Μια τεχνική ομάδα κατάδυσης ανύψωσε το White Ensign στο προστατευμένο ναυάγιο του καταστροφέα του WW2 του WWXNUMX HMS Boadicea και τοποθέτησε στο σκάφος τις στάχτες της αδερφής ενός από τους υποστηρικτές του πλοίου.
Η κατάδυση των 54 μ. πραγματοποιήθηκε από το καταδυτικό σκάφος Επιπόλαιος, και στο πλοίο ήταν ο Στίβεν Καρ, του οποίου ο θείος είχε πεθάνει στις Boadicea όταν βυθίστηκε το 1944.
Ο Καρ είχε ζητήσει να κατεβάσουν τις στάχτες της μητέρας του, Ελισάβετ, για να την επανενώσουν με τον αδελφό της Τζακ Τζόζεφ. ΕπιπόλαιοςΟ κυβερνήτης του Ian Taylor, ο οποίος έκανε κατάδυση εκείνη την ημέρα, εκπλήρωσε το αίτημα του Carr και ύψωσε επίσης τη σημαία.
HMS Boadicea βρίσκεται 13 μίλια νοτιοδυτικά του Portland Bill. Κατασκευάστηκε το 1931, το αντιτορπιλικό 98 μέτρων περιγράφηκε ως «ένα πραγματικό πλοίο του Βασιλικού Ναυτικού» από τον Rick Ayrton, έναν από την ομάδα καταδύσεων. Μετά την υπηρεσία από την Παλαιστίνη και την Ισπανία κατά τη διάρκεια του εμφυλίου της, Boadicea υποστήριξε στρατεύματα του Βρετανικού Εκστρατευτικού Σώματος το 1939 και τον επόμενο χρόνο μετέφερε τον Ουίνστον Τσόρτσιλ από τη Βουλώνη στο Ντόβερ.
Στις 10 Ιουνίου 1940, μια μέρα μετά την εκκένωση των στρατευμάτων από τη Χάβρη, ένα γερμανικό βομβαρδιστικό κατάδυσης ανέτρεψε τις μηχανές και τους λέβητες του αντιτορπιλικού, αλλά ρυμουλκήθηκε πίσω στο Ντόβερ για επισκευή.
Boadicea συμμετείχε στο περίφημο κυνήγι γερμανικών θωρηκτών Σάρνχορστ και Gneisenau, και συνόδευσε πολλές αρκτικές νηοπομπές. Συμμετείχε στην εισβολή στη γαλλική Βόρεια Αφρική και έσωσε 449 ανθρώπους από το πλοίο Αντιβασιλέας της Ινδίας και, έξω από τη Σιέρα Λεόνε, 220 από ένα άλλο πληγωμένο πλοίο, το Incomati.
Στις 13 Ιουνίου 1944, επτά ημέρες μετά τη συμμετοχή στις επιχειρήσεις προσγείωσης της D-Day, Boadicea συνόδευε μια εμπορική συνοδεία όταν εναέριες τορπίλες από ένα γερμανικό βομβαρδιστικό τη χτύπησαν μπροστά από τη γέφυρα, πυροδοτώντας ένα περιοδικό έκρηξη και φύσημα από το τόξο. Το αντιτορπιλικό βυθίστηκε γρήγορα με την απώλεια του καπετάνιου του, Lt-Cdr FW Hawkins, και του πληρώματος 174. Μόνο 12 επέζησαν.
«Το σκοπευτήριο πιάστηκε σε μια σωσίβια λέμβο, έτσι ήταν εύκολο να προσγειωθείς στο επίπεδο του καταστρώματος και ακριβώς δίπλα σε ένα από τα αντιαεροπορικά όπλα, με κάννη», είπε ο Rick Ayrton, ο οποίος, χρησιμοποιώντας ένα rebreather, μπόρεσε να περάσει 40 λεπτά στο ναυάγιο. Οι συνθήκες επιφάνειας περιόρισαν τους χρόνους κατάδυσης στα 90 λεπτά.
Ο Ayrton ανέφερε ότι το όπλο Oerlikon 20 mm, στο οποίο ο Ian Taylor προσάρτησε το White Ensign, στεκόταν μερικά μέτρα πάνω από το κατάστρωμα γεμάτο με βάθρο και πλατφόρμα: «Δεν ήταν δύσκολο να φανταστείς τους πυροβολητές να πυροβολούν μανιωδώς το αεροσκάφος που πλησίαζε», είπε. . Τα πυρομαχικά για το όπλο ήταν σκορπισμένα στο δεξιό κατάστρωμα.
Προχωρώντας προς τα πίσω, οι δύτες είδαν τους τέσσερις εκτοξευτές τορπιλών 21 ιντσών, μια κάννη όπλου 4.7 ιντσών που δείχνει προς τον ουρανό και μερικά από Boadicea20 φορτίσεις βάθους. Στην πρύμνη έπεσαν για να δουν το πηδάλιο και δύο εν μέρει θαμμένες προπέλες. Ο Ayrton είπε ότι ήταν «καταπληκτικό να βλέπεις πόσο συμπαγές είναι το αντιτορπιλικό με τη δύναμη πυρός του όλα στενά προσαρμοσμένα μεταξύ τους».
Ο Ayrton ανέφερε ότι περισσότερες ζημιές ήταν εμφανείς μπροστά από τα πυροβόλα όπλα, τον κινητήρα και τους λέβητες AA: "Απότομα φαίνεται σαν το πλοίο να είχε κοπεί με τσεκούρι - ένα ακατάστατο σπάσιμο που πέφτει σταδιακά στην άμμο."
Είδε ένα όπλο με την κάννη του να δείχνει προς την άμμο, αλλά η κακή ορατότητα εμπόδισε την περαιτέρω πρόοδο.
Divernet – Το μεγαλύτερο Διαδικτυακή Ημερίδα Πηγή για Scuba Divers
20-Aug-16
