Ο κυνηγός ναυαγίου TIM LAWRENCE με έδρα την Ταϊλάνδη και η ομάδα καταδύσεων του ανέσυραν αυτό το τεχνούργημα από ένα ναυάγιο πρόσφατα, αλλά μας λέει: «Είμαι λίγο απογοητευμένος με αυτό το κουδούνι – δεν υποτίθεται ότι ξεκαθαρίζουν την αβεβαιότητα;» Μπορεί κάποιος να το μάθει: υπάρχει βοήθεια για να καλυφθούν τα κενά…;
Η θαλασσινή ζωή του Captain Kai
29 Μαΐου 1945, ο καπετάνιος Κάι, βετεράνος της Θάλασσας της Νότιας Κίνας, έχει περάσει τα περισσότερα από 35 χρόνια στην ανοικτή θάλασσα. Αφού είδε από πρώτο χέρι την εξελικτική επίδραση του ατμού στο εμπόριο, αισθάνεται λυπημένος για τον αντίκτυπό του και δεν σκέφτεται καλά τι θεωρεί ότι είναι τα πιο μαλακά ναυτικά που παράγει ο ατμός.
Διαβάστε επίσης: Ο απελαθέντος δύτης επιστρέφει - αλλά αντιμετωπίζει κατηγορίες για ψάρια
Ο Κάι προτιμά τους παλιούς άντρες του πανιού. Ωστόσο, σε αυτή την εποχή πολέμου, πρέπει να πάρει το πλήρωμα που μπορεί να πάρει. Ο πόλεμος έχει δει ραγδαίες αλλαγές σε αυτή την απομακρυσμένη γωνιά του κόσμου. Το παράκτιο εμπόριο ανθεί και θα συνεχίσει να κερδίζει – εάν μπορεί να παραμείνει στη ζωή αρκετό καιρό.
Οι πιο έμπειροι ντόπιοι ναυτικοί εργάζονται στα μεγαλύτερα ιαπωνικά φορτηγά πλοία που στοχοποιούνται από αμερικανικά υποβρύχια, έτσι, με λίγους αριθμούς έμπειρους ναυτικούς, ο Captain Kai πρέπει να βασιστεί στην τοπική παράδοση για να μεταδώσει τη γνώση της θάλασσας στο πλήρωμά του. Προσκολλάται στην παράδοση καθώς η σκιά από την αυλή-βραχίονα προσκολλάται στο κατάστρωμα της σκούνας του 200 τόνων.
Μέχρι στιγμής οι Αμερικανοί έχουν αφήσει τα μικρότερα πλοία μόνα τους, αλλά αν οι φήμες για απώλειες είναι σωστές, είναι θέμα χρόνου το παράκτιο εμπόριο να γίνει στόχος στο περισκόπιο του εχθρού.
Οκτώ καμπάνες χτυπούν στο κατάστρωμα, μια αλλαγή ρολογιού κάθε τέσσερις ώρες, με φρέσκα μάτια για να ανιχνεύσουν τον ορίζοντα για σημάδια του εχθρού. Ο Κάι παίρνει μια βαθιά ανάσα. Το κουδούνι του πλοίου ηχεί, καθησυχαστικά και ηρεμώντας στον νυχτερινό αέρα. Μελετά τον ορίζοντα για τελευταία φορά. Ο υπεράκτιος άνεμος από νοτιοδυτικά θα τους κατευνάσει τον ύπνο.
Ο Σιάμ έχει μείνει σε μεγάλο βαθμό μόνος. Σε αντίθεση με τη Βιρμανία, εξαργυρώνει το επικερδές εμπόριο μεταξύ Σιγκαπούρης και Μπανγκόκ. Το σκάφος του Kai, βαριά υπερφορτωμένο με προμήθειες, θα μπορούσε να κάνει έναν αξιοπρεπή στόχο. Οι Ιάπωνες είναι στο πίσω πόδι τώρα, τα πλοία των φίλων του είναι λιγότερα σε αριθμό και το κουδούνι φέρνει άλλη μια αλλαγή ρολογιού.
Ο ρυθμός του πλοίου του, κουρδισμένος όπως ήταν σε όλη τη διάρκεια της επαγγελματικής του ζωής, καταπραΰνει τα νεύρα του.
Το USS Hawkbill's Hunt
29 Μαΐου 1945, ο διοικητής Scanlon παραγγέλνει το υποβρύχιο του κατηγορίας Balao το USS Hawkbill στο βάθος του περισκοπίου. Με λίγη ισχύ στις μπαταρίες, χρειάζεται ένα σκοτεινό κομμάτι θάλασσας στο οποίο θα βγει στην επιφάνεια και θα επιτρέψει στους κινητήρες ντίζελ να λειτουργήσουν. Το ρεύμα του πολέμου έχει ήδη ανατραπεί, αλλά τα ιαπωνικά αεροσκάφη παραμένουν ένας σαφής και παρών κίνδυνος.
Hawkbill (SS-366) παραγγέλθηκε τον Μάιο του 1944. Προοριζόμενο να πάρει το όνομά της από τη θαλάσσια χελώνα, το «s» στο «hawksbill» χάθηκε κάπου στη διαδρομή.
Ο Cdr Scanlan ερευνά την επιφάνεια στα βορειοδυτικά και βλέπει μερικά μικρά αλιευτικά σκάφη έξω από το Chumporn. Τελικά, αποφασίζει ότι είναι ασφαλές να βγει στην επιφάνεια και καθώς οι καταπακτές ανοίγουν, ο καθαρός αέρας τραντάζει το πλήρωμά του από την ευκολία τους. Στην κορυφή του πύργου, ο καπετάνιος απολαμβάνει το αεράκι των μουσώνων.
Έχουν περάσει μερικές μέρες από την τελευταία επίθεση του Cdr Scanlon, στο περίφημο ιαπωνικό στρώμα ναρκοπεδίων INJ Hatsutaka. Η δράση έμοιαζε με εκδίκηση για τον χαμό των φίλων του στο USS Lagarto. Αλλά γλυκόπικρη η γεύση της νίκης - το πλήρωμά του είναι μόνο στα μισά του δρόμου της περιπόλου και, μετά την ένταση αυτής της τελευταίας ενέργειας, αναζητά έναν πιο ήπιο στόχο για να τα διευθετήσει.
The Sinking of Captain Kai's Schooner
Ένα βλέμμα ξυπνά το ξυπνητήρι και ο Cdr Scanlon κοιτάζει μέσα από τα κιάλια του. Μια γολέτα με δύο ιστούς κλείνει άθελά τους την απόσταση μεταξύ τους, κατευθυνόμενη προς τη Σιγκαπούρη. Διατάζει την εντολή του να βουτήξει στο βάθος του περισκοπίου και περιμένει να πλησιάσει το επόμενο θύμα του υποβρύχιου.
Ο ήλιος ανατέλλει πίσω από τη γολέτα, διευκολύνοντας την παρακολούθηση. Κλείνοντας την απόσταση, ο Cdr Scanlon κοιτάζει τους ουρανούς πριν δώσει την εντολή να βγει ξανά στην επιφάνεια. Το πλήρωμα του όπλου ετοιμάζει το πιστόλι καταστρώματος 5 ιντσών.
Στη γολέτα χτυπάει το κουδούνι: όλα τα χέρια στο κατάστρωμα! Το επιπλέον πανί ανοίγει μανιωδώς και το σκάφος αλλάζει κατεύθυνση για να τρέξει με τον άνεμο σε μια άστοχη προσπάθεια να ξεπεράσει τον επιτιθέμενό του. Ο Cdr Scanlan χαιρετίζει τη γολέτα.
Ο Cpt Kai, που ξύπνησε αγενώς από την παρουσία του υποβρυχίου, ορμάει στη γέφυρα, συνειδητοποιώντας ότι οι 8 κόμβοι του σκάφους του δεν ταιριάζουν με την ταχύτητα του υποβρυχίου. Ο πόλεμος τον έχει πιάσει.
Ο Cdr Scanlan διατάζει όλα τα χέρια της σκούνας στις σωσίβιες λέμβους. Αυξάνονται στα κουπιά και βάζουν κάποια απόσταση μεταξύ τους και του επιτιθέμενου τους. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να παρακολουθήσουν καθώς οι οβίδες του όπλου των 5 ιντσών σκίζουν το ξύλο στο κατάστρωμα από ξύλο τικ - και μετά το αγαπημένο πλοίο του Κάι γλιστράει αργά κάτω από τα κύματα.
Οι ιστοί προσκολλώνται στην επιφάνεια για αυτό που φαίνεται μια αιωνιότητα. Τότε, εν ριπή οφθαλμού, η γολέτα έφυγε.
Η αρχική εξερεύνηση του Locker του Davy Jones
15 Μαΐου 2008, Ομάδα δυτών από Το ντουλάπι του Davy Jones στο νησί Koh Tao φορτώνουν ένα RIB 6μ. Υποστηρίζουμε ότι ένα ελαφρώς εκτοπισμένο σκάφος, όπως ένα σκαρί 200 τόνων φορτωμένο με φορτίο ελαφρού εκτοπίσματος, δεν θα βυθιστεί απευθείας στο βυθό του δυτικού κόλπου της Ταϊλάνδης, αλλά θα παρασυρόταν με τον άνεμο που επικρατεί, φτάνοντας αργά στον βυθό της θάλασσας. αφού διένυσε κάποια απόσταση από εκεί που είχε αφήσει την επιφάνεια.
Ερευνώντας τα αρχεία εν καιρώ πολέμου, έχουμε ορισμένους σταθερούς στόχους που ευθυγραμμίζονται άμεσα με τους νοτιοδυτικούς μουσώνες ανέμους. Τα σημάδια είναι βορειοανατολικά και περιμένουμε ένα ξεκάθαρο ξόρκι.
Είναι ένα φωτεινό, ήρεμο πρωινό και καλύπτουμε την απόσταση γρήγορα. Το Koh Tao είναι ακόμα ορατό μέχρι να φτάσουμε στην τοποθεσία. Ένας ψαράς τοποθέτησε ένα σχοινί φτιαγμένο με παλάμες προσαρτημένες κάθε 3 μέτρα πάνω από το σημείο του ναυαγίου, περιπλέκοντας τις προσπάθειές μας να το σαρώσουμε αποτελεσματικά με τον ηχοβολιστή. Παρόλα αυτά, αποφασίζουμε να μπούμε και να κατέβουμε στο σχοινί του φοίνικα, απορώντας στα κοπάδια των ψαριών που έχει προσελκύσει αυτό το χαρακτηριστικό.
Έχουμε εντοπίσει μια ελαφρά άνοδο στο ηχείο, αλλά δεν είμαστε σίγουροι για τη φύση του, δεδομένων των πολλών κυματισμών στο κάτω μέρος σε αυτήν την περιοχή. Ένα παχύ θερμόκλινο στα 40 μέτρα περιπλέκει την αναζήτηση.
Στερεώνοντας μια γραμμή απόστασης στα 48 μέτρα, περνάμε τη γραμμή στα 10 μέτρα που είναι προσημειωμένα στον κύλινδρο και ξεκινάμε μια κυκλική αναζήτηση. Σε ορατότητα 1 m, κοιτάζοντας στο σκοτάδι, η θάλασσα παίζει παιχνίδια με τη φαντασία μας.
Αντιστεκόμενοι στον πειρασμό να κυνηγήσουμε τις σκιές, καταφέρνουμε να ταλαντευόμαστε μέσα από ένα τόξο στη γραμμή απόστασης. Σιγά σιγά αρχίζουν να εμφανίζονται κομμάτια από πλάκες και ορειχάλκινοι λαμπτήρες, πριν δούμε μια κοιλότητα γεμάτη με μπουκάλια και τα υπολείμματα του φορτίου ενός πλοίου. Συγκρατώντας τον ενθουσιασμό μας, αρχίζουμε να ψάχνουμε για στοιχεία για την ταυτότητα του ναυαγίου.
Ανακαλύπτοντας τα πρώτα στοιχεία
Τα πρώτα στοιχεία προέρχονται από ανακτημένα μπουκάλια μπύρας. Σηματοδοτημένα με αγγλική, ιαπωνική και κινεζική γραφή, μπορούμε να διαβάσουμε τις λέξεις «Danippon Brewery Co Ltd». Αυτή η ιαπωνική εταιρεία, όπως μαθαίνουμε αργότερα, ιδρύθηκε το 1907 και έκλεισε το 1949, επομένως είμαστε στο σωστό δρόμο.
Μεγάλα δοχεία νερού, πιάτα, λάμπες υγραερίου και μπουκάλια με σάλτσα ψαριών μαρτυρούν την ποικιλομορφία του φορτίου. Δεν βρίσκουμε σημάδια κινητήρων, αλλά αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι το ναυάγιο βρίσκεται ακριβώς στην ίδια ευθεία με αυτόν τον άνεμο των μουσώνων.
Τελικά βγαίνουμε στην επιφάνεια αφού ολοκληρώσουμε την υποχρέωση αποσυμπίεσης, σίγουροι ότι το σημείο του ναυαγίου είναι εκείνο της γολέτας που χάθηκε όλα αυτά τα χρόνια πριν.
Λεπτομέρειες για το ναυάγιο
Ωστόσο, μας λείπουν οριστικά στοιχεία. Τα επόμενα χρόνια, χτίζουμε σταδιακά τις γνώσεις μας. Το ναυάγιο έχει μήκος 40 μέτρα με δοκό 5 μέτρων. Διαθέτει ξύλινη γάστρα και υψώνεται 4 μέτρα από τον βυθό.
Η κακή ορατότητα συχνά καθιστά την κατάδυσή μας δύσκολη. Το ενοχλητικό ίζημα μπορεί να μειώσει την ορατότητα στο μηδέν και να αυξήσει τον κίνδυνο απώλειας της γραμμής, επομένως εξασκούμε τακτικά τις ασκήσεις χαμένης γραμμής.
Η ανακάλυψη της καμπάνας
1 Μαΐου 2022, έχουν περάσει δεκατρία χρόνια χωρίς να αποκαλυφθούν άλλες ενδείξεις. Ξεκινήσαμε να δούμε ξανά το σημείο του ναυαγίου, παίρνοντας μαζί μας έναν νέο τεχνικό δύτη, τον Sam Bean, ο οποίος είναι μόλις 19 ετών. Με περιέργεια να δούμε αν ο χρόνος και τα στοιχεία έχουν αποκαλύψει κάτι φρέσκο, γλιστράμε κάτω από τα κύματα και κατηφορίζουμε.
Στο κάτω μέρος, συνδέουμε τη γραμμή της απόστασης μας και ξεκινάμε το αργό μας ταξίδι γύρω από το ανάχωμα του ναυαγίου, ελέγχοντας τακτικά το βάθος για να βοηθήσουμε την πλοήγησή μας, το μυαλό μας εξακολουθεί να δελεάζεται σε εκτροπές από τις σκιές.
Μέρος της καρίνας παραμένει για να βοηθήσει την πρόοδό μας. Μέσα από το θολό νερό εμφανίζεται το ένα πιάτο και μετά το άλλο, μέρος αυτού του φορτίου με προορισμό την αγορά της Σιγκαπούρης.
Γυρνώντας την κατάδυση, ακολουθούμε τη γραμμή απόστασης κατά μήκος των υπολειμμάτων της καρίνας. Ο Σαμ απλώνει το χέρι μπροστά του και βγάζει από τα συντρίμμια αυτό που στην αρχή φαίνεται να είναι ένα ασυνήθιστο αντικείμενο.
Ολοκληρώνοντας την αποσυμπίεση μας, ανεβαίνουμε ξανά στο σκάφος. φτάνω στο τσάντα και βγαίνει αυτό που είναι τώρα το αδιαμφισβήτητο σχήμα του οποίου ονειρεύονται οι δύτες – ένα κουδούνι.
Προσπαθώντας σκληρά να συγκρατήσουμε τον ενθουσιασμό μας, στρέφουμε το RIB για στεριά και την επόμενη φάση της αναζήτησής μας.
Υστερόγραφο: Παζλ και εικασίες
Τα μόνα γράμματα που καταφέραμε να ξεχωρίσουμε στο κουδούνι είναι «ΓΝΩ». Ένας ερευνητής μπορεί να είναι σε θέση να αναγνωρίσει το σημάδι, αν και ακόμη και τότε δεν θα ήταν οριστική απόδειξη της ταυτότητας αυτού του πλοίου ή αν όντως βυθίστηκε στις 29 Μαΐου 1945, επειδή τα αρχεία του πολέμου είναι πολύ ασαφή.
Ούτε το κάνει HawkbillΤο ημερολόγιο του αναφέρει το μέγεθος ή τον τύπο του σκάφους που βυθίστηκε εκείνη την ημέρα, αν και η κλίμακα του σημείου ναυαγίου σίγουρα υποδηλώνει ένα σκάφος 200 τόνων. Η δική μου πεποίθηση βασίζεται στην έλλειψη άλλων σημαδιών στην περιοχή και σε ενδείξεις από το φορτίο που έχουμε ανακτήσει – καθώς και στη δική μου εμπειρία να βρίσκομαι σε ένα πλοίο παρόμοιου εκτοπίσματος που βυθίστηκε από κάτω μου στον νοτιοδυτικό μουσώνα!
Σε εκείνη την περίπτωση, είχαμε ένα RIB 6m σε ρυμούλκηση και σημειώσαμε τη θέση καθώς το σκάφος έφευγε από την επιφάνεια. Επιστρέψαμε στην τοποθεσία έξι εβδομάδες αργότερα, πραγματοποιήσαμε μια επτάωρη έρευνα και εντοπίσαμε τα συντρίμμια λίγο πάνω από 20 χιλιόμετρα από το σημείο που είχαν βυθιστεί – ακριβώς σύμφωνα με τους ανέμους των μουσώνων. Αλλά αυτή είναι μια ιστορία για μια άλλη μέρα.
Τα υπόλοιπα είναι εικασίες, και ο Captain Kai είναι η εφεύρεσή μου, αλλά ίσως κάποιος εκεί έξω ξέρει αν όντως υπήρχε ένας Κάι που έχασε το πλοίο του εδώ κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου από ένα αμερικανικό υποβρύχιο.
Σχετικά με τον TIM LAWRENCE
Ο TIM LAWRENCE κατέχει Το ντουλάπι του Davy Jones (DJL), που βασίζεται στο Koh Tao στον Κόλπο της Ταϊλάνδης, ένα κέντρο που προσφέρει στους δύτες την ευκαιρία να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους πέρα από το φάσμα των καταδύσεων αναψυχής. Ένας διάσημος τεχνικός εξερευνητής ναυαγίων και σπηλαίων και μέλος της Λέσχης Εξερευνητών Νέα Υόρκη, είναι Τεχνικός PADI / DSAT Εκπαιδευτής Προπονητής. (φωτογραφία: Mikko Paasi)
Το Koh Tao είναι ένας πολυσύχναστος προορισμός για καταδύσεις.
Το να βρεις ένα ναυάγιο τόσο κοντά στο νησί είναι απίστευτο.
Λατρεύω τις ιστορίες του Tim Lawrence πίσω από τα ναυάγια που ανακαλύπτει. Αναμένω με ανυπομονησία το 2ο μέρος.