Τα χταπόδια θεωρούνται συνήθως μοναχικά, που αναμιγνύονται με άλλους μόνο για να ζευγαρώσουν, αλλά οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους θα μπορούσαν να είναι πιο διαδεδομένες από ό,τι αναγνωριζόταν προηγουμένως, λένε θαλάσσιοι βιολόγοι που τα μελετούν στην Αυστραλία.
Παρατήρησαν μια αποικία ζοφερών χταποδιών (Χταπόδι tetricus) που ζουν σε μια προεξοχή βράχου σε τέτοιου είδους υψηλές πυκνότητες που έχουν παρατηρηθεί μόνο μια φορά στο παρελθόν - σε μια κοντινή τοποθεσία.
Ο νέος ιστότοπος, ο οποίος ονομάστηκε Octatlantis από τους επιστήμονες, βρίσκεται στον κόλπο Jervis στην ανατολική ακτή της Αυστραλίας και κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων σε οκτώ ξεχωριστές ημέρες, τον είδαν να καταλαμβάνεται από 10 έως 15 χταπόδια.
Η ομάδα κατέγραψε συχνές περίπλοκες κοινωνικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ των ζώων, συμπεριλαμβανομένης της σηματοδότησης, του ζευγαρώματος, της εκδίωξης ο ένας από τον άλλο από τα άνθη τους και της προσπάθειας να εκδιώξουν άτομα από την τοποθεσία συνολικά – δίνοντας στην κοινότητα τη γεύση μιας βίαιης παραμεθόριας πόλης.
Η μόνη άλλη τέτοια τοποθεσία που είχε μελετηθεί προηγουμένως ήταν το "Octopolis" το 2009, επίσης στον κόλπο Jervis σε βάθος 17 μέτρων. Επειδή αυτή η τοποθεσία φαινόταν να έχει μεγαλώσει γύρω από ένα μικρό μη αναγνωρίσιμο τεχνούργημα, οι περιστάσεις του θεωρήθηκαν μοναδικές.
Δεν υπήρχε τέτοιο εστιακό σημείο στην Οκτατλαντίς, η οποία βρίσκεται μεταξύ 10 και 15 μέτρων βάθος και έχει διαστάσεις 18 επί 4 μέτρα, έτσι οι επιστήμονες εικάζουν ότι οι ίδιοι οι βράχοι, που κολλούν σε έναν κατά τα άλλα χωρίς χαρακτηριστικά βυθό, πρέπει να ήταν το αξιοθέατο.
«Σκοπεύουμε να συνεχίσουμε να εξερευνούμε και να μελετάμε αυτές τις τοποθεσίες καθώς και άλλους βιότοπους», Divernet είπε ο καθηγητής David Scheel του Alaska Pacific University, συν-συγγραφέας της έκθεσης.
«Θα χαρούμε να ακούσουμε δύτες που μπορεί να έχουν αντιμετωπίσει παρόμοιες καταστάσεις στις υποβρύχιες εξερευνήσεις τους. Δεν θα ξέραμε για αυτές τις τοποθεσίες αν δεν ήταν η κοινότητα των καταδύσεων.»
Η έρευνα δημοσιεύεται στο Marine and Freshwater Behavior and Physiology Journal εδώ