Επιστροφή στο The Donegal Classics

ΙΡΛΑΝΔΙΑ ΔΥΤΗΣ

Ένα θωρηκτό, ένα πλοίο γραμμής και ένα φορτηγό πλοίο, κανένα από αυτά δεν έχει μήκος λιγότερο από 155 μέτρα ή βάθος 64 μέτρα, είναι τα τρία μεγάλα που κάνουν τη βορειοδυτική Ιρλανδία αργία μαγνήτης για τεχνικούς ναυαγούς όπως ο RICK AYRTON

Διαβάστε επίσης: Malin Head, ο μαγνήτης της Ιρλανδίας για καταδύσεις

Ο Τεχνικός Μαγνήτης Καταδύσεων Βορειοδυτικής Ιρλανδίας

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ του nitrox και του trimix, τα όρια έχουν ωθηθεί στον τομέα της εξερεύνησης και της ανακάλυψης ναυαγίων. Τις πρώτες μέρες βουτούσε σε βαθύ αέρα, προσθέτοντας αργότερα λίγο ήλιο συνοδευόμενο από μια επιλογή μιγμάτων nitrox για επιταχυνόμενη αποσυμπίεση. Δεν υπήρχαν κατάλληλες καταδύσεις-υπολογιστές; οι πίνακες επεξεργάστηκαν σε υπολογιστή.

Η Εξέλιξη της Τεχνικής Κατάδυσης και της Εξερεύνησης Ναυαγίων

Αυτό επέτρεψε στους πρωτοπόρους να ανακαλύψουν και να εξερευνήσουν μερικά εξαιρετικά μεγάλα ναυάγια στο βορειοδυτικό άκρο της Ιρλανδίας - Malin Head στην κομητεία Donegal.

Αυτή η εισαγωγή αυτού που σήμερα γνωρίζουμε ως τεχνική κατάδυση έχει ανοίξει έναν προορισμό των Βρετανικών Νήσων που κατατάσσεται ως ένας από τους καλύτερους στον κόσμο. Η μεγάλη αλλαγή ήρθε το 1998 όταν παρουσιάστηκε το APD Inspiration rebreather, επιτρέποντας ανήκουστους χρόνους κατάδυσης σε αυτά τα βαθιά ναυάγια.

Τα ναυάγια είναι εκεί λόγω της πολιτικής αναταραχής που οδήγησε τον κόσμο σε δύο πολέμους τον 20ο αιώνα. Προέρχονται και από τις δύο συγκρούσεις και έχουν καταλήξει εκεί που βρίσκονται λόγω της γεωγραφίας του Ηνωμένου Βασιλείου.

Τα μεγάλα λιμάνια του Λίβερπουλ και του Μπέλφαστ έστελναν και παρέλαβαν πλοία από τη Βόρεια Αμερική, και εξακολουθούν να κάνουν. Το βόρειο κανάλι μεταξύ της Ιρλανδίας και εκείνου του δακτύλου της ηπειρωτικής Σκωτίας, το Mull of Kintyre ήταν η διαδρομή από την οποία περνούσαν τα πλοία, και οι διοικητές των U-boat γνώριζαν ότι ήταν δυνατές οι πλούσιες συλλογές.

Η ιστορική σημασία των ναυαγίων του κεφαλιού του Malin

Επισκέφθηκα για πρώτη φορά την περιοχή με το Loyal Watcher το 2004 και θυμάμαι ακόμα τις εξαιρετικές καταδύσεις σε καθαρά νερά που μου άρεσε. Κανένα liveaboard δεν επισκέπτεται πλέον αυτήν την περιοχή, πιθανώς λόγω της εκτεθειμένης θέσης στην οποία βρίσκονται τα ναυάγια. Ένας πλοίαρχος θα έπρεπε να είναι σίγουρος για τον καλό καιρό πολλών ημερών πριν ταξιδέψει από το Ayr ή το Stranraer και πολλά ταξίδια κατέληξαν να μην έφτασαν στο Donegal, ενώ άλλα έχασαν αρκετές ημέρες λόγω κακών καιρικών συνθηκών.

Τώρα, λοιπόν, πρέπει να βασιστούμε σε ημερήσιες βάρκες που βασίζονται στην ακτή για να μας μεταφέρουν στα ναυάγια, επειδή συχνά μπορούν να βρουν παράθυρα μετεωρολογικών καιρικών συνθηκών όπου ένα liveaboard δεν θα μπορούσε να βγει έξω.

Η κατάδυση είναι στον ανοιχτό Ατλαντικό Ωκεανό, τα μεγάλα φουσκώματα είναι ο κανόνας και οι δύσκολες συνθήκες είναι δυνατές. Για να αξιοποιήσετε στο έπακρο μια εβδομάδα στο Donegal, πρέπει να είστε προετοιμασμένοι για αυτό.

Αναμφισβήτητα το πιο εντυπωσιακό από τα βαθιά ναυάγια είναι αυτό του θωρηκτού Dreadnought HMS Audacious του WW1. Το dreadnought της κατηγορίας King George V ολοκληρώθηκε το 1913 – μήκους 182 μέτρων με δοκό 27 μέτρων, εκτόπισε περισσότερους από 27,000 τόνους όταν φορτώθηκε. Η ισχύς προερχόταν από δύο ατμοστρόβιλους Parsons που τροφοδοτούνταν από 18 λέβητες, με κάθε στρόβιλο να κινεί δύο άξονες – τέσσερα στηρίγματα συνολικά. Το Audacious είχε τελική ταχύτητα 21 κόμβων.

Το Majestic HMS Audacious

Το θωρηκτό διοικήθηκε από τον πλοίαρχο Cecil Dampier όταν, σε ελιγμούς το πρωί της 27ης Οκτωβρίου 1914, χτύπησε μια νάρκη που είχε τοποθετήσει το γερμανικό ναρκοπέδιο του Βερολίνου.

Η επακόλουθη επιχείρηση διάσωσης βυθίστηκε σε σύγχυση. Τα σχέδια για να ρυμουλκήσει το Audacious προς ασφάλεια δεν κατέληξαν και ανατράπηκε και έμεινε ξαπλωμένη στον βυθό της θάλασσας. Κανένα πλήρωμα δεν χάθηκε. Ένας πυργίσκος έπεσε από το κατάστρωμα και προσγειώθηκε κοντά στο υπόλοιπο ναυάγιο.

Ένα τόσο μεγάλο ναυάγιο απαιτεί αρκετές καταδύσεις για να το δει κανείς σε όλο του το μεγαλείο. Οι δύτες εξοπλισμένοι με σκούτερ μπορούν να πάρουν ολόκληρο το ναυάγιο σε μία κατάδυση, αλλά θα υποστήριζα ότι για να γνωρίσετε πραγματικά το Audacious, είναι καλύτερες οι πολλαπλές καταδύσεις.

Την εβδομάδα μας μπορέσαμε να κάνουμε δύο καταδύσεις στο θωρηκτό, πρώτα στον αναποδογυρισμένο πυργίσκο και στην πλώρη και μετά στην πρύμνη. Τα πάντα για το Audacious είναι σε μεγάλη κλίμακα και το ναυάγιο έχει αποτελέσει αντικείμενο πολλών άρθρων, αλλά προσθέτω την εικόνα μου πάνω από τις τεράστιες κάννες όπλων που είναι προσαρτημένες στον πυργίσκο τους.

Λιγότερο τεκμηριωμένο είναι το αυστηρό τμήμα, αλλά μοντέρνο ψηφιακό Οι κάμερες έχουν βελτιωθεί τόσο πολύ που η ευαισθησία τους σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού ξεπερνά πλέον ό,τι πιστεύαμε κάποτε. Αυτό σημαίνει ότι το μέγεθος του ναυαγίου αυτού του υπέροχου πλοίου μπορεί τώρα να εκτιμηθεί καλύτερα.

ΤΟ ΘΟΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΚΛΗΡΗ ΠΡΑΞΗ να ακολουθήσει, αλλά υπάρχει μια επιλογή από άλλα ναυάγια που προσφέρουν τη δική τους άποψη για το πώς θα έπρεπε να είναι ένα ναυάγιο.

Τα συναρπαστικά U-Boats του Malin Head

Αυτό περιλαμβάνει μια σειρά από καταδυόμενα U-boat που βρίσκονται στην περιοχή γύρω από το Malin Head. Σχεδιάσαμε να βουτήξουμε το U89 από τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο, τον πιο μακρινό μας στόχο εκείνη την εβδομάδα και τον πιο απομακρυσμένο από οποιαδήποτε πτώση - που σημαίνει ότι ήταν ευλογημένο με την καλύτερη ορατότητα που έχω δει στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Με διοικητή τον Wilhelm Bauck, το U89 εμβολιάστηκε από το HMS Roxburgh στις 12 Φεβρουαρίου 1918, με απώλεια όλων των χεριών. Σήμερα τα ερείπια βρίσκονται σε 65 μέτρα, πιο σπασμένα από πολλές καταδύσεις με U-boat.

Η περιοχή πίσω από τον πύργο σύνδεσης είναι εκτεθειμένη, αποκαλύπτοντας τους κινητήρες ντίζελ και ένα πραγματικό μπολ ζυμαρικών με χοντρές καλωδιώσεις. Η αποσύνθεση επιτρέπει μια πιο οικεία εξέταση τμημάτων του εσωτερικού ενός U-boat.

Δύο όπλα παραμένουν στο κατάστρωμα μπροστά και πίσω από τον πύργο συνεννόησης. Η πλώρη είναι σπασμένη, με τους τορπιλοσωλήνες να βρίσκονται υπό γωνία στον βυθό της θάλασσας και να παρέχουν σπίτια σε φωτεινούς μπλε αστακούς που φαίνονται χαρούμενοι να μοιράζονται με παλιά πυρομαχικά.

Επιστρέφοντας στη γραμμή βολής στο τέλος της κατάδυσης, η κλίμακα της ορατότητας ήταν μια απόλαυση, επιτρέποντας την προβολή σχεδόν ολόκληρου του ναυαγίου.

Είχα συμμετάσχει σε ένα ταξίδι που διοργανώθηκε από τεχνική κατάδυση με έδρα την Ιρλανδία-εκπαιδευτή Ο Barry McGill με την εταιρεία του In Depth Technical Diving. Χρησιμοποιούσαμε το ευρύχωρο και γρήγορο καταμαράν του Donald Cullen, το Laura Dean, μέρος του Mevagh Diving, το οποίο παρείχε επίσης τη διαμονή B&B και διαθέτει σταθμό ανεφοδιασμού αερίου.

Η οργάνωση του Μπάρι ήταν πρώτης τάξεως και όλα ήταν όπως θα περίμενες από μια τεχνική της Premier League εκπαιδευτή, συμπληρωμένο θαυμάσια από τον Ντόναλντ και το πλήρωμά του στο Laura Dean. Χάσαμε μια μέρα λόγω του καιρού κατά τη διάρκεια της εβδομάδας μας, αλλά καταφέραμε να βουτήξουμε σχεδόν όλα τα ναυάγια που θέλαμε.

Το 32,200 τόνων, 225 μέτρων RMS Justicia έπλεε κάτω από τη γραμμή White Star Line από το Μπέλφαστ προς Νέα Υόρκη ως στρατόπλοιο όταν τορπιλίστηκε από το UB-64 στις 19 Ιουλίου 1918, αν και χρειάστηκαν περισσότερες τορπίλες από το UB-124 την επόμενη μέρα για να την στείλουν στα βάθη.

Το μεγαλύτερο μέρος του πληρώματος είχε εγκαταλείψει τη Justicia, αλλά 16 άνδρες χάθηκαν όταν τελικά βυθίστηκε, αφού χτυπήθηκε από έξι τορπίλες.

The RMS Justicia: A Massive Liner Wreck

Το ναυάγιο ενός τόσο μεγάλου πλοίου απαιτεί και πάλι αρκετές επισκέψεις, αλλά είχαμε χρόνο μόνο για μία εκείνη την εβδομάδα, οπότε τα υπόλοιπα θα πρέπει να περιμένουν κάποια άλλη φορά. Ο Ντόναλντ είχε βάλει τη γραμμή βολής ακριβώς μπροστά από τα απομεινάρια της γέφυρας και σε μικρή απόσταση από την πλώρη. Φτάνοντας στο ναυάγιο στα 70 μέτρα, η ορατότητα ήταν και πάλι πολύ καλή, αν και τα επίπεδα φωτός έκαναν αυτή τη σκοτεινή κατάδυση.

Μετά από μια γρήγορη ματιά στην περιοχή της γέφυρας, ο φίλος μου και εγώ κατευθυνθήκαμε προς την πλώρη. Τεράστια βαρούλκα στέκονται περήφανα πάνω από το κατάστρωμα, όπου έχει συμβεί κατάρρευση. Θυμάμαι ότι μπήκα ανάμεσα στα καταστρώματα σε μια προηγούμενη επίσκεψη, αλλά αυτό θα ήταν ένα πολύ πιο σοβαρό και δύσκολο εγχείρημα τώρα.

Πήγα από την κορυφή του καταστρώματος μέχρι το σημείο της πλώρης για να βγάλω την υποχρεωτική φωτογραφία, φωτίζοντας τις πολύχρωμες ανεμώνες στα κάγκελα με τα στροβοσκόπια μου. Ακολούθησε περαιτέρω διερεύνηση της τεράστιας δεξιάς άγκυρας και μετά επιστρέψαμε για να περάσουμε περισσότερο χρόνο εξετάζοντας τη γέφυρα, συμπεριλαμβανομένων των περίτεχνων περιστρεφόμενων φινιστρίνιων.

Όσοι στην ομάδα ήταν εξοπλισμένοι με σκούτερ μπόρεσαν και πάλι να πάρουν ολόκληρο το ναυάγιο στον διαθέσιμο χρόνο βυθού.

Είναι ένας διαφορετικός τρόπος να δεις το ναυάγιο και ακούγοντας τις περιγραφές τους κατέστησε σαφές ότι η Justicia αξίζει πολλές βουτιές.

ΗΤΑΝ ΟΙ ΧΡΟΝΙΣΜΟΙ ΤΩΝ ΠΑΛΙΡΥΡΙΩΝ πολύ ευνοϊκό εκείνη την εβδομάδα και ένα πρωινό σε πακέτο για νωρίς το ξεκίνημα χρειαζόταν μόνο μια μέρα. Το Mevagh Diving βρίσκεται λίγο έξω από το χωριό Carrigart, το οποίο εξυπηρετείται από ένα ξενοδοχείο και μια παμπ που κάνουν καλό φαγητό.

The Empire Heritage: A WW2 Casualty with Unique Cargo

Η παμπ διαθέτει ξυλόφουρνο για αυθεντική πίτσα και περάσαμε αρκετά βράδια εκεί αφού ολοκληρώσαμε την προετοιμασία μας για την επόμενη μέρα.

Λίγο πιο μακριά στο Downings και πιο κοντά στα αγκυροβόλια των σκαφών βρίσκεται η παμπ Singing, που σερβίρει επίσης καλό φαγητό και σε ένα υπέροχο απομακρυσμένο περιβάλλον.

Το Empire Heritage με θύματα του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου είναι ένα ακόμη κλασικό του Donegal, που έχει καταγραφεί από την τεχνική-καταδυτική κοινότητα με το διάσημο φορτίο των δεξαμενών Sherman.

Το πλοίο 14,000 τόνων κατασκευάστηκε στο Tyneside το 1930 και τορπιλίστηκε από το U482, βυθίζοντας με την απώλεια 113 ζωών στις 8 Σεπτεμβρίου 1944.

Το πλοίο είχε μήκος 155 μέτρα και όταν βούτηξα για πρώτη φορά το ναυάγιο πήγα στην πρύμνη για να δω τα τεράστια στηρίγματα του, χάνοντας εντελώς τα τανκς – κάτι που ήμουν αποφασισμένος να διορθώσω.

Αυτό έγινε εύκολο όταν ο Ντόναλντ έβαλε το shotline ακριβώς στο συνονθύλευμα των οχημάτων. Δεν θα μπορούσα να τα χάσω αν προσπαθούσα.

Η κατάδυσή μου πέρασε ταξιδεύοντας γύρω από το αμπάρι φορτίου και όπου τα κατεστραμμένα τανκς είχαν χυθεί στον βυθό της θάλασσας, άλλα στο πλάι, άλλα ανάποδα και λίγα με άθικτες κάννες όπλων.

Υποψιάζομαι ότι αυτά κόβονται εύκολα μετά από χρόνια στη θάλασσα.

Έμεινα έκπληκτος που είδα τις ελαστικές ράγες και επίσης μέρη του ναυαγίου να στέκονται πολύ περήφανοι αλλά με κάποιο τρόπο παραβλέπονται καθώς το μάτι τραβιέται στο συναρπαστικό φορτίο.

Ένας δύτης ανέφερε ότι κοίταξε μέσα από μια καταπακτή δεξαμενής και είδε μια λειτουργική πυξίδα ακόμα στη θέση του.

ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ DONGAL CLASSIC ναυάγια είναι το θωρηκτό Audacious, το πλοίο Justicia και το μεγάλο φορτηγό πλοίο Empire Heritage, αν και άλλοι θα υποστηρίξουν ότι αυτή η λίστα θα πρέπει να επεκταθεί εάν συμπεριληφθούν βαθύτερες καταδύσεις.

Ναι, υπάρχουν πολλά άλλα, αλλά λίγα ταιριάζουν με την κλίμακα, το ενδιαφέρον και την ιστορία αυτών των τριών. Είχαμε ήδη καταδυθεί το φανταστικό U89, αλλά υπήρχε περιθώριο για άλλη μια κατάδυση και επιλέχθηκε το ατμόπλοιο Roscommon.

Άλλα αξιοσημείωτα ναυάγια: The Steamship Roscommon

Κατασκευασμένο από τους Workman & Clark στο Μπέλφαστ το 1902, το Roscommon 8000 τόνων ήταν ακόμα ένα μεγάλο πλοίο με μήκος 137 μέτρα. Μια τορπίλη από το U53 την βύθισε στις 21 Αυγούστου 1917, χωρίς απώλειες ζωής.

Κατέγραψα ένα βάθος 74 μέτρων σε αυτό το ναυάγιο, με ορισμένα μέρη να υψώνονται λίγα μέτρα πάνω από αυτό. Είναι αυτό που μπορείτε να περιμένετε από ένα παλιό πλοίο που είναι κάτω από το νερό για 100 χρόνια, αρκετά ισοπεδωμένο εκτός από την πλώρη, τους λέβητες και τη μηχανή και την πρύμνη.

Αυτό που κάνει το Roscommon πιο ενδιαφέρον είναι το μικτό φορτίο του. Υπήρχαν προφανώς πολλά γυάλινα σκεύη, και κατά τόπους το ναυάγιο είναι απλώς ένας ελληνικός γάμος από σπασμένα γυαλιά και αγγεία.

Η προσεκτική έρευνα μπορεί να αποκαλύψει ορισμένα άθικτα κομμάτια, καθώς και πιο συνηθισμένα αντικείμενα, όπως μπάλες από πλακάκια στέγης από σχιστόλιθο.

Η εντυπωσιακή ορατότητα που απολαύσαμε έκανε όλα τα ναυάγια που βουτήξαμε ξεχωριστά. Βλέποντας σωστά πώς μοιάζει ένα ναυάγιο και καταλαβαίνετε γιατί έχει καταλήξει έτσι, προσθέτει πολύ στην απόλαυση αυτών των καταδύσεων.

Η περιοχή Malin Head έχει κλασικές καταδύσεις με ναυάγια που μπορούν να ανταγωνιστούν τα καλύτερα στον κόσμο και μια εβδομάδα εξερεύνησης αυτών των ναυαγίων δεν είναι αρκετή. Μόλις τον επισκεφτείτε, αυτός ο εξαιρετικός προορισμός θα τραβήξει πολλούς δύτες πίσω για περισσότερα.