Εθελοντικές ομάδες υποβρύχιας έρευνας γίνονται πρωτοσέλιδα στις ΗΠΑ, λύνοντας υποθέσεις ψύχους βρίσκοντας αγνοούμενους σε βυθισμένα αυτοκίνητα, αλλά δεν υπήρχε αντίστοιχο στο Ηνωμένο Βασίλειο πριν από το Beneath The Surface.
Με τη ζήτηση για τις υπηρεσίες της ομάδας καταδύσεων του να αυξάνεται στα ύψη, ο PHIL JONES αναρωτιέται τι ακριβώς ξεκίνησε – και αν θα βρει ποτέ ξανά χρόνο για να κάνει ναυάγιο. Σε μια μακρά ανάγνωση του Divernet, αυτός και ένας από τους συγγενείς που έχει βοηθήσει να μιλήσουν με τον Steve Weinman.
Διαβάστε επίσης: Το AquaEye χαρίστηκε σε εθελοντές αναζήτησης καταδύσεων στο Ηνωμένο Βασίλειο
Οι Σκωτσέζοι ψαράδες Greig Stoddart και Ian McBurney είχαν κάνει το σύντομο ταξίδι με βάρκα στο νησί στην τεχνητή λίμνη Gartmorn Dam κοντά στην Alloa εκατό φορές, πιθανότατα περισσότερες. Είχαν ξεκινήσει για άλλο ένα κάμπινγκ στις 22 Δεκεμβρίου πέρυσι.
Αυτή τη φορά όμως οι φίλοι δεν κατάφεραν να επιστρέψουν. Χωρίς κανένα σημάδι μέχρι την παραμονή των Χριστουγέννων, οι συγγενείς ενημέρωσαν την αστυνομία. Το νησί δεν απείχε περισσότερο από 70 μέτρα και τα νερά ήταν σχετικά ρηχά - το καλοκαίρι, οι άντρες θα μπορούσαν να έχουν περπατήσει εκεί και πίσω.
Ωστόσο, ισχυροί άνεμοι είχαν πνέει στο Clackmannanshire. Οι άνδρες χρησιμοποιούσαν μια νέα, άγνωστη εξωλέμβια μηχανή βενζίνης στο μικρό τους σκάφος και υποτίθεται ότι είχαν αντιμετωπίσει δυσκολίες στο δρόμο της επιστροφής.
Η πλησιέστερη ομάδα καταδύσεων της αστυνομίας της Σκωτίας, που εδρεύει στο Greenock στη δυτική ακτή, 60 μίλια από το φράγμα Gartmorn, δεν είχε συμβόλαιο να εργαστεί τα Χριστούγεννα, αν και κατάφεραν να ανακτήσουν το σώμα του 55χρονου McBurney την Boxing Day, από νερό λιγότερο βάθος από 2 μέτρα.
Ένας αυτόπτης μάρτυρας είχε δει ένα άτομο να αγωνίζεται στο νερό και σημείωσε την τοποθεσία χρησιμοποιώντας μια εφαρμογή GPS, αλλά δεν υπήρχε κανένα σημάδι του σκάφους ή του 44χρονου Stoddart.
Η κακοκαιρία ξεκίνησε, η αστυνομία δεν είχε σόναρ και δυσκολευόταν να χρησιμοποιήσει το δικό της σκάφος στο σημείο. Καθώς τα Χριστούγεννα έδιναν τη θέση τους στην Πρωτοχρονιά, η οικογένεια του αγνοούμενου ήταν πέρα για πέρα απογοητευμένη.
Θα έπαιρνε κάτω από την επιφάνεια (BTS), μια ομάδα εθελοντών καταδύσεων με έδρα 220 μίλια μακριά στο Lancashire, για να ολοκληρώσουν τη ζοφερή αποστολή - και θα απείχε πολύ από τη μοναδική τους αποστολή φέτος.
Παλαιότερα Χριστούγεννα
Ο Phil Jones, ο οποίος ξεκίνησε το Beneath The Surface, είναι ένας 36χρονος αυτοαπασχολούμενος οικοδόμος από το Chorley, ο οποίος πιστοποιήθηκε ως δύτης PADI το 2016.
Αυτός και οι σύντροφοί του περνούσαν μεγάλο μέρος του χρόνου τους κάνοντας κατάδυση σε τοποθεσίες της βορειοδυτικής ενδοχώρας, όπως το Κάπερνουρεϊ και το κοντινό Eccleston Delph μέχρι που, προσελκύοντας περισσότερο από ναυάγια παρά από ψάρια, διεύρυναν το πεδίο εφαρμογής τους για να βουτούν τακτικά σε περιοχές όπως το Anglesey και το Oban.
Ο Phil και ο φίλος του John Peers, όχι δύτης αλλά βαρκάρης, είχαν στα χέρια τους έναν σαρωτή σόναρ με την ελπίδα να ανακαλύψουν κάποια ναυάγια για τον εαυτό τους.
Αλλά τα σχέδια του Phil για ναυάγια, μαζί με άλλα, όπως να καταδυθεί στο εξωτερικό, να γίνει τεχνικός δύτης ή εκπαιδευτής, έπρεπε σύντομα να τεθούν στο ράφι καθώς η κατάδυση με πιο σκοτεινό σκοπό έγινε προτεραιότητα.
Όλα ξεκίνησαν σε μια άλλη περίοδο Χριστουγέννων πριν από τέσσερα χρόνια. «Είδαμε στο Facebook ότι ο γιος μιας οικογένειας είχε χαθεί σε ένα ποτάμι στην Cumbria», μου λέει ο Phil.
«Είχαν περάσει μερικές εβδομάδες και ήξεραν ότι ήταν εκεί, αλλά δύο άλλοι άνθρωποι είχαν επίσης εξαφανιστεί εκείνη την ώρα, και η αστυνομία απλά δεν μπορούσε να καλύψει τα πάντα.
«Η οικογένεια είχε συγκεντρώσει 10,000 £ για να πάει μια ιδιωτική εταιρεία καταδύσεων, κάτι που δεν μου άρεσε ο ήχος – δεν πίστευα ότι οι οικογένειες έπρεπε να πληρώσουν για αυτό.
«Είχαμε το σκάφος και το σόναρ για να ψάξουμε για ναυάγια και βλέπαμε πολλά πράγματα στο νερό όπως λάστιχα και μικρότερα αντικείμενα. Απευθυνθήκαμε λοιπόν στην οικογένεια και είπαμε: κρατήστε τα χρήματα ως εφεδρικό και αφήστε μας να έρθουμε και να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε».
Οι φίλοι δεν βρήκαν το πτώμα, όπως συνέβη – δούλευαν πάνω στο ποτάμι όταν εντοπίστηκε σε ένα λιμάνι.
Αλλά ο σπόρος είχε σπαρθεί «και χιονίστρεψε από εκεί», λέει ο Phil. «Σκεφτήκαμε ότι μπορεί να υπάρχουν και άλλες οικογένειες που χρειάζονταν βοήθεια, οπότε δημιουργήσαμε μια σελίδα στο Facebook – αλλά δεν είχα ιδέα πόσο απασχολημένος θα ήταν!»
Από εκείνη την πρώτη ανάκαμψη, η Cumbria Search & Rescue καλεί τον Phil κάθε φορά που υπάρχει υποψία ότι ένα άτομο που αγνοείται έχει καταλήξει στο νερό στην περιοχή του - αν και παραμένει μόνο μεταξύ των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης που το κάνει.
«Αυτό που κάνουμε είναι πολύ ασφαλές, πραγματικά»
Ο Phil ήταν εξοικειωμένος με τα κανάλια YouTube ανεξάρτητων ομάδων καταδύσεων των ΗΠΑ, όπως το Adventures With Purpose και το Chaos Divers. «Ψάχνουν κυρίως για αυτοκίνητα και δεν έχουμε πραγματικά αυτοκίνητα να χάνονται με τον ίδιο τρόπο, επειδή δεν έχουμε τις δημόσιες ράμπες σκαφών».
Δεν γνωρίζει καμία άλλη ερασιτεχνική ομάδα να κάνει κάτι παρόμοιο στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά δεν άργησε να καταλάβει πόσο συχνά άνθρωποι χάνονται στα νερά του.
Συνέχισαν να προσφέρονται εθελοντικά τα Σαββατοκύριακα, ανταποκρινόμενοι μόνο σε απευθείας αιτήματα των οικογενειών και χρηματοδοτώντας όλα τα έξοδα ταξιδιού, διαμονής και παρεπόμενων από τις καθημερινές τους δουλειές.
Οι δωρεές άρχισαν να εισέρχονται, αλλά ο Phil είχε αποφασίσει ότι αυτές θα χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για τη χρηματοδότηση του απαραίτητου εξοπλισμού.
Υπολογίζει ότι η ομάδα έχει εμπλακεί σε περισσότερες από 30 περιπτώσεις τα τελευταία τέσσερα χρόνια, 13 από αυτές μόνο το 2023 – και τα αιτήματα επιταχύνονται.
«Νόμιζα ότι η περσινή χρονιά ήταν απασχολημένη, αλλά φέτος ελπίζω ότι θα υπάρξει μια ανάπαυλα, γιατί αυτή τη στιγμή είναι ασταμάτητα», λέει.
Αυτό σημαίνει ότι οι υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης δεν είναι στο ύψος των καθηκόντων τους; «Δεν θα επικρίνω ποτέ την αστυνομία ή οποιονδήποτε ψάχνει για αγνοούμενους, γιατί είναι πολύ δύσκολη δουλειά ακόμα και στη στεριά, και στο νερό είναι ιδιαίτερα δύσκολη», μου είπε ο Phil.
«Μπορούμε να λειτουργήσουμε χωρίς τους ίδιους περιορισμούς που έχει η αστυνομία, τους πόρους, τη δύναμη, τα χρονοδιαγράμματα και τα στεφάνια που πρέπει να περάσουν. Υπάρχουν τόσες λίγες ομάδες έρευνας της αστυνομίας τώρα, και δεν μπορούν να είναι παντού ταυτόχρονα.
«Οι αστυνομικοί μπορεί να θέλουν να πηδήξουν στα ποτάμια για να σώσουν κάποιον, αλλά μετά να μπουν σε μπελάδες. Κανείς δεν πρέπει να θέτει τον εαυτό του σε κίνδυνο και η υγεία και η ασφάλεια είναι το κλειδί – αν και μερικές φορές μπορεί να φαίνεται ότι είναι κάτι κοινό νόημα, όταν ξέρετε ότι είναι αρκετά ασφαλές.
«Δεν θα προσπαθούσα ποτέ να ενθαρρύνω κανέναν άλλον να κάνει αυτό που κάνουμε εμείς γιατί δεν θέλω να θέσει τον εαυτό του σε κίνδυνο – αλλά δεν παίρνουμε κανένα ρίσκο. Αυτό που κάνουμε είναι πολύ ασφαλές, πραγματικά.
«Συνήθως βρισκόμαστε σε 4 έως 6 μέτρα νερού χωρίς εμπλοκές και μπορούμε να δούμε οποιαδήποτε δέντρα ή εμπόδια χρησιμοποιώντας το βυθόμετρο πριν καν μπούμε στο νερό. Οπότε το μόνο που πρέπει να λάβετε υπόψη είναι ότι είναι συνήθως σκοτεινό νερό και μηδενική ορατότητα.»
Παρόλα αυτά, οι συνθήκες χωρίς ανταπόκριση μπορεί να σημαίνουν ότι αιχμηρά παλιοσίδερα, κλαδιά, πετονιά και αγκίστρια και βαθιά λάσπη μπορούν να προσφέρουν δυσάρεστες εκπλήξεις.
Η άποψη των συγγενών
Ο Thomas Stoddart, ξάδερφος του αγνοούμενου σκωτσέζου ψαρά Grieg, ήταν λιγότερο διπλωματικός σχετικά με τον ρόλο των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης όταν μίλησε με Divernet. Ωστόσο, για μέλη της οικογένειας όπως αυτός, το κλείσιμο για την απώλεια ενός συγγενή θα είναι πάντα ένα ακατέργαστο θέμα.
«Δεν είναι θέμα δόξας, δεν είναι να πάρεις ένα μετάλλιο, είναι απλώς να φέρεις πίσω αγαπημένα πρόσωπα για τις οικογένειές τους», λέει. «Η αστυνομία της Σκωτίας μου είπε ότι δεν επιτρέπεται να καλέσει εξωτερική βοήθεια σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά».
Αλλά, ρωτά, όπου δεν υπάρχει υποψία εγκληματικότητας, γιατί η αστυνομία δεν μπορεί τουλάχιστον να διαβιβάσει στις οικογένειες μια λίστα με άλλα άτομα που θα μπορούσαν να βοηθήσουν;
«Πρέπει να κάνουμε αλλαγές. Η ομάδα καταδύσεων της αστυνομίας έψαχνε για τρεις εβδομάδες για τον αδερφό μου, αλλά έχουν συμβόλαιο μόνο για οκτώ ώρες την ημέρα από Δευτέρα έως Παρασκευή, οπότε μέχρι να ταξίδευαν από το Greenock στο Gartmorn Dam κάθε μέρα έπαιρναν μόνο ένα το πολύ μιάμιση ώρα στο νερό», λέει ο Τόμας. «Περιορίζονται από τη χρηματοδότηση και επίσης από την πολιτική».
Η αναζήτηση για τον Greig Stoddart μαστίστηκε από κακές καιρικές συνθήκες και έλλειψη κατάλληλου αστυνομικού σκάφους, λέει, υποστηρίζοντας ότι η κατάδυση που έλαβε χώρα ήταν γενικά σε απόσταση 10 μέτρων από την ακτή.
«Ήμουν εκεί πάνω όλη μέρα και κάθε μέρα. Έγινε ρουτίνα – ανεβαίναμε κάθε πρωί, μερικές φορές 20 από εμάς, με παρυδάτια, στεκόμαστε δίπλα-δίπλα και φεύγαμε όσο πιο μακριά μπορούσαμε, σε περίπτωση που ο Greig είχε πλυθεί στο πλάι. Είπα στην αστυνομία ότι δεν είχε νόημα να βουτήξουμε τόσο κοντά, γιατί έχουμε ήδη σαρώσει αυτήν την περιοχή».
Στη συνέχεια αφιέρωσε ώρες βυθοκόρησης του νερού χρησιμοποιώντας ένα κοντάρι 6 μέτρων με γάντζους. «Το απογοητευτικό ήταν ότι δεν έμπαιναν μεγάλα ποτάμια, δεν υπήρχαν μεγάλες εξόδους, κανένα υπόγειο ρεύμα. Είναι απλώς μια λιμνούλα. Θα έπρεπε να ήταν σαν μια πραγματική άσκηση εκπαίδευσης για την αστυνομία».
Όντας απελπισμένος, ο Τόμας πήγε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τον τοπικό Τύπο για να υποστηρίξει ότι οι έρευνες της αστυνομίας ήταν απαράδεκτες – και αυτό τον οδήγησε να επικοινωνήσει με τον Φιλ Τζόουνς, ο οποίος προσφέρθηκε να έρθει κατευθείαν με την ομάδα του. Αυτό σήμαινε ένα ξεκίνημα στις 4 το πρωί μιας ημέρας κατά την οποία οι δύτες της αστυνομίας δεν θα δούλευαν: την Πρωτοχρονιά.
Η αστυνομία δεν μπορούσε να επιτρέψει σε κανέναν άλλον να βουτήξει στην περιοχή –καθιερωμένη πρακτική προτού αποκλείσει την τοποθεσία ως πιθανή σκηνή εγκλήματος– αλλά τίποτα δεν εμπόδιζε τον Phil να βγάλει το σκάφος και το σόναρ.
«Πήραμε ένα πολύ καλό χτύπημα, που μου φαινόταν σαν βάρκα», λέει ο Thomas. «Δεν πρόκειται να υπάρχουν πολλά σκάφη ή αντικείμενα σε σχήμα βάρκας στο φράγμα Gartmorn, επειδή αποστραγγίστηκε το 2018 και τα πάντα αφαιρέθηκαν».
Ο Phil παρακολούθησε τους δύτες της αστυνομίας να συνεχίζουν το έργο τους στις 2 και 3 Ιανουαρίου, το οποίο, σύμφωνα με τον Thomas, περιελάμβανε έναν δύτη σε ένα σχοινί που σύρθηκε από μια βάρκα σε μηδενική ορατότητα. Ο Phil είπε στην αστυνομία ότι, αν και δεν μπορούσε να βουτήξει, θα χαιρόταν να βγει μαζί τους με το σόναρ του, αλλά η προσφορά απορρίφθηκε.
Απτόητος, ο Φιλ και η ομάδα έκαναν το ταξίδι ξανά το επόμενο Σαββατοκύριακο. Αυτή τη φορά βούτηξαν, ενώ η αστυνομία είχε επισημάνει ότι δεν υπήρχε πλέον λόγος να τους σταματήσει.
Πραγματοποίησαν έρευνες με τοξογραμμή από την ακτή, σε περιοχή που είχε υποδείξει ομάδα έρευνας σκύλων, αλλά δεν βρήκαν τίποτα.
Οι ερευνητές σκύλων χρησιμοποιούσαν μια μονάδα χειρός σόναρ VodaSafe AquaEye, όπως χρησιμοποιείται ευρέως από ομάδες SAR της Βόρειας Αμερικής, και οι δύτες του BTS ενδιαφέρθηκαν να το δοκιμάσουν. Την επόμενη μέρα οι περαιτέρω έρευνες παρεμποδίστηκαν επειδή η λίμνη είχε παγώσει.
Η αστυνομία πέρασε άλλη μια άκαρπη εβδομάδα στο χώρο και το Beneath The Surface εμφανίστηκε για τρίτη φορά στις 13 Ιανουαρίου. Τότε ήταν που το δικό τους σόναρ Garmin κατάφερε τελικά να εντοπίσει το βυθισμένο σκάφος, ξαπλωμένο στη σωστή κατεύθυνση – και δύο ώρες αργότερα βρήκαν το σώμα του Greig Stoddart, σε βάθος λίγο πάνω από 3 μέτρα.
«Τη στιγμή που η ομάδα βγήκε από το νερό και μας είπε ότι ο Greig ήταν το μεγαλύτερο βάρος από τους ώμους όλων», λέει ο αδελφός του.
Ποτέ δεν θα μάθουν με βεβαιότητα τι συνέβη με τους δύο ψαράδες, αλλά «υπολογίζουμε ότι οι καιρικές συνθήκες είχαν ανοίξει τη βενζίνη στην εξωλέμβια και μόλις την είχαν κατακλύσει και η πλάτη έπεσε κάτω. Δεν φορούσαν ποτέ σωσίβια».
Νέα τεχνολογία
Η ευγνωμοσύνη των οικογενειών που βοήθησε η BTS είναι ξεκάθαρη όταν διαβάζετε τα σχόλια στη σελίδα της στο Facebook. Ο Thomas Stoddard εντυπωσιάστηκε τόσο από την αφοσίωση και την επιμονή της ομάδας που ξεκίνησε μια σελίδα crowdfunding για να συγκεντρώσει χρήματα για να αποκτήσει η ομάδα το δικό της AquaEye: «Έγινα σαν ένα σκυλί με κόκαλο γι' αυτό», λέει.
Η καμπάνια του, όχι μόνο στο Διαδίκτυο, αλλά ως αποτέλεσμα της επαφής με την καναδική εταιρεία που κατασκευάζει συσκευές, έχει πλέον καρπούς. VodaSafe όχι μόνο πρόκειται να δωρίσει ένα AquaEye αξίας £ 6,000 στο Beneath The Surface, αλλά διόρισε την ομάδα πρεσβευτή της στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η παράδοση θα γίνει στο Gartmorn Dam στις 16 Μαρτίου, με μια ημέρα προπόνησης να ακολουθήσει.
«Επειδή ταξιδεύουμε παντού και μπορούμε να δείξουμε το AquaEye στις αστυνομικές δυνάμεις, είναι ένας καλός τρόπος για να το βγάλουν εκεί έξω», λέει ο Phil. «Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε πώς λειτουργεί. Έχει πολλές καλές κριτικές από τις ΗΠΑ και τον Καναδά, όπου χρησιμοποιείται αρκετά ευρέως στην πυρκαγιά και τη διάσωση.
«Εάν λειτουργεί όπως υποτίθεται, χρειάζεται πολύς χρόνος από την παραδοσιακή σάρωση σόναρ και πιθανό ανθρώπινο λάθος στην ανάγνωση του βυθομέτρου, επειδή θα σαρώσει 50 μέτρα σε ακτίνα 180° και θα ανιχνεύσει κάθε είδους αντικείμενα στο νερό. . Χρησιμοποιεί AI για να καταλάβει τι είναι ένα δυνητικό άτομο.
«Αν υπάρχει κάτι που πιστεύει ότι είναι δυνατό και χρειάζεται έλεγχο, θα μας δώσει ένα μηδέν. Εάν πιστεύει ότι είναι άτομο, θα δώσει ένα Χ, για να μπορέσουμε να πάμε να ελέγξουμε αμέσως.
«Η VodaSafe θέλει να μην είναι απλώς μια ανάκτηση, αλλά ένα εργαλείο διάσωσης, με όσο το δυνατόν περισσότερους εκεί έξω για χρήση από ανθρώπους όπως ναυαγοσώστες. Εάν είναι άμεσα διαθέσιμα και μπορούν να χρησιμοποιηθούν γρήγορα, θα μπορούσε να είναι ένα σωτήριο εργαλείο, για το οποίο σχεδιάστηκε πρωτίστως».
Οι δωρεές εξόπλισαν τώρα τους δύτες με τέσσερις μάσκες πλήρους προσώπου με συστήματα επικοινωνίας συν μια μονάδα επικοινωνίας επιφάνειας, επιτρέποντάς τους να παραμείνουν πιο ζεστοί και ασφαλείς από ρύπους, ενώ μειώνεται ο κίνδυνος απώλειας ενός επιστόμιου ρυθμιστή.
Μπορούν πλέον να διατηρούν επαφή μεταξύ τους κάτω από το νερό ενώ λαμβάνουν επίσης οδηγίες και οδηγίες από την επιφάνεια.
Στα τέλη του 2023 η ομάδα κατάφερε επίσης να εξασφαλίσει μέσω δωρεών ένα μίνι υποβρύχιο drone με κάμερα Gladius. «Κόστισε 1,000 λίρες, αλλά μπορεί να πέσει στα 100 εκατομμύρια, επομένως είναι πιο ασφαλές από το να βάλεις έναν δύτη. Δεν το έχουμε χρησιμοποιήσει ακόμα πολύ επειδή εργαζόμαστε αρκετά ρηχά και σε σκοτεινά νερά, όταν είναι συχνά πιο εύκολο να το βάλεις ένας δύτης για να αναγνωρίσει αντικείμενα».
Μιλώντας στην αστυνομία
Τον Φεβρουάριο ο Phil και η ομάδα επέστρεψαν στη Σκωτία 50 μίλια από το Gartmorn Dam για να πραγματοποιήσουν έρευνες σόναρ στις λιμνοθάλασσες του Musselburgh κατόπιν αιτήματος της οικογένειας του Daniel Fraser.
Ο 35χρονος άνδρας από το Εδιμβούργο είχε χαθεί σε συνθήκες παγετού στις 7 Ιανουαρίου. Οι δύτες τον βρήκαν, ασυνήθιστα σε καθαρό νερό, και ενημέρωσαν την αστυνομία της Σκωτίας ώστε να μπορέσει να ανασύρει το πτώμα.
«Τώρα έχει φτάσει στο σημείο, ειδικά στη Σκωτία, όπου η αστυνομία μας μιλάει», επιμένει ο Phil. «Οι οικογένειες επικοινωνούν μαζί μας και η αστυνομία έχει την τάση να έρχεται σε επαφή μαζί μου. Αν και δεν μπορούν να μας αναθέσουν για λόγους ευθύνης, δεν μας περιορίζουν από το να μπούμε μέσα και είναι αρκετά συνεργάσιμοι μαζί μας.
«Καθώς είμαστε εθελοντικά μπορούν να πουν: Λοιπόν, δεν μπορούμε να σας εμποδίσουμε να μπείτε μέσα. Μερικές φορές λένε ακόμη και: αυτό είναι το είδος των πληροφοριών που μπορούμε να σας δώσουμε.
«Με τον Ντάνιελ Φρέιζερ ο επικεφαλής επιθεωρητής μου τηλεφώνησε και εξήγησα τα πρωτόκολλά μας. Αν βρούμε κάτι, δεν το ενοχλούμε ούτε το αγγίζουμε, αλλά αν το εντοπίσουμε στο σόναρ μας, κάνουμε κατάδυση για να το αναγνωρίσουμε και αν δεν είναι πολύ δημόσια περιοχή, θα επισημάνουμε την τοποθεσία με μια σημαδούρα.
«Αν είναι μια πολυσύχναστη περιοχή, θα προσπαθήσουμε να μην τραβήξουμε την προσοχή. Μόλις αναγνωρίσουμε, βγαίνουμε από το νερό και καλούμε την αστυνομία και μπαίνουν και κάνουν τη δουλειά τους.
«Η ανάκτηση έχει συμβεί μόνο μία ή δύο φορές, υπό την επίβλεψη της αστυνομίας, και συνήθως συμβαίνει εάν το άτομο αγνοείται για αρκετό καιρό και δεν πρόκειται να υπάρχουν πολλές πιθανότητες για αποδείξεις».
Η BTS δεν έχει ακόμη απορρίψει οποιοδήποτε εύλογο αίτημα για βοήθεια. «Μπορεί να μας πάρει μερικές εβδομάδες για να απαντήσουμε, αλλά προσπαθούμε να μην λέμε όχι στους ανθρώπους – επειδή είναι άνθρωποι που έχουν ανάγκη, έτσι δεν είναι;»
«Αν ανταποκρινόμασταν σε όλα όσα μας επισημαίνουν, θα βρισκόμασταν παντού, οπότε χρειαζόμαστε να μας ρωτήσει η άμεση οικογένεια. Μπορούν να μας δώσουν τις απαραίτητες πληροφορίες, κάτι που είναι πάντα καλύτερο».
Τα αιτήματα φαίνεται να προέρχονται κυρίως από τη Σκωτία προς το παρόν, αν και η ομάδα βρέθηκε πρόσφατα στην Ουαλία και το Γιορκσάιρ. «Τα ταξίδια τριών ωρών δεν είναι πολύ άσχημα, αλλά έχουμε φτάσει στο Αμπερντίν και το Ινβερνές, που είναι ταξίδια επτά ωρών για εμάς, και αυτό είναι πολύ μακριά», λέει ο Phil.
«Κατάφερα να δώσω στα αγόρια ένα Σαββατοκύριακο άδεια, αλλά είμαι αυτός που χειρίζεται το βυθόμετρο και δεν είχα μια μέρα άδεια από τότε που πήγαμε στην Αλόα την Πρωτοχρονιά!»
Το να είσαι αυτοαπασχολούμενος το κάνει πιο εύκολο να ξεφύγεις, λέει. Ούτε αυτός είναι σε σχέση αυτή τη στιγμή, οπότε μόνο τον σκύλο του πρέπει να σκέφτεται όταν ταξιδεύει.
Μερικοί από τους άλλους στο πλήρωμα του Beneath The Surface έχουν οικογένειες και μικρά παιδιά, επομένως πρόκειται για τέσσερις αρκετά μόνιμους δύτες και δύο ή τρεις άλλους που βοηθούν όποτε μπορούν.
Κάλεσμα σε νεοσύλλεκτους καταδυτικούς
Θα καλωσόριζε ο Phil άλλους εθελοντές; "Οπωσδηποτε! Αναζητούμε δύτες για να ενταχθούν στην ομάδα, αλλά θα θέλουμε οι άνθρωποι να είναι κατάλληλα εκπαιδευμένοι προτού τους τοποθετήσουμε σε περιοχές όπου θα μπορούσαν να δουν κάτι και να τους διευκολύνουμε.
«Χρειαζόμαστε να είναι έμπειροι και άνετοι στο νερό και να είναι τουλάχιστον πιστοποιημένοι για το PADI Rescue Diver ή το αντίστοιχο».
Το Beneath The Surface έχει συνεργαστεί με μέλη καταδυτικού κλαμπ στο παρελθόν. «Στο Αμπερντίν αναζητούσαμε κάποιον που έλειπε για ένα χρόνο, οπότε τα λείψανα θα ήταν σκελετικά ή ρούχα, οπότε είμαστε λίγο πιο άνετα με τους εθελοντές που πήγαιναν να βοηθήσουν.
«Αλλά ο Greig στο Alloa έλειπε τρεις εβδομάδες, ο Daniel στο Musselburgh πέντε εβδομάδες και ο Dane στο Dumfries [Dane Mcgill, που βρέθηκε στις 28 Ιανουαρίου] έλειπε πέντε μήνες, οπότε δεν θα βάζαμε κάποιον άπειρο να εξετάσει τέτοιες περιπτώσεις. .»
«Για μένα, το πιο δύσκολο μέρος όλου αυτού είναι να πω στις οικογένειες ότι δεν μπορώ να βρω κάποιον, αντί να τον βρω πραγματικά. Αλλά προφανώς είναι δύσκολο όταν τα βρίσκουμε, επομένως συνεργαζόμαστε με συμβούλους και κάθε φορά που βρίσκουμε κάποιον πηγαίνουμε και κάνουμε έλεγχο.
«Φροντίζουμε ο ένας τον άλλον, φροντίζουμε οι άνθρωποι να έχουν τακτικά διαλείμματα και να είναι όλοι καλά, γιατί μπορεί να χτυπήσει τους ανθρώπους διαφορετικά σε διαφορετικές στιγμές».
Ο Phil εξετάζει επίσης το ενδεχόμενο να ξεκινήσει μια δεύτερη ομάδα. «Κάποια άλλα παιδιά τα καταφέρνουν καλά με το βυθόμετρο, οπότε μπορεί να έχουμε μια ομάδα με έδρα τη Σκωτία και μια Αγγλία και να καλύψουμε δύο αναζητήσεις αγνοουμένων σε ένα Σαββατοκύριακο, επειδή είναι πολύ απασχολημένο.
«Συνεργαζόμαστε επίσης με ακτιβιστές για την ασφάλεια του νερού, γιατί προτιμάμε να εμποδίσουμε τους ανθρώπους να χάνονται παρά να πρέπει να τους βρούμε».
Μάλλον όλες οι σκέψεις για καταδύσεις αναψυχής έχουν βγει από το παράθυρο; «Νομίζω ότι πήρα ένα Σαββατοκύριακο πέρυσι όταν ανέβηκα στο Oban και έκανα μια μικρή κατάδυση στη λίμνη. Δεν είχα συνηθίσει να βλέπω τι κάνω!
«Είχαμε σχεδόν τέσσερα χρόνια αγώνων, αλλά αρχίζουμε να γινόμαστε λίγο πιο αναγνωρισμένοι. Η αστυνομία δεν θα μπορέσει ποτέ να μας αναγκάσει, αλλά προτιμώ οι οικογένειες να έρθουν σε επαφή και να μπορέσουν να συνεργαστούν μαζί τους, να τις βοηθήσουν και να έχουν την ελευθερία που προσφέρει».
Όποιος ενδιαφέρεται να γίνει μέλος του Beneath The Surface θα πρέπει να επικοινωνήσει με την ομάδα μέσω του Facebook σελίδα, ενώ οι δωρεές μπορούν να γίνουν απευθείας ή μέσω της έκκλησης του Thomas Stoddart.
Επίσης στο Divernet: Ιδιωτική ομάδα καταδύσεων συμμετέχει στην αναζήτηση του ποταμού Bulley, Τα καλάμια δεν είναι αρμοδιότητα μας, λέει ο εθελοντής κατάδυσης Bulley, Οι δύτες βρήκαν ότι το σώμα του εφήβου είχε χαθεί από την αστυνομία, Δύτες λύνουν δύο ακόμη μυστήρια ψυχρής υπόθεσης, Οι δύτες ανάκτησης σώματος ραγίζουν την 20η ψυχρή περίπτωση
Πίσω στη δεκαετία του '60, πριν η αστυνομία είχε τις δικές της ομάδες καταδύσεων, συνήθιζε να ζητάει από τους τοπικούς συλλόγους να κάνουν εργασίες έρευνας και ανάκτησης. Αυτά ήταν κυρίως πεταμένα αυτοκίνητα για να δουν αν υπήρχε κάποιος σε αυτά, αλλά περιστασιακά σωματικές έρευνες. Το πιο διασκεδαστικό ήταν όταν το ελικόπτερο διάσωσης αέρα/θαλάσσης μας ζήτησε να ερευνήσουμε ένα αναποδογυρισμένο γιοτ όταν ήμασταν σε ένα παράκτιο ταξίδι κατάδυσης. Πήδηξε από το ελικόπτερο και παρελήφθη από τη σωσίβια λέμβο.
Στη συνέχεια, το elf 'n security εμφανίστηκε στη σκηνή και αυτό ήταν το τέλος.