UK WRECK DIVER
Λύθηκε - το μυστήριο του St Ives
Ο ΜΑΡΚ ΜΙΛΜΠΟΥΡΝ γίνεται ντετέκτιβ για άλλη μια φορά για να αντιμετωπίσει ένα αίνιγμα του ναυαγίου στον Κόλπο Φάλμουθ που εκτείνεται σε δύο παγκόσμιους πολέμους
'Ψάχνω βελόνα σε θημωνιά'. Ένθετο: The St Ives.
ΟΙ ΔΥΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ είδε αριθμούς βρετανικών μη ναυτικών σκαφών που κλήθηκαν για υπηρεσία.
Πολλές αλιευτικές μηχανότρατες και drifters μετατράπηκαν σε ναρκοκαθαριστές, που περιπολούσαν στα βρετανικά λιμάνια.
Η τοποθέτηση αγκυροβολημένων ναρκών από τους Γερμανούς ήταν αμείλικτη, όπως και η έρευνα και η καταστροφή τους. Σε μια περίοδο δύο εβδομάδων μεταξύ 15 και 31 Δεκεμβρίου 1916 στην περιοχή Falmouth, 89 καταστράφηκαν.
Η τράτα St Ives H145 των 11 τόνων επιτάχθηκε στις 3 Μαρτίου 1915, μετατράπηκε σε σκάφος βοηθητικής περιπολίας και μπήκε στη ναυτική υπηρεσία τον Μάιο, με το όνομα 1192.
Η HM Trawler St Ives βοήθησε στη διάσωση του ss Keltier στις 11 και 12 Δεκεμβρίου 1916. Το πλήρωμα θα είχε λάβει μερίδιο από το βραβείο διάσωσης, μόλις είχε διευθετηθεί με τους ασφαλιστές.
Στη συνέχεια, χτύπησε μια νάρκη που είχε τοποθετηθεί από το UC17 κάπου στον κόλπο Falmouth, με την απώλεια του διοικητή και 10 βαθμολογίες.
Με τα χρόνια, δύτες έψαξαν για το St Ives. Χρειάστηκε λίγος χρόνος για να βρεθεί η ειδοποίηση του Φάλμουθ Commodore προς το Ναυαρχείο στο εθνικό αρχείο. Έγραφε: «Λυπάμαι που αναφέρω την τράτα 1192 St Ives που ανατινάχθηκε από τη δική μου δύο μίλια WSW του St Anthony Falmouth».
Το St Anthony Point, με τον φάρο του, βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της εισόδου του λιμανιού Falmouth και χρησιμοποιείται συχνά ως σημείο αναφοράς. Η περιοχή δύο μίλια WSW αποτελείται από χοντρή άμμο και εκριζόταν για χτένια για πολλά χρόνια, επομένως τυχόν υπολείμματα θα ήταν γνωστά, είτε ως βρώμικο έδαφος είτε όπου είχαν τράτα τα πράγματα.
Τελικά, μετά από πολλές βουτιές σε εκείνη την περιοχή, βρήκα 12 μπλοκ από χυτοσίδηρο. Περίπου 30 εκατοστά σε κάθε πλευρά και 10 εκατοστά πάχος φαίνονταν πολύ μεγάλα για έρμα, το οποίο πρέπει να είναι κινητό, αλλά πολύ λίγα σε αριθμό για φορτίο. Τι μπορεί να είναι;
Τελικά κάποιος που γνώριζε για παλιές ατμοτραάτες έδωσε μια εύλογη απάντηση. Όταν μια μηχανότρατα είχε τοποθετήσει ατμομηχανή και λέβητα προς την πρύμνη, το βάρος προκαλούσε την ανύψωση της πλώρης.
Ένα σκάφος μεγέθους του St Ives θα χρειαζόταν περίπου 12 τόνους για να αντισταθμίσει αυτό - το κατά προσέγγιση βάρος των τεμαχίων.
Τότε ένας ντόπιος πρώην δύτης μου είπε μια ιστορία για ένα άλλο ναυάγιο στην περιοχή, ένα πετρελαιοφόρο που ονομάζεται Caroni Rivers.
Χτίστηκε το 1928 και ζύγιζε 7807 τόνους, είχε φύγει από το λιμάνι του Φάλμουθ για θαλάσσιες δοκιμές στις 20 Ιανουαρίου 1940, μετά από εργασίες επισκευής. Κατευθυνόμενος στον πρόσφατα ναρκοθετημένο κόλπο Falmouth, χτύπησε μια νάρκη που είχε τοποθετηθεί από το U-34.
Και οι 55 επιβαίνοντες διασώθηκαν, αλλά οι προσπάθειες ρυμούλκησης των ποταμών Caroni στο λιμάνι απέτυχαν και βυθίστηκε.
Τα τμήματα βρίσκονταν πολύ κοντά στην επιφάνεια, αλλά το μεγάλο ναυάγιο πέρασε το μεγαλύτερο μέρος του πολέμου με σημαδούρες προσαρτημένες στο κέντρο της ναυτιλιακής λωρίδας στο λιμάνι του Φάλμουθ.
Το 1948, η Marlene 7450 τόνων υπέστη σοβαρές ζημιές όταν χτύπησε στο ναυάγιο, έτσι το επόμενο έτος το HMS Caldy καθάρισε την περιοχή σε βάθος 17 μέτρων.
Μέσα στα ισοπεδωμένα υπολείμματα των ποταμών Caroni, είπε ο πρώην δύτης, βρίσκονταν τμήματα ενός μικρού λέβητα, που φημολογείται ότι προέρχεται από μια παλιά ατμοτρατά ή ρυμουλκό. Πίστευε ότι αυτό το πλοίο είχε βυθιστεί ενώ βοηθούσε στις εργασίες διάσωσης στο δεξαμενόπλοιο - αλλά ότι ένα μπρούτζινο όπλο καταστρώματος είχε αφαιρεθεί από αυτό τη δεκαετία του 1960 και πουλήθηκε για σκραπ.
Η μόνη ένοπλη μηχανότρατα που αγνοείται στον κόλπο Falmouth ήταν το St Ives - αλλά φέρεται να βυθίστηκε σχεδόν δύο μίλια μακριά.
Εμφανίστηκε το DIVER Δεκέμβριος 2018
ΜΕΤΑ ΕΙΧΑ ΜΗΝΥΜΑ από τον ερευνητή ναυαγίων Kevin Heath, που ρώτησε τι ήξερα για το HMT St Ives. Το όνομα είχε προκύψει κατά τη διάρκεια των ερευνών του και μου έστειλε δύο έγγραφα που είχε βρει, και τα δύο σχετικά με τη σάρωση ναρκών τον Δεκέμβριο του 1916. Δεν είδα τίποτα νέο σε αυτά, εκτός από το ότι μια νάρκη ανατινάχθηκε 1½ μίλια ΝΔ από τον W. του St Anthony Point.
Λίγες μέρες αργότερα, ο Κέβιν μου έστειλε τον χάρτη ναρκοθέτησης του UC17 της αποστολής του λίγο πριν τον θάνατο του St Ives. Έδειχνε τη θέση δύο αγκυροβολημένων ναρκών που είχε τοποθετήσει κοντά στο Falmouth στις 18 Δεκεμβρίου 1916, γραμμένα στον χάρτη ως «18 XII 16».
Δημιούργησα μια επικάλυψη αυτού του γραφήματος σε ένα από το Falmouth Bay. Το σκίτσο του U-boat ήταν εκπληκτικά ακριβές και έδειξε ότι οι δύο νάρκες είχαν τοποθετηθεί περίπου 100 μέτρα από την τοποθεσία των ποταμών Caroni.
Ξαναδιαβάζοντας τα κούτσουρα που σάρωσαν ναρκοπέδιλα, κάτι πήδηξε ξαφνικά πάνω μου. Ένα έγγραφο ανέφερε: «Στις 18 Δεκεμβρίου μια εχθρική νάρκη παρασύρθηκε και καταστράφηκε ένα μίλι ανατολικά προς νότια από το Manacles Buoy. Στις 21 Δεκεμβρίου, το HMT
Ο St Ives χτύπησε μια νάρκη 2 μίλια ΝΔ του St Anthony Point. Ο διοικητής και 10 άνδρες χάθηκαν. Από αυτήν την αναφορά, ένα αγκυροβολημένο ορυχείο έχει καταστραφεί 1½ μίλια ΝΔ από τα δυτικά του St Anthony Point στις 30 Δεκεμβρίου. Αυτό ήταν ένα ορυχείο με πέντε κέρατα που είχε ένα κέρατο στο κέντρο της κορυφής».
Έτσι, «2 μίλια SSW του St Anthony Point», όχι «WSW» όπως στην αναφορά του Commodore στο Ναυαρχείο. Αυτό έφερε τώρα τη μηχανότρατα κοντά στους ποταμούς Caroni.
Η ισοπέδωση των ποταμών Caroni θα ήταν τόσο βίαιη που θα είχε ισοπεδώσει και οτιδήποτε κοντά τους - συμπεριλαμβανομένου ό,τι είχε απομείνει από το St Ives.
Με τα χρόνια, οι ποταμοί Caroni έχουν βουτήξει χιλιάδες φορές. Το έχω βουτήξει ο ίδιος πάνω από 20 φορές.
Τώρα έχοντας επίγνωση ότι μέσα στα συντρίμμια είναι πιθανό να υπάρχουν τα λείψανα του St Ives και του πληρώματος της, θα σκεφτώ αυτά και τη θυσία τους σε μελλοντικές καταδύσεις.
Οι δύτες που θα επισκεφθούν θα ενημερωθούν επίσης για τα δύο αναμεμειγμένα ναυάγια και τις ζωές που χάθηκαν στο St Ives.
Το St Ives χτύπησε μια νάρκη το 1916, οι ποταμοί Caroni το 1940 – με διαφορά 24 ετών, σε χωριστούς πολέμους αλλά στην ίδια τοποθεσία. Δεν είναι ασυνήθιστο για δύο ναυάγια να βρίσκονται στο ίδιο μέρος, ειδικά ένα μέρος όπως ο κόλπος Falmouth, με το στενό κανάλι ναυτιλίας του.
Πού είναι καλύτερο να τοποθετήσετε μια αγκυροβολημένη νάρκη στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο; Πιθανώς το ίδιο μέρος όπως ήταν στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.
ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΤΑΒΟΥΣΕΙ στους ποταμούς Caroni από το 2010, όταν ένας άλλος καπετάνιος με είχε μεταφέρει στην τοποθεσία. Κοιτάζοντας τις φωτογραφίες μου, είχα βουτήξει δύο τμήματα και είχα δει αυτά τα κομμάτια του λέβητα, αλλά πού;
Όταν βγάζω δύτες στους ποταμούς Caroni, συνήθως τους ρίχνω στο τμήμα που βρίσκεται πιο κοντά στην ακτή, που πιστεύεται ότι είναι η πλώρη. Καλύπτει μια πολύ μεγάλη περιοχή βυθού, οπότε φαινόταν το καλύτερο μέρος για να ξεκινήσετε οποιαδήποτε νέα αναζήτηση για σημάδια του St Ives.
Οι ποταμοί Caroni βρίσκονται στα 21-25 μέτρα, δεν είναι ιδανικοί για μια μακρά κατάδυση σε έναν μόνο κύλινδρο. Είχα προσκαλέσει τον Δρ Νταν Ρέινολντς της Lungfish Dive Systems να με συνοδεύσει για την κατάδυση και έφερε μαζί του δύο από τους αναπνευστήρες κλειστού κυκλώματος για να κάνει την κατάδυση ευκολότερη.
Έριξα τη γραμμή βολής στο νότιο άκρο του πιο ενδοχώρας συντριμμιού, έτσι ώστε όταν ξεκινούσε η παλίρροια να μας πάει κατά μήκος των συντριμμιών. Η ορατότητα δεν ήταν μεγάλη.
Μια τεράστια κυκλική σχάρα σαλιάρα μας περιέβαλε. Ένας αστακός κρύφτηκε κάτω από ένα κομμάτι συντρίμμια, μη εκτιμώντας το λαμπερό μου νέο βίντεο φως.
Αρκετά χέλια, για τα οποία είναι γνωστό το ναυάγιο, έβγαλαν τα κεφάλια τους από σωλήνες και κομμάτια συντρίμμια. Οι άλλοι δύτες ενώθηκαν μαζί μας και ξεκινήσαμε για να καλύψουμε όσο το δυνατόν περισσότερο έδαφος.
Θυμήθηκα ότι ο λέβητας ήταν κοντά στην άκρη των συντριμμιών, αλλά μια τεράστια ποσότητα στριμμένου και λυγισμένου μετάλλου βρισκόταν παντού. Καλύψαμε την ανατολική πλευρά, μένοντας κοντά ο ένας στον άλλο και στη θέα της άκρης, και οι δύτες ανοιχτού κυκλώματος σταδιακά αποσπάστηκαν και κατευθύνθηκαν προς τα πάνω.
Καθώς προχωρούσαμε βορειότερα, η ορατότητα επιδεινώθηκε και μας τελείωσαν τα θαλάσσια ζώα και τα συντρίμμια. Είχαμε περάσει 62 λεπτά ψάχνοντας το ναυάγιο και δεν είδαμε τίποτα παράταιρο.
ΛΙΓΕΣ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΜΕΤΑ, ο Dan ήταν στο Ντέβον και με ρώτησε αν είχα προγραμματίσει κάποια κατάδυση. Είπα ότι είχα μια μέρα ελεύθερη και ήθελα να δω τη δυτική πλευρά των ποταμών Caroni.
Αυτή τη φορά ήμασταν πιο κοντά στην παλίρροια, άρα λίγα μέτρα πιο βαθιά. Θα μπορούσαμε να ρίξουμε τη βολή στο βόρειο άκρο και να αφήσουμε την παλίρροια να μας πάει νότια. Μάζεψα την ίδια ομάδα μαζί και βγήκαμε έξω.
Έριξα τη βολή εκεί που ο Νταν και εγώ είχαμε τελειώσει την προηγούμενη βουτιά. Η ορατότητα ήταν πολύ όπως πριν, στα 3-4μ. Η ποσότητα της θαλάσσιας ζωής αυξανόταν όσο προχωρούσαμε, με μεγαλύτερη δυσφορία αυτή τη φορά.
Παρατηρήσαμε μερικά πολύ μεγάλα κομμάτια διχτυού που υπήρχαν εδώ και πολύ καιρό – θα χρειάζονταν πολλά μεγάλα σκάφη για να ανακτηθεί μια τέτοια ποσότητα. Μόλις πέρασα τα δίχτυα, η ορατότητα αυξήθηκε ελαφρώς και παρατήρησα πολλά συντρίμμια που δεν αναγνώρισα από καμία από τις προηγούμενες καταδύσεις μου.
Μέχρι τώρα είχαμε μείνει μόνο εγώ και ο Dan, αλλά μετά από 67 λεπτά ανεβήκαμε. Δεν είχαμε ξεμείνει από συντρίμμια, μόνο ενθουσιασμό.
Ίσως θα έπρεπε να δοκιμάσω τα άλλα τμήματα των ποταμών Caroni; Επικοινώνησα με τον Γκάρι, τον κυβερνήτη που με είχε πάει εκεί το 2010.
Δεν περίμενα να θυμηθεί πού μας είχε πέσει, αλλά θα ήταν βολικό να συγκρίνω τις συντεταγμένες του και λίγες μέρες αργότερα μου έστειλε τους αριθμούς.
Την επόμενη εβδομάδα, είχα μερικούς δύτες που ενδιαφέρθηκαν για μια κατάδυση στα μέσα της εβδομάδας. Η σύντροφός μου η Ρουθ ήταν ανοιχτή αργία και σκέφτηκε μια βουτιά επίσης. Είπα σε όλους τι να ψάξουν καθώς φεύγαμε από το λιμάνι και όλοι έδειχναν ενθουσιασμένοι με την αποστολή τους.
Καθώς πλησιάζαμε στην τοποθεσία, σκέφτηκα ότι μπορεί να ψάξω για περισσότερα συντρίμμια νοτιότερα στο βυθό μου.
Υπήρχε ένα άλλο σημάδι στο ηχείο: "Caroni 2". Πρόσφατα είχα αντικαταστήσει το όργανο και ξαναφόρτωσα το παλιό μου σύνολο δεδομένων, αλλά ήμουν σίγουρος ότι το Caroni 2 δεν είχε ξαναβρεθεί εκεί, επομένως πρέπει να ήταν κάτι που είχα διαγράψει προηγουμένως.
Γύρισα αργά το σημείο. Το βυθόμετρο έδειξε ότι υπήρχαν συντρίμμια εκεί, έτσι έριξα το shotline στο ψηλότερο κομμάτι.
Οι δύτες μπήκαν στο νερό και 40 λεπτά αργότερα το DSMB της Ruth χτύπησε στην επιφάνεια. Έκανα μια διανοητική σημείωση για το πού ήταν, σε σχέση με το shotline μου.
Η Ρουθ βγήκε στην επιφάνεια. Μετακίνησα το σκάφος και μου είπε: «Νομίζω ότι το βρήκα».
Μάζεψα τους υπόλοιπους δύτες και μετά έριξα μια γρήγορη ματιά στην κάμερα της Ρουθ. Οι εικόνες έμοιαζαν υποσχόμενες.
Πήρα το δρόμο μου περίπου στο σημείο όπου είχε εμφανιστεί και σημάδεψα το σημείο ως «St Ives», δελεαστική μοίρα.
Επιστρέφοντας στην ακτή, εξέτασα τις φωτογραφίες της Ρουθ και βίντεο- κλιπ. Έδειξαν πολλές σειρές από κυκλικές τρύπες, καθώς και κάτι που έμοιαζε με εστία. Έπρεπε να το ελέγξω.
Ο ΝΤΑΝ ΕΦΕΡΕ ΤΟΥΣ ΑΝΑΣΠΑΝΕΙΣ την επόμενη εβδομάδα και κατευθυνθήκαμε προς το νέο σημείο αναφοράς «St Ives». Κατηφορίσαμε τη γραμμή των 23 μέτρων και προς τα κάτω μπορούσαμε να δούμε ότι αυτό το τμήμα του ναυαγίου Caroni Rivers φαινόταν πιο ενδιαφέρον και πρόσφερε καλύτερη ορατότητα.
Αρχίσαμε να κοιτάμε γύρω μας, να παρακολουθούμε
από τα χέλια και τα χέλια. Μέσα σε λίγα μέτρα από τη γραμμή βολής είδα αυτό που είχε δει η Ρουθ – μερικά πιάτα γεμάτα σειρές και σειρές από τρύπες, με κυκλική αποκοπή.
Οι τρύπες θα ήταν εκεί που συνδέονταν οι σωλήνες μέσα στους λέβητες και η αποκοπή ήταν η εστία μέσα στην οποία θα φτυαριζόταν ο άνθρακας.
Ήταν σίγουρα από διαφορετικό σκάφος. κατασκευασμένο από πολύ παχύτερο μέταλλο και μάλιστα με παχύτερο σκυρόδεμα. Κοιτάζοντας τριγύρω, είδα ένα κυρτό μεταλλικό κομμάτι που έμοιαζε με το εξωτερικό περίβλημα του λέβητα.
Συνέχισα να κάνω κύκλους στην περιοχή, μένοντας μακριά από μερικές από τις μεγάλες συνωστίσεις. Είδαμε τον τεράστιο άξονα μετάδοσης κίνησης των ποταμών Caroni, πολύ κοντά στα μέρη του λέβητα.
Υπήρχαν επίσης μερικά κομμάτια κάρβουνου στον βυθό της θάλασσας, το μόνο κάρβουνο που είχα δει πάνω ή κοντά στα ναυάγια.
Μια σχάρα σαλιάρα έκανε κύκλο καθώς καλύπταμε την περιοχή για άλλη μια φορά, αλλά δεν υπήρχαν άλλα ορατά στοιχεία του St Ives. Τελειώσαμε την κατάδυσή μας μετά από 71 λεπτά.
Είχαμε βρει αυτό που ψάχναμε, στοιχεία ενός παλαιότερου ναυαγίου όπου τα ιστορικά δεδομένα έλεγαν ότι έπρεπε να υπάρχει. Δεν υπήρχαν άλλα χαμένα ναυάγια στην περιοχή και θα εξηγούσε γιατί το St Ives δεν είχε βρεθεί ποτέ πριν.
Αν και φαίνεται ότι το μυστήριο του St Ives θα μπορούσε τελικά να έχει λυθεί, αφήνει ένα ερώτημα.
Ποια είναι αυτά τα 12 μπλοκ από χυτοσίδηρο WSW του St Anthony;
