SEASLUG DIVER
Συλλέκτης Nudi
Ο RICHARD ASPINALL είναι λάτρης των γυμνών και δεν τον νοιάζει ποιος το ξέρει. Η ικανοποίηση της λαχτάρας του για νέα είδη συνδυάζεται μόνο με την ανάγκη του να απαθανατίσει τις εικόνες τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο…
Εμφανίστηκε στο DIVER Οκτώβριος 2019
Για ό,τι είναι ουσιαστικά μικρό τσάντα του gloop, το nudibranch προσελκύει μεγάλη προσοχή μεταξύ των δυτών και των υποβρύχιων φωτογράφων. Πράγματι, μερικοί άνθρωποι παίρνουν τόση εμμονή μαζί τους που καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να καταγράφουν και να φωτογραφίζουν σπάνια πράγματα. Υπάρχουν ακόμη και φεστιβάλ nudibranch σε hotspots σε όλο τον κόσμο, από το διάσημο Anilao στις Φιλιππίνες μέχρι την πλούσια σε nudibranch (αλλά λιγότερο από τροπική) Σκωτία.
Δεν είμαι σίγουρος γιατί αυτά τα πλάσματα έχουν αιχμαλωτίσει τόσο πολύ τη φαντασία μας. Έχω μια αίσθηση εμμονής μαζί τους ο ίδιος, αλλά δεν μπορώ να βάλω το δάχτυλό μου σε αυτό που τα κάνει τόσο συναρπαστικά.
Τα τελευταία χρόνια έχω αναφέρει σε οδηγούς κατάδυσης ότι οι συνήθεις ύποπτοι για λεοντόψαρα και σμέρνες δεν με ενδιαφέρουν καθόλου, ενώ τα γυμνά σίγουρα με ενδιαφέρουν. Στην πραγματικότητα, φαίνεται να έχω ταξινομήσει διανοητικά τους οδηγούς κατάδυσης σε δύο κατηγορίες.
Υπάρχουν εκείνοι που κολυμπούν μπροστά από την ομάδα, περιστασιακά ρωτώντας αν έχουμε φτάσει στα 100 bar ή κάνοντας το σήμα «moray» ενώ δείχνουν κάτω από έναν βράχο, όλα αυτά κάνουν πολύ χαλαρές καταδύσεις.
Ο άλλος οδηγός είναι γοητευμένος από τη μικροσκοπική θαλάσσια ζωή και θα σαρώσει τον ύφαλο αναζητώντας το μικρό και το παράξενο που θα σας επισημάνει. Και οι δύο σχολές καθοδήγησης έχουν τα πλεονεκτήματά τους, αλλά όταν έχω τοποθετήσει έναν φακό μακροεντολής στην κάμερά μου και έναν οδηγό που αρέσει στα γυμνά, τότε μια κατάδυση μπορεί να είναι ο παράδεισος των πλασμάτων.
Νομίζω ότι όλα ξεκίνησαν σε μια νυχτερινή βουτιά, γύρω στο 2005. Ήμουν σε εκείνο το διάσημο ναυάγιο του Barge στο νησί Gubal στη βόρεια Ερυθρά Θάλασσα. Αυτή είναι φαινομενικά μια βαθιά απογοητευτική συλλογή από σπασμένα σπάρους και σιδερένιες πλάκες και πολλοί άνθρωποι που την έχουν βουτήξει την ημέρα θα σκεφτούν δύο φορές να το κάνουν μόλις δύσει ο ήλιος.
Πιστέψτε με, ωστόσο, αξίζει τον κόπο. Εδώ βρήκα το πρώτο μου γυμνό κλαδί (μαζί με όλα τα εκατοντάδες ψάρια, δύο υπέροχα μουρά, λιοντόψαρα, καλαμάρια και όλα τα υπόλοιπα…)
Έμεινα έκπληκτος από αυτό το ζώο των 5 εκατοστών, που σκόπιμα έκανε το δρόμο του σε ένα σκουριασμένο κομμάτι μετάλλου. Είχε εντυπωσιακά χρώματα. ριγέ μαύρο, κίτρινο και άσπρο με έντονα πορτοκαλί εξαρτήματα που κυμάτιζαν στο απαλό ρεύμα.
Γνώριζα αρκετά για τον φυσικό κόσμο για να ξέρω ότι τα χρώματα ήταν μια προειδοποίηση στους πιθανούς θηρευτές ότι δεν έπρεπε να καταναλωθεί ή να παρενοχληθεί. Ίσως γι' αυτό κυλούσε τόσο χαρούμενα;
Αποδείχθηκε ότι ήταν μια πιτζάμα γυμνοσάλιαγκα, ένα κοινό γυμνό κλαδί από την Ερυθρά Θάλασσα μέχρι την Τανζανία και καθόταν ανάμεσα σε φωτογραφίες των πιο θαυμαστών ζώων στο αντίγραφό μου του Red Sea Reef Guide. Ήταν πλάσματα κάθε χρώματος, με πουά, κρόσσια από μπλε ηλεκτρίκ, προβολές που έμοιαζαν με φλόγες και μερικές, μάλλον αποκρουστικά, που έμοιαζαν με σωρούς κινητών εμετών. Έμεινα έκπληκτος που υπήρχε τέτοια ποικιλομορφία.
Ξεκίνησα να προσπαθώ να πάρω ένα μιας πιτζάμα γυμνοσάλιαγκας, και ώθησε τη συμπαγή φωτογραφική μηχανή μου, καθώς και την υπομονή του φίλου μου, στα όριά της. Οι αρχικές μου προσπάθειες ήταν εντάξει, αλλά μόνο όταν είχα μια αξιοπρεπή SLR και έναν κατάλληλο φακό macro μπόρεσα να αρχίσω να προσπαθώ να επιτύχω τα αποτελέσματα που ήθελα, καταγράφοντας τις λεπτές λεπτομέρειες του ζώου.
Δεν λέω ότι οι βολές μου είναι τόσο καλές όσο αυτές που κάνουν οι επαγγελματίες, αλλά όσο μαθαίνω και δείχνω μετρήσιμη βελτίωση, είμαι χαρούμενος.
Εδώ είναι μερικά από αυτά που έχω μάθει για την κατάδυση και τη λήψη γυμνών. Όντας αργά κινούμενα πλάσματα, μπορούν να περάσουν πολύ χρόνο κατευθυνόμενοι προς μια κατεύθυνση, η οποία είναι συχνά μακριά από εσάς, σε μια πυκνή βάση από κοράλλια ή σε μια χαραμάδα – δεν βοηθάει.
Οι καλύτερες εικόνες γυμνού είναι όταν το ζώο είναι απέναντί σας και μπορείτε να εστιάζετε τους ρινοφόρους του. Έχω ακούσει αυτά τα όργανα που ονομάζονται «αυτιά που αισθάνονται» και ακόμη και «αυτιά κουνελιού», και αναμφίβολα συμβάλλουν στη χαριτωμένη ομορφιά του γυμνού (όχι στα που μοιάζουν με εμετό, προφανώς).
Κοιτάξτε προσεκτικά και τα ρινοφόρα είναι σαν φτερά ή στροβιλισμένα. Χρησιμοποιούνται για την ανίχνευση χημικών ουσιών στο νερό, και αν μπορείτε να αποτυπώσετε τις πολύ λεπτές λεπτομέρειες αυτών των δομών, είστε νικητής.
Τι είναι σε ένα όνομα;
Το πρώτο πράγμα που μαθαίνουν οι άνθρωποι για τα γυμνά κλαδιά είναι η προέλευση του ονόματός τους. "Nudi" σημαίνει γυμνό και "κλαδί" σημαίνει βράγχια - είναι μια μικτή προέλευση, από τα λατινικά και τα ελληνικά. Τα συγκεντρωμένα φτερωτά εξαρτήματα στην πλάτη του γυμνοσάλιαγκας είναι τα βράγχια του.
Καθώς μετράνε τα megapixel οι κάμερες γίνονται όλο και υψηλότερες και είναι σε θέση να καταγράφουν αυξανόμενα επίπεδα λεπτομέρειας, η τεχνική μας μερικές φορές αποκαλύπτεται ότι λείπει.
Παλιότερα, μια μικρή θολούρα από την κάμερα ή την κίνηση του θέματος μπορεί να μην επιλύεται, αλλά οι σημερινές κάμερες μπορεί να είναι αρκετά αδυσώπητες.
Όπως πάντα στις καταδύσεις, η καλή άνωση είναι απαραίτητη για να περιοριστεί η κίνησή σας. Η επιλογή μιας γρήγορης ταχύτητας κλείστρου θα μειώσει κάθε κίνηση που προκαλείται από ρεύματα που «φυσούν» το ζώο τριγύρω.
Είναι αδύνατο μερικές φορές να τραβάς ένα γυμνό κατά μέτωπο και να τους σπρώχνεις ή να κουνάς το δάχτυλό σου στο νερό μπροστά τους με τη μάταιη ελπίδα να τους γυρίσεις δεν είναι αποδεκτό. Μερικές φορές πρέπει να περιμένετε ή να προχωρήσετε, ελπίζοντας για άλλο θέμα.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορείτε να τραβήξετε από ψηλά για να βάλετε ολόκληρο το ζώο στο κάδρο και αν βρίσκεστε σε ορθή γωνία με το σώμα του γυμνού, έχετε περισσότερες πιθανότητες να εστιάζετε και τα δύο άκρα.
Αυτές δεν είναι πάντα οι πιο καλλιτεχνικές από τις εικόνες, αλλά είναι χρήσιμες για σκοπούς αναγνώρισης και μπορεί να βοηθήσουν πάρα πολύ εάν οι φωτογραφίες σας καταλήξουν να έχουν αξία για έναν οργανισμό διατήρησης που προσπαθεί να αξιολογήσει τη βιοποικιλότητα μιας τοποθεσίας. Το να μάθεις να βγάζεις καλές λήψεις ταυτότητας είναι μια δεξιότητα από μόνη της.
Ένα από τα μεγαλύτερα και πιο υπέροχα γυμνά κλαδιά είναι ο Ισπανός χορευτής, ένα ζώο που κόβει την ανάσα σε πλούσιο βυσσινί. Βρίσκεται στις τροπικές περιοχές και κάνει πάντα μια νυχτερινή κατάδυση κάτι που να θυμάται, αλλά σε μήκος 20-30 cm μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα στους ανθρώπους με φακούς μακροεντολής που έχουν τοποθετηθεί στις κάμερές τους.
Πρέπει να τραβήξετε πίσω, οπότε μπορεί να καταλήξετε με πολύ νερό ανάμεσα σε εσάς και το θέμα, με αποτέλεσμα τη φοβερή οπισθοσκέδαση. Εδώ μπορεί να κυριαρχήσει μια συμπαγής φωτογραφική μηχανή, επιτρέποντας σε έναν δύτη να τραβήξει ολόκληρο το ζώο καθώς και να κάνει ζουμ για να καταγράψει λεπτές λεπτομέρειες.
Σε αυτό το είδος, τα φτερωτά βράγχια που είναι κοινά στα περισσότερα γυμνόκλαδα είναι ιδιαίτερα ελκυστικά. Πήρε το όνομά του για την κυματιστή κίνησή του κατά την ελεύθερη κολύμβηση, που μοιάζει με τις φούστες ενός χορευτή φλαμένκο. Μην προσπαθήσετε να τα κάνετε να κολυμπήσουν, γιατί μπορεί να χάσουν το βλεννογόνο τους ίχνος και να αποπροσανατολιστούν.
Η χρήση μακροσκοπικού φακού (ή ρύθμισης μακροεντολών σε συμπαγή) για να δείτε λεπτομέρειες στα έξι βράγχια τους (εξ ου και η επιστημονική ονομασία του hexabranchus) μπορεί να αποκαλύψει ένα ζευγάρι μικροσκοπικών γαρίδων που ζουν στις φτερωτές δομές, αν και δεν έχω ακόμη εντοπίσει .
Τα Nudibranchs βρίσκονται σε όλο τον κόσμο. Τα έχω φωτογραφίσει σε ζεστές τροπικές θάλασσες καθώς και στα ανοιχτά της ανατολικής ακτής της Σκωτίας, και για τέτοια ευαίσθητα ζώα φαίνονται σίγουρα να είναι επιζώντες.
Υπάρχουν περίπου 3000 γνωστά είδη που ζουν σε διάφορα βάθη, αλλά πιο συχνά βρίσκονται σε ζεστές ρηχές θάλασσες. Υπάρχουν αναμφίβολα πολλά ακόμα να ανακαλύψουμε σε αχαρτογράφητα βάθη.
Η λήψη γυμνών στα ύδατα του Ηνωμένου Βασιλείου προσθέτει επιπλέον επιπλοκές, αλλά μπορεί να αξίζει τον κόπο. Η πρώτη φορά που εντόπισα ένα στο Ηνωμένο Βασίλειο ήταν σε μια κρύα βαθιά κατάδυση στα ανοιχτά της βορειοανατολικής ακτής. Εξερευνούσαμε τα σπασμένα ερείπια ενός ναυαγίου –όχι εξαιρετικά ενδιαφέροντα ή γραφικό, αλλά με αρκετά αιχμηρό μέταλλο για να προσθέσουμε κάποιο ενδιαφέρον– όταν το φως του πυρσού μου έπεσε πάνω σε κάτι που έμοιαζε με κρύσταλλο.
Από κοντά είδα ότι ήταν ένα γυμνό, μήκους λίγων ιντσών και διάφανο, καλυμμένο με προεξοχές η καθεμία με ένα σχεδόν φωτεινό γαλάζιο. Εδώ ήταν κάτι όμορφο και λεπτό μέσα στη σκουριά και τη λάσπη. Ήταν ο Janolus cristatus, γνωστός και ως Crystal Tips. Το έπεσα αμέσως.
Νομίζω ότι αυτή η παρατήρηση με ώθησε να προσπαθήσω να φροντίσω περισσότερο τα ναυάγια του Ηνωμένου Βασιλείου, όπου ο στιβαρός εξοπλισμός και το βαρύ πτερύγια είναι ο κανόνας.
Γνωρίζοντας ότι τέτοια θαύματα μπορεί να σέρνονται σε οποιοδήποτε κομμάτι συντριμμιού θα πρέπει να μας υπενθυμίζει ότι πρέπει να γνωρίζουμε το περιβάλλον μας. Πόσα ευαίσθητα πλάσματα έχουν αποβληθεί στο ρεύμα από απρόσεκτα κλωτσιά πτερυγίων;
Ένα άλλο κοινό βρετανικό nudibranch είναι το κατάλληλα ονομαζόμενο violet nudi. Μοιάζει με έκρηξη μωβ και με τις λεπτές προβολές του (ή cerrata) αποτελεί πρόκληση για πυροβολισμό, καθώς έχει πολλά μέρη του σώματος που πρέπει να φουσκωθούν έτσι κι αλλιώς στο ρεύμα.
Δεν βοηθά το γεγονός ότι μπορεί να πολεμάτε και αυτό το ρεύμα.
Και πάλι, φροντίστε να επιλέξετε θέματα όπου μπορείτε να περιορίσετε τη δική σας κίνηση και να μην καταστρέψετε τίποτα, και επιλέξτε μια γρήγορη ταχύτητα κλείστρου και, αν είναι δυνατόν, ένα στενό διάφραγμα για να αυξήσετε το βάθος πεδίου.
Για να εκθέσετε σωστά τη λήψη, θα χρειαστεί μεγαλύτερη έξοδος από τα στροβοσκοπικά σας για να αντισταθμίσετε αυτές τις ρυθμίσεις, οι οποίες και οι δύο μειώνουν την ποσότητα φωτός που εισέρχεται στον φακό σας.
Μπορείτε να δοκιμάσετε μια τεχνική που απαιτεί λίγη εξάσκηση για να επιτευχθεί, αλλά αξίζει το αποτέλεσμα. Κανονικά τα στροβοσκοπικά τοποθετούνται ακριβώς στο πίσω μέρος της θύρας και έχουν ελαφρά γωνία προς τα έξω. Αντί για αυτό, γωνίστε τα στροβοσκόπια προς το φακό, έτσι ώστε η έξοδος τους να είναι σε ορθή γωνία με αυτόν.
Η πιο πρόσφατη άκρη των κώνων φωτισμού που παρέχουν θα είναι τώρα πολύ πιο κοντά σας, επιτρέποντάς σας να φωτίσετε το θέμα αλλά όχι το φόντο.
Θα συνιστούσα να το πάρετε σε μια πισίνα με μερικά κατάλληλα προσποιημένα γυμνά.
Γιατί τα έντονα χρώματα;
Είναι σύνηθες στη φύση ότι τα έντονα χρώματα λειτουργούν ως προειδοποίηση για τα αρπακτικά. Πολλά είδη γυμνιστών μπορούν να τρώνε τρόφιμα πλούσια σε τοξίνες χωρίς αρνητικές επιπτώσεις και να αποθηκεύουν αυτές τις τοξίνες στο σώμα τους. Μερικοί είναι ακόμη σε θέση να τρώνε ζώα όπως τα υδρόζωα, τα οποία έχουν κεντρικά κύτταρα για να τα προστατεύουν, και αντί να αποθαρρύνονται ή να τραυματίζονται, μπορούν να περάσουν τα κύτταρα στους δικούς τους ιστούς για την προστασία τους.
Για να σκουρύνετε περισσότερο το φόντο, μπορείτε να επιλέξετε ένα στενό διάφραγμα και/ή μια γρήγορη ταχύτητα κλείστρου. Μπορείτε να επιλέξετε να σκουρύνετε επιλεκτικά τις περιοχές στο λογισμικό επεξεργασίας στη συνέχεια, εάν είναι απαραίτητο, αλλά μην το παρακάνετε και διαβάστε τους κανόνες εάν εισάγετε ανταγωνισμό, καθώς ορισμένοι δεν επιτρέπουν τη χειραγώγηση εικόνας.
Υπάρχει ένα επιχείρημα ότι η χειραγώγηση απλώς ακυρώνει τα αποτελέσματα της προσθήκης τεχνητού φωτός στην αρχή, αλλά αυτό είναι μια συζήτηση για άλλη φορά.
Μια άλλη επιλογή θα μπορούσε να είναι η προσθήκη snoots στα strobes σας. Αυτές οι εργασίες που μοιάζουν με σωλήνες, προσαρμοσμένες στο άκρο της επιχείρησης, συγκεντρώνουν το φως ενός στροβοσκοπίου σε μια πιο καθορισμένη περιοχή. Στην πραγματικότητα, μπορείτε να βάλετε το φως μόνο στο γυμνό, σαν προβολέας.
Μεταβάλλοντας τις γωνίες, ακόμη και έχοντας ασύμμετρες εξόδους φωτός, μπορείτε να δημιουργήσετε αρκετά ατμοσφαιρικά εφέ.
Μπορεί επίσης να θέλετε να εξετάσετε πρόσθετους κοντινούς φακούς για να ενισχύσετε τη μεγεθυντική ισχύ της φωτογραφικής μηχανής σας και, αν είστε σαν εμένα, μερικούς επιπλέον διορθωτικούς φακούς στο μάσκα μπορεί να είναι απαραίτητο.
Μερικά γυμνά είναι τόσο μικρά που δυσκολεύομαι να τα δω και πρέπει να δείξω την κάμερα, να απομακρυνθώ και μόνο αργότερα να προσπαθήσω να καταλάβω τι τραβούσα.
Δόξα τω Θεώ για τις κάρτες μνήμης υψηλής χωρητικότητας!
Έτσι, αν είστε ποτέ αρκετά άτυχοι να δουλέψετε ως οδηγός κατάδυσης και ένας τζίντζερ μάγκας αποκαλύπτει πώς τα μάτια του δεν είναι όπως ήταν κάποτε και πώς στολή έχει συρρικνωθεί κατά τη διάρκεια του χειμώνα και μετά ρωτά: «Έχετε δει κανένα γυμνό;» Ζητώ συγγνώμη.
Απλώς, όπως συμβαίνει με πολλά πράγματα στην κατάδυση, μόλις χαράξετε την επιφάνεια, υπάρχουν πολλά περισσότερα να μάθετε.
