Όλοι πρέπει να αισθάνονται ελεύθεροι να αποχωρήσουν από την κατάδυση ανά πάσα στιγμή, όπως συμφωνεί η ομάδα των ειδικών μας
Ο Τζον Κένταλ του GUE: «Συχνά λέγεται ότι «Κάθε δύτης μπορεί να καλέσει μια κατάδυση, ανά πάσα στιγμή, για οποιονδήποτε λόγο», αλλά η ανθρώπινη φύση σημαίνει ότι μπορεί να είναι πολύ δύσκολο να γίνει αυτό.
«Όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν περιορισμένες ευκαιρίες και χρόνος για να πάμε καταδύσεις, και από τη στιγμή που έχετε πάει στην ακτή, έχετε πληρώσει για ένα ξενοδοχείο, ένα σκάφος, μια πλήρωση αερίου και ξέρετε ότι ο φίλος σας έχει κάνει το ίδιο, τότε υπάρχει μεγάλη εσωτερική ώθηση να μην κάνετε κατάδυση, και απλά να το αντέξω.
«Η φιλοσοφία μου πάνω σε αυτό έχει αναπτυχθεί σε χιλιάδες καταδύσεις και είναι πολύ απλό – προτιμώ να κάτσω στο σκάφος και να εύχομαι να βουτήξω παρά να βρίσκομαι κάτω από το νερό επιθυμώντας να επιστρέψω στο σκάφος.
«Υπάρχουν μερικοί προφανείς λόγοι για να καλέσετε νωρίς μια κατάδυση – κάθε είδους μη επισκευάσιμη αστοχία εξοπλισμού για κάποιον. Έχω επίσης έναν προσωπικό κανόνα που δεν περιλαμβάνει περισσότερα από τρία προβλήματα που μπορούν να διορθωθούν. Με αυτό, εννοώ ότι αν έπρεπε να διορθώσω τρία πράγματα πριν από μια κατάδυση, τότε σταματώ, βγαίνω από την κατάδυση και πηγαίνω να τα φτιάξω όλα σωστά.
«Αλλά αυτό που είναι πολύ πιο δύσκολο να αποφασίσεις είναι να καλέσεις την κατάδυση όταν απλά δεν αισθάνεσαι σωστό. Συχνά διαπιστώνω ότι οι δύτες απλώς πηγαίνουν με τη ροή και κάνουν την κατάδυση ανεξάρτητα, επειδή πιστεύουν ότι είναι αδύναμο είτε να μην βουτήξουν είτε να βάλουν αντίχειρα την κατάδυση νωρίς.
«Είμαι ακριβώς το αντίθετο. Εάν δεν αισθάνομαι 100% άνετα με μια κατάδυση ή ένα σχέδιο κατάδυσης, τότε απλά θα καλέσω την κατάδυση. Κάλεσα καταδύσεις επειδή δεν επικοινωνώ καλά με την ομάδα καταδύσεων μου, καθώς μπορούσα να καταλάβω ότι τόσο εκείνοι όσο και εγώ απογοητευόμασταν, και γι' αυτό ήταν καλύτερα να σταματήσω την κατάδυση, να ανέβω και μετά να σχολιάσω για να διορθωθούν τα προβλήματα πριν από το επόμενη βουτιά.
«Όταν κοιτάζω τις αναφορές περιστατικών, και ειδικά τα θύματα, συχνά κοιτάζω τι συνέβη (στις λίγες περιπτώσεις που είναι γνωστό) και τις περισσότερες φορές τα προβλήματα που οδήγησαν στο περιστατικό άρχισαν γενικά πριν από την κατάδυση.
«Πολλές φορές, μου φαίνεται ότι αν οι δύτες ήταν ειλικρινείς με τους εαυτούς τους και την ομάδα τους σχετικά με τις δικές τους δυνατότητες ή άνεση, τότε πολλά από αυτά τα περιστατικά θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί. Ωστόσο, δυστυχώς, το εγώ δεν φαίνεται να μας επιτρέπει να παραδεχτούμε τις δικές μας ανησυχίες και αποτυχίες».
Ο Εθνικός Αξιωματικός Καταδύσεων της BSAC Dai Atkins: «Χρειάζεται τόση πολλή προσπάθεια για να προετοιμαστείτε για μια κατάδυση, που μερικές φορές νιώθετε σαν να μην υπάρχει κανένας λόγος στη Γη για να μην το κάνετε.
«Απόκτηση και προετοιμασία του κιτ σας εκ των προτέρων και έλεγχος του, προγραμματισμός της υλικοτεχνικής υποστήριξης για να φτάσετε στο χώρο, τακτοποιήστε φίλους (καθώς και baby-sitters, pet-sitters και βάζοντας κάποιον άλλο να ολοκληρώσει τη διακόσμηση του εφεδρικού δωματίου!), αναλαμβάνοντας αυστηρά εκπαίδευση με μεγάλα έξοδα – ωστόσο το αποκορύφωμα όλης αυτής της οργάνωσης που σχεδιάστηκε με ακρίβεια δεν θα μπορούσε να συγκεντρωθεί περισσότερο από μισή ώρα στο ημερολόγιο σας, επομένως θέλετε να βεβαιωθείτε ότι θα συμβεί με κάθε κόστος – σωστά;
«Λοιπόν, όχι πάντα – υπάρχουν κάποιες μέρες που είναι καλύτερο να μειώσεις τις απώλειές σου και να σχεδιάσεις για την επόμενη.
«Συμβαίνουν βλάβες εξοπλισμού. Με τον ίδιο τρόπο, ο κίνδυνος ανέμου αυξάνεται για τους καταναλωτές ποτών με αέρια, είναι αναπόφευκτο για τους τακτικούς δύτες να σπάσει κάποιο κομμάτι κιτ και αυτό συμβαίνει συνήθως όταν δεν το θέλετε. Αλλά εκτός από τον σχεδιασμό για αυτά τα ενδεχόμενα, πρέπει να ακολουθήσετε το δέντρο των αποφάσεών σας και να τηρήσετε τις ενέργειές σας όπως έχουν προγραμματιστεί για να διατηρήσετε το αρχείο ασφαλείας σας (και των άλλων γύρω σας).
Στον τομέα του πλεονασμού, το Two is One και το One is None – όταν έχεις δύο από κάτι, έχεις ανθεκτικότητα, αν το ένα αποτύχει, όταν έχεις ένα από κάτι και αποτύχει, μένεις με τρελή κατάληψη. Υπάρχει λοιπόν ένας βάσιμος λόγος για τον οποίο έχετε ένα εφεδρικό, και όταν διαπιστώσετε ότι το χρησιμοποιείτε, είναι καιρός να βγείτε από το νερό πριν σας πιάσει ο νταντάλ.
«Συχνά είναι ξεκάθαρο από την αρχή ότι μια κατάδυση δεν πρόκειται να τελειώσει καλά, οπότε η απόφαση να μην την ξεκινήσεις από την αρχή είναι σωστή.
«Τα καιρικά συστήματα μπορούν να αλλάξουν, και ενώ το να πηδήξεις από ένα σκάφος σε μια μεγάλη βόλτα είναι τόσο εύκολο όσο το 3.14159265259, μην ξεχάσεις να δώσεις τη δέουσα προσοχή στο να επιβιβαστείς στο σκάφος με πυκνούς φουσκωτούς με βαρύς μηχανισμούς ανύψωσης σύνθλιψης που τρίβονται κοντά στα ροζ σου και σύρονται κοντά το κεφάλι σας και το χτύπημα με σύρμα που γυαλίζουν τα σαρκώδη μέρη σας καθώς κοιτάτε με ορθάνοιχτα μάτια τον έμπιστο φίλο σας που μόλις έλαβε τα προσόντα του να οδηγεί το RIB…
«Παρά το αίσθημα ηρεμίας και ζεν κάτω από το νερό, καταδύσεις εξακολουθεί να είναι ένα επίπονο άθλημα – και το σώμα σας καίει θερμίδες σαν να έχουν φύγει από τη μόδα απλώς εξουδετερώνοντας τις φυσικές πιέσεις του περιβάλλοντος για να συνεχίσουν να παρέχουν στα κύτταρα σας ενέργεια και οξυγόνο για να λειτουργήσουν.
«Αυτό το επίπεδο άσκησης μπορεί να επηρεαστεί από πολλούς άλλους παράγοντες – ασθένεια, φαρμακευτική αγωγή, κούραση, τραυματισμό, γενική κακοκαιρία (ή εκείνο το τόσο ελαφρύ πρωινό μετά το βράδυ πριν από την αίσθηση) – και όλοι αυτοί είναι βάσιμοι λόγοι για να Δώστε μια παράλειψη στην επόμενη βουτιά και καθίστε στην τιμονιέρα ή στο καφέ δίπλα στο λιμάνι, πίνοντας τσάι και παρακολουθώντας την παράσταση των πιγκουίνων.
«Τέλος, ως υπεύθυνος φίλος και ίσως ακόμη και ο πιο υπεύθυνος από όλους, ο διευθυντής καταδύσεων, μπορεί να σας βαρύνει να παρακολουθείτε τους συν-δύτες σας για να ελέγξετε ότι είναι άνετοι και αυτοί να πραγματοποιήσουν την κατάδυσή τους, ή έχουν ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί.
«Αν αυτό το ψήφισμα είναι να σβήσει την κατάδυση, ας είναι. Μπορείτε ακόμα να το κάνετε με διπλωματία, ενσυναίσθηση και δύναμη πεποίθησης. Και είναι πολύ πιο εύκολο να σχεδιάσετε την επόμενη κατάδυση, αν έχετε καταφέρει να επιβιώσετε την προηγούμενη μέσω λογικής λήψης αποφάσεων!».
Emily Petley-Jones, PADI Courses Examiner & Regional Εκπαίδευση Σύμβουλος: «Πριν φύγω από το σπίτι, θα κάνω έναν γρήγορο έλεγχο ότι έχω τα κλειδιά, το πορτοφόλι και το τηλέφωνό μου. Είναι δίκαιο να υποθέσουμε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θα κάνουν κάτι παρόμοιο. Αν λείπει ένα από αυτά τα τρία πράγματα, δεν φεύγω από το σπίτι μέχρι να το βρω. Υιοθετώ έναν παρόμοιο έλεγχο όταν πηγαίνω για κατάδυση, και αν μια πτυχή είναι εκτός τόπου, θα ματαιώσω την κατάδυση.
«Είναι σημαντικό να ελέγξετε ότι το προσωπικό κιτ είναι στη θέση του καθώς και αυτό των άλλων δυτών – ότι όλα είναι σε κατάσταση λειτουργίας και έχουν τρέχουσα υπηρεσία, υπάρχουν ανταλλακτικά, υπάρχει αρκετός αέρας στους κυλίνδρους και ότι όλα τα κιτ έκτακτης ανάγκης λειτουργούν .
«Είναι σημαντικό να λάβετε υπόψη τον χώρο κατάδυσης, τις συνθήκες, τις εισόδους και τις εξόδους, τις επικοινωνίες, τη φυσική κατάσταση και την πιστοποίηση του φίλου σας και να εκτελέσετε μια αξιολόγηση κινδύνου. Δεν πρέπει να λάβετε υπόψη μόνο τη δική σας ικανότητα να σώσετε τον φίλο σας, αλλά και την ικανότητά του να σας σώσει. Εάν υπάρχει οποιαδήποτε αμφιβολία σχετικά με το κιτ, την ικανότητα του δύτη και τις συνθήκες, είναι καιρός να ματαιώσετε».
Vikki Batten, PADI Certification Examiner, Course Director & TecRec IT: «Θα πρέπει πάντα να καλείτε μια κατάδυση πριν φτάνεις σε οριακό σημείο. Το να το αφήσετε πολύ αργά μπορεί να σημαίνει ότι το κεφάλι σας δεν είναι πλέον στην κατάδυση και η ανταπόκρισή σας όταν παρουσιάζεται ένα πρόβλημα δεν είναι πλέον η βέλτιστη και μπορεί ακόμη και να είναι κακή.
«Το κόλπο είναι να αναγνωρίσεις πότε δεν είσαι πλέον αρκετά άνετος για να εφαρμόσεις το κανονικό επίπεδο επίγνωσης και δεξιοτήτων σου. Για μένα αυτό σημαίνει να ρωτάω: "Θέλω να είμαι εδώ;" Εάν η απάντηση είναι «όχι», ήρθε η ώρα να ματαιώσετε την κατάδυση και να πάτε σπίτι. Ο κανόνας μου είναι να βεβαιωθώ ότι αν όντως πέθαινα σε αυτή την κατάδυση, η τελευταία μου σκέψη δεν θα ήταν "το ήξερα ότι δεν έπρεπε να το είχα κάνει!"
Γκάρι Ντάλας, Εκπαίδευση Διευθυντής για το RAID UK & Malta: «Από υποκειμενική άποψη, λίγοι άνθρωποι απολαμβάνουν τις καταδύσεις περισσότερο από εμένα. Σε 20 χρόνια καταδύσεων και χιλιάδες καταδύσεις, στην πραγματικότητα έχω καλέσει μια κατάδυση μόνο δύο φορές. Ωστόσο, εκ των υστέρων, και με κάθε ειλικρίνεια, θα έπρεπε να είχα καλέσει εκατοντάδες καταδύσεις.
«Λοιπόν γιατί δεν κάλεσα αυτές τις καταδύσεις; Λοιπόν, για πολλούς λόγους, με τους οποίους θα μπορούσαν να σχετίζονται ορισμένοι από τους αναγνώστες σας. Ενώ η απειρία μπορεί μερικές φορές να θολώσει την κρίση κάποιου, το να είναι κανείς υπερβολικά επικεντρωμένος στον στόχο ενώ προσπαθεί να μην απογοητεύσει την ομάδα μπορεί να είναι μια κακή απόφαση για προβληματισμό.
«Προφανείς λόγοι έπαιξαν το ρόλο τους, όπως το αίσθημα αφυδάτωσης ή κούρασης πριν από μια κατάδυση. έχοντας μυϊκή κόπωση ή τραυματισμό. είναι ο αρχηγός ή ο διοργανωτής της κατάδυσης· Δεν θέλω να χάσω τίποτα. παράδοση μιας κατάθεσης? Μικρά προβλήματα με τον εξοπλισμό. πίεση των συνομηλίκων από άλλους στην ομάδα· ψεύτικη νοοτροπία – αυτοί είναι όλοι οι λόγοι για τους οποίους ίσως θα έπρεπε να είχα κάνει κατάδυση.
«Οι λιγότερο προφανείς λόγοι κατά τη διάρκεια μιας κατάδυσης θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν ένα αρχικό αίσθημα απώλειας ελέγχου ή ανάπτυξη άγχους. δραματικές περιβαλλοντικές αλλαγές· ή φόρτωση εργασιών πάνω από τα όρια του μυαλού, του εξοπλισμού ή εκπαίδευση.
«Σύμφωνα με την εμπειρία μου, ο πιο περιπετειώδης άνθρωπος είναι λιγότερο πιθανό να κάνει κατάδυση. Οι άφθονες ποσότητες τεστοστερόνης που τρέχουν άγρια στις φλέβες κάποιου μπορεί συχνά να επισκιάζουν το «φαινόμενο ντόμινο της καταστροφής» που πρόκειται να συμβεί. Είναι καιρός να κάνετε ένα βήμα πίσω και να αναθεωρήσετε τη λήψη αποφάσεων.
«Οι ανθρώπινοι παράγοντες και η ομαλοποίηση της απόκλισης μπορούν επίσης να παίξουν ρόλο στον τρόπο με τον οποίο κάνουμε αρμοδίως και επαναλαμβανόμενα τις καθημερινές μας καταδύσεις. Ο λόγος που διαφοροποιώ τόσο πολύ τις καταδύσεις μου είναι ότι με κάνει να σκεφτώ και να ξανασκεφτώ τη διαδικασία και να αξιολογήσω τη δική μου επίγνωση πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τις καταδύσεις.
«Θυμηθείτε, μην είστε AF-RAID για να καλέσετε μια κατάδυση κάθε λόγος στο κάθε χρόνος."
Ο Τιμ Κλέμεντς του IANTD: «Η IANTD ανέκαθεν έδινε έμφαση στο ατομικό δικαίωμα των δυτών να κάνουν μια κατάδυση, από την αρχή των τεχνικών καταδυτικών προγραμμάτων της πριν από περισσότερα από 30 χρόνια. Η φράση «καλύτερα να είσαι στο σκάφος εύχεσαι να ήσουν στα 50 μέτρα, παρά στα 50 μέτρα να ήσουν στο σκάφος» ήταν ένα βασικό μέρος αυτού εκπαίδευση.
«Πώς εντοπίζουμε καταστάσεις όταν αυτό μπορεί να είναι απαραίτητο ή όταν οι δύτες αισθάνονται αβέβαιοι για την κατάδυση; Η πρώτη ομάδα καταστάσεων καλύπτει σενάρια όπου η καλή πρακτική κατάδυσης δεν έχει εφαρμοστεί από την αρχή.
«Δεν υπάρχει σχέδιο αερίου; Γυρίστε την κατάδυση στην επιφάνεια. Κακή ομαδική αντιστοίχιση, άρρωστο προσωπικό, προβλήματα εγωισμού, έλλειψη προετοιμασίας, σκουπίδια, έλλειψη λεπτομέρειας για διαδρομή και πλοήγηση ή έλλειψη σαφών διαδικασιών διάσωσης – όλα αυτά θα πρέπει να κάνουν μια βουτιά στην επιφάνεια μέχρι να διευθετηθούν.
«Ποιο είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί;» είναι μια συνηθισμένη, αστεία φράση αυτή τη στιγμή, για καταστάσεις αμέσως πριν από την κατάδυση όταν κάτι δεν πάει καλά, συνήθως για να επιτρέψουν στην κατάδυση να προχωρήσει ούτως ή άλλως. Αυτή η στάση θα πληγώσει κάποιον και θα πρέπει να είναι ένα άμεσο σημάδι ότι οι προετοιμασίες δεν επαρκούν.
«Όλη η προετοιμασία μπορεί να έχει γίνει για συνθήκες νερού που δεν ταιριάζουν με το σχέδιο κατάδυσης. Το Vis μπορεί να είναι φτωχότερο, τα ρεύματα ισχυρότερα, η βολή όχι όπως προβλεπόταν, ο εξοπλισμός να έχει διαρροή – όλα αυτά είναι καμπανάκια συναγερμού που υποδεικνύουν ότι το Σχέδιο Α δεν ισχύει πλέον.
«Αν έχουμε ένα καλό Σχέδιο Β και όλοι καταλαβαίνουν ότι αυτό είναι τώρα το σχέδιο, ίσως η κατάδυση μπορεί να προχωρήσει, αλλά αυτό είναι το σημείο στο οποίο τα άτομα θα έχουν διαφορετικά συναισθήματα για αυτό.
«Ωστόσο, κανείς δεν πρέπει να αισθάνεται υποχρεωμένος να συνεχίσει μια κατάδυση αν δεν είναι ευχαριστημένος. Εάν αυτή η ενημέρωση στο νερό πραγματοποιηθεί στο κάτω μέρος της λήψης, αυτό επιτρέπει μια ασφαλή στροφή κατάδυσης σε αυτό το σημείο. Για να αναγκάσετε τα μέλη της ομάδας να κολυμπήσουν μακριά από τη γραμμή ανάβασης σε οριακές ή απρόβλεπτες συνθήκες, υπάρχει κίνδυνος ψυχικής δυσφορίας και πανικού.
«Μπορεί να υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους δεν αισθανόμαστε ότι μια κατάδυση είναι κατάλληλη για εμάς. Θα μπορούσε να είναι περιβαλλοντικό, θα μπορούσε να είναι φυσική κατάσταση, θα μπορούσε να είναι η εμφάνιση κακού αερίου ή άγχους απόδοσης. Η λίστα είναι μεγάλη. Ο εγκέφαλός σας μπορεί επίσης να αναγνωρίζει περισσότερα για μια κατάσταση που επεξεργάζεστε – η μικρή φωνή της διαίσθησης στο κεφάλι σας που δεν θα σταματήσει, παρόλο που δεν μπορείτε να προσδιορίσετε το ακριβές πρόβλημα, είναι πιθανώς σωστή.
«Το βασικό μήνυμα είναι ότι αν ανησυχείτε για μια κατάδυση, επικοινωνήστε με τους φίλους σας για επιβεβαίωση. Ελέγξτε τον εαυτό σας, ελέγξτε την ομάδα σας και ελέγξτε το σχέδιο. Εάν αυτό δεν λειτουργεί, υποδείξτε ότι θέλετε να γυρίσετε την κατάδυση - ένας αποσπασμένος και ανήσυχος δύτης δεν είναι ένα ισχυρό μέλος της ομάδας. Εάν οι φίλοι σας δεν το σέβονται αυτό, αποκτήστε νέους φίλους.
«Για να βοηθήσετε σε όλα αυτά, βεβαιωθείτε ότι αισθάνεστε σίγουροι με τις δικές σας δεξιότητες διαχείρισης αερίου και ανάβασης. Εάν δεν βασίζεστε σε κάποιον άλλο, θα είστε πιο δυνατός και σίγουρος φίλος και θα κάνετε λιγότερες καταδύσεις.
«Ρωτήστε το κλαμπ σας, εκπαιδευτή ή τακτικοί φίλοι για κάποιες συνεδρίες δεξιοτήτων για να αντιμετωπίσετε ποια κομμάτια δεν λειτουργούν για εσάς και θα είστε πιο ασφαλής, πιο χαρούμενος δύτης."
Φωτογραφίες από τον Mark Evans
Επίσης στο Divernet: Σύνδεση στην κατάδυση, Αντιμετώπιση κύματος & πρηξίματος, Πώς να παραμείνετε σε φόρμα, RIB Diving, Επικοινωνία κάτω από το νερό
