Ελεύθερο και σφιχτό
ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ – ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΙΚΑ κολύμβηση με αναπνευστήρα με καλό PR. Περιλαμβάνει το κράτημα της αναπνοής σας, συχνά σε σημείο ημιασφυξίας. Τι είναι τόσο δωρεάν σε αυτό;
Δεν ήταν μια ερώτηση που έκανα συχνά στον εαυτό μου έως ότου εμφανίστηκα για μια βουτιά στην ακτή με έναν άδειο κύλινδρο και μια χούφτα άστοχη αισιοδοξία. Η παρόρμηση για βύθιση είναι ακόμα έντονη, ακόμα και όταν όλοι με έναν λειτουργικό συμπιεστή έχουν κλείσει το κατάστημα.
Το Scuba βασίζεται στις υπηρεσίες καταδυτικών καταστημάτων και κέντρων για να σας προσφέρουν κάτι να αναπνεύσετε. Η ελεύθερη κατάδυση δεν έχει τέτοια επιπλοκή. Αρκεί να έχετε ένα μάσκα και πτερύγια μπορείτε να κάνετε ελεύθερη κατάδυση. Το παιχνίδι ξεκίνησε!
Η θερμοκρασία του νερού είναι 13°C, και είμαι εδώ με το δικό μου drysuit. Τι θα μπορούσε ενδεχομένως να πάει στραβά;
«Πες μου ότι δεν θα πας για κολύμβηση με αναπνευστήρα», χλευάζει ο σύντροφός μου καθώς αρχίζω να σπρώχνω τα πόδια μου στις μπότες μου drysuit.
Λοιπόν, τεχνικά όχι, γιατί δεν έχω αναπνευστήρα. Αλλά δεν έχω έρθει τρεις ώρες με το αυτοκίνητο από το Λονδίνο μόνο για να επιστρέψω χωρίς να βραχώ.
Ο αναπνευστήρας είναι περιττή ακαταστασία από ό,τι με αφορά. Όταν είναι συνδεδεμένο με σας μάσκα-Ιμάντας είναι το ισοδύναμο κατάδυσης ενός κινδύνου ταξιδιού.
Ένα αναπνευστήρα γεμισμένο με ένα λουρί μαχαιριού στη γάμπα σας είναι πάντα ξεχασμένο. Μέχρι να επιστρέψετε στη βάρκα. Εκεί που δεν το χρειάζεσαι.
Μια βάρκα για να πηδήξετε θα ήταν χρήσιμη αυτή τη στιγμή. Ανακατεύω την πέτρινη πλαγιά της παραλίας και βγαίνω μέσα από τα κύματα για να τραβήξω πτερύγια. Αυτό είναι πολύ πιο εύκολο χωρίς το βάρος του εξοπλισμού κατάδυσης.
I πτερύγιο μακριά από την ακτή. Κουνώντας στην επιφάνεια σαν φελλός, είμαι αποφασισμένος να επισκεφτώ τον βυθό. Πρέπει να είναι κάπου εκεί κάτω. Το Vis δεν είναι υπέροχο.
Μόλις βουτήξω νιώθω τον αέρα στο κοστούμι μου να μεταναστεύει από τους ώμους μου στις μπότες μου. Μου πτερύγια κινδυνεύουν να σκάσουν καθώς τραχιέμαι και παλεύω κάτω από το νερό.
Ο βυθός είναι κυριολεκτικά στο πρόσωπό μου. Μπορώ πρακτικά να σταθώ όρθιος εδώ.
DIVER Αύγουστος 2021
ΑΜΜΗΧΑΝΩ, ΠΟΠ στην επιφάνεια και να αγκαλιάσω τον εαυτό μου άγρια για να διώξω τον αέρα από το κουστούμι μου όπως εγώ πτερύγιο πιο έξω προς τα βαθύτερα νερά. Η σύντροφός μου (κάλυμμα ακτής) κουνάει το κεφάλι της για την επίμονη βλακεία μου.
Καλύτερα να μην πάρεις πολύ μεγάλη ανάσα… Μετά από άλλη μάχη για να φύγεις από την επιφάνεια, είναι μόλις πέντε δευτερόλεπτα για να συναντήσεις τον βυθό στα 6 μέτρα περίπου. Δυσκολεύτηκα να καθαρίσω τα αυτιά μου και να χρησιμοποιήσω την τελευταία αναπνοή για να αποτρέψω την αναπνοή μου μάσκα τρυπώντας ένα αυλάκι στο πρόσωπό μου.
Το κοστούμι μου είναι σφιχτό τυλιγμένο. το φερμουάρ σταυρώνει τους ώμους μου. Μετά βίας μπορώ να κουνήσω τα χέρια μου.
Ρίχνω μια γρήγορη ματιά τριγύρω καθώς το νερό τρέχει στο λαιμό μου. Βότσαλα, δύο κοχύλια, ένας βράχος. Χρειάζομαι να αναπνεύσω, πετάω στην επιφάνεια.
η βουτιά μου-υπολογιστή τριξίματα από απογοήτευση. Ξέχασα να το βάλω σε λειτουργία Freedive. Ξέχασα ότι είχα ακόμη και λειτουργία Freedive!
Αποφασισμένος ότι αυτό δεν πρέπει να είναι εντελώς άσκοπο, προσπαθώ ξανά. Και ξανα. Μέγιστο βάθος 6.8 μέτρα, μέγιστος χρόνος κατάδυσης 32 δευτερόλεπτα. Όλα για μια ματιά στον βυθό της θάλασσας.
Οπότε είμαι σίγουρα ένας ελεύθερος δύτης σκουπιδιών. Για μένα δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως μια ελεύθερη κατάδυση. Ακόμη και τα σημάδια πτυχής στο δέρμα στους ώμους μου πληρώθηκαν από τον πόνο.
Απλώς φορτίστε με και αφήστε με να αναπνεύσω. Κάθε φορά.
