ΦΙΛΙΠΠΙΝΕΣ ΔΥΤΕΣ
Όλα τα πλάσματα μικρών και μεγάλων
Ο CATH BATES κατευθύνεται προς τη Malapascua για μια σειρά από νωρίς ξεκινήματα για να δει τους διάσημους αλωνιστές καρχαρίες και διαπιστώνει ότι η τεχνική κατάδυση δίνει στην παγκοσμίου φήμης τοποθεσία μια εντελώς νέα διάσταση (και είχε ήδη αρκετούς!)
«Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ, και όσοι δεν ταξιδεύουν διαβάζουν μόνο μια σελίδα», είπε ο Άγιος Αυγουστίνος. Έχοντας επισκεφτεί προηγουμένως μόνο δύο από τα 7000 νησιά των Φιλιππίνων, σκέφτηκα ότι ήταν καιρός να ανοίξω το επόμενο κεφάλαιο αυτού του βιβλίου – και να επισκεφτώ τα περίφημα «Shoals» της Malapascua.
Ανησυχούσα επίσης ότι ο σύντροφός μου θα μπορούσε να με αφήσει αν συνέχιζα να τον πηγαίνω σε διακοπές όπου το μεγαλύτερο πλάσμα θαλάσσιας ζωής που είδαμε δεν ήταν μεγαλύτερο από ένα νύχι…
Επέλεξα το Evolution Resort, επειδή δήλωνε ότι προσφέρει «προοδευτικές ψυχαγωγικές και τεχνικές καταδύσεις». Ως μανιώδης υποβρύχιος φωτογράφος και παλιά τεχνική-καταδύσεις εκπαιδευτή, σκέφτηκα ότι θα έπρεπε να είναι σε θέση να ικανοποιήσει τις περισσότερες από τις ιδιοτροπίες μου.
Το Evolution διευθύνεται από την TDI Εκπαιδευτής-Ο εκπαιδευτής Matt Reed και ο επιχειρηματικός συνεργάτης David Joyce. Αυτό το βασικό αλλά φιλικό θέρετρο 5* PADI ικανοποίησε όχι μόνο τις επιθυμίες μου για καταδύσεις, αλλά κράτησε και το στομάχι μου χαρούμενο (στο ιρλανδικό μπαρ Craic House) και ικανοποίησε την επιθυμία μου να ελαχιστοποιήσω το αποτύπωμα άνθρακα ως τουρίστας (στην ασιατική κατάδυση έκθεση ADEX αυτό έτος, η Evolution ψηφίστηκε ως χειριστής κατάδυσης με τον χαμηλότερο αντίκτυπο στο περιβάλλον παγκοσμίως).
Οι καλύτερες τοποθεσίες της Malapascua μπορούν να χωριστούν σε τρεις κατηγορίες: όμορφες, χνουδωτές μαλακές κοραλλιογενείς κοραλλιές με ένα μείγμα μακρο και ευρυγώνιας χαράς. λάσπη/αμμώδης πυθμένας για πλάσματα. και τα Shoals – υποθαλάσσια νησιά με μεγάλη πελαγική ζωή.
Το ξεκίνημα των τεσσάρων το πρωί είναι συναρπαστικό και κουραστικό, αλλά όταν βλέπετε τους ουρανούς της λιωμένης λάβας καθώς ανατέλλει ο ήλιος, θα θέλετε να σηκώνεστε νωρίς ξανά και ξανά. Ω ναι, και αυτοί οι αστείοι καρχαρίες με τις μακριές ουρές και τα μάτια με τα ζωύφια βοηθούν επίσης!
Καθώς κατεβαίνετε προς το Cebu, μπορείτε να διακρίνετε τα Shoals από το αεροσκάφος. Μοιάζουν με ύφαλους, αλλά δεν είναι νησιά επειδή δεν φτάνουν στην επιφάνεια.
Το Monad Shoal βρίσκεται ανατολικά προς το Leyte και διαρκεί 30 λεπτά για να φτάσετε από τη Malapascua. Έχει μήκος λίγο λιγότερο από ένα μίλι και οι δύτες αναζητούν εδώ τους πελαγικούς αλωνιστές (το μικρότερο από όλους τους αλωνιστές στα 3 μέτρα) για περίπου 15 χρόνια.
Χάρη στη διατήρηση ενός υγιούς σεβασμού για την απόσταση μεταξύ δυτών και σταθμών καθαρισμού, ο αριθμός των καρχαριών δεν φαίνεται να έχει μειωθεί σε αυτό το διάστημα.
Εμφανίστηκε το DIVER Αύγουστος 2018
Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΠΛΗΡΥΝΣΗ βρίσκεται σε εξαιρετική τοποθεσία. Μπορείτε να κολυμπήσετε αριστερά στους πολλούς σταθμούς καθαρισμού ή δεξιά στην αμμώδη πλαγιά που ένας από τους οδηγούς μας ονόμασε Αυτοκινητόδρομο. Το αριστερό είναι απασχολημένο αλλά προσφέρει περισσότερες ευκαιρίες. στη δεξιά πλευρά τείνουν να περνούν αλωνιστές, αλλά ήταν εδώ που είδαμε επίσης νεαρούς σε ένα ρηχό πλάτωμα 14 μέτρων.
Υποθέτω ότι αυτό ήταν το ισοδύναμο του καρχαρία ενός πρατηρίου όπου οι έφηβοι ήρθαν για να κάνουν παρέα, να γεμίσουν τις μπαταρίες τους και να μαστροπέψουν το αμάξωμά τους!
Οι δύτες ενθαρρύνονται να αιωρούνται οριζόντια ή να περιστρέφονται πίσω από τα στρατηγικά τοποθετημένα σχοινιά για να αποφύγουν την ενόχληση του σταθμού καθαρισμού. Εάν ο ύφαλος καταστραφεί, το καθαριστικό ράσο δεν θα έρθει να τραφεί και οι αλωνιστές δεν θα έχουν πια σαλόνι ομορφιάς.
Γιατί λοιπόν η πρώιμη έναρξη; Οι αλωνιστικοί καρχαρίες παρουσιάζουν κάτι που ονομάζεται «κάθετη μετανάστευση» - έρχονται σε ρηχά νερά τη νύχτα, αλλά ζουν βαθιά τη μέρα. Ως εκ τούτου, πρέπει να ενταχθούν στο μάλλον μη κοινωνικό πρόγραμμά τους πριν ανατείλει ο ήλιος.
Ο πυθμένας του Monad Shoal βρίσκεται στη Μεσοπελαγική Ζώνη 200 μέτρων, όπου το φως είναι φτωχό. Οι αλωνιστές έχουν τεράστια μάτια που μπορούν να περιστρέφονται προς τα πάνω, διευκολύνοντας το κυνήγι σε βάθος, αλλά δεν μπορούν να αναβοσβήσουν, επομένως τα μάτια τους είναι πολύ ευαίσθητα στα φώτα στροβοσκοπίου (η χρήση των οποίων δεν επιτρέπεται).
Χρησιμοποιούν τις μεγάλες ουρές τους για να αναισθητοποιήσουν τα ψάρια που εκπαιδεύονται χτυπώντας τα στη στήλη του νερού και συχνά έχουν δει να παραβιάζουν καθώς το κάνουν ή κατά τη διάρκεια μιας φρενίτιδας καθαρισμού.
Το ελληνικό τους όνομα Αλωπία σημαίνει αλεπού και σίγουρα υπάρχει κάτι το αλεπού στα μεγάλα μάτια και το μικρό στόμα τους.
Καθώς οι αλωνιστές προσπερνούν, σε προσπερνούν, προσπερνώντας αβίαστα μια πορεία με φαρδιά θωρακικά πτερύγια. Η θέα που θα θυμάμαι πάντα, ωστόσο, είναι ότι κολυμπούν μακριά στο γαλάζιο - το λεπτό ουραίο πτερύγιο (σχεδόν το μισό μήκος του καρχαρία!) που φιδιάζει από τη μια πλευρά στην άλλη.
Καθώς ο ήλιος ανέβαινε ψηλότερα στον ουρανό, οι χάλκινες πλευρές τους έπιασαν το φως, δίνοντας την εντύπωση ζωντανών γλυπτών.
Επισκεφθήκαμε το Monad οκτώ φορές και είδαμε καρχαρίες κάθε φορά. Οι οδηγοί θα σας πουν ότι οι θεάσεις δεν είναι εγγυημένες, αλλά με 3-9 άτομα σε κάθε κατάδυση, χαρήκαμε να συνεχίσουμε να αφήνουμε την άνεση του κρεβατιού μας!
Στο νησί Gato θα μπορούσατε σχεδόν να δείτε τα κοράλλια να φωτοσυνθέτουν, να απορροφούν το φως και να σκοράρουν πόντους ενέργειας σαν χρωματιστά γλυκά σε ένα παιχνίδι Candy Crush. Ο ύφαλος πάλλεται από ζωή.
Το νησί Gato χαρακτηρίζεται ως ημερήσια εκδρομή. Φεύγετε από το κέντρο περίπου στις 9.30 και κατευθυνθείτε βορειοδυτικά της Malapascua σε ένα βουνό με γρασίδι, 50 λεπτά μακριά με το σκάφος. Το μεσημεριανό γεύμα ανοίγει στο μεσοδιάστημα της επιφάνειας.
Μια σήραγγα μήκους 50 μέτρων το διασχίζει από τη μια πλευρά στην άλλη, γεγονός που κάνει μια δραματική αρχή στην κατάδυσή σας. Σαρώσαμε τη σπηλιά με τους πυρσούς μας για τις άκρες ύπνου και βρήκαμε ένα τεράστιο δείγμα στην είσοδο του δεύτερου τούνελ, που έμοιαζε απειλητικά με ψεύτικο.
Ένα remora έπεσε πάνω από την πλάτη του μανιακά καθώς το στόμα του λευκού άκρου άνοιγε και έκλεινε. Θα μπορούσα να το φανταστώ να λέει:
«Αν δεν ακούγεται το όνομά σου, δεν θα μπεις…» Ένα κοπάδι σκουμπριών πετούσε δεξιά και αριστερά στην έξοδο, με τα σαγόνια τους ανοιχτά σε μια μόνιμη κραυγή καθώς έπαιζαν τη γάτα με το ποντίκι με ένα γιγάντιο τριβάλι. Στα αριστερά μας ήταν ο ύφαλος του νησιού. στα δεξιά μας, γιγάντιοι ογκόλιθοι στολισμένοι με απαλά ροζ και μοβ κοράλλια μπρόκολου. Πάνω και γύρω τους ήταν οι σουπιές του Φαραώ, οι ανεμώνες του Κλαρκ και τα ψάρια-φάντασμα.
Ένα ματαιόδοξο γεράκι βρισκόταν στη βάση ενός από τα κοραλλιογενή δέντρα, φέρνοντάς το σαν την ουρά ενός παγωνιού. Μου δημιούργησε εικόνες από το Folies Bergère! Η πανίδα ήταν τόσο επιδεικτική όσο οι φορεσιές του Μουλέν Ρουζ, χάρη στα ρεύματα της ανοιχτής θάλασσας που κινούνταν γύρω από αυτό το ρηχό νησί.
Καθώς ανηφορίζαμε κατά μήκος του τείχους είδαμε αγκαθωτούς ιππόκαμπους, νάνους σουπιές, Γλωσσοδωρή και φαρδιά ζώνη. Κοιτάζοντας προς τα κάτω τον βυθό της θάλασσας, η κηρήθρα και τα κοκκώδη θαλάσσια αστέρια έμοιαζαν με μαξιλάρια σκορπισμένα τυχαία σε μια φανταχτερή κρεβατοκάμαρα.
ΝΗΣΟΣ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ, νοτιοδυτικά της Malapascua, ήταν πραγματικά το κερασάκι στην τούρτα. Σαν καραμέλα σε κουτί επιλογής, το πάνω μέρος του ξεπήδησε από τη θάλασσα Visayan, κρύβοντας ένα απαλό κέντρο από αφράτο ροζ κοραλί μους!
Καθώς φτάσαμε στα μέσα του απογεύματος, ερωδιοί όρμησαν για να μαζέψουν ψιλόκερα από κάτω από την επιφάνεια. Το πήρα ως καλό οιωνό για αυτό που κρύβεται από κάτω!
Σε βάθος γύρω στα 5-8 μέτρα χόρευαν στο swell μπρόκολο, ξενία και κοράλλια μαργαρίτας. Οι Γκόμπι σκούταραν πάνω-κάτω τις εύθραυστες κοραλλιογενείς τσουλήθρες τους σαν παιδιά σε υπερβολικά αφρώδη ποπ, ενώ ο κλόουν ανεμονόψαρο με έκανε να ζαλίζομαι παίζοντας κρυφτό μέσα σε μια δερμάτινη ανεμώνη.
Σε αντίθεση, στο ρηχό οροπέδιο που περιβάλλει το νησί, ένας «αγωνιστικός επίπεδος σκώληκας» απέτυχε να ανταποκριθεί στο όνομά του και ένας ακίνητος ατράκτης με διπλό ρύγχος βρισκόταν ακίνητος, καμουφλαρισμένος σε ένα σφιχτά διχτυωτό μαστίγιο.
Θαύμασα με την πυκνότητα άλλων ειδών κοραλλιών καθώς ανεβαίναμε πίσω στα ρηχά. Τα κοράλλια από φύλλα συγχωνεύθηκαν σε δερμάτινο κοράλλι που έγινε όργανο-σωλήνα, αφρώδης κηρήθρα και κοράλλι σφυριού.
Ήταν απολύτως λογικό ότι αυτή η περιοχή ήταν η επιλογή της Evolution για νυχτερινές καταδύσεις.
Και στις δύο παραπάνω τοποθεσίες υπήρχαν αγάλματα της Παναγίας. Η Evolution και μερικά από τα άλλα τοπικά κέντρα καταδύσεων τα τοποθετούν κάτω από το νερό για να αποθαρρύνουν το ψάρεμα με δυναμίτη.
Το Bugtong Batu είναι μια κορυφή που υψώνεται από τα 30 μέτρα στον βυθό της θάλασσας στα 13 μέτρα κάτω από την επιφάνεια. Συνιστάται ως κατάδυση nitrox, επειδή σταδιακά ανεβαίνετε γύρω από την κορυφή και μετά περνάτε λίγο χρόνο στην κορυφή απολαμβάνοντας την ποικιλόμορφη θαλάσσια ζωή από κάτω σας.
Αυτή ήταν μια εντυπωσιακή κατάδυση για την παρατήρηση της συμπεριφοράς των ψαριών. Αυτή την εποχή του χρόνου, οι λεμονάρες φυλάνε τα αυγά που έχουν γεννήσει στα πλήθη των κοραλλιών που κοσμούν την κορυφή.
Αυτό μου έδωσε μια καλή ευκαιρία να τραβήξω τις ζωηρές μπλε γραμμές στα πτερύγια τους και στο πρόσωπο και τα μάτια τους.
Οι γαρίδες μπόξερ με λωρίδες ασχολούνταν με το καθάρισμα ενός λεοντόψαρου και ένα ερεθισμένο ψάρι προσπάθησε να απομακρύνει ένα αγγούρι της θάλασσας στο οποίο είχε κολυμπήσει, τρίβοντας τον εαυτό του με κρινοειδή και κοράλλια μπρόκολου.
Μεγαλύτερα πελαγικά ψάρια, όπως το ρόπαλο κολύμπησαν γύρω από τους τεράστιους μωβ γοργόνιες και μαύρες κοραλλιογενείς θαλασσινές, ενώ ροζ κηλίδες γυμνόκλαδος και ένα Miller's Nembrotha κράτησαν τους λάτρεις της μακροεντολής χαρούμενους ανάμεσα στα κρινοειδή και τις ανεμώνες χαλιών.
Οι τοπικοί τόποι λάσπης απαιτούσαν περισσότερη προσπάθεια για να βρουν ζωή, αλλά οι οδηγοί είναι έμπειροι σε αυτό. Ο ύφαλος Evolution House βρίσκεται σε μικρή απόσταση με το σκάφος από την παραλία.
Αφού μας ζήτησαν να μας βρουν ένα μπλε-δαχτυλίδι χταπόδι, τα μάτια του Gino's Knight Rider κοίταζαν το θαλάσσιο γρασίδι σαν το φως σάρωσης στον προφυλακτήρα του Kit!
Μια βάρκα, κατασκευές από μπαμπού και μερικές λεκάνες τουαλέτας (όλες τοποθετημένες εκεί από την ομάδα του θερέτρου) έχουν αρχίσει να εμφανίζουν ανάπτυξη κοραλλιών και δημιουργούν ενδιαφέροντα ενδιαιτήματα για λιοντόψαρα, γατόψαρα χελιού και γυάλινα ψάρια. Ένα σκουλήκι της φωτιάς πετούσε γύρω από δύο θαλάσσιους σκώρους από μύτη σε μύτη και ανεμώνες από χαλιά ξεδιπλώθηκαν στην απαλή κίνηση του νερού για να αποκαλύψουν ευαίσθητα πορσελάνινα καβούρια που κρύβονταν κάτω από τις φούστες των πλοκαμιών.
Στο κάτω μέρος θαυμάσαμε τα πολύχρωμα μήλα της θάλασσας, τα στυλό της θάλασσας, ένα περίβλημα από αυγά φεγγαριού και σαλιγκαριού και καβούρια ερημίτη που παλεύουν για μια νέα περιοχή κελύφους. Καλοθαμμένα αμμοχέλια κοίταζαν κάθετα μέχρι τους ανέφικτους κυματισμούς της επιφάνειας.
Καθώς δώσαμε το σήμα προς τα πάνω για να φύγουμε από τον αμμώδη βυθό του 1 μέτρου, ο Τζίνο τσίριξε μέσα από το reg του. Είχε δει το άγιο δισκοπότηρο: ένα μπλε-δαχτυλίδι χταπόδι.
Αυτός ο μικρός είχε μήκος περίπου 7 εκατοστά. Παρακολουθήσαμε καθώς άλλαζε σχήμα και άπλωνε τα πλοκάμια του για να περπατήσει κατά μήκος του πράσινου βυθού.
Αναβοσβήνει τα μπλε δαχτυλίδια ως απειλή, αλλά επίσης προσπάθησε να καμουφλαριστεί ανάμεσα στην πανίδα ανεβαίνοντας για να μοιάζει με φτέρη στο θαλάσσιο γρασίδι.
Το Deep Slope – ένας αμμώδης λοξός πυθμένας που ενώνει την κορυφή του υφάλου – ήταν η αγαπημένη μου τοποθεσία. Κατηφορίσαμε μια γραμμή σε ένα μικρό μωβ γοργόνειο θαλασσινό. Ο οδηγός Τζο έδειξε έναν ιππόκαμπο Bargibanti μήκους μόλις λίγων εκατοστών.
Αυτό ήταν φρικτό και ήταν δύσκολο να εστιάσω σε ένα τόσο μικροσκοπικό πλασματάκι μέσα στα μωβ κλαδιά του ανεμιστήρα. Μου έκανε εντύπωση που οι οδηγοί μας δεν χρησιμοποίησαν μυτερά μπαστούνια για να επηρεάσουν τη θέση του πυγμαίου ιππόκαμπου και –καθώς υπήρχε μια ουρά πίσω μου για να το δω– αποφάσισα να προχωρήσω, με ασφάλεια, γνωρίζοντας ότι αυτή θα ήταν μια καλή κατάδυση .
ΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ, ΜΠΛΕ ΚΑΙ ΚΟΚΚΙΝΟΙ από τις γαρίδες mantis τις κάνουν ένα εξαιρετικό θέμα για φωτογραφία, αλλά είμαι πάντα λίγο αβέβαιος πόσο κοντά να φτάσω, γνωρίζοντας ότι είναι γνωστό ότι συνθλίβουν το γυαλί του ενυδρείου με τα δυνατά τους νύχια! Αυτή η μορφή ζωής 400 εκατομμυρίων ετών τείνει να ζει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της σε λαγούμια, βγαίνοντας έξω μόνο για να σκορπίσει ή να χτυπήσει το θήραμα.
Ευχαρίστως άρπαξα τα καβούρια από πορσελάνη και τις γαρίδες με φυσαλίδες ανεμώνης, μόνο για να βρίσω τον μακρο φακό μου όταν ανεβήκαμε στην κορυφή του υφάλου για να βρούμε τόσο πορτοκαλί όσο και λευκά γιγάντια βατράχια. Το λευκό «χασμουριόταν», που ήταν ο τρόπος του να μου πει να ξεκολλήσω αλλιώς θα με έτρωγε!
Όταν τα βατραχόψαρα το κάνουν αυτό, μπορούν να αυξήσουν το μέγεθος του στόματός τους έως και 12 φορές. Πήρα την υπόδειξη και έβγαλα τα πτερύγια με τον φακό 60 mm ανάμεσα στα πόδια μου. Βρήκα ένα πολύ λιγότερο απειλητικό, εντυπωσιακό μωβ Hypselodoris να γεννά αυγά μόλις λίγα μέτρα μακριά.
Η τεχνική κατάδυση είναι μεγάλη στο Malapascua. Οι τοπικές τοποθεσίες είναι ιδανικές για εξάσκηση δεξιοτήτων σε μαθήματα και οι αποβολές των κοπαδιών έχουν βάθος και την ανταμοιβή των πελαγικών. Κατά τη διάρκεια της παραμονής μας υπήρχαν μαθήματα normoxic trimix, Pelagian CCR και air deco εν κινήσει.
Το δωμάτιο tec είναι καλά εξοπλισμένο για την προετοιμασία δίδυμων σετ και αναπνευστήρων και υπάρχουν επίσης εγκαταστάσεις ανάμειξης trimix. Ο φίλος μου και εγώ βουτήξαμε με δύο πολύ ικανούς και προσεκτικούς τεχνικούς εκπαιδευτές που δεν είχαν ούτε ένα φουσκωμένο εγώ μεταξύ τους.
Η συνέπεια στις διαδικασίες ήταν παρήγορη και ο προγραμματισμός πριν από την κατάδυση και οι ενημερώσεις ασφαλείας ήταν διεξοδικοί αλλά χαλαροί. Τα αναμεμειγμένα αέρια ήταν επιτόπου, η καταγραφή και η επισήμανση ενθαρρύνονταν και το εφεδρικό αέριο ήταν πάντα διαθέσιμο στο πλοίο.
Το πλήρωμα του σκάφους ήταν καλά ενημερωμένο για το τι έπρεπε και τι δεν έπρεπε να σας βοηθήσει, αλλά ήταν πάντα εκεί όταν επιβιβαζόσασταν στο σκάφος για να σας βοηθήσουν να αποκαταστήσετε το κιτ.
Το μικροσκοπικό πλήρωμα των Φιλιππινέζων έκανε να κουβαλούν δύο σετ και J-tanks πάνω-κάτω στην παραλία στους ώμους τους να φαίνονται αβίαστα!
Το Monad Shoal έχει πολλές διαφορετικές επιλογές καταδύσεων σε τοίχο για τεχνική κατάδυση, πηγαίνοντας κάτω από τους σταθμούς καθαρισμού και ανηφορίζοντας από δραματικές προεξοχές.
Εκτός από την πιθανότητα να δούμε κάποιους αλωνιστές και σφυροκέφαλους καρχαρίες και ακτίνες του διαβόλου, η τοπογραφία των μεγάλων μωβ γοργόνιανων και μεγάλων εξάρσεων βράχου ήταν εντυπωσιακή.
MACKLIN'S MOUND (νότια πλευρά) και το Devil Ray Corner (βόρεια πλευρά) ήταν εύκολες αλλά θεαματικές καταδύσεις πολλαπλών επιπέδων σε βαθύ αέρα.
Το Mogami Maru είναι μια ιαπωνική ψαρότρατα που βυθίστηκε το 1944. Βομβαρδίστηκε από αέρος και κατέβηκε βόρεια του νησιού Malapascua στον υδάτινο τάφο της στα 50 μέτρα. Είναι μια τέλεια κατάδυση trimix αρχικού επιπέδου.
Το μήκος των 50 μέτρων του ναυαγίου σήμαινε ότι έπρεπε να το εξερευνήσουμε σε δύο καταδύσεις.
Ο οδηγός Ντάνι φόρεσε τα δικά του drysuit, και ο φίλος μου και εγώ ανταλλάξαμε μπερδεμένες ματιές. Στο μπιπ του GPS το πλήρωμα έριξε άγκυρα και χρησιμοποιήσαμε αυτή τη γραμμή για να κατεβούμε με αρκετό ρεύμα.
Ευτυχώς, μετά από μόλις το αρχικό ρίγος μέσα από ένα θερμοκλίνιο, η κάτω θερμοκρασία έπεσε στους 27°!
Στην πρώτη κατάδυση εξερευνήσαμε την κατεστραμμένη πρύμνη και το μεσαίο πλοίο, λαμβάνοντας τον τηλέγραφο, τον ιστό, το μηχανοστάσιο και τα βαρούλκα.
Ο Ντάνι μας έδειξε πού έχουν κρυμμένα αντικείμενα που βρέθηκαν στο ναυάγιο, ώστε να μπορούν να τα δουν οι δύτες χωρίς να κινδυνεύουν από κλοπή. Είδαμε σερβίτσια σημειωμένα με ένα μπλε λουλούδι και ιαπωνικό κείμενο, τη λαβή μιας κανάτας, σταγκόρνια (ίσως από ένα ζώο ή ένα στολίδι από την καμπίνα του καπετάνιου), κλειδαριές και κλειδιά όλα καλυμμένα με βερνίκι, κόκαλα από τους μηρούς (οι άνδρες πέθαναν από την έκρηξη ) και μια τεράστια βαριά γυάλινη σφαίρα που πιθανότατα στέγαζε την πυξίδα του πλοίου.
Η ανάβαση σε αυτή την κατάδυση ήταν προκλητική. Με το δυνατό ρεύμα, μια βαριά κάμερα και κάπως αποπροσανατολιστικό bluewater drift-deco, ήμουν ευτυχής να χτυπήσω την επιφάνεια. Ωστόσο, φαγούρα για να επιστρέψω στο ναυάγιο αργότερα μέσα στην ημέρα για να δω πώς ήταν η πλώρη.
Παρόλο που το νερό ήταν πιο πράσινο, η χαλαρή παλίρροια μας έδωσε μια πολύ πιο ευχάριστη δεύτερη κατάδυση και μπορέσαμε να εκτιμήσουμε περισσότερο τη θαλάσσια ζωή.
Το τόξο ήταν καλυμμένο με σφουγγάρια πούρων και τα υαλόψαρα είχαν κοπεί στην μπροστινή πλώρη. Ένας στρατός από γαρίδες μας συνόδευσε γύρω από το αμπάρι και η ημιδιαφάνειά τους φώτιζε στα δοκάρια από τους πυρσούς μας. Τεράστια μποχάρ φρουρούσε τα υπολείμματα του αντιαεροπορικού όπλου.
Οι ανεμοδαρμοί άγκυρας έχουν ακόμα το Mogami Maru δεμένο στην άγκυρα στο λιμάνι και στη δεξιά πλευρά. Ο Dannie μας έδειξε το μανόμετρο και μερικά δοχεία μάσκας αερίου λίγο πριν δώσουμε το σήμα απενεργοποίησης για να ξεκινήσουμε τους (πολύ ευκολότερους) διακόπτες αερίου και την drift-deco.
ΤΙ ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ για μένα ήταν η ικανότητα των καταδυτικών οδηγών, συμπεριλαμβανομένων των ντόπιων. Έχουν λάβει όλα τεχνική τεχνική εκπαίδευση από τους ιδιοκτήτες, και όλα εμφανίζουν άψογες τεχνικές περιποίησης και πτερυγίων για να μην ενοχλούν το κάτω μέρος. φορούν πίσω πλάκες, φτερά και ιμάντες και τεχνικά πτερύγια με κοντή λεπίδα. Ξεχώρισαν από όλους τους άλλους οδηγούς καταδυτικού κέντρου που είδαμε.
Το Evolution κάνει έναν έλεγχο των χρόνων της παλίρροιας για να διασφαλίσει ότι βλέπετε τους καλύτερους ιστότοπους στους καλύτερους χρόνους. Οι οικοδεσπότες είναι φιλόξενοι και κανένα μέλος της ομάδας δεν φαινόταν κουρασμένο ή δυσαρεστημένο στις 4.30 το πρωί!
Τα σκάφη ήταν καλά εξοπλισμένα και μεγάλα, με έξυπνα ονόματα όπως το Haldane και το Beagle (το πλοίο του Charles Darwin).
Όλες αυτές οι μικρές λεπτομέρειες και πολλά άλλα έκαναν τη μεγαλύτερη διαφορά στη δημιουργία ενός θέρετρου που χτίστηκε από δύτες για δύτες. επαναστατικός…
ΦΑΚΕΛΟΣ
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕ> Ο Cath ταξίδεψε με την Cathay Pacific στο Χονγκ Κονγκ σε 12 ώρες, ακολουθούμενη από μια διέλευση 50 λεπτών και άλλες 2 ώρες και 45 λεπτά στο Cebu. Ένα τρίωρο ταξίδι με το αυτοκίνητο την οδήγησε στο μικρό λιμάνι όπου περίμενε μια βάρκα για να τη μεταφέρει στη Malapascua σε 45 λεπτά.
ΚΑΤΑΔΥΣΕΙΣ & ΔΙΑΜΟΝΗ> Το Evolution διαθέτει 16 δωμάτια, είτε Ocean, Beach και Standard Deluxe Air-con είτε Garden Fan, όλα με ζεστό ντους. Τα deluxe δωμάτια διαθέτουν επίσης βεράντα, θυρίδα ασφαλείας, δωρεάν νερό, τσάι και καφέ, μίνι μπαρ και τηλεόραση με βιβλιοθήκη βίντεο. Διατίθεται Wi-Fi. Το κέντρο καταδύσεων έχει δύο μεγάλα σκάφη και τρία σκάφη και μπορεί να παρέχει nitrox, evolution.com.ph
ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΑΕΙ> Ο Νοέμβριος έως ο Μάιος είναι οι πιο ξηροί μήνες, με θερμοκρασίες νερού 26-29°C. Συνιστώνται στολές 3mm.
ΧΡΗΜΑΤΑ> Πέσος Φιλιππίνων στη Malapascua, ειδικά αν βγείτε έξω από το θέρετρο επειδή δεν υπάρχουν ΑΤΜ στο νησί. Οι καταδύσεις και η διαμονή πληρώνονται καλύτερα εκ των προτέρων. Τα τέλη θαλάσσιου πάρκου γίνονται δεκτά μόνο σε τοπικό νόμισμα.
ΤΙΜΕΣ> Το Dive Worldwide προσφέρει πτήσεις με επιστροφή, μεταφορές από το αεροδρόμιο, εννέα νύχτες B&B και 24 καταδύσεις στο Evolution για £1745pp (δύο μοιράζονται), diveworldwide.com
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ> itsmorefuninthephilippines.co.uk
