ΔΥΤΗΣ ΑΕΡΟΣΚΑΦΩΝ
Νέα Βρετανία, παλιά αεροπλάνα
Το Rabaul στο PNG είναι ένα από εκείνα τα απομακρυσμένα μέρη με τις λιγότερες καταδύσεις, αλλά ο SAEED RASHID το βρίσκει πολύ ικανοποιητικό – κυρίως για τα εκπληκτικά ναυάγια του αεροσκάφους του
Απίστευτα άθικτο ιαπωνικό διπλάνο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
ΗΒ. ΔΥΤΕΣ ΘΕΛΟΥΝ μια κατάδυση αργία συχνά καταλήγουν στην Αιγυπτιακή Ερυθρά Θάλασσα, στις Μαλδίβες ή ίσως στο Μπαλί – καταπληκτικοί προορισμοί. Τι γίνεται όμως αν αναζητάτε την περιπέτεια έξω από την πεπατημένη; Σε μια εποχή που τα διεθνή ταξίδια έχουν γίνει σχεδόν πολύ εύκολα, είναι πιο δύσκολο να βρεις τέτοια μέρη, αλλά υπάρχουν ακόμα μερικά σημεία όπου λίγοι τουρίστες τολμούν να πατήσουν.
Το Ανεξάρτητο Κράτος της Παπούα Νέας Γουινέας, ή PNG, μπορεί απλώς να σας ταιριάζει. Η Νέα Γουινέα, το δεύτερο μεγαλύτερο νησί του κόσμου, χωρίζεται σε ένα δυτικό μισό που σχηματίζει τις ινδονησιακές επαρχίες της Παπούας και της Δυτικής Παπούας και στο ανατολικό μισό που είναι PNG.
Πιο ανατολικά βρίσκονται η Νέα Βρετανία, η Νέα Ιρλανδία και τα νησιά Admiralty, τα οποία, με μερικά μικρότερα νησιά, σχηματίζουν το Αρχιπέλαγος Bismarck, τα οποία βρίσκονται όλα ακριβώς πάνω από την Αυστραλία.
Πολλά από τα ντοκιμαντέρ άγριας ζωής για τις κρυμμένες φυλές και την καταπληκτική χλωρίδα και πανίδα με τα οποία μεγάλωσα γυρίστηκαν σε PNG. Είναι μια από τις πιο πολιτιστικά διαφορετικές χώρες του κόσμου, αλλά και από τις λιγότερο εξερευνημένες, πολιτιστικά και γεωγραφικά.
Είναι γνωστό ότι έχει πολυάριθμες ομάδες ανθρώπων χωρίς επαφή και οι ερευνητές πιστεύουν ότι υπάρχουν τόσα μη ανακαλυφθέντα είδη φυτών και ζώων στο εσωτερικό του. Διαθέτει επίσης περισσότερες από 800 ομιλούμενες γλώσσες, απαράμιλλη σε καμία άλλη χώρα.
Πέταξα στη Σιγκαπούρη και μετά επιβιβάστηκα σε μια πτήση της Air Niugini για την πρωτεύουσα της PNG, το Port Moresby. Μέχρι στιγμής όχι περισσότερο από μια πτήση προς οπουδήποτε αλλού στην Ασία, αλλά συνέχιζα στο ανατολικό άκρο της Νέας Βρετανίας, σχεδόν στο ίδιο γεωγραφικό μήκος με το Μπρίσμπεϊν στην Αυστραλία.
Μετά από μια μακρά στάση, πέταξα στο Rabaul για την πρώτη μου εβδομάδα κατάδυσης. Ήταν μόνο 90 λεπτά άλμα πάνω από δραματικά βουνά καλυμμένα σε πυκνή ζούγκλα, σπασμένο από το περιστασιακό μικρό χωριό που θα ήταν εντελώς αποκομμένο χωρίς τον μικροσκοπικό αεροδιάδρομο. Μπορούσα να καταλάβω πώς κάποιες φυλές παραμένουν κρυμμένες για χρόνια.
Εμφανίστηκε το DIVER Μάρτιος 2019
Ο RABAUL ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟΣ ως η πόλη που θάφτηκε κάτω από ένα παχύ στρώμα τέφρας μετά από μια ηφαιστειακή έκρηξη το 1994. Ήταν επίσης μια από τις κύριες ιαπωνικές βάσεις του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στον Ειρηνικό. Οι Ιάπωνες είχαν καταλάβει το λιμάνι από τους Αυστραλούς, θεωρώντας το στρατηγικά πολύτιμο λόγω της γειτνίασής του με τα νησιά Καρολάιν, την τοποθεσία της ναυτικής τους βάσης στο Τρουκ – ένα τέλειο σταθμό για να εισβάλουν στην υπόλοιπη Νέα Γουινέα και, τελικά, στην Αυστραλία.
Οι ιαπωνικές δυνάμεις περιχαρακώθηκαν γρήγορα σε οχυρωμένες σήραγγες και αποθήκες. Αργότερα στον πόλεμο, οι Σύμμαχοι αποφάσισαν ότι μια πλήρης επίθεση για την ανάκτηση του Rabaul ήταν πολύ επικίνδυνη και αντ' αυτού πραγματοποίησαν βομβαρδιστικές επιδρομές που βύθισαν πολλά πλοία.
Αλλά μέχρι το τέλος του πολέμου υπήρχε ακόμη μια μεγάλη ιαπωνική φρουρά στο Rabaul, και μεγάλες ποσότητες εξοπλισμού εγκαταλείφθηκαν στη συνέχεια.
Οι Σύμμαχοι χρειάστηκαν περισσότερα από δύο χρόνια για να επαναπατρίσουν τους αιχμάλωτους Ιάπωνες στρατιώτες και οι προσπάθειες καθαρισμού συνεχίστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1950. Πλοία, αεροσκάφη και όπλα παραμένουν στην περιοχή και οι ντόπιοι μου είπαν ότι εξακολουθούσαν να βρίσκουν παλιές σήραγγες, εξοπλισμό και πυρομαχικά στη γύρω ζούγκλα.
Μερικά τοπικά μουσεία φαίνεται να είναι κάτι περισσότερο από σκουπίδια για τέτοια κειμήλια.
ΜΕΤΑ ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ σχεδόν 40 ώρες από το Ηνωμένο Βασίλειο, η πρώτη μου μέρα στο Rapopo Plantation Resort ήταν λίγο θολή, αλλά με υποδέχτηκαν με παγωμένο νερό καρύδας, το προσωπικό να με σερενά και φυσικά μια γιρλάντα λουλουδιών.
Το θέρετρο βρίσκεται στα νότια προάστια του Rabaul. Η περιοχή έχει λίγους τουρίστες, επομένως υπάρχουν λίγα μέρη για να μείνετε.
Το Rapopo φαίνεται να είναι ένα από τα ωραιότερα σημεία, αλλά οι λίγοι άλλοι τουρίστες που συνάντησα ήταν είτε εκπατρισμένοι είτε σε μίνι-διαλείμματα μακριά από τοπικά ορυχεία ή φυτείες, το κύριο εμπόριο της PNG.
Ο Gavin, ιδιοκτήτης του Rabaul Kokopo Dive Center και πρώην αξιωματικός του ναυτικού στην Αυστραλία, είχε περάσει τα δύο τελευταία χρόνια λειτουργώντας ένα από τα λίγα καταδυτικά κέντρα στην περιοχή και το μοναδικό που συνδέεται με την PADI. Λειτουργεί τρία γρήγορα σκάφη που μπορούν να σας μεταφέρουν σε πολλές από τις τοποθεσίες μέσα σε 30 λεπτά.
Η πρώτη μου μέρα κατάδυσης ήταν σε έναν τοίχο σε ένα τοπικό νησί που ονομάζεται Little Pigeon. Το νερό ήταν γύρω στις 30°, οπότε τα σορτς και το εξανθημένο γιλέκο ήταν η σειρά της ημέρας.
Ο ύφαλος φαινόταν υγιής, με πολλά κοράλλια στρωμένα με σφουγγάρια και ανεμιστήρες κάτω από όσο μπορούσα να δω.
Περίμενα λίγο καλύτερη, αλλά δεν παραπονιόμουν. Πολύχρωμα κρινοειδή γεμίζουν τους υπέροχους υφάλους και μου αρέσει να κυνηγώ ανάμεσά τους για μικρά πλάσματα.
Σχεδόν αμέσως εντόπισα μια τέλεια καμουφλαρισμένη γαρίδα να κρύβεται στα απλωμένα χέρια του φιλόξενου οικοδεσπότη της. Αυτή η όμορφη βουτιά έπλυνε τους ιστούς της αράχνης από το κεφάλι μου που είχε κολλήσει με τζετ.
Το Pigeon Island φιλοξενεί επίσης ένα ναυάγιο - όχι ένα λείψανο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά μια μεγάλη τράτα που βυθίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του 2. Το ρεύμα ήταν ισχυρό και έκανε την κατάδυση δύσκολη.
Σχεδιάσαμε να πάμε λίγο πιο βόρεια προς το Rabaul για να βουτήξουμε το «Deep Zero», ένα από τα πολλά ναυάγια αεροσκαφών στην περιοχή. Αυτό το μαχητικό της Mitsubishi, που καταρρίφθηκε σε μια από τις πολλές μάχες πάνω από το Rabaul, βρίσκεται ακριβώς έξω από την παραλία σε απόσταση περίπου 35 μέτρων.
Πολλά από τα ναυάγια ανήκουν στον πλησιέστερο ιδιοκτήτη γης, οπότε ζητήσαμε πρώτα άδεια από έναν ηλικιωμένο άνδρα που κάθεται στην παραλία.
Μας είπε ότι ο πατέρας του είχε δει το αεροπλάνο να καταρρίπτεται σε μια κυνομαχία με δύο συμμαχικά μαχητικά πριν από περισσότερα από 70 χρόνια.
Ο πιλότος είχε κάνει ελεγχόμενη προσγείωση την τελευταία στιγμή, οπότε ήξερε ακριβώς πού βρισκόταν. Του πληρώσαμε ένα μικρό χρηματικό ποσό και συνεχίσαμε την κατάδυσή μας.
Το ναυάγιο ήταν εν μέρει θαμμένο, αλλά μπορούσα να δω πόσο άθικτο ήταν. Η ορατότητα δεν ήταν καταπληκτική και ο αμμώδης βυθός δεν βελτίωσε τα πράγματα αλλά ολόκληρο το περίγραμμα ήταν ορατό. Πλησιάζοντας, οι λεπτομέρειες του κινητήρα και του πιλοτηρίου, συμπεριλαμβανομένων του καθίσματος και των καντράν έγιναν σαφείς.
Κοίταξα μέσα στο πιλοτήριο και φαντάστηκα τον πιλότο να παλεύει για να ελέγξει το αεροπλάνο του καθώς προσπαθούσε να αποφύγει το χαλάζι των πυροβολισμών. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα ένα αεροπλάνο κάτω από το νερό και ήταν ακριβώς όπως το είχα φανταστεί – μια μηχανή πραγματικά έξω από το στοιχείο της.
Στην απομακρυσμένη Νέα Βρετανία η διαθεσιμότητα καταδυτικού εξοπλισμού είναι περιορισμένη, επομένως η τεχνική, η εκτεταμένη εμβέλεια ή ακόμα και η κατάδυση nitrox δεν είναι συνήθως μια επιλογή. Ο χρόνος χωρίς αποσυμπίεση έφτασε γρήγορα και ανεβήκαμε αργά στον ύφαλο και επιστρέψαμε στην παραλία.
Ο γέρος ήταν ακόμα εκεί, και του έδειξα τις εικόνες μου από το Μηδέν του. Ήταν πάνω από το φεγγάρι και μου είπε ότι δεν το είχε ξαναδεί.
ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙ περισσότερα ναυάγια, έμαθα για ένα θαλάσσιο διπλάνο που καταδυόταν μόνο μερικές φορές το χρόνο, αλλά ήταν πολύ άθικτο. Βρισκόταν σε απόσταση δύο ωρών από το θέρετρο, πέρα από το ηφαίστειο που είχε προκαλέσει τόσες ζημιές στην πόλη.
Παραμένει ενεργό, με καπνό, αιθάλη και περιστασιακά φωτιά να διαφεύγει από τον κώνο. Καθώς το προσπερνούσαμε, είδαμε κάτι που έμοιαζε με σκουπίδια να επιπλέει στην επιφάνεια. Αποδείχθηκε ότι ήταν ελαφρόπετρα που εκτοξεύτηκε από το ηφαίστειο, μερικά κομμάτια τόσο μεγάλα όσο το κεφάλι μου.
Μερικές φορές η παλίρροια το συλλέγει σε περιοχές που εκτείνονται όσο το μάτι μπορεί να δει.
Έχω συνηθίσει να βλέπω πλαστικά, αλλά ποτέ πέτρες να επιπλέουν στην επιφάνεια της θάλασσας.
Είχαμε μόνο έναν ψαρά σε απόσταση για παρέα στον απομακρυσμένο χώρο κατάδυσης. Ήταν ακόμη νωρίς το πρωί όταν μπήκαμε στο νερό, αλλά ο ύφαλος ήταν γεμάτος χρώματα και οι ακτίνες του ήλιου έκαναν εκείνα τα όμορφα σχέδια στο κοράλλι που μόνο εμείς οι δύτες έχουμε την τύχη να δούμε.
Με τα παρθένα κοράλλια και τα ψάρια να αγνοούν την παρουσία μας, ένιωσα σαν κανείς άλλος να μην είχε επισκεφτεί ποτέ την τοποθεσία. Ένα ζευγάρι μικρών καρχαριών ύφαλου φαινόταν αδιάφορο.
Δεν ήμουν σίγουρος τι περίμενα αλλά σίγουρα δεν ήταν αυτό που είδα στη συνέχεια.
Το να ακουμπάς το μπουλόνι όρθιο ήταν κάτι που έμοιαζε με ένα εντελώς άθικτο διπλάνο. Αν και ήταν καλυμμένα με κοράλλια και σφουγγάρια, και τα δύο φτερά ήταν ακόμα στη θέση τους, ακόμα και τα ευαίσθητα στηρίγματα μεταξύ τους ήταν όλα εκεί. Μόνο ο γιγάντιος πλωτήρας φαινόταν να έχει σπάσει, αν και βρισκόταν ακόμα στη θέση του.
Οι άνθρωποι συχνά αναφέρονται στα ναυάγια ως υποβρύχια μουσεία, αλλά αυτό ήταν πραγματικά ένα. Ορισμένες περιοχές της ατράκτου διατήρησαν ακόμη και την αρχική βαφή. Αν αυτό το αεροπλάνο ήταν οπουδήποτε αλλού στον κόσμο θα είχε γίνει έκθεμα στη στεριά. Εμείς οι τέσσερις τυχεροί δύτες θα μπορούσαμε να πάρουμε το χρόνο μας.
Στην επιστροφή, σταματήσαμε σε έναν μικρό κόλπο στους πρόποδες του ηφαιστείου για να βουτήξουμε το George's Wreck, ένα ιαπωνικό φορτηγό πλοίο που κάποτε προμήθευε τη φρουρά.
Πήρε το όνομά του από τον άνθρωπο που το ανακάλυψε αφού μίλησε με κάποιο από το πλήρωμά του σε ένα μπαρ στην Αυστραλία τη δεκαετία του 1960.
Ο ύφαλος έπεσε στα βάθη πολύ γρήγορα και μόνο τα μπροστινά τμήματα του πλοίου ήταν προσβάσιμα, με την πρύμνη να πέφτει πέρα από τα 60 μέτρα.
Η ζημιά από τη βόμβα που βύθισε αυτό το πλοίο ήταν ξεκάθαρα ορατή, με μεταλλικά θραύσματα να διαχέονται από τη βία της έκρηξης. Κρινοειδή και γιγάντια σφουγγάρια βαρελιού κάλυψαν την κορυφή του ναυαγίου.
Το αμπάρι βρισκόταν ακριβώς κάτω από την κατεστραμμένη περιοχή και το πλοίο είτε είχε μόλις παραδώσει το φορτίο του είτε μετέφερε ευπαθή αντικείμενα, επειδή το αμπάρι ήταν άδειο.
Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας του Rabaul, πολύ λίγα πλοία είχαν καταφέρει να εκφορτωθούν, και οι Ιάπωνες συνειδητοποίησαν γρήγορα ότι τα υποβρύχια ήταν ο μόνος τρόπος να παραμείνουν εφοδιασμένοι.
Κρυμμένα ανάμεσα στους κατάφυτους βράχους κατά μήκος αυτής της ακτής ήταν πολλές μικρές σήραγγες στις οποίες τα υποβρύχια ξεφορτώνονταν τη νύχτα. Αν και πολύ μακριά για να το επισκεφτώ, μου είπαν για σπηλιές αρκετά μεγάλες ώστε να βγει ένα υπόβαθρο μέσα.
Αν και μεγάλο μέρος του θάφτηκε στην ηφαιστειακή έκρηξη της δεκαετίας του 1990, το λιμάνι περιείχε πολλά από τα ιαπωνικά πολεμικά πλοία που προορίζονταν να αποτελέσουν το κερασάκι στην τούρτα για τις λίγες μέρες μου στη Νέα Βρετανία.
Δυστυχώς, το GPS του Gavin σταμάτησε να λειτουργεί σε αυτό το σημείο και οι τοποθεσίες δεν ήταν αρκετά γνωστές για να ρίξετε μια ματιά στην κατάδυση και να ρίξετε μια ματιά.
ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕ ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ το λιμάνι και κατευθυνθείτε νότια προς δύο τοποθεσίες που ο Γκάβιν γνώριζε ότι είχαν μερικά μη εκραγμένα πυρομαχικά και ένα άλλο μαχητικό αεροπλάνο. Στο δρόμο σταματήσαμε σε ένα άλλο μη κατονομαζόμενο φορτηγό πλοίο, που ονομάζεται Sake Wreck από το φορτίο του με μπουκάλια που μπορούν ακόμα να βρεθούν στην περιοχή.
Παιδιά που έπαιζαν στην παραλία σε απόσταση αναπνοής από το ναυάγιο κίνησαν το ενδιαφέρον των αγνώστων που εισέβαλαν στην ιδιωτική τους παιδική χαρά. Αυτό το ναυάγιο βρισκόταν σε βάθος μόλις 10 μέτρων και είχε σε μεγάλο βαθμό διαλυθεί, το μεγαλύτερο μέρος του ήταν θαμμένο με μόνο τμήματα του καταστρώματος και τα ξάρτια να προεξέχουν – αλλά αυτό που είχε απομείνει είχε γίνει πόλο έλξης για τη θαλάσσια ζωή.
Ελκυσμένος από τις φυσαλίδες μου, ένα κοπάδι από γιγάντια batfish με υποδέχτηκε καθώς έμπαινα στο νερό και με ακολούθησε σχεδόν σε όλη τη βουτιά, σαν κουτάβια που περίμεναν λιχουδιές.
Ήμουν στο νερό με άλλους δύο δύτες αλλά δεν φαινόταν να θέλουν να κάνουν φίλους μαζί τους.
Πολλά άλλα ψάρια και πλάσματα κάνουν μέρη αυτών των συντριμμιών σπίτι τους – γιγάντια κροκόδειλα και πετρόψαρα περιμένουν μικρά ψάρια. Πολύχρωμα γυμνά κλαδιά σέρνονταν πάνω από την άμμο και ασημένια δολώματα στροβιλίζονταν υπνωτικά γύρω από έναν από τους ιστούς.
Κατευθυνθήκαμε νότια, στον περιθωριακό ύφαλο που προεξείχε πολύ πριν πέσει στα βάθη.
Και πάλι, το vis δεν ήταν εκπληκτικό, με περίεργα ινώδη σωματίδια αιωρούμενα στο νερό. Ήταν αυτό κάποιο υποπροϊόν της τοπικής βιομηχανίας καρύδας ή από το ηφαίστειο; Κανείς δεν φαινόταν να ξέρει.
Ο ύφαλος ήταν γεμάτος ζωή. Ασημένιοι καρχαρίες και ο γρύλος περιπολούσαν από κάτω μου, προκαλώντας τα ψάρια των υφάλων να πανικοβληθούν και να αναζητήσουν κάλυψη παντού γύρω μου. Πολύχρωμα κρινοειδή τέντωσαν τα χέρια τους για να μαζέψουν την τροφή τους.
Περίπου 20 μέτρα σε μια πλαγιά με μπάζα, ο Γκάβιν ήταν ενθουσιασμένος που μου έδειξε τι έμοιαζε με μια μικρή προεξοχή νεκρών κοραλλιών. Δεν μπορούσα να το καταφέρω μέχρι που με χτύπησε ότι ήμασταν εδώ για να ψάξουμε για βόμβες που δεν έχουν εκραγεί, και αυτή ήταν η ουρά-πτερύγιο ενός από αυτά τα 500 λιβρών που δεν πέτυχε ποτέ τον στόχο του.
Περίμενα εκείνη τη μεγάλη βόμβα με κλασική όψη που καθόταν τακτοποιημένα στην άμμο, αλλά ήταν σχεδόν εντελώς θαμμένα σε ερείπια και άμμο – έξι από αυτά απέχουν πάνω από μερικές εκατοντάδες μέτρα. Αν τα είχα συναντήσει στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπως κάνουν οι δύτες, θα είχε δημιουργηθεί μια ζώνη αποκλεισμού και θα είχε σταλεί εξουδετέρωση βομβών για να είναι ασφαλή, αλλά στο PNG είναι απλώς άλλο ένα τουριστικό αξιοθέατο.
Η ΤΕΛΙΚΗ ΜΟΥ ΒΟΥΤΙΑ στη Νέα Βρετανία έφτασε στο τέλος της καθώς με ανέβασαν στην κορυφή του υφάλου για να δω ένα ακόμη κατεστραμμένο Zero.
Αν και σε χειρότερη κατάσταση από τις άλλες που είχα βουτήξει, αυτό που είχε απομείνει από την άτρακτο έμοιαζε σαν κάποιος να το είχε γυαλίσει ειδικά για την επίσκεψή μου.
Καθισμένος σε απόσταση μόλις 4 μέτρων, αυτό θα ήταν ένα τέλειο σημείο για κολύμβηση με αναπνευστήρα. Η προπέλα, ο κινητήρας και η ουρά έλειπαν και ίσως είχαν διασωθεί εδώ και πολύ καιρό, αλλά, εκτεθειμένη σε αυτόν τον ρηχό ύφαλο από τον πόλεμο, εντυπωσιάστηκα ότι ακόμη και αυτό το μικρό κομμάτι του αεροπλάνου είχε επιζήσει. Ήταν ένας υπέροχος τρόπος να τελειώσω την εβδομάδα μου στο Rabaul.
Είχα χάσει πολλές από τις τοποθεσίες που ήθελα να βουτήξω στην περιοχή, αλλά το ταξίδι μου δεν πήγε χαμένο – άνοιξε τα μάτια μου σε ένα μέρος της ιστορίας για το οποίο γνώριζα λίγα. Πολλά από τα ναυάγια είτε έχουν ξεχαστεί είτε δεν έχουν ακόμη βρεθεί.
Το νέο σκάφος του Gavin έφτασε την ημέρα που έφευγα, εξοπλισμένο με σόναρ sidescan που ελπίζει να χρησιμοποιήσει για να σχεδιάσει πλήρως τον βυθό γύρω από το Rabaul. Καθώς το γράφω αυτό, έχει ήδη ανακαλύψει μερικά νέα ναυάγια.
Ο τουρισμός εδώ είναι ακόμα στα σπάργανα, και αν θέλετε να πάτε κάπου χωρίς όλα τα χαρίσματα και τις χαρές που μπορεί να κάνουν άλλες τοποθεσίες να φαίνονται λίγο υπερβολικές, τώρα είναι η ώρα να πάτε.
ΦΑΚΕΛΟΣ
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕ>Ο Saeed πέταξε μέσω Σιγκαπούρης με BA, αλλά τα δρομολόγια μέσω Φιλιππίνων, Τζακάρτα και Αυστραλίας είναι πιθανά. Από τη Σιγκαπούρη πήρε την Air Niugini στο Port Moresby και μετά μια σύντομη εσωτερική πτήση στο Rabaul. Διατίθενται τουριστικές βίζες κατά την άφιξη.
ΚΑΤΑΔΥΣΕΙΣ & ΔΙΑΜΟΝΗ> Rabaul Kokopo Dive Centre, rabaul-kokopodive.com; Rapopo Plantation Resort, rapopo.com
ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΑΕΙ> Ολο το χρόνο. Ο Ιούλιος έως τον Ιανουάριο θεωρούνται οι καλύτεροι μήνες, αλλά προσέξτε τους ισχυρούς εμπορικούς ανέμους των μηνών Ιανουαρίου και Ιουλίου. Η θερμοκρασία του νερού είναι στην περιοχή 29-31°C.
ΥΓΕΙΑ> Η φαρμακευτική αγωγή κατά της ελονοσίας είναι πολύ σημαντική. Την ώρα της επίσκεψης του Saeed, η υπερβαρική εγκατάσταση στο Port Moresby ήταν εκτός λειτουργίας, επομένως το πλησιέστερο θάλαμο ήταν στην Αυστραλία. Η καλή ασφάλιση είναι ζωτικής σημασίας.
ΧΡΗΜΑΤΑ> Κίνα PNG.
ΤΙΜΕΣ> Οι πτήσεις του Saeed κοστίζουν 1650 £. Το Dive Worldwide μπορεί να προσαρμόσει πακέτα για να μεταφέρει τα ναυάγια και τους υφάλους του Rabaul ως μέρος ενός 20ήμερου διπλού κέντρου "PNG Adventure" από 5395 £, συμπεριλαμβανομένων πτήσεων, 16 διανυκτερεύσεων, 20 καταδύσεων με σκάφος, τα περισσότερα γεύματα και μεταφορές. diveworldwide.com
Πληροφορίες επισκεπτών> papuanewguinea.ταξίδι
