Πότε είναι σωστό να ρίξετε τη γροθιά σας δυνατά στη βουβωνική χώρα ενός άλλου δύτη;
Δεν είναι αστείο. Τα τσιμπήματα του καρχαρία μερικές φορές –πολύ σπάνια– γίνονται από δύτες, και αν αυτό συμβεί και το δάγκωμα δεν είναι αμέσως θανατηφόρο, τότε είναι απαραίτητη η γρήγορη, αποφασιστική δράση από τους φίλους ή/και την κάλυψη του σκάφους.
Ο Αυστραλός γιατρός A&E Nicholas Taylor, ο οποίος έχει στο μυαλό του κυρίως κολυμβητές επιφανείας και σέρφερ, έχει βρει μια απλή αλλά πιθανώς σωτήρια τεχνική για να σταματήσει την καταστροφική απώλεια αίματος και θα πρέπει όλοι να σημειώσουμε πώς να το κάνουμε – για κάθε ενδεχόμενο.
Είναι πολύ απλό – σπρώχνετε δυνατά τη γροθιά σας στο κεντρικό σημείο μεταξύ του ισχίου του θύματος και των γεννητικών οργάνων ή, όπως το λέει το πιασάρικο μνημονικό του Dr Taylor, «ανάμεσα στο ισχίο και τα κομμάτια».
Στη συνέχεια, κλειδώστε το χέρι σας ευθεία και χρησιμοποιήστε το σωματικό σας βάρος για να ασκήσετε πίεση μέχρι να σταματήσει να ρέει αίμα από την πληγή. Μόλις κλείσατε τη μηριαία αρτηρία, η οποία, σε αντίθεση με την αντιμετώπιση της ίδιας της πληγής, σταματά την αιμορραγία του θύματος. Μην ντρέπεσαι, απλά κάνε το.
Αργός αναγνώστης
Κάλλιο αργά παρά ποτέ, υποθέτω. Τον Μάρτιο του 1975, ο νεαρός Μπάρι Κόλμπαθ από τη Φλόριντα άρχισε να ενδιαφέρεται για την ιδέα να μάθει καταδύσεις, οπότε δανείστηκε ένα αντίγραφο του 130 Feet Down: Εγχειρίδιο για Υδροναύτες από τον Hank & Shaney Frey από τη βιβλιοθήκη του γυμνασίου του.
Κοιτάζοντας το εξώφυλλό του, δεν μπορώ πραγματικά να καταλάβω γιατί προσέλκυσε τον νεαρό Μπάρι – οι εκδότες δύσκολα θα μπορούσαν να κατηγορηθούν ότι πολλά υποσχέθηκαν στον υποβρύχιο κόσμο.
Ούτως ή άλλως, είτε ήταν πολύ αργός αναγνώστης είτε το περιεχόμενο δεν αποδείχτηκε πιο συναρπαστικό από το περιτύλιγμα, γιατί μόλις πρόλαβε να το επιστρέψει.
«Φαινόταν επιτακτική ανάγκη να φέρω αυτό το βιβλίο πίσω», είπε ο Μπάρι σε έναν τοπικό ρεπόρτερ – φαινομενικά, 47 χρόνια μετά, να τεντώνει την έννοια του «επιτακτική».
Αλλά για να είμαστε δίκαιοι, το βιβλίο είχε βγει ΑΠΟΛΥΤΑ και εμφανίστηκε μόνο όταν ο γιος του καθάριζε την κρεβατοκάμαρά του, η οποία πρέπει να ήταν σε αρκετή κατάσταση. Επειδή ο Μπάρι ήταν πλέον μεσήλικας λοχίας της αστυνομίας, το πήγε εσπευσμένα στο σχολείο το επόμενο πρωί.
Ευτυχώς, οι βιβλιοθηκονόμοι βρήκαν την καθυστερημένη επιστροφή του περισσότερο διασκεδαστική παρά ειδεχθή και συμφώνησαν να περιθάλψουν τον Λοχία Κόλμπαθ τα βαριά 1,915.75 δολάρια σε πρόστιμα που είχε συγκεντρώσει. Παρέδωσε 20 $ πάντως. Ο Μπάρι άρχισε ποτέ τις καταδύσεις; Δεν μας λένε.
Αστέρια Insta-dive
Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι το Sardine Run ήταν ένα μέρος, αλλά το ετήσιο πόλο έλξης δυτών της Νότιας Αφρικής μόλις κατατάχθηκε ως το πιο αξιόλογο σημείο για καταδύσεις στο Insta στον κόσμο.
Έχουμε μια απίθανη πηγή να ευχαριστήσουμε για αυτήν την άγρια γνώση των καταδύσεων – το Φτιάξτε το Ενυδρείο σας ιστοσελίδα, που διευθύνεται από τον δεινό ιχθυοφύλακα Jason Roberts.
Ο Τζέισον αποφάσισε να προσδιορίσει τις τοποθεσίες κατάδυσης με τις περισσότερες δυνατότητες στο Instagram με βάση τον αριθμό των hashtag που δημιουργήθηκαν από μια αρχική λίστα με τις 14 πιο δημοφιλείς τοποθεσίες από διάφορες πηγές ειδικών.
Agulhas Bank στα ανοιχτά του Durban (aka Το Sardine Run), όπου τα ψάρια δολωμάτων προσελκύουν πλήθη θεαματικών πελαγικών αρπακτικών κάθε χρόνο, βρέθηκε να υπερηφανεύεται για 23,999 hashtags στο Instagram, ξεπερνώντας οριακά κατά 616 το hotspot των Grand Bahamas Tiger Beach.
Ο ύφαλος Tubbataha των Φιλιππίνων συγκέντρωσε τους μισούς αριθμούς σε 11,692, αλλά τότε είναι σχετικά απρόσιτος. Οι αριθμοί πέφτουν συνεχώς μέσω της Roca Partida στο Μεξικό και του Richelieu Rock της Ταϊλάνδης. Μέχρι να φτάσουμε στα παλιά καλά Thistlegorm ναυάγιο στην Ερυθρά Θάλασσα στην όγδοη θέση, είμαστε κάτω από τα 3,000 hashtags. Καμία ένδειξη για τοποθεσίες στην ενδοχώρα του Ηνωμένου Βασιλείου, ανεξήγητα.
Πίσω στο σχεδιαστήριο
Μην παίρνετε την ανακατασκευή της εικόνας πολύ κυριολεκτικά – η κλίμακα μπορεί να είναι σωστή αλλά ίσως όχι η εμφάνιση. Blockbuster ταινία Το Meg ανέβασε το μέγεθος του προϊστορικού καρχαρία στο μέγιστο, αλλά μια νέα μελέτη έδειξε ότι η υπόθεση μας ότι οι μεγαλόδοντες έμοιαζαν με μεγάλα λευκά στα στεροειδή μπορεί να είναι μεγάλη.
Οι καρχαρίες αποτελούνται κυρίως από μαλακό ιστό και πολύτιμα λίγα ίχνη Otodus megalodon επιβίωσε από τότε που το είδος πέθανε πριν από 3.6 εκατομμύρια χρόνια (είχε μια δίκαιη πορεία – πολύ πάνω από 11 εκατομμύρια χρόνια). Το μόνο που βρήκαμε στο αρχείο απολιθωμάτων είναι σπόνδυλοι και δόντια στο μέγεθος των γροθιών του Fury, υποδεικνύοντας έναν καρχαρία που θα μπορούσε να φτάσει τα 20 μέτρα μήκος.
Πανεπιστήμιο Καλιφόρνια Οι επιστήμονες της όχθης του ποταμού μας έχουν επιστρέψει τώρα στην αρχή. Γνωρίζουμε ότι οι μεγαλόδοντες ανήκαν στο Lamniform σειρά καρχαρία και προηγούμενες απεικονίσεις βασίστηκαν όλες σε πέντε θερμόαιμα μέλη αυτής της οικογένειας, αλλά η UCR μελέτησε μια ολόκληρη σειρά από πτερύγιο, σχήματα κεφαλιού και σώματος (συμπεριλαμβανομένων των ψυχρόαιμων Lamniforms επίσης) απέδειξε ότι το μόνο που γνωρίζουμε είναι – μηδέν.
«Ενθαρρύνω τους άλλους να αναζητήσουν τον απόλυτο θησαυρό ενός διατηρημένου απολιθώματος μεγαλόδονων», δήλωσε ο θαλάσσιος βιολόγος της UCR, Φίλιπ Στέρνες. Να λοιπόν η νέα σας καταδυτική πρόκληση! Ένδειξη: θα είναι μεγάλο. Σε περίπτωση αποτυχίας, περιμένετε Meg 2: The Trench.
Ακόμα χαμογελώντας
Όλα εξαρτώνται από αυτούς τους μαλακούς ιστούς. Μπορεί να μην ξέρουμε πώς έμοιαζε ένα meg, αλλά οι «σαύρες ψαριών» ή οι ιχθυόσαυροι είναι ένα άλλο θέμα. Αυτά τα ερπετά δελφίνια έκαναν παρέα με τους δεινόσαυρους στη Μεσοζωική Εποχή και διήρκεσαν πολύ περισσότερο από τα μέγα - περίπου 160 εκατομμύρια χρόνια. Ένα απολίθωμα που βρέθηκε σχεδόν πλήρες στον σχιστόλιθο της Νότιας Γερμανίας έχει αποδειχθεί χάρισμα για τους παλαιοντολόγους.
Μια ομάδα στο Πανεπιστήμιο Lund στη Σουηδία ζήτησε από τον γλύπτη Esben Horn να δημιουργήσει μια ανακατασκευή αυτού του είδους σε φυσικό μέγεθος. Stenopterygius quadriscissus. Του πήρε ένα χρόνο μοντελοποίησης και τρισδιάστατης εκτύπωσης από πηλό, αλλά οι ερευνητές εκτιμούν ότι το αποτέλεσμα, με ρεαλιστική πληγή, είναι «μια λαμπρή συνάντηση επιστήμης και τέχνης και η πιο ενημερωμένη αναπαράσταση ενός ιχθυόσαυρου μέχρι σήμερα». Είναι όλα μέσα Επιθεώρηση Earth-Sciences.
Όνειρα σωλήνων
Τα γενέθλιά μου στις αρχές Φεβρουαρίου έμοιαζαν κάπως νωρίς στη χρονιά να ακούω ιστορίες εντοπισμού καρχαριών στο Ηνωμένο Βασίλειο και μια συναρπαστική θέαση λευκού στα ανοιχτά του Φέρινγκ στην ακτή του Σάσεξ προκάλεσε κακώς κρυφό χλευασμό στο προσωπικό του λιμανιού του Λιτλχάμπτον.
Φωτογραφίες από το κλασικό ραχιαίο πτερύγιο απειλώντας μια δημοφιλή παραλία κοντά στις εκβολές του ποταμού Arun κυκλοφόρησε ο τοπικός σχεδιαστής ιστοσελίδων James Venn. Στην αρχή νόμιζε ότι ήταν φώκια, αλλά στη συνέχεια ακολούθησε την προφανή απειλητική πρόοδο του Jaws μέσα στο νερό – dun dun dun dun dunnnnnnnnnn…
Η λιμενική αρχή το είδε διαφορετικά: «Πριν κάποιος άλλος παρασυρθεί για τον «μεγάλο λευκό καρχαρία πτερύγιοπου εντοπίστηκε πρόσφατα από το Ferring, αυτό είναι στην πραγματικότητα το άκρο ενός σωλήνα εκροής Ferring, ο οποίος είναι γνωστός κίνδυνος σε χαμηλά νερά, που χαρακτηρίζεται από την κύρια σημαδούρα ορατή στο φόντο του », δήλωσε αυτά τα σπόιλσπορ.
«Παρακαλώ σημειώστε ότι δεν είναι πρόθεσή μας να αμφισβητήσουμε την εμπειρία οποιουδήποτε γνήσιου ειδικού που εξετάζει το », κατέληξαν, αναφερόμενοι ίσως στον ψαρά καρχαρία που είχε υποστηρίξει ευθαρσώς ότι αποκάλυψε έναν «αδιαμφισβήτητο καρχαρία».
Δώρο επετείου δύτη
Οι άνθρωποι είναι απρόσεκτοι και ο Lance Stehling υπολόγισε ότι βρήκε τρία χαμένα ρολόγια Apple ενώ έκανε καταδύσεις μια μέρα στη λίμνη Table Rock του Μιζούρι. Στη συνέχεια, μισοθαμμένος σε λάσπη στον βυθό της λίμνης βάθους 36 μέτρων, η δάδα του φώτισε κάτι διαφορετικό.
Ήταν το αναμνηστικό βραχιόλι ενός Αμερικανού πεζοναύτη και ο Stehling δημοσίευσε αργότερα τη φωτογραφία του σε μια σελίδα στο Facebook.
Είχε χαθεί από τον Τιμ Λανγκ από το Λάνσινγκ του Μίσιγκαν μόλις μια εβδομάδα νωρίτερα. Ο ακρωτηριασμένος είχε κάνει ένα παρορμητικό άλμα στον γκρεμό ενώ βρισκόταν αργία στη λίμνη, και είχε αναστατωθεί όταν διαπίστωσε ότι το βραχιόλι του είχε γλιστρήσει από τον καρπό του κατά την πρόσκρουση.
Το 2006 ο Λανγκ είχε υπηρετήσει με την Εταιρεία Τσάρλι του Πρώτου Τάγματος, 24ου Πεζοναύτες στη Φαλούτζα του Ιράκ, και στις 15 Οκτωβρίου του ίδιου έτους ήταν ένας από τους πέντε επιβαίνοντες ενός Humvee που ανατινάχθηκε από IED.
Ο Λανγκ είχε χάσει ένα πόδι και ο σύντροφός του Τζος Μπλάιλ και τα δύο του. Τράβηξαν σε ασφάλεια από έναν ανώνυμο στρατιώτη, αλλά ο λοχίας Brock Babb και ο Lance-Cpl Josh Hines είχαν σκοτωθεί στην έκρηξη.
«Ο Μπροκ ήταν ο λοχίας μας», είπε ο Μπλέιλ KMOV. «Ήταν σαν πατέρας για όλους μας. Μας πρόσεχε, ενίσχυσε για εμάς». Και ο Λανγκ είπε ότι ο Χάινς ήταν «νέος, γεμάτος ζωή, εμφανίσιμος, υπέροχος μάγκας. Πάντα γελούσαν όλοι και ήμουν πραγματικά ανιδιοτελής».
Ο Λανγκ είχε αγοράσει βραχιόλια με τα ονόματα των νεκρών για τον εαυτό του και τον Μπλιλ ενώ αναρρώνουν μαζί στο νοσοκομείο. Το ζευγάρι είχε επανενωθεί με τον διασώστη τους μόλις πρόσφατα σε μια εκδήλωση βετεράνων και όταν ο Λανγκ, όχι τακτικός στο Facebook, πήγε διαδικτυακά (online) για να βρει φωτογραφίες της περίστασης, συγκλονίστηκε όταν συνάντησε την εικόνα του Stehling με το χαμένο αναμνηστικό του.
«Ήμουν εκστασιασμένος και ανακουφίστηκα που δεν χρειαζόταν να ανησυχώ μήπως κάποιος χάσει ένα πολύ συναισθηματικό αντικείμενο», είπε ο δύτης αφού ο Λανγκ επικοινώνησε μαζί του. Τοποθέτησε το βραχιόλι πίσω στον κάτοχό του – και έτυχε να φτάσει ακριβώς στη 15η επέτειο της έκρηξης.
«Άλλαξε αμέσως όλη τη διάθεση γιατί απλώς τους ένιωσα μαζί μου», είπε ο Tim Lang. «Για μένα, αυτό το κομμάτι είναι το πιο ιδιαίτερο».
