολής Θαλάσσιας Επιστήμης & Τεχνολογίας στο Πανεπιστήμιο του Νιούκαστλ μελέτησε τη ζωή που βρέθηκε στον βυθό της θάλασσας πέρα από ένα βάθος 10 χιλιομέτρων στις τάφρες Mariana (Βόρειος Ειρηνικός) και Kermadec (Νότιος Ειρηνικός).
Οι βαθιές τάφροι θεωρούνταν παλαιότερα ως παρθένα περιβάλλοντα, ωστόσο οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα επίπεδα μόλυνσης εκεί είναι «σημαντικά υψηλότερα» από ό,τι στα ρηχότερα νερά σε κοντινές περιοχές βαριάς εκβιομηχάνισης. Αυτό, συμπεραίνουν, δείχνει μια συσσώρευση ρύπων που φαίνεται πιθανό να διαποτίσει όλους τους ωκεανούς σε όλο τους το βάθος.
Η ομάδα περιγράφει τον βαθύ ωκεανό ως «πιθανή καταβόθρα για τους ρύπους και τα απορρίμματα που απορρίπτονται στις θάλασσες».
Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλούν οι «έμμονοι οργανικοί ρύποι» ή οι POPs – χημικές ουσίες όπως τα PCB ή τα PBDE που είχαν απαγορευτεί τη δεκαετία του 1970 και δεν διασπώνται στο περιβάλλον. Αποτιθέμενα στα ιζήματα του βυθού της θάλασσας, συσσωρεύονται στην τροφική αλυσίδα σε πολύ υψηλότερες συγκεντρώσεις από ό,τι σε κοντινά είδη επιφανειακών υδάτων, αλλά δεν είχαν εντοπιστεί σε τόσο μεγάλα βάθη πριν.
Η αναφορά Βιοσυσσώρευση έμμονων οργανικών ρύπων στη βαθύτερη ωκεάνια πανίδα δημοσιεύεται στο Nature Ecology & Evolution και μπορεί να διαβαστεί εδώ
Divernet – Το μεγαλύτερο Διαδικτυακή Ημερίδα Πηγή για Scuba Divers
21-Φεβ-17
