Πιο δυσάρεστα νέα για τους δύτες του μέλλοντος: η οξίνιση των ωκεανών θα μειώσει σημαντικά την ποικιλότητα των ψαριών, με μικρά «ζιζανιοκτόνα» είδη –που ισοδυναμούν με αυτά που θεωρούνται «παράσιτα» στην ξηρά– να κυριαρχούν στα θαλάσσια περιβάλλοντα, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Αυστραλίας της Αδελαΐδας.
.jpg "Πίσω κύλιση στο νερό - σε αυτό το στάδιο, θέλετε να είστε σίγουροι ότι όλα είναι καλά με τον εξοπλισμό σας.")
Οι επιστήμονες έχουν μελετήσει τον αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής στους ωκεανούς για αρκετές δεκαετίες, αλλά τα περισσότερα προηγούμενα πειράματα επικεντρώθηκαν σε μεμονωμένα είδη στο εργαστήριο και όχι σε ολόκληρα οικοσυστήματα σε ένα φυσικό περιβάλλον.
Οι ερευνητές πέρασαν τρία χρόνια μελετώντας τις αλληλεπιδράσεις των ειδών σε υποβρύχιες ηφαιστειακές οπές στη Νέα Ζηλανδία, όπου οι συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα ταιριάζουν με αυτές που είχαν προβλεφθεί για τους ωκεανούς στα τέλη του 21ου αιώνα. Στη συνέχεια τα συνέκριναν με τις αλληλεπιδράσεις των ειδών σε παρακείμενα θαλάσσια περιβάλλοντα με τα τρέχοντα επίπεδα CO2.
Στα περιβάλλοντα με υψηλή περιεκτικότητα σε CO2 ένα ή δύο είδη από τα μικρότερα, κυρίαρχα στη συμπεριφορά ψάρια ευδοκίμησαν – ενώ τα λιγότερο επιθετικά και λιγότερο κοινά είδη εξαφανίστηκαν.
Ο επικεφαλής του προγράμματος, καθηγητής Ivan Nagelkerken, είπε ότι την ίδια στιγμή η οξίνιση μετέτρεπε τα οικοσυστήματα από φύκια σε χαμηλό χλοοτάπητα, καθιστώντας πιο δύσκολη τη διατήρηση των ενδιάμεσων αρπακτικών που παραδοσιακά βοηθούσαν στη διατήρηση των ζιζανίων υπό έλεγχο.
«Στην ξηρά θα αναφερόμαστε σε ζιζάνια όπως οι κατσαρίδες, τα ποντίκια και τα μυρμήγκια», είπε.
«Κάτω από το νερό βλέπετε το ίδιο πράγμα – πολλά είδη είναι πολύ ευαίσθητα και προσκολλημένα σε έναν συγκεκριμένο τύπο οικοτόπου, ενώ άλλα είδη είναι πολύ προσαρμόσιμα στο τι τρώνε και στο πώς χρησιμοποιούν τα ενδιαιτήματά τους».
Ο καθηγητής Nagelkerten είπε ότι αν και ο συνολικός αριθμός των ψαριών θα μπορούσε να αυξηθεί με την οξίνιση των ωκεανών, η τοπική βιοποικιλότητα θα χαθεί. Η μελέτη είχε επικεντρωθεί σε μικρά ψάρια στο χαμηλότερο επίπεδο του τροφικού ιστού και τώρα θέλει να δοκιμάσει τα ευρήματα σε μεγαλύτερα είδη ψαριών από τα οποία οι άνθρωποι εξαρτώνται για πρωτεΐνη.
Οι επιπτώσεις της οξύτητας σε συνδυασμό με την υπεραλίευση πολλών αρπακτικών ειδών ήταν πιθανό να έχουν διπλό αντίκτυπο στη βιοποικιλότητα των ωκεανών, δήλωσε ο καθηγητής Nagelkerten.
«Αν αφαιρέσουμε τα αρπακτικά ψάρια που τρέφονται με αυτά τα ζιζάνια, θα έχουμε εκρήξεις και ο μόνος τρόπος να τα κρατήσουμε κάτω είναι να μειώσουμε την υπεραλίευση αυτών των σημαντικών αρπακτικών ειδών, και αυτό είναι μεγάλο ζήτημα," αυτός είπε.
«Ακούμε τόσες πολλές ιστορίες για το πώς αδειάζουμε τους ωκεανούς, αλλά τώρα δείχνουμε ένα άλλο αποτέλεσμα – αν αφαιρέσετε αυτά τα αρπακτικά είδη, υπάρχει ακόμη μεγαλύτερος κίνδυνος από την κλιματική αλλαγή.
«Έτσι, υπάρχει μια αλληλεπίδραση μεταξύ της υπεραλίευσης και των επιπτώσεων από την κλιματική αλλαγή και αυτό είναι πολύ νέο – δεν έχει εντοπιστεί σε άλλες μελέτες».
Η έκθεση «Αλληλεπιδράσεις ειδών οδηγούν την απώλεια βιοποικιλότητας των ψαριών σε έναν κόσμο υψηλής περιεκτικότητας σε CO2» μόλις δημοσιεύτηκε στην Τρέχουσα Βιολογία.
Divernet – Το μεγαλύτερο Διαδικτυακή Ημερίδα Πηγή για Scuba Divers
17-Ιουλ-17
[adrotate banner=”11″]
[adrotate banner=”12″]
[adrotate banner=”13″]
[adrotate banner=”14″]
[adrotate banner=”15″]
[adrotate banner=”16″]
