ΚΑΡΧΑΡΙΑ ΔΥΤΗΣ
Τι είναι ένας «κανονικός» καρχαρίας; Το είδος που βλέπουμε στους καρχαρίες τρέφονται στην Καραϊβική ή κολυμπούν τριγύρω, συχνά σε απόσταση, σε τόσες πολλές εξωτικές τοποθεσίες; Ξανασκέψου, προτείνει ο JAMIE WATTS. Πρόσθετος φωτογραφία του MALCOLM NOBBS
Μη συμβατικοί καρχαρίες: Μια πιο προσεκτική ματιά
Ένα wobbegong - μέλος της οικογένειας των καρχαριών χαλιών - κάθεται στο κάτω μέρος στον κόλπο Nelson, στην Αυστραλία.
ΚΑΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΛΑ λίγο από εδώ. Δεν μοιάζει με αυτό που πρέπει να μοιάζει ένας καρχαρίας. Είναι μάλλον φαρδύ και επίπεδο, και απλώς βρίσκεται εκεί, αντί να κολυμπάει.
Είναι καμουφλαρισμένο, μάλλον σαν σκορπιός, στην πραγματικότητα - μέχρι τις τούφες και τα πτερύγια του δέρματος γύρω από το πηγούνι του που αγκαλιάζει το πάτωμα.
Αλλά μπορώ να δω αυτές τις πέντε βραγχιακές σχισμές –αν και μάλλον κοντές– και τις δύο ραχιαία πτερύγια και από πάνω βαριά ουρά, που όλα μοιάζουν τουλάχιστον λίγο «σαν καρχαρίες».
Η αίσθηση αυτού του ψαριού είναι κάπως ληθαργική και οκλαδόν σε σύγκριση με αυτό που νομίζουμε ως καρχαρία. Αλλά αυτό το wobbegong, που κάθεται στα 7 μέτρα ακριβώς έξω από την παραλία στον κόλπο Nelson, βόρεια του Σίδνεϊ, είναι εξίσου καρχαρίας –και στην πραγματικότητα πιο κοντά στον «μέσο» καρχαρία– από τους κλασικούς καρχαρίες των τροπικών υφάλων που σκεφτόμαστε όταν εικόνα ενός καρχαρία.
Η παραπλάνηση στα ΜΜΕ
Η δημοφιλής μας αντίληψη για το τι είναι καρχαρίας μπορεί να φανεί στις αναπαραστάσεις μας στα μέσα ενημέρωσης. ταινία, περιοδικό και βίντεο Τα μέσα ενημέρωσης φαίνεται να δίνουν σχεδόν όλο τους το βάρος και την προσπάθεια κάλυψης σε δύο οικογένειες ασυνήθιστα μεγάλων, ενεργών καρχαριών.
Η πρώτη οικογένεια είναι αυτή των καρχαριών ρέκβιεμ – των τροπικών και υποτροπικών υφάλων. Αυτά περιλαμβάνουν τους καρχαρίες τίγρη, ταύρο, λεμόνι και ύφαλο.
Είναι μάλλον μια επιτυχημένη οικογένεια, και μέχρι πρόσφατα ήταν εύκολο να τα βρεις, να τα γυρίσεις εύκολα και – με λίγη παρέα στο νερό, λίγο κοντινό πλάνο και λίγη δραματική μουσική – εύκολο να απεικονιστεί ως δραματική .
Αλλά αυτή η οικογένεια αντιπροσωπεύει μόνο 50 περίπου από τα σχεδόν 500 είδη καρχαριών, λίγο περισσότερο από το ένα δέκατο όλων των καρχαριών. Δεν είναι πραγματικά αυτό που είναι ένας μέσος καρχαρίας.
Η δεύτερη ομάδα παίρνει οθόνη- και αποτύπωμα-Οι χρόνοι είναι οι ροκ σταρ των καρχαριών – οι τολμηροί, δυνατοί, δραματικοί λαμνίδες.
Μεγάλο, εν μέρει θερμόαιμα και σίγουρα αρπακτικό, το μεγάλο λευκό και τα ξαδέρφια του λειτουργούν σε επίπεδο υπερ-αρπακτικών υψηλής ενέργειας, ανταγωνιζόμενοι τα θαλάσσια θηλαστικά στην κορυφή των τροφικών ιστών του ωκεανού.
Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι αυτοί οι καρχαρίες περιλαμβάνουν μόνο μια χούφτα εξειδικευμένων ειδών, συμπεριλαμβανομένων των αμμοτίγρεων ή των ραγιάδων, των μακό και των πορτογαλιών και των αλωνιστών.
Βρίσκονται στο ακραίο άκρο αυτού που μπορεί να είναι και να κάνει ένας καρχαρίας, και οι πληθυσμοί των περισσότερων ήταν μόνο μικροί.
Σε οικολογικούς όρους και σε αριθμούς, αυτά τα ζώα απομακρύνονται πολύ από την πραγματικότητα των περισσότερων καρχαριών. Τι είναι λοιπόν πιο χαρακτηριστικό;
Περισσότεροι τυπικοί καρχαρίες: Μια ολοκληρωμένη ματιά
ΕΙΝΑΙ 33 ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ των καρχαριών, και τα μέλη της ομάδας έχουν διαφοροποιηθεί λίγο σχετικά με ένα απλό σχέδιο σώματος και οικολογικό σχέδιο για πάνω από 200 εκατομμύρια χρόνια. Όλα τους είναι αρπακτικά και όλα έχουν την απλή, προεξέχουσα, σφιγκτήρα, συνήθως κάτω γνάθο δομή, και σειρές δοντιών που αντικαθίστανται σειρές.
Αυτά τα δόντια έχουν παρόμοια δομή με τα στραμμένα προς τα πίσω λέπια που δίνουν στο δέρμα τους μια αίσθηση σαν γυαλόχαρτο.
Τα δόντια τείνουν να είναι αιχμηρά και μυτερά, αλλά είναι εξειδικευμένα για μια σειρά θηραμάτων, που σε πολλές περιπτώσεις είναι μικρά ασπόνδυλα με κέλυφος ή μικρά ψάρια.
Η συντριπτική πλειονότητα των καρχαριών – 400 είδη, οι «μέσοι» καρχαρίες, αν θέλετε – δεν γίνονται μεγαλύτεροι από το πόδι σας και ξοδεύουν μεγάλο μέρος του χρόνου τους εξοικονομώντας την ενέργειά τους, ξαπλώνοντας στον πυθμένα της θάλασσας ή ταξιδεύοντας αργά και εξαιρετικά αποτελεσματικά. βραχώδεις ύφαλοι.
Η βασική γραμμή χαμηλής ενέργειας είναι ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν – είναι το κλειδί και η φόρμουλα για τη μακροπρόθεσμη επιτυχία τους.
Φυσικά δεν περνούν το χρόνο τους αλώνοντας δυναμικά γύρω από κομμάτια δολώματος τόνου ή πηδώντας έξω σε φώκιες, δελφίνια ή ανθρώπους. Οι περισσότεροι από αυτούς αναζητούν καρκινοειδή, σκουλήκια και μικρά ψάρια που κρύβονται σε σχισμές υφάλων ή πάνω από την άμμο.
Έχουν στόμα μικρότερο από το δικό σας και δόντια μικρότερα από αυτά μιας οικόσιτης γάτας. Τα 100 είδη σκυλόψαρων και τα 200 είδη άσχετων, αλλά πολύ παρόμοιας κατασκευής γατόκαρχαρων και οι συγγενείς τους οικογένειες μικρών, λεπτών καρχαριών αποτελούν την πλειοψηφία των ειδών καρχαριών εδάφους που ταιριάζουν σε αυτήν την περιγραφή.
Το «σκυλόψαρο» που παρατηρείται πιο συχνά από δύτες σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο είναι στην πραγματικότητα ένας κηλιδωτός γατόψαρο (οι πιο προφανείς τρόποι να το πούμε είναι ότι τα σκυλόψαρα έχουν μια ήπια δηλητηριώδη σπονδυλική στήλη σε κάθε ραχιαίο πτερύγιο και δεν έχουν πρωκτικό πτερύγιο στη βάση της ουράς , αλλά ραχιαία γατόκαρχαρα πτερύγια τείνουν επίσης να κάθονται λίγο πιο πίσω στο σώμα τους).
Η οικογένεια Catshark
ΣΕ ΠΛΟΥΣΙΑ ΕΓΚΡΑΤΗ και στις υποτροπικές θάλασσες αυτοί οι καρχαρίες, ιδιαίτερα οι γατόκαρχαρες, είναι βασικοί παίκτες στους οικοτόπους του βυθού, από βάθη κατάδυσης μέχρι τα 1000 μέτρα ή περισσότερο.
Οι καρχαρίες, οι πυτζάμες και οι καρχαρίες φουσκωτών ανήκουν στην οικογένεια των catshark. Με περισσότερα από το ένα τέταρτο όλων των ειδών καρχαριών και που βρίσκονται σε μια σειρά από ενδιαιτήματα σε όλο τον κόσμο, αυτή είναι η πιο επιτυχημένη από όλες τις οικογένειες καρχαριών.
Η Νότια Αφρική και η υποτροπική και εύκρατη Αυστραλία είναι ιδιαίτερα πλούσιες περιοχές για την ποικιλομορφία των ειδών των γατόκαρχαρων και πολλές από τις φωτογραφίες του Malcolm που εμφανίζονται εδώ είναι από αυτά τα μέρη.
Ο Μάλκολμ ταξίδεψε στην Τασμανία ειδικά για να ψάξει και να φωτογραφίσει τον καρχαρία, έναν άλλο γατόκαρχαρο. Το να βρει τον καρχαρία ήταν πολύ πιο εύκολο από ό,τι περίμενε, και συνάντησε αρκετούς που απλώς κείτονταν ακίνητοι στον βυθό της θάλασσας στο Deep Glen Bay.
Στις δροσερές θάλασσες οι γατόκαρχαρες (και τα μακρινά τους ξαδέρφια τα σκυλόψαρα) ζουν αργά, χρειάζονται μερικά χρόνια για να ωριμάσουν και επενδύουν σημαντικούς πόρους και ίσως κάθε χρόνο σε αργά αναπτυσσόμενα, καλά ανεπτυγμένα μικρά.
Εκτός από τους γατόκαρχαρες και την ομάδα σκυλόψαρων, υπάρχει μια σειρά από άλλες άσχετες οικογένειες που χτίζονται γύρω από ένα πολύ παρόμοιο βασικό σχέδιο σώματος.
Η ομάδα των 43 ειδών των καρχαριών του χαλιού τείνει να είναι κάπως πιο τροπική από τους γατόκαρχαρες και τα σκυλόψαρα.
Οι καρχαρίες του χαλιού ποικίλλουν γύρω από ένα παρόμοιο, μερικές φορές ελαφρώς πιο χοντροκομμένο, σχέδιο σώματος από τη βασική κατασκευή γατόψαρου/σκυλόψαρου, με την αξιοσημείωτη προσθήκη ελαφρώς πιο ανεπτυγμένων αισθητηριακών ραβδώσεων για την εύρεση λείας κάτω από την άμμο και ένα πιο ευθυγραμμισμένο στόμα και ελαφρώς πεπλατυσμένο γουρουνόμορφο ρύγχος με το οποίο οι καρχαρίες ρουφούν το θήραμα όσο το αρπάζουν.
Οι καρχαρίες των χαλιών είναι ιδιαίτερα διαφορετικοί γύρω από το ανατολικό Κοραλλιογενές Τρίγωνο και τη βόρεια Αυστραλία – που είναι το επίκεντρο της ποικιλότητας των καρχαριών του κόσμου, καθώς και το επίκεντρο της ποικιλότητας των κοραλλιών, των ασπόνδυλων υφάλων και των ψαριών των υφάλων.
Diversity of the Carpet Shark Group
ΟΙ ΚΑΡΧΑΡΙΑ ΤΟΥ ΧΑΛΙΟΥ περιλαμβάνουν τους μεγαλόσωμους καρχαρίες, τον καρχαρία ζέβρα με μακριά ουρά και ράχη (που πήρε το όνομά του από τις ρίγες του νεαρού, οι ενήλικες έχουν κηλίδες και είναι ένας από τους αρκετούς άσχετους καρχαρίες που μοιράζονται το κοινό όνομα «λεοπάρ καρχαρίας»), επίπεδες, ενέδρες αρπακτικών wobbegongs, οι ελαφρώς μικρότεροι «τυφλοί καρχαρίες» (ονομάζονται έτσι για τη συνήθεια τους να κλείνουν τα μάτια τους όταν απομακρύνονται από το νερό – δεν είναι καθόλου τυφλοί) και οι ελαφρώς πιο λεπτοί, με μακριά ουρά καρχαρίες μπαμπού.
Ο καρχαρίας του γκρίζου χαλιού είναι ένας σχετικά κοινός καρχαρίας μπαμπού σε μέρη της Αυστραλίας. Παρά το γεγονός ότι ζούσε σε αυτή τη χώρα, ο Malcolm βούτηξε για χρόνια πριν δει ένα, επειδή η εμβέλειά τους ήταν λίγο βόρεια από εκεί που βούτηξε συνήθως.
Πληροφορίες σχετικά με άλλες ομάδες καρχαριών
Ο γκρίζος καρχαρίας του χαλιού μπορεί απλώς να κατέχει το ρεκόρ για τον καρχαρία με το μεγαλύτερο αριθμό ψευδώνυμων με κοινά ονόματα, όπως ο γατσαράς με καφέ κηλίδες, ο καρχαρίας με κηλίδες και ο καρχαρίας μπαμπού με καφέ ζωνές.
Όλοι οι καρχαρίες των χαλιών ζουν έναν παρόμοιο τρόπο ζωής χαμηλής ενέργειας, που κατοικούν στον βυθό γύρω από ρηχές κοραλλιογενείς περιοχές και βραχώδεις υφάλους, όπως τα σκυλόψαρα ψυχρότερου νερού που εκμεταλλεύονται τον επάνω τροφικό ιστό μεγάλων ασπόνδυλων που κατοικούν στον βυθό και μεσαίου μεγέθους ψάρια.
Ένα είδος καρχαρία - ο φαλαινοκαρχαρίας - έχει σηκωθεί από τον πυθμένα της θάλασσας για να βρει μια άλλη θέση. Τα ίδια μέρη του στόματος που ρουφούν το στόμα που χρησιμοποιούν οι καρχαρίες και οι άλλοι καρχαρίες χαλιών για να ρουφήξουν ψάρια και ασπόνδυλα έχουν επεκταθεί στον φαλαινοκαρχαρία.
Με διευρυμένα βράγχια και έναν τρόπο ζωής ελεύθερης κολύμβησης, έχει προσαρμοστεί στο πιπίλισμα πλαγκτόν, επιτρέποντας σε αυτόν τον καρχαρία να γίνει ο μεγαλύτερος καρχαρίας όλων και να ζήσει μια μάλλον διαφορετική ζωή από τα ξαδέρφια του.
Τα 20 είδη πεπλατυσμένων αγγέλων καρχαριών μπορεί με μια ματιά να μοιάζουν λίγο με τα wobbegongs, αλλά είναι η δική τους ομάδα και δεν έχουν στενή σχέση.
Μπορούν να φαίνονται κάπως σαν ακτίνες, κρυμμένοι μισοθαμμένοι στην άμμο με τη ραχιαία και την ουρά τουςπτερύγια ισοπεδωμένοι μέχρι τον πυθμένα της θάλασσας, αλλά, σε αντίθεση με τις ακτίνες, που αναζητούν τροφή προς τα κάτω, οι άγγελοι καρχαρίες είναι σαν τα wobbegongs που περιμένουν το θήραμα να κολυμπήσει πάνω από την κορυφή τους.
Τα εννέα είδη βαρέων κεφαλών καρχαριών δεν απέχουν τόσο πολύ από τον «τυπικό» τρόπο ζωής και το σχήμα του σώματος του καρχαρία και μπορεί ακόμη και να αντιπροσωπεύουν κάτι κοντά στο αρχικό σχέδιο σώματος του καρχαρία. Είναι πολύ μεγαλύτεροι από άλλους επιζώντες καρχαρίες, που χρονολογούνται πριν από τους δεινόσαυρους του Jurassic.
Τα αγκάθια των πτερυγίων τους θυμίζουν τα σκυλόψαρα και το ελαφρώς χοιρινό ρύγχος τους δεν μοιάζει με αυτό ορισμένων καρχαριών χαλιών, αν και οι ράχες ή οι κορυφές πάνω από τα μάτια τους που δίνουν σε αυτή την ομάδα το κοινό τους όνομα είναι διακριτικές.
Όλες αυτές οι ομάδες καρχαριών – μακράν η πλειοψηφία της ομάδας – έχουν κοντές σχισμές στα βράγχια, που δίνουν μια ισχυρή ιδέα για τον τρόπο ζωής τους με χαμηλή ενέργεια.
Απλώς δεν έχουν αρκετούς μύες ή αρκετά ενεργό μεταβολισμό για να χρειαστούν τις τεράστιες σχισμές ενός μακό ή ενός μεγάλου λευκού ή ακόμα και ενός καρχαρία υφάλου.
Το μεγαλύτερο μέρος της οξυγόνωσης των βραγχίων τους επιτυγχάνεται με την άντληση του σπιράλ, της στρογγυλεμένης βραγχοειδή δομής που μοιάζει με «αυτί».
Αυτό τους επιτρέπει να διατηρούν την παροχή οξυγόνου σε λειτουργία, εξοικονομώντας ενέργεια, ξοδεύοντας μεγάλο μέρος του χρόνου τους ξεκουραζόμενοι στον πυθμένα της θάλασσας.
Τα σώματα των περισσότερων καρχαριών είναι κάπως με επίπεδο πυθμένα, πιο φαρδιά από ό,τι είναι ψηλά και κατάλληλα για να περνούν χρόνο ξεκούρασης στον βυθό.
Πολλοί από εμάς έχουμε μια αόριστη ιδέα ότι οι καρχαρίες είναι αρχαίοι (οι σύγχρονοι καρχαρίες εμφανίστηκαν κάπου κοντά στην αρχή της εποχής των δεινοσαύρων) και ίσως κάπως «πρωτόγονοι». Αυτό συμβαίνει γιατί έχουν
ένας φυσικά απλός, γενικά μη οστεοποιημένος σκελετός.
Η πρόσφατη σκέψη, ωστόσο, είναι ότι αυτός ο σκελετός, αντί να είναι πρωτόγονος, είναι μια κομψή άσκηση εξοικονόμησης ενέργειας.
Φυσιολογία Καρχαρία και Ενεργειακή Απόδοση
ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΠΤΥΧΕΣ της φυσιολογίας του καρχαρία, ένας χόνδρινος σκελετός συμβάλλει στην εξαιρετική ενεργειακή απόδοση. Συγκεκριμένα, συμβάλλει τόσο στην αποτελεσματικότητα της κίνησης όσο και στη μεταφορά ενέργειας, με το ελαφρύ ελαστικό ελατήριο του σκελετού να αποτελεί βασικό κομμάτι της κολυμβητικής προσπάθειας.
Αλλά ενισχύει επίσης την αποτελεσματικότητα στην άνωση, με τον σκελετό να είναι πολύ ελαφρύτερος και πιο κοντά στην ουδέτερη άνωση από τον οστεοποιημένο σκελετό ενός οστεώδους ψαριού (το οποίο απαιτεί μια ενεργειακά δαπανηρή κολυμβητική κύστη για να εξουδετερώσει το βάρος του) ή τον τεράστιο, πυκνό σκελετό ενός θαλάσσιου θηλαστικό (το οποίο απαιτεί ακόμη περισσότερη ενέργεια διψασμένη για να το αντιμετωπίσει).
Συμπέρασμα: Εκτίμηση της πραγματικής φύσης των καρχαριών
Η πραγματικότητα των καρχαριών μπορεί να θεωρηθεί λιγότερο σέξι από την εικόνα των μέσων ενημέρωσης. Διαφωνώ; υπάρχει κάτι εξαιρετικά κομψό στην υπέροχα συγκρατημένη, κομψή αποτελεσματικότητα αυτών των ζώων.
Σε αντίθεση με τα θηλαστικά, ακόμη και μερικά από τα οστεώδη ψάρια, καίγονται δροσερά. Δεν σπαταλούν ενέργεια και αυτό λειτουργεί.
Το έκανε για πολύ περισσότερο από ό,τι εμείς τα θηλαστικά.
