Οι καρχαρίες συγκεντρώνονται στο Med

Μετά από χρόνια εμπειρίας, ο Udi Levi του καταδυτικού καταστήματος Out of the Blu πετάει δίπλα στο κάθισμα του παντελονιού του, σταματά και μου κάνει νόημα να βυθίσω το άγκιστρο μου στον πάτο που έχει σαρώσει το ρεύμα ή να προχωρήσω στο επόμενο σημείο ανάμεσα στα ερείπια ή τα αμμώδη ρηχά, όπου οι ψαράδες στα βράχια προσπαθούν να πιάσουν το περίεργο κεχριμπαρένιο ή τσιπούρα.

Αυτά τα ψάρια χρησιμεύουν ως υπενθύμιση ότι οι μεγάλοι καρχαρίες που μπορεί να αιωρούνται μέσα και έξω από την οπτική τους γωνία ανά πάσα στιγμή είναι κάτοικοι της Μεσογείου και ήταν πάντα σπάνιοι με οποιοδήποτε πρότυπο.

Μεταξύ 1928 και 2002, η IUCN απαρίθμησε όχι περισσότερα από 20 δείγματα σε ολόκληρη τη Μεσόγειο, και ακόμη και μεταξύ των παρατηρητών αλιείας τα αρχεία είναι σπάνια και διάσπαρτα.

Με βάρος έως και 4 μέτρα και 350 κιλά, οι σκοτεινοί καρχαρίες είναι από τα μεγαλύτερα είδη καρχαριών ρέκβιεμ, ξεπερνώντας τα ζωτικής σημασίας στατιστικά στοιχεία των λευκών άκρων των ωκεανών και μοιάζουν με ταυροκαρχαρίες με την εντυπωσιακή ογκώδη ομορφιά τους.

Οι μεγάλοι λευκοί μπορεί να παραμείνουν ένα σκαλοπάτι πάνω τους στην τροφική αλυσίδα του Med, όπως και οι όρκες στα Στενά, αλλά παρ' όλη την αδιαφορία που εκδηλώνουν για τους δύτες σε απόσταση αναπνοής από την παραλία της Hadera, αυτοί είναι κορυφαίοι θηρευτές που απαιτούν σεβασμό, προστασία - και έρευνα.

ΟΠΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ, πέφτουμε σε μερικούς τύπους που στέλνουν ένα drone μόλις βγούμε από το νερό. «Είσαι λοιπόν αυτός ο Γερμανός δημοσιογράφος που μου παίρνει συνέντευξη αργότερα σήμερα;» λέει ο Eyal Bigal, κοιτάζοντας την κάμερά μου και με πιάνει απροετοίμαστο.

Ο 32χρονος πρώην δύτης του στρατού βρίσκεται στα μισά του διδακτορικού του με θέμα «Biomass of Apex Predatory Megafauna in the Pelagic Habitat of the Easternmost Mediterranean Sea», και είναι επίσης διευθυντής του Marine Top Predator Laboratory στο σταθμό Morris Kahn Marine Research Station. .

«Πραγματοποιούμε μια εναέρια έρευνα για να καταγράψουμε τον αριθμό των καρχαριών σήμερα», λέει, δείχνοντας τις σκιές των καρχαριών στην οθόνη του τηλεχειριστηρίου, «αλλά παρατηρούμε επίσης τη συμπεριφορά τους προς τους δύτες».

Αργότερα στον επιτόπιο σταθμό, μια εντυπωσιακή εγκατάσταση του Πανεπιστημίου της Χάιφα αφιερωμένη στη θαλάσσια μεγαπανίδα της χώρας, η σειρά ερευνητικών εργαλείων του με αφήνει άφωνο (και συγγνώμη για τους ευρωπαϊκούς σταθμούς πεδίου).

Υπάρχουν ακουστικές, δορυφορικές ετικέτες και σπαγγέτι, ακουστικοί δέκτες, σύριγγες για τη λήψη δειγμάτων αίματος και DNA, συσκευές για την εμφύτευση τσιπ στα ζώα και drones τελευταίας γενιάς που αναπτύχθηκαν σε συνεργασία με το τμήμα θαλάσσιας τεχνολογίας.

Όλα αυτά είναι μέσα για την αντιμετώπιση σημαντικών ερωτημάτων σχετικά με τη συγκέντρωση δεκάδων δειγμάτων ενός είδους καρχαρία που είναι καταραμένο με το καθεστώς διατήρησης της Μεσογείου «Ελλειμμένα δεδομένα».

Από πού προέρχονται αυτοί οι καρχαρίες στις αρχές Δεκεμβρίου και πού φεύγουν στα τέλη Μαρτίου; Και γιατί ακριβώς έρχονται;

Θα μπορούσε να είναι η υψηλή θερμοκρασία του νερού που βοηθά τους καρχαρίες τους χειμερινούς μήνες, το ρεύμα που χρησιμεύει ως ένα είδος διεγερτικού που στέλνει άφθονο οξυγόνο από τα βράγχια τους κατευθείαν στην κυκλοφορία του αίματός τους ή η διαθεσιμότητα τροφής. Σε αυτό το στάδιο, όλα είναι ακόμα πιθανά και ανοιχτά προς συζήτηση.
"Έχουμε πολλές ερωτήσεις και όχι πολλές απαντήσεις, αλλά οι καμπάνιες μας για προσθήκη ετικετών ελπίζουμε να φέρουν αποτελέσματα", μου λέει ο Bigal. Το 2017, έως τα μέσα Φεβρουαρίου του τρέχοντος έτους, επισημάνθηκαν έξι καρχαρίες sandbar ύψους έως 1.8 m και 25 θηλυκοί σκοτεινοί καρχαρίες έως 4 m. Έτσι, οι καρχαρίες είναι ουσιαστικά θηλυκά, αλλά το αν κυοφορούν ή όχι παραμένει ασαφές, και μέχρι στιγμής δεν υπάρχει καμία ένδειξη για ένα σκοτεινό φυτώριο καρχαρία στα ισραηλινά ύδατα.

"Αυτό είναι μόνο ένα από τα ανοιχτά ερωτήματα, αλλά υπάρχουν ακόμη πιο βασικά, όπως το πώς ένα περιβάλλον τόσο φτωχό σε θρεπτικές και πηγές τροφής μπορεί να διατηρήσει αρκετά καλούς αριθμούς αρπακτικών κορυφαίων", λέει ο Bigal.

Η συνάδελφός του Adi Barash από το Πανεπιστήμιο της Χάιφα ήταν ο πρώτος επιστήμονας που ανέλαβε έρευνα για αυτούς τους καρχαρίες και από συνεντεύξεις με ντόπιους ψαράδες διαπίστωσε ότι οι πληθυσμοί των καρχαριών και των ακτίνων αυξάνονταν, ενώ οι αριθμοί των αποστεωμένων ψαριών μειώνονταν.
Πριν από τριάντα χρόνια, οι ψαράδες δεν παρατήρησαν σχεδόν καθόλου καρχαρίες στην περιοχή γύρω από το εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας, αλλά αυτές τις μέρες δύτες και ψαροντουφεκάς αναφέρουν περισσότερες θεάσεις εκεί και αλλού στη χώρα.

Οι καρχαρίες Sandbar κυριαρχούσαν στα νερά γύρω από το εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας Hadera μέχρι πριν από δύο χρόνια, όταν ανέλαβαν οι μεγαλύτεροι σκοτεινοί καρχαρίες. Σε αντίθεση με τις σφυροκέφαλες που παρατηρούνταν εκεί, αλλά τώρα φαίνεται να έχουν κυρίως εξαφανιστεί, οι ράβδοι άμμου παρέμειναν παρόλο που δεν ήταν πλέον το κυρίαρχο είδος.

Η περιέργεια του Barash αποκάλυψε μια πραγματική αίσθηση: οι συγκρίσεις των δομών DNA των ντόπιων σκοτεινών καρχαριών με τα ξαδέρφια τους στον Ατλαντικό και Ινδο-Ειρηνικό υποδηλώνουν ότι πρέπει να υπήρχε διασταύρωση μεταξύ των μεσογειακών προγόνων τους και των μεταναστών από την Ερυθρά Θάλασσα, που οδήγησε σε μια εκτεταμένη γονιδιακή δεξαμενή.

Το 2016, η Barash ανέπτυξε από κοινού ένα σχέδιο διαχείρισης για την περαιτέρω προστασία των καρχαριών και των ακτίνων μέσω αυστηρότερης επιβολής του νόμου, βελτιωμένης νομοθεσίας και προστασίας των οικοτόπων.

«Οι άνθρωποι έρχονταν με φορτηγά για να τους πιάσουν και να τους πουλήσουν στη Γάζα, αλλά ακόμη και εκατοντάδες καρχαρίες που πιάστηκαν δεν μπορούσαν να αποσταθεροποιήσουν τα αποθέματα, έτσι το μικρό μας απόθεμα θα μπορούσε να εμποδίσει το είδος να εξαφανιστεί στη Μεσόγειο», μου είπε.

Έχει ξεκινήσει μια ομάδα στο Facebook που ονομάζεται Sharks στο Ισραήλ. "Φωνάζουμε καρχαρίας, καρχαρίας, καρχαρία μέχρι να βαρεθούν οι άνθρωποι και να το αγνοήσουν!" λέει η 40χρονη φοιτήτρια και ξεσπάει σε γέλια.

ΜΙΣΗ ΩΡΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ, αρκετοί καρχαρίες έχουν έρθει από αριστερά και δεξιά, κυκλώνοντας το φαράγγι με το ρεύμα σαν στοιβαγμένα αεροπλάνα που περιμένουν άδεια προσγείωσης. Έχει να κάνει με την υπομονή και τον ενθουσιασμό, πολύ διαφορετικό από τις εμπειρίες των δολωμένων καρχαριών. Οι εθισμένοι στους καρχαρίες που επιθυμούν τέτοιες αλληλεπιδράσεις θα ήταν προτιμότερο να επενδύσουν σε ένα φθηνότερο, πιο ανταποδοτικό ταξίδι ζωντανά στους υπεράκτιους υφάλους της Αιγύπτου κατά τη διάρκεια της σεζόν.

Ο Udi Levi και ο Ran Golan του Out of the Blu είναι οι πρώτοι που παραδέχονται ότι οι συνθήκες κατάδυσης είναι δύσκολες, όταν καθόμαστε στα κεντρικά γραφεία τους την ημέρα στο πάρκινγκ της Hadera. «Την εποχή, μπορούμε να βουτήξουμε εδώ κάθε πέμπτη μέρα», λέει ο Levi. «Γι’ αυτό κάνουμε αρθρωτά πακέτα με παράκτιες καταδύσεις, υπεράκτια ιχθυοκαλλιέργειες, πολιτισμό και αξιοθέατα, ακόμη και τη Θάλασσα της Γαλιλαίας – αυτό μας επιτρέπει να διαλέξουμε την κατάλληλη ημέρα ή μέρες για τη Χαντέρα».

Η Hadera είναι ένα μέρος για δύτες με περιβαλλοντική συνείδηση ​​που έχουν δει καρχαρίες στο παρελθόν και εκτιμούν και σέβονται τα ζώα.

Είναι μια μικρή γεύση από αυτό που ήταν κάποτε – της Μεσογείου την εποχή του Hass και του Cousteau, πριν οι μεγάλοι παράκτιοι καρχαρίες εξαφανιστούν περισσότερο ή λιγότερο λειτουργικά στο μισό του Mare Nostrum της Ευρώπης.

Ευχαριστώ την Αρχή Καταδύσεων του Υπουργείου Πολιτισμού & Αθλητισμού του Ισραήλ για τη διευκόλυνση αυτού του ερευνητικού ταξιδιού.