Η απειλή του εφησυχασμού
Όσο πιο έμπειρος είσαι ως δύτης, τόσο λιγότερες είναι οι πιθανότητες να πάνε στραβά, σωστά; Οχι λάθος! λέει ο SIMON PRIDMORE
Πίσω κύλιση στο νερό - σε αυτό το στάδιο, θέλετε να είστε σίγουροι ότι όλα είναι καλά με τον εξοπλισμό σας.
ΑΠΟ ΕΠΙΒΙΩΣΗ από την άποψη, είναι σημαντικό οι αυτοδύτες να αποκτήσουν και να διατηρήσουν την κατανόηση του κινδύνου που εγκυμονεί ο εφησυχασμός.
Τα θύματα των καταδυτικών ατυχημάτων είναι εξίσου πιθανό να είναι έμπειροι δύτες με τους νέους δύτες. Όσες καταδύσεις κι αν έχετε κάνει, δεν είστε άτρωτοι.
Στην πραγματικότητα, όσο πιο έμπειροι είστε, τόσο περισσότερο κινδυνεύετε.
Τα παρακάτω περιστατικά-ιστορίες δείχνουν πώς ο εφησυχασμός μπορεί να σας κυριεύσει απαρατήρητος, μέχρι που μια μέρα συμβαίνει ένα περιστατικό που σας κάνει να συνειδητοποιήσετε ότι δεν είστε ο προσεκτικός, ευσυνείδητος δύτης που νόμιζες ότι ήσουν – και ότι μερικά από τα πράγματα που νόμιζες ήξερα για τις καταδύσεις ήταν εντελώς λάθος.
1) ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΣΕ ΕΜΕΝΑ!
Η Amy ήταν επαγγελματίας οδηγός καταδύσεων. Τη στιγμή που συνέβη αυτό το περιστατικό, εργαζόταν στις καταδύσεις για 12 χρόνια και είχε καταγράψει πάνω από 2500 καταδύσεις.
Ήταν ανοιχτή αργία, κατάδυση στα ανοιχτά του νησιού Χαλμαχέρα στη βορειοανατολική Ινδονησία. Ήταν η πρώτη βουτιά της ημέρας.
Έβαλε τον εξοπλισμό της στη βάρκα, έκανε τους συνήθεις ελέγχους της και ξανακύλησε στο νερό. Στην αρχή είχε πρόβλημα με την κατάβαση, γι' αυτό εξέπνευσε λίγο πιο πλήρης απ' ό,τι συνήθως, έπεσε με το κεφάλι κάτω από την επιφάνεια και κλωτσήθηκε.
Η Έιμι έκανε μια βουτιά σε μια πλαγιά με άμμο και συγκεντρωνόταν ως συνήθως στην προσπάθεια να βρει πράγματα.
Δεκαπέντε λεπτά μετά την κατάδυση, σε βάθος περίπου 30 μέτρων, η βαλβίδα της δεξαμενής άρχισε να χτυπά στο κεφάλι της. Αυτό ήταν λίγο ενοχλητικό, έτσι έβγαλε τον εξοπλισμό της, προσάρμοσε το λουράκι του ρεζερβουάρ και φόρεσε ξανά τον εξοπλισμό της.
Ξεκίνησε ξανά, αλλά σύντομα άρχισε να δυσκολεύεται να αναπνεύσει. «Διάβολε», σκέφτηκε, «αυτή θα είναι μια από αυτές τις εκνευριστικές βουτιές όταν όλα πάνε στραβά». Προσπάθησε να αλλάξει σε αυτήν χταπόδι, αλλά ανέπνεε επίσης δύσκολα, έτσι επέστρεψε στο δημοτικό της και συνέχισε.
Μετά έλεγξε το μανόμετρο της. Δεν πίστευε ότι είχε πρόβλημα με την παροχή αέρα – τελικά, ήταν ακόμη λιγότερο από τα μισά της κατάδυσής της. Απλώς έκανε τον συνηθισμένο της περιστασιακό έλεγχο.
Η βελόνα ήταν στο μηδέν!
«Χμ, χρειάζομαι τον φίλο μου», σκέφτηκε. Ευτυχώς, βρισκόταν εκεί κοντά και έβγαζε φωτογραφίες και αποδείχθηκε πολύ ικανός συνεργάτης κατάδυσης.
Είχε αέρα και τη συνόδευσε στην επιφάνεια χωρίς κανένα άλλο δράμα.
Τι ειχε γινει?
Όταν η Έιμι επέστρεψε στο καταδυτικό κέντρο, η πρώτη της αποστολή ήταν να μάθει τι είχε συμβεί. Προφανώς, το προσωπικό στο σκάφος δεν είχε αλλάξει τον κύλινδρο της κατά τη διάρκεια της νύχτας και είχε μπει στο νερό μόλις τα 80 bar απομένουν από την τελευταία της κατάδυση της προηγούμενης ημέρας.
Αν και το καταδυτικό κέντρο είχε κάνει λάθος, η Έιμι αποδέχτηκε ότι η ευθύνη για το ότι έμεινε χωρίς αέρα ήταν αποκλειστικά δική της.
Είπε ότι, πριν από αυτό το περιστατικό, αν την είχατε ρωτήσει αν έλεγχε πάντα τον αέρα της πριν μπει στο νερό, και στη συνέχεια ξανά συχνά κατά τη διάρκεια της κατάδυσης, θα έλεγε κατηγορηματικά: «Απολύτως. 100%, κάθε βουτιά!»
Λοιπόν, προφανώς όχι! Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, πιθανώς επειδή η κατανάλωση αέρα της ήταν πάντα καλύτερη από οποιονδήποτε βούτηξε ποτέ, με τα χρόνια, χωρίς να το καταλάβει, είχε χάσει τη συνήθεια να ελέγχει.
Εκτός από το ότι απέτυχε να ελέγξει το μετρητή της, είχε χάσει εντελώς μια σειρά από προειδοποιητικά σημάδια που, δεδομένης της εμπειρίας της, θα έπρεπε να τα είχε πάρει.
Ο λόγος για τον οποίο δυσκολεύτηκε να κάνει την αρχική της κάθοδο, και γιατί η βαλβίδα της δεξαμενής άρχισε να χτυπά στο πίσω μέρος του κεφαλιού της, ήταν ότι ο αέρας στη δεξαμενή της ήταν χαμηλός και επομένως η δεξαμενή ήταν πιο επιπλέουσα από το συνηθισμένο.
Τελικά, άρχισε να δυσκολεύεται να αναπνεύσει επειδή η πίεση του αέρα στη δεξαμενή είχε πέσει σε επίπεδο κάτω από αυτό που απαιτείται για να ενεργοποιηθεί η ρυθμιστής να λειτουργεί σωστά σε βάθος.
Κοιτάζοντας πίσω στο επεισόδιο αργότερα, αναρωτήθηκε γιατί, παρά αυτά τα προειδοποιητικά σημάδια, δεν της φάνηκε νωρίτερα ότι μπορεί να ήταν επικίνδυνα χαμηλά.
Μπορούσε μόνο να σκεφτεί ότι ήταν ένας συνδυασμός νάρκωσης σε βάθος που επιβράδυνε τις διαδικασίες σκέψης της και, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, την υποσυνείδητη (και λανθασμένη) πεποίθησή της ότι, με όλη της την εμπειρία, δεν θα μπορούσε ποτέ να αντιμετωπίσει πρόβλημα παροχής αέρα.
2) ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΓΡΗΓΟΡΑ!
Ο Μπεν είναι κύριος εκπαιδευτή και βουτούσε στο Νότιο Κομόντο της Ινδονησίας, όταν είχε μια ασυνήθιστη εμπειρία.
Δέκα λεπτά μετά την πρώτη του κατάδυση της ημέρας, σε βάθος περίπου 18 μέτρων, ένιωσε και άκουσε ταυτόχρονα μια τεράστια έκρηξη, με το κύμα πίεσης να τον χτυπάει από ψηλά.
Η πρώτη του σκέψη ήταν ότι είχε δεχθεί βόμβα ψαριών. Άλλωστε, βρισκόταν στην απομακρυσμένη νοτιοανατολική Ασία και του είχε ξανασυμβεί.
Μόνο όταν ο βροντερός θόρυβος δεν σταμάτησε, του πέρασε από το μυαλό ότι αυτό δεν μπορούσε να είναι βόμβα. Κατέληξε στο συμπέρασμα (σωστά αυτή τη φορά) ότι μια καταστροφική βλάβη στην παροχή αέρα είχε μόλις συμβεί κάπου ακριβώς πίσω από το κεφάλι του
Οι επόμενες σκέψεις, ενέργειες και αποφάσεις ήρθαν γρήγορα, η μία μετά την άλλη. Κοίταξε το μανόμετρο του, το οποίο ήταν ήδη κάτω από τα 100 bar και έπεφτε γρήγορα.
Μπορούσε πραγματικά να δει τη βελόνα να κινείται. Μπορούσε ακόμα να αναπνεύσει, αλλά αυτό δεν θα γινόταν για πολύ.
Η πρώτη σκέψη του Μπεν ήταν να βγάλει το BC του και να το φέρει στο μπροστινό μέρος για να μάθει τι είχε πραγματικά συμβεί και να δει αν θα μπορούσε να το αντιμετωπίσει μόνος του, αλλά φοβόταν ότι δεν θα είχε αρκετό χρόνο.
Τότε κατάλαβε ότι θα χρειαζόταν βοήθεια. Οι άλλοι δύτες της ομάδας δεν ήταν πολύ μακριά και, καθώς κολυμπούσε προς το μέρος τους, με ένα σιντριβάνι από φυσαλίδες που έτρεχαν πίσω του, ένας από αυτούς μάντεψε σωστά ποιο ήταν το πρόβλημα, την ανέπτυξε. ρυθμιστής και ανέβηκε μαζί του στην επιφάνεια.
Τι ειχε γινει?
Όταν ο Μπεν επέστρεψε στο σκάφος, διαπίστωσε ότι ο δακτύλιος Ο στην επιφάνεια της βαλβίδας του κυλίνδρου του είχε σχιστεί.
Μάλλον έδειχνε σημάδια ζημιάς για λίγο, επιτρέποντας σε λίγο αέρα υψηλής πίεσης να περάσει απαλά, αλλά δεν το είχε καν προσέξει. Ακόμα κι αν το είχε δει, σκέφτηκε, μάλλον δεν θα το θεωρούσε άξιο να ασχοληθεί.
Ωστόσο, όταν απέτυχε, τράβηξε την πλήρη προσοχή του.
Είχε δει ένα κατεστραμμένο χτύπημα O-ring στην επιφάνεια πριν από μια κατάδυση πολλές φορές, αλλά ποτέ δεν το είχε βιώσει κάτω από το νερό.
Ο Μπεν πάντα πίστευε ότι θα μπορούσε να αντιμετωπίσει οτιδήποτε του συνέβαινε σε μια κατάδυση χωρίς καμία δυσκολία, αλλά δεν περίμενε ότι θα είχε τόσο λίγο χρόνο όταν ο δακτύλιος του φυσούσε.
Έκανε κάποια έρευνα στο διαδίκτυο και βρήκε λεπτομέρειες των δοκιμών που διεξήγαγε η Advanced Diver περιοδικό στις ΗΠΑ. Αυτές οι δοκιμές έδειξαν ότι μια αστοχία όπως ο Ben θα άδειαζε έναν γεμάτο κύλινδρο σε λιγότερο από 90 δευτερόλεπτα. Ο Μπεν δεν είχε ιδέα.
Τι διαφορετικό κάνει τώρα ο Μπεν; Αντικαθιστά όλους τους δακτυλίους O μόλις παρατηρήσει φυσαλίδες και δεν κάνει βαθιές καταδύσεις μόνος με έναν μόνο κύλινδρο.
Προσπαθεί επίσης να κρατά τον εαυτό του και τους μαθητές του πολύ καλύτερα ενήμερους.
