Μια ολοκληρωμένη μελέτη για τη θαλάσσια ζωή έχει δείξει πώς η κλιματική αλλαγή μπορεί να επιταχύνει την καταστροφή ολόκληρων υδάτινων οικοσυστημάτων όπως ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος.
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Αδελαΐδας στη Νότια Αυστραλία κατασκεύασαν έναν «τροφικό ιστό» τριών επιπέδων (τον τρόπο με τον οποίο διασυνδέονται οι τροφικές αλυσίδες) για να καταδείξουν πώς η οξίνιση των ωκεανών σε συνδυασμό με τις θερμότερες θερμοκρασίες της θάλασσας θα μπορούσε να καταστρέψει τη θαλάσσια βιοποικιλότητα τον επόμενο αιώνα.
Η μελέτη υποστηρίζεται ότι είναι η πιο ολοκληρωμένη ακόμη όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο η υπερθέρμανση του πλανήτη επηρεάζει πολλαπλά στρώματα ενός οικοσυστήματος σε αντίθεση με μεμονωμένα είδη.
Η ομάδα του καθηγητή Ivan Nagelkerken χρησιμοποίησε δώδεκα ενυδρεία 2000 λίτρων γεμάτα με απομίμηση θαλάσσιου χόρτου, ανοιχτή άμμο και βραχώδεις υφάλους οικοτόπους για την προσομοίωση πραγματικών περιβαλλόντων. Φυτά όπως φύκια, μικρά ασπόνδυλα για βοσκή στα φυτά και ψάρια για λεία των ασπόνδυλων παρασχέθηκαν για να συμπληρώσουν τον τροφικό ιστό. Οι τεχνητές παλιρροιακές κινήσεις πήραν τη μορφή κυκλικών ρευμάτων.
Οι τροφικοί ιστοί εκτέθηκαν στα επίπεδα οξίνισης και θέρμανσης των ωκεανών που είχαν προβλεφθεί για το τέλος του αιώνα, και για αρκετούς μήνες οι επιστήμονες παρατήρησαν διαδικασίες όπως η θήρευση και η ανάπτυξη των οργανισμών.
Διαπίστωσαν ότι η οξίνιση των ωκεανών που προκαλείται από τα υψηλά επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα που αναμένονταν μέχρι το τέλος του αιώνα θα παρείχε στην πραγματικότητα ένα «γονιμοποιητικό αποτέλεσμα», ενισχύοντας την παραγωγή σε διαφορετικά επίπεδα του τροφικού ιστού.
Ωστόσο, αυτό το όφελος θα ακυρωθεί από το συντριπτικό άγχος που προκαλείται στα θαλάσσια ζώα από την υπερθέρμανση των ωκεανών, εμποδίζοντάς τα να χρησιμοποιούν αποτελεσματικά τους αυξημένους πόρους για τη δική τους ανάπτυξη και ανάπτυξη. Με την εύθραυστη σχέση μεταξύ αρπακτικών και θηραμάτων να πετιούνται εκτός ισορροπίας, θα προέκυπτε μια κατάρρευση του τροφικού ιστού.
«Τόσο η οξίνιση όσο και οι θερμότεροι ωκεανοί είναι έμμεσα αποτελέσματα των ανθρώπινων εκπομπών CO2 στην ατμόσφαιρα», δήλωσε ο καθηγητής Nagelkerken - σύμφωνα με τη NASA, τα επίπεδα CO2 στον αέρα είναι τα υψηλότερα που ήταν τα τελευταία 650,000 χρόνια. Είπε ότι η προστασία των φυσικών οικοτόπων που έχουν πληγεί σοβαρά, όπως ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος, πρέπει να δοθεί προτεραιότητα για να επιβραδυνθούν οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Με την οξίνιση των ωκεανών και τη μέση θερμοκρασία να αυξάνεται έως και μισό βαθμό σε ορισμένες περιοχές, ο Καθηγητής Nagelkerken είπε ότι: «Οι συνέπειες για τα θαλάσσια οικοσυστήματα είναι πιθανό να είναι σοβαρές – οι ωκεανοί στο μέλλον μπορεί να παρέχουν λιγότερα ψάρια και οστρακοειδή για τρώω.
«Προφανώς χρειάζεται να γίνει περισσότερη δουλειά, αλλά μόλις έχετε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις επιπτώσεις όλων αυτών των στρεσογόνων παραγόντων, τον άνθρωπο και το περιβάλλον, μπορείτε να προσδιορίσετε ποια είδη και ποια ενδιαιτήματα χρειάζονται περισσότερη προστασία και στη συνέχεια να αναπτύξετε κατάλληλες στρατηγικές μετριασμού και προσπάθειες διατήρησης».
Η έκθεση δημοσιεύεται στο Παγκόσμια Βιολογία Αλλαγών.
Divernet – Το μεγαλύτερο Διαδικτυακή Ημερίδα Πηγή για Scuba Divers
28-Apr-17
