ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΟΙ ΚΑΙ ΑΛΙΓΑΤΟΡΕΣ μπορεί να δει σε όλο τον κόσμο σε πολλές τροπικές και υποτροπικές περιοχές. Ωστόσο, αυτά τα λείψανα της εποχής των δεινοσαύρων είναι ως επί το πλείστον απρόβλεπτα και επιθετικά, και το να μπεις στο νερό για να φωτογραφίσεις αυτά τα καταπληκτικά αρπακτικά μπορεί να είναι μια κάπως επικίνδυνη επέμβαση.
Διαβάστε επίσης: «Λάθος μέρος, λάθος ώρα»: δύτης του οποίου το κεφάλι ήταν στα σαγόνια του κροκ
Χαρακτηριστικά Αμερικανικού Κροκοδείλου
Ο αμερικανικός κροκόδειλος, ωστόσο, είναι πολύ λιγότερο επιθετικός από πολλά άλλα είδη. Είναι απίθανο να επιτεθεί σε κάτι πολύ μεγαλύτερο από ένα μικρό σκυλί.
Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι το να μπείτε στο νερό με ένα από αυτά τα ζώα είναι απολύτως ασφαλές και ότι δεν θα μπορούσε να σας προκληθεί κανένα κακό. Αυτοί οι κροκόδειλοι είναι αρπακτικά, και όπως κάθε ζώο που σκοτώνει για φαγητό, η έλλειψη σεβασμού και γνώσης της συμπεριφοράς τους θα μπορούσε εύκολα να οδηγήσει σε μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση.
Όταν βρίσκεστε πρόσωπο με πρόσωπο με έναν αμερικανικό κροκόδειλο μήκους 3 μέτρων και ο φακός ή η θύρα θόλου του περιβλήματος της φωτογραφικής μηχανής σας αγγίζει το επαγγελματικό τέλος αυτών των πολύδοντων πλασμάτων, γνωρίζετε πολύ καλά ότι ένας κροκόδειλος είναι σαρκοφάγο.
Αυτός ο κροκόδειλος είναι σίγουρα ένα πλάσμα με προϊστορική εμφάνιση, το οποίο μπορεί να διακριθεί από τον στενό συγγενή του, τον αμερικανικό αλιγάτορα (Alligator mississippiensis), από τις πολλές διαφορές. Έχει μακρύτερο και λεπτότερο ρύγχος, το χρώμα του είναι πιο ανοιχτό και, όταν οι σιαγόνες είναι κλειστές, δύο μακριά δόντια στην κάτω γνάθο του επικαλύπτουν την άνω γνάθο.
Εκατό μίλια μακριά από τη νοτιοανατολική ακτή της Κούβας βρίσκεται ένα αρχιπέλαγος που ονομάζεται Jardines de la Reina που, μεταφρασμένο από τα ισπανικά, σημαίνει «Κήποι της Βασίλισσας». Οι μικρές νησίδες που απαρτίζουν αυτό το αρχιπέλαγος είναι ως επί το πλείστον αμμώδεις όχθες με συστάδες μαγγρόβια, και ανάμεσα σε αυτά τα μαγγρόβια ζουν ένας μικρός αριθμός αμερικανικών κροκοδείλων, οι οποίοι τρέφονται με τα ψάρια που χρησιμοποιούν τις ρίζες των μαγγρόβων ως φυτώριο.
Ένας μικρός αριθμός πλωτών φορτηγίδων και σκαφών χρησιμοποιείται από δύτες και ψαράδες που κάνουν το εξάωρο ταξίδι από την ηπειρωτική χώρα για να ανταμειφθούν με θεαματικά υποβρύχια φωτογραφία, και σπουδαίος ανάμεσα στο πλήρωμα αυτής της επιχείρησης είναι ο Gustavo Lopez Sanchez, ένας Κουβανός οδηγός καταδύσεων που εργάζεται στο αρχιπέλαγος από το 2008.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έχει έρθει σε επαφή με πολλά από αυτά τα υπέροχα ερπετά, και ένα συγκεκριμένα, που ονομάζεται Nino, ανταποκρίνεται στη φωνή του όταν φωνάζει το όνομά του. Είναι ένα απίστευτο θέαμα όταν βγαίνεις σε ένα μικρό σκιφ με τον Γκουστάβο να στέκεται στην πλώρη φωνάζοντας «Νίνο, Νίνο».
Η όλη κατάσταση είναι πραγματικά πολύ περίεργη και, καθώς κοιτάς τριγύρω, μπορεί να σου συγχωρεθεί που πιστεύεις ότι αυτός ο τύπος είναι τρελός. Ωστόσο, τις περισσότερες φορές, μέσα σε λίγα λεπτά ο κρόκος μπορεί να δει να κινείται προς το μέρος μας κατά μήκος του νερού με την αδιαμφισβήτητη φιδωτή δράση του, μόνο τα μάτια και τα ρουθούνια του σπάζουν την επιφάνεια.
Ο Nino είναι μόλις ένα μωρό τεσσάρων ετών, αλλά στα 3 μέτρα και με μια τεράστια σειρά από πολύ μεγάλα και πολύ λευκά δόντια, είναι μια εκπληκτική εμπειρία να γλιστρήσετε στο νερό με μια κάμερα, προστατευμένη από το υποβρύχιο περίβλημά της και να μετακομίσετε στο μέσα σε ίντσες από αυτό το υπέροχο αρπακτικό της κορυφής.
Ο Νίνο επέτρεψε σε αρκετούς από εμάς να μπούμε στο νερό και να τραβήξουμε μερικές «από κοντά και προσωπικές» εικόνες, αν και προσέχαμε να διασφαλίσουμε ότι ήταν μόνο ένα άτομο τη φορά και ότι κινούμασταν πολύ απαλά, χωρίς καθόλου σπασμωδικές κινήσεις.
Αμερικάνικοι κροκόδειλοι μπορούν να βρεθούν κατά μήκος των ακτών του Ατλαντικού και του Ειρηνικού του νότιου Μεξικού μέχρι το Περού και τη Βενεζουέλα. Κατοικούν πολλά από τα νησιά της Καραϊβικής και τμήματα της νότιας ακτής των Ηνωμένων Πολιτειών.
Είναι ένα από τα λίγα είδη κροκοδείλων που τείνει να προτιμά την αλατότητα του θαλασσινού νερού από το γλυκό νερό των λιμνών και των ποταμών. Ως αποτέλεσμα, βρίσκεται συνήθως σε υφάλμυρες λίμνες ή βάλτους μαγγροβίων, όπως αυτά στο αρχιπέλαγος Jardines de la Reina.
Ο αμερικανικός κροκόδειλος μπορεί επίσης να βρεθεί σε παράκτιες περιοχές και είναι γνωστό ότι μετακινούνται σε συστήματα ποταμών. Έχουν προσαρμοστεί τόσο καλά στο να ζουν σε αλμυρό νερό που μερικοί πληθυσμοί μπορούν να βρεθούν σε υπεραλμυρές λίμνες.
Οι κροκόδειλοι είναι ψυχρόαιμοι ή εκτόθερμοι και επομένως χρειάζονται ένα ζεστό περιβάλλον για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Πρέπει να ελέγχουν τη θερμοκρασία τους, να διατηρούνται ζεστά ξαπλώνοντας στον ήλιο και να δροσίζονται ολισθαίνοντας στο νερό.
Είναι επίσης γνωστό ότι χρησιμοποιούν μια διαδικασία που ονομάζεται "gaping", όπου ξαπλώνουν με το στόμα ανοιχτό για να τους βοηθήσει να διατηρηθούν δροσεροί. Είναι πολύ εύκολο να καταλάβουμε ότι αυτή η ενέργεια έχει μπερδευτεί με επιθετική συμπεριφορά στο παρελθόν, αλλά στην πραγματικότητα είναι απλώς ένας από τους πολλούς τρόπους για τους κροκόδειλους να ρυθμίζουν τη θερμοκρασία του σώματός τους.
Ο Νίνο είναι ακόμα αρκετά μικρός για έναν αρσενικό αμερικανικό κροκόδειλο, καθώς ένα ολόσωμο αρσενικό μπορεί να έχει μήκος πάνω από 6 μέτρα και να ζυγίζει κοντά στα 1000 κιλά.
Ρεαλιστικά, ωστόσο, ένα μέσο αρσενικό, όταν μεγαλώσει πλήρως, είναι πιο πιθανό να έχει μήκος 4-5 μέτρα και να ζυγίζει περίπου 400 κιλά. Όπως όλα τα είδη κροκοδείλων, τα θηλυκά είναι μικρότερα και είναι ασυνήθιστο το ένα να ξεπερνά τα 4 μέτρα.
Η ιδέα και το βιβλίο
ΟΤΑΝ ΜΑΣ ΡΩΤΗΣΑΝ ΠΡΩΤΑ για να γράψουμε τις καλύτερες τοποθεσίες καταδύσεων στον κόσμο, μελετήσαμε προσεκτικά το χαρτοφυλάκιό μας για να δούμε ποιες από τις τοποθεσίες καταδύσεων είχαμε ήδη καταγράψει και, στη συνέχεια, εξετάσαμε τι χρειαζόμασταν για να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε έναν οριστικό οδηγό για τις αγαπημένες μας τοποθεσίες καταδύσεων σε όλο τον κόσμο .
Χρειαζόμασταν επίσης να βεβαιωθούμε ότι θα μπορούσαμε να εκπληρώσουμε τα κριτήρια που μας περιέγραψε ο εκδότης.
As -Δημοσιογράφοι για περιοδικά καταδύσεων και τον εθνικό Τύπο, καθώς και έχοντας λειτουργήσει καταστήματα καταδύσεων στο σπίτι στο Μάντσεστερ και στην Καραϊβική, είχαμε μεγάλη εμπειρία στην αναζήτηση του πλανήτη για υποβρύχια άγρια ζωή.
Η εταιρεία μας Frogfish Φωτογράφοι τρέχει για πάνω από 10 χρόνια και σε αυτό το διάστημα έχουμε συγκεντρώσει εικόνες υψηλής ανάλυσης αξίας άνω των 5 terabyte.
Μας δόθηκε 12 μήνες για να ολοκληρώσουμε το έργο, και ενώ ξέραμε ότι θα ήταν μια πρόκληση, όπως και ήταν, δεν είχαμε συνειδητοποιήσει ακριβώς πόση δουλειά είχαμε βάλει στον εαυτό μας.
Δεν ζητάμε συμπάθεια. Είναι μια δουλειά που χιλιάδες άνθρωποι θα ήθελαν να της προσφερθεί και, φυσικά, περάσαμε υπέροχα προσπαθώντας να συγκεντρώσουμε όλες τις εικόνες και τις ιστορίες που μπορείτε να δείτε στα 32 κεφάλαια αυτού του βιβλίου.
Ο τίτλος του βιβλίου είναι συγκινητικός από μόνος του και μπορώ να εγγυηθώ ότι θα υπάρξουν κεφάλαια που οι αναγνώστες θα αμφισβητήσουν ως ανάξια να συμπεριληφθούν. Ωστόσο, η επιλογή των καλύτερων τοποθεσιών καταδύσεων για την άγρια ζωή στον κόσμο είναι, από τη φύση της, μια υποκειμενική απόφαση.
Προκειμένου να μετριαστεί αυτό, έχουμε παράσχει ένα πάνελ δεδομένων στο οποίο έχουμε συμπεριλάβει εναλλακτικές τοποθεσίες κατάδυσης για τα βασικά είδη στα οποία έχουμε επικεντρωθεί.
Έχοντας αποφασίσει ποιες τοποθεσίες κατάδυσης και ποια πλάσματα θέλαμε να συμπεριλάβουμε στη δημοσίευση, ξεκινήσαμε να οργανώσουμε το ταξίδι και την επιμελητεία για τη συλλογή των εικόνων.
Όπως κάθε δύτης γνωρίζει, ωστόσο, μπορείτε να φτάσετε στην τοποθεσία κατάδυσης που έχετε επιλέξει και ακόμα κι αν έχετε μια εβδομάδα για να λάβετε όλες τις εικόνες που χρειάζεστε, η Μητέρα Φύση δεν έχει απαραίτητα διαβάσει το σενάριο.
Υπάρχουν ορισμένες τοποθεσίες καταδύσεων, για παράδειγμα, όπου καταλήξαμε να έχουμε μόνο μία κατάδυση για να λάβουμε τις εικόνες και, ευτυχώς, λειτούργησε.
Οι σφυροκέφαλοι του Bimini ήταν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού, καθώς είχε καταιγίδα τις προηγούμενες δύο ημέρες, ανακατεύοντας το νερό και την άμμο, και πραγματικά είχαμε μόνο τη μία ευκαιρία να πάρουμε αυτό που θέλαμε. Αντίθετα, περάσαμε μια εβδομάδα στα νησιά του Ποσειδώνα με τον Andrew Fox, μόνο για να συμπέσει με τον χειρότερο καιρό που είχαν στη Νότια Αυστραλία εδώ και αρκετό καιρό.
Ως αποτέλεσμα, ενώ πήραμε μερικές υπέροχες εικόνες μεγάλων λευκών καρχαριών σε απόσταση, μόνο πολύ λίγοι από αυτούς θα ήταν κατάλληλοι για αυτήν τη δημοσίευση.
Ευτυχώς για εμάς, ο Andrew είναι ένας εξαιρετικός φωτογράφος και δώρισε αρκετές από τις υπέροχες λευκές εικόνες του για αυτό το κεφάλαιο.
Μια από τις πιο δύσκολες κρίσεις που έπρεπε να κάνουμε ήταν σχετικά με το ποιες ήταν οι «καλύτερες» 32 τοποθεσίες καταδύσεων άγριας φύσης που έπρεπε να συμπεριληφθούν. Και πάλι ήταν μια εντελώς υποκειμενική απόφαση.
Καθώς είχαμε περιορισμένο μόνο χρόνο διαθέσιμο, ορισμένες από τις αποφάσεις ήταν προφανείς επειδή είχαμε ήδη επισκεφτεί αυτό που θεωρούσαμε ότι ήταν 20 από τις καλύτερες τοποθεσίες καταδύσεων από τη λίστα κουβάδων που δημιουργήσαμε για εμάς πριν από περίπου 10 χρόνια.
Ήταν η τελευταία ντουζίνα τοποθεσίες που προκάλεσαν τη μεγαλύτερη αναζήτηση ψυχής και καταλήξαμε σε μια λίστα με 25 τοποθεσίες για πιθανή συμπερίληψη.
Σίγουρα θα υπάρχουν αναγνώστες που ουρλιάζουν στο βιβλίο και μας καταγγέλλουν ότι δεν συμπεριλαμβάνουμε τα αγαπημένα τους μέρη.
Θα συνεχίσουμε την προσπάθειά μας να βρούμε μια άλλη επιλογή από τοποθεσίες κατάδυσης και ίσως θα ακολουθήσει ένας δεύτερος τόμος αυτού του βιβλίου στο μέλλον.
• Οι καλύτερες τοποθεσίες καταδύσεων για την άγρια ζωή στον κόσμο των Nick & Caroline Robertson-Brown εκδίδεται σε σκληρό εξώφυλλο από τις εκδόσεις Reed New Holland προς 19.99 £ και διατίθεται από όλα τα καλά βιβλιοπωλεία.
Ή καλέστε 01206 255777 παραθέτοντας το WWD1 για να αγοράσετε ένα αντίγραφο στην ειδική τιμή των £17.99, συμπεριλαμβανομένου του δωρεάν p&p.
