Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι το κριλ, τα μικρά καρκινοειδή που μένουν σε βαθιά νερά το φως της ημέρας αλλά ανεβαίνουν προς την επιφάνεια τη νύχτα, είναι μια σημαντική πηγή τροφής για τις ακτίνες μαντάτας και του διαβόλου (mobulids) στις τροπικές θάλασσες όταν τα επίπεδα πλαγκτόν είναι χαμηλά στην επιφάνεια. Το εύρημα θα μπορούσε, λένε, να βοηθήσει στην προστασία των ακτίνων, πολλές από τις οποίες κινδυνεύουν.
Τα Mobulid αναπτύσσονται και αναπαράγονται αργά, γεγονός που τα καθιστά ευάλωτα στο ψάρεμα και οι πληθυσμοί μειώνονται σε διάφορες τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο.
Η μελέτη των διατροφικών τους συνηθειών θα μπορούσε να βοηθήσει στη μείωση των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων εντοπίζοντας κρίσιμες περιοχές σίτισης όπου οι ακτίνες επικαλύπτονται με στοχευμένα ψάρια.
Ωστόσο, η έρευνα παρεμποδιζόταν μέχρι τώρα από τη δυσκολία απόκτησης νεκρών δειγμάτων των απειλούμενων ειδών για την ανάλυση του περιεχομένου του στομάχου τους.
Τον περασμένο Νοέμβριο, μια ομάδα από το Marine Megafauna Foundation (MMF), τη LAMAVE Φιλιππίνων, το Πανεπιστήμιο του Κουίνσλαντ και το Ίδρυμα Ωκεανογραφίας Scripps έλαβε πρόσβαση για έξι μήνες σε μια στοχευμένη κινητή αλιεία που δραστηριοποιείται στην Jagna, Bohol στις Φιλιππίνες.
Βρήκαν ότι το περιεχόμενο του στομάχου όλων των ακτίνων που εξέτασαν κυριαρχούνταν (91%) από το κριλ Euphausia diomedeae. Οι μεγαλύτερες ακτίνες είχαν φάει και μερικά μικρά ψάρια.
«Μερικά μοβουλίδια είχαν άδειο στομάχι, ενώ άλλα είχαν μόλις τελειώσει ένα τεράστιο γεύμα, κάτι που δείχνει ότι τα τροπικά μοβουλίδια έχουν μια στρατηγική άνθησης και αποτυχίας, τρέφονται με πυκνά θηράματα όταν είναι διαθέσιμα και στη συνέχεια υποβάλλονται σε μια περίοδο πείνας μέχρι να βρουν το επόμενο έμπλαστρο θηράματος», δήλωσε ο Δρ Κρις Ρόνερ, κύριος επιστήμονας στο MMF.
Οι ακτίνες που εξετάστηκαν περιελάμβαναν κουβέρτα birostris (το γιγάντιο ωκεάνιο μαντάτο) και Mobula tarapacana (Chilean Devil ray), και τα δύο καταχωρημένα ως «ευάλωτα» στην Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών της IUCN, και Mobula japanica (Spinetail mobula) και Mobula Thurstoni (bentfin devil ray), και τα δύο αναφέρονται ως "σχεδόν απειλούμενα".
Η έρευνα επιβεβαιώνει την περσινή διαπίστωση του MMF και του Proyecto Mantas Ecuador ότι τα γιγάντια μαντάτα στα ανοιχτά της Isla de la Plata του Ισημερινού έτειναν να τρέφονται με θήραμα που προέρχονται από 200-1000 μέτρα βάθος και όχι από επιφανειακό ζωοπλαγκτόν.
Η νέα μελέτη, Mobulid Rays Feed on Euphausiids in the Bohol Sea, δημοσιεύεται στο Royal Society Open Science εδώ
Divernet – Το μεγαλύτερο Διαδικτυακή Ημερίδα Πηγή για Scuba Divers
02-Ιουν-17
