Αναζητώντας τον αριθμό 1

Η Ιστορία της Τζέιν
ΠΑΡΑΛΑΒΑ ΠΡΟΣΦΑΤΑ το ακόλουθο email από την Jane, μια φίλη και μια έμπειρη δύτη.
«Ο Πιτ και εγώ κάναμε κατάδυση σε μια τοποθεσία νότια του Πουκέτ στην Ταϊλάνδη. Ήταν η τρίτη μέρα του ταξιδιού μας και η πρώτη βουτιά της ημέρας. Έβαλα τον εξοπλισμό μου στη βάρκα, έκανα τους συνηθισμένους ελέγχους μου και γύρισα πίσω στο νερό. Στην αρχή είχα πρόβλημα με την κατάβαση, οπότε εξέπνευσα πλήρως και μετά γύρισα προς τα εμπρός και τράβηξα τον εαυτό μου προς τα κάτω για τα πρώτα λίγα μέτρα.
«Καθώς κατέβαινα η βαλβίδα της δεξαμενής μου χτυπούσε στο κεφάλι μου, κάτι που ήταν λίγο ενοχλητικό. Έτσι, όταν έφτασα στον πάτο στα 30 μέτρα, έβγαλα τον εξοπλισμό μου, προσάρμοσα τον ιμάντα του ρεζερβουάρ μου, τον τράβηξα ψηλότερα και γλίστρησα πίσω στο BC μου.
«Δυσκολευόμουν να αναπνεύσω από το ρυθμιστής αλλά σκέφτηκε: «Είναι εντάξει, δεν είναι πρόβλημα, μπορώ να το διαχειριστώ». Προσπάθησα να αλλάξω στο δικό μου χταπόδι αλλά ήταν ακριβώς το ίδιο, οπότε επέστρεψα στο βασικό μου.
«Μετά έλεγξα το μετρητή μου, χωρίς να σκεφτώ ότι μπορεί να υπάρχει κάποιο πρόβλημα, απλώς έκανα έναν από τους συνήθεις περιστασιακούς ελέγχους μου. Η βελόνα ήταν στο μηδέν. Σκέφτηκα: "Χμ, πού είναι ο Πιτ;"
«Κολύμπησα πάνω, τον χτύπησα στον ώμο και του έδειξα ότι δεν είχα αέρα. Έδειξε έκπληκτος αλλά έβγαλε το δικό του χταπόδι, μου το έδωσε και μετά έλεγξε ξανά το μετρητή και τη βαλβίδα μου. «Ναι», σκέφτηκα, «σας είπα ότι δεν έχω αέρα».
«Ανταλλάξαμε σήματα ας ανεβούμε. Όπως εγώ, έτσι και ο Πιτ έχει έναν πολύ μακρύ (περίπου 1.5 μ.) σωλήνα πάνω του χταπόδι, ώστε να μπορούμε να ανεβαίνουμε άνετα μαζί δίπλα-δίπλα, χωρίς να εμποδίζουμε ο ένας τον άλλον.
«Νιώσαμε και οι δύο χαλαροί, οπότε υπήρχε αρκετός αέρας για να κάνουμε μια αργή ανάβαση και να κάνουμε μια εκτεταμένη στάση στα 5 μέτρα πριν βγούμε στην επιφάνεια: κανένα δράμα.
«Αργότερα ανακάλυψα ότι είχα μπει χρησιμοποιώντας τον σχεδόν άδειο κύλινδρο από την τελευταία μου κατάδυση της προηγούμενης ημέρας. Δεν είχε αλλάξει. Νόμιζα ότι πάντα έλεγχα τον αέρα μου πριν πάω στο νερό και μετά ξανά σε συχνά διαστήματα κατά τη διάρκεια της κατάδυσης. Προφανώς όχι!
«Ούτε κατάλαβα μερικά προφανή σημάδια ότι ήμουν χαμηλωμένος στον αέρα. Αυτό που ο Pete αποκαλεί «η θρυλική μου χαμηλή κατανάλωση αέρα» φαίνεται να με έχει τυφλώσει στο ενδεχόμενο να έχω ποτέ πρόβλημα παροχής αέρα νωρίς σε μια κατάδυση.
«Μερικούς μήνες αργότερα, βουτούσαμε στο Cannibal Rock στο South Komodo όταν ο Pete άκουσε και ένιωσε μια τεράστια έκρηξη πίσω από το κεφάλι του.
«Στην αρχή νόμιζε ότι είχε δεχθεί βόμβα ψαριών, αλλά όταν ο βροντερός θόρυβος δεν σταμάτησε, συνειδητοποίησε ότι μια καταστροφική διακοπή παροχής αέρα πρέπει να είχε μόλις συμβεί κάπου πίσω από το κεφάλι του.
«Κοίταξε το μανόμετρο του, το οποίο ήταν κάτω στα 100 bar και έπεφτε γρήγορα. Μπορούσε πραγματικά να δει τη βελόνα να κινείται. Η πρώτη του σκέψη ήταν να ανέβει, καθώς δεν ήταν σε deco, είχε ακόμα λίγο αέρα, τουλάχιστον προσωρινά, και δεν ήταν πολύ μακριά από την επιφάνεια. Αλλά μετά αποφάσισε ότι μια ανάβαση με κοινή χρήση αέρα θα ήταν η πιο χαλαρή και επομένως η πιο ασφαλής επιλογή και γύρισε να με ψάξει.
«Ο πρώτος δύτης που συνάντησε ήταν ο Μάρτιν, αλλά τον φόρτωσε ένα τέρας βίντεο σύστημα και ο Πιτ υπενθύμισε ότι το δικό του χταπόδι ήταν ένας σωλήνας φουσκώματος ρυθμιστής – δεν του πάει καλά.
«Μετά με εντόπισε, κολύμπησε, ρώτησε πολύ ευγενικά αν μπορούσε να μοιραστεί τον αέρα μου και, όταν συμφώνησα ευγενικά, ανεβήκαμε άνετα μαζί και επιζήσαμε για να πούμε την ιστορία».

ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΝΟΥΜΕΡΟ ΕΝΑ
«Μετά από αυτά τα δύο περιστατικά, αποφασίσαμε να κάνουμε μια σημαντική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο καταδυόμαστε. Και οι δύο αντιλαμβανόμαστε ότι η έκβαση και των δύο γεγονότων θα μπορούσε να ήταν πολύ διαφορετική αν δεν είχαμε καταδυθεί μαζί. Τι θα γινόταν αν ήμουν σόλο; Τι θα γινόταν αν ο Μάρτιν ήταν η μόνη επιλογή του Πιτ;
Έτσι τώρα, όποτε καταδυόμαστε κάτω από 20 μέτρα μόνοι μας ή με δύτες που δεν γνωρίζουμε καλά και δεν εμπιστευόμαστε, θα παίρνουμε πάντα μαζί μας μια ανεξάρτητη πηγή αέρα.

PONY UP
Η Τζέιν με ρώτησε τι πρότεινα και αυτό, με λίγα λόγια, της είπα.
Η καλύτερη επιλογή είναι ένας κύλινδρος πόνυ. Αυτό συνήθως στερεώνεται με βραχίονες στη μία πλευρά του κύριου κυλίνδρου και έχει το δικό του ρυθμιστής και μετρητή περιεχομένου, επομένως δεν χρειάζεται πλέον να έχετε ένα χταπόδι δεύτερο στάδιο στο πρωταρχικό σας ρυθμιστής. Το πόνυ σου ρυθμιστής είναι τώρα αυτό που περνάς σε έναν δύτη εκτός αέρα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
Ο ρυθμιστής πόνυ πρέπει να έχει ένα μακρύ λάστιχο σε έντονα χρώματα και να στερεώνεται με τον ίδιο τρόπο που χρησιμοποιήσατε για να στερεώσετε το χταπόδι σας.
Ο μετρητής περιεχομένων του πόνυ θα πρέπει επίσης να επισημαίνεται με σαφήνεια, ίσως με ταινία στο ίδιο χρώμα με τον εύκαμπτο σωλήνα ρυθμιστή του πόνυ, και να κουμπώνεται στο BC/λουρί σας σε μέρος διαφορετικό από το σημείο όπου διατηρείτε το μετρητή περιεχομένου του κύριου κυλίνδρου σας. Είναι πολύ σημαντικό να κάνετε αδύνατο να μπερδέψετε και τα δύο, ακόμα και όταν είναι σε βάθος και ναρκωτικά.
Όταν διαμορφώνετε τον ρυθμιστή του πόνυ σας, τοποθετήστε και τους δύο σωλήνες στην ίδια πλευρά του πρώτου σταδίου και, στη συνέχεια, γυρίστε το πρώτο στάδιο στο πλάι όταν το συνδέετε στη βαλβίδα, έτσι ώστε οι εύκαμπτοι σωλήνες να δείχνουν τακτοποιημένα προς τα κάτω αντί να τυλίγονται στο πλάι. μπορεί να κολλήσει σε έναν ύφαλο ή βράχο.
Μπορείτε να τοποθετήσετε τον κύλινδρο πόνυ βαλβίδα προς τα επάνω ή προς τα κάτω, σε στυλ πυροσβέστη. Βεβαιωθείτε ότι η λαβή της βαλβίδας είναι τοποθετημένη έτσι ώστε να μπορείτε να την προσεγγίζετε εύκολα. Αυτό γίνεται για να μπορείτε να απενεργοποιήσετε τη βαλβίδα σε περίπτωση που ο ρυθμιστής πόνυ αρχίσει να ρέει ελεύθερα στη μέση της κατάδυσης. Κανονικά η βαλβίδα πόνυ πρέπει να είναι ενεργοποιημένη την ίδια στιγμή που ανοίγετε την κύρια βαλβίδα κυλίνδρου και να την αφήνετε ανοιχτή καθ' όλη τη διάρκεια της κατάδυσης.
Το κάνετε έτσι ώστε, εάν χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε το πόνυ, το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να βάλετε τον ρυθμιστή, να καθαρίσετε και να αναπνεύσετε. Δεν χρειάζεται να κυνηγήσετε τη βαλβίδα ή να ανησυχείτε μήπως πιάσετε τον ρυθμιστή και πάρετε μια μπουκιά νερό, έχοντας ξεχάσει ότι η βαλβίδα είναι σβηστή. Αυτό είναι κάτι που, σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, θα μπορούσε να μετατρέψει το μικρό άγχος σε πλήρη πανικό.
Μπορεί να δείτε κάτι που φαίνεται σαν αντίθετη συμβουλή αλλού, υποδεικνύοντας ότι πρέπει να κρατήσετε έναν κύλινδρο πόνυ απενεργοποιημένο μέχρι να τον χρειαστείτε.
Αυτή είναι η κανονική διαδικασία που ακολουθούν οι τεχνικοί δύτες με αέρια αποσυμπίεσης, αλλά η κατάστασή τους είναι διαφορετική. Το αέριο deco τους είναι άχρηστο σε βάθος. Στην πραγματικότητα, το να το αναπνεύσουν κατά λάθος σε βάθος θα μπορούσε να είναι μοιραίο για αυτούς – ο κύριος λόγος για να το κρατούν απενεργοποιημένο μέχρι να το χρειαστεί.
Το αέριο στον κύλινδρο του πόνυ σας είναι το ίδιο με τον κύριο κύλινδρο σας και, αν ποτέ το χρειαστείτε, θα θέλετε να είναι άμεσα διαθέσιμο.

ΠΟΙΟ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΩ & ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ;
Καλές επιλογές είναι οι λεπτοί, μεγάλοι κύλινδροι όπως ο S019 ή ο S030 της Luxfer. Το S019 περιέχει 560 λίτρα αέρα στα 207 bar. Το S030 περιέχει 850 λίτρα. Και οι δύο είναι περίπου 0.5kg αρνητικά πλευστοί όταν είναι γεμάτοι. Το S019 είναι ουδέτερα πλεούμενο στα 50bar, το S030 ελαφρώς θετικό.
Αποφασίστε ποιο είναι για εσάς με βάση την ποσότητα αέρα που υπολογίζετε ότι μπορεί να χρειαστεί να κάνετε μια αργή ανάβαση 10 μέτρων ανά λεπτό από το βαθύτερο βάθος στο οποίο συνήθως καταδύεστε, επιτρέποντας μια στάση ασφαλείας και προσθέτοντας 50% επιπλέον για να καταλάβετε το γεγονός ότι είναι πιθανό να αναπνέετε πολύ πιο γρήγορα από το συνηθισμένο μετά από έκτακτη ανάγκη παροχής αέρα.
Χρησιμοποιήστε τον τύπο που περιέγραψα στο άρθρο τεχνικής μου τον Φεβρουάριο (5 Things Tec Divers Do) για να υπολογίσετε πόσα θα χρειαστείτε.
Εξασκηθείτε στη χρήση της νέας σας διαμόρφωσης στην πισίνα και μετά σε εύκολες καταδύσεις πρώτα για να τη συνηθίσετε. Μπορεί να δυσκολεύεστε να διατηρήσετε την ισορροπία σας με τον επιπλέον όγκο στην πλάτη σας, αλλά λίγη εξάσκηση και η αλλαγή των βαρών σας συνήθως το θεραπεύει. Μπορεί ακόμη και να διαπιστώσετε ότι μπορείτε να χάσετε λίγο προβάδισμα με το πόνυ επί του σκάφους.
Μερικοί δύτες προτιμούν να κουμπώσουν τον κύλινδρο πόνυ τους σε BC ή να δεσμεύσουν τους δακτυλίους D και να τον κουβαλούν πλευρικά κάτω από το μπράτσο τους με τον ρυθμιστή και τους εύκαμπτους σωλήνες SPG δεμένους κάτω από τα μήκη των εσωτερικών σωλήνων με τον ίδιο τρόπο που οι τεχνικοί δύτες διαμορφώνουν τους κυλίνδρους αποσυμπίεσης. Εάν πραγματικά δεν μπορείτε να συνηθίσετε έναν κύλινδρο πόνυ που τοποθετείται πίσω, δοκιμάστε αυτό.

3 ΤΕΛΙΚΑ ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ
Θυμηθείτε ότι το πόνυ σας είναι εφεδρικό απόθεμα. Μην σχεδιάζετε ποτέ να το χρησιμοποιήσετε για να μείνετε κάτω για περισσότερο. Σχεδιάζετε πάντα να το αναπαράγετε γεμάτο και ανέγγιχτο. Υπάρχει μόνο για εσάς ή για άλλον δύτη για χρήση σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης παροχής αέρα.
Ποτέ μην γεμίζετε έναν κύλινδρο πόνυ με άλλο αέριο εκτός από το αέριο που χρησιμοποιείτε στον κύριο κύλινδρο. Κρατήστε το απλό.
Μπορείτε να σκεφτείτε έναν SpareAir αντί για έναν κύλινδρο πόνυ. Το να έχετε ένα SpareAir είναι σίγουρα καλύτερο από το να μην έχετε καθόλου ρεζέρβα και είναι μικρό και εύκολο στη μεταφορά, αλλά δεν είναι πραγματικά μια βιώσιμη εναλλακτική λύση.
Περιέχει μόνο 85 λίτρα στα 207 bar – πολύ λίγο αέρα για να εγγυηθεί μια ασφαλή ανάβαση από οποιοδήποτε σημαντικό βάθος.

Διαβάστε περισσότερα από τον Simon Pridmore στο:
Scuba Confidential – Οδηγός εμπιστευτικών πληροφοριών για να γίνεις καλύτερος δύτης
Scuba Professional – Insights για το Sport Diver Εκπαίδευση & Λειτουργίες
Scuba Fundamentals – Ξεκινήστε την κατάδυση με τον σωστό τρόπο
Όλα είναι διαθέσιμα στο Amazon σε διάφορες μορφές.