Ο αριθμός των «νεκρών ζωνών», των περιοχών νερού στον ανοιχτό ωκεανό που περιέχουν μηδέν οξυγόνο, έχει υπερτετραπλασιαστεί τα τελευταία 50 χρόνια, σύμφωνα με μια έκθεση που μόλις δημοσιεύτηκε από το Smithsonian Environmental Research Center in Science.
Στα παράκτια ύδατα, οι τοποθεσίες χαμηλής περιεκτικότητας σε οξυγόνο έχουν αυξηθεί περισσότερο από 10 φορές από το 1950 και οι επιστήμονες λένε ότι αναμένουν ότι η περιεκτικότητα σε οξυγόνο θα συνεχίσει να πέφτει μέσα και έξω από αυτές τις ζώνες καθώς η Γη θερμαίνεται.
Η μείωση μπορεί να σταματήσει μόνο με τον περιορισμό τόσο της κλιματικής αλλαγής όσο και της ρύπανσης από θρεπτικά συστατικά, σύμφωνα με την έκθεση.
«Το οξυγόνο είναι θεμελιώδες για τη ζωή στους ωκεανούς», λέει η θαλάσσια οικολόγος Denise Breitburg, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. «Η μείωση του οξυγόνου των ωκεανών συγκαταλέγεται στις πιο σοβαρές επιπτώσεις των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στο περιβάλλον της Γης».
Διαβάστε επίσης:Δύτες, στηρίξτε τη SAS για να καθαρίσει τα ύδατα του Ηνωμένου Βασιλείου
Οι επιστήμονες εργάζονται για το GO2NE (Global Ocean Oxygen Network), το οποίο δημιουργήθηκε το 2016 από τη Διακυβερνητική Ωκεανογραφική Επιτροπή του ΟΗΕ. Η έκθεσή τους λέγεται ότι είναι η πρώτη που ρίχνει μια τόσο σαρωτική ματιά στους κινδύνους που διατρέχουν οι ωκεανοί, οι οποίοι περιέχουν το μισό οξυγόνο του κόσμου.
Σε νεκρές ζώνες όπως στον Κόλπο του Μεξικού, τα επίπεδα οξυγόνου έχουν μειωθεί σε σημείο που η θαλάσσια ζωή ασφυκτιά και πεθαίνει.
Καθώς τα ψάρια αποφεύγουν τέτοιες ζώνες, οι βιότοποι τους συρρικνώνονται και γίνονται πιο ευάλωτα στα αρπακτικά ή στο ψάρεμα. Μερικά ζώα μπορούν να ευδοκιμήσουν σε νεκρές ζώνες, αλλά η συνολική βιοποικιλότητα μειώνεται.
Όπου σημειώνονται μικρότερες μειώσεις στην περιεκτικότητα σε οξυγόνο, η ανάπτυξη των ζώων μπορεί να καθυστερήσει, να παρεμποδιστεί η αναπαραγωγή τους και να προκληθεί ασθένεια ή θάνατος, λένε οι συγγραφείς.
Το χαμηλό οξυγόνο μπορεί επίσης να προκαλέσει την απελευθέρωση επικίνδυνων χημικών ουσιών όπως το υποξείδιο του αζώτου, ένα αέριο του θερμοκηπίου έως και 300 φορές πιο ισχυρό από το διοξείδιο του άνθρακα και το τοξικό υδρόθειο.
Η θέρμανση των επιφανειακών υδάτων καθιστά δυσκολότερο το οξυγόνο να φτάσει στο εσωτερικό του ωκεανού και να συγκρατηθεί εκεί.
Στα παράκτια ύδατα, η υπερβολική ρύπανση από θρεπτικά συστατικά από τη γη δημιουργεί άνθηση φυκιών που αποστραγγίζουν το οξυγόνο καθώς πεθαίνουν και αποσυντίθενται.
Η έκθεση επισημαίνει επίσης ότι όταν το νερό ζεσταίνεται τα ζώα του χρειάζονται περισσότερο οξυγόνο και ότι οι κοραλλιογενείς ύφαλοι μπορούν να σπαταληθούν χωρίς αρκετό από το ζωογόνο αέριο.
Η έκθεση ζητά μια τριμερή προσέγγιση για την αντιμετώπιση του προβλήματος – αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και της ρύπανσης από θρεπτικά συστατικά μέσω της μείωσης των εκπομπών ορυκτών καυσίμων και των καλύτερων σηπτικών συστημάτων και υγιεινής. προστασία της ευάλωτης θαλάσσιας ζωής με τη δημιουργία περισσότερων θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών ή ειδών· και βελτίωση της παρακολούθησης χαμηλής περιεκτικότητας σε οξυγόνο παγκοσμίως, ώστε να είναι δυνατή η πρόβλεψη των μελλοντικών νεκρών ή χαμηλών ζωνών οξυγόνου.
Divernet – Το μεγαλύτερο Διαδικτυακή Ημερίδα Πηγή για Scuba Divers
06-Ιαν-18
