Αξίζουν τον κόπο τα φωτογραφικά εργαστήρια σε εξωτικές τοποθεσίες; Δύο ταξίδια μέσα, η NATASHA ROBINSON έχει τα αποτελέσματα να δείξει και μοιάζει να γίνεται ένας σειριακός παρευρισκόμενος
ΦΩΤΟΔΥΤΗΣ
Με τη βοήθεια του μοχλού κατάδειξης μου, Τοποθέτησα απαλά τις άκρες των πτερυγίων μου στη σκόνη μαύρη άμμο. Πρόσεχα να μην ανεβάζω σύννεφα για να καταστρέψω την ορατότητα στα ήδη σκοτεινά νερά ή να μην βλάψω οποιαδήποτε πολύτιμη θαλάσσια ζωή, ενώ παρακολουθώ το θέμα μου.
Την τελευταία φορά που ήμουν στο Lembeh το 2018 δεν κατάφερα να τραβήξω μια αξιοπρεπή εικόνα ενός χταποδιού καρύδας. Λατρεύω αυτά τα σαγηνευτικά πλάσματα που χωράνε εύκολα μέσα σε ένα μικρό ταψί με φασόλια.
Έκανα μια παύση καθώς το χταπόδι μάζευε τα κελύφη του και κατακάθισε, προσπαθώντας να μην το προσέξουν.
Προσπάθησα να θυμηθώ όλα όσα είχα μάθει. Μισό πατημένο κλείστρο, εστίαση. Κάντε κλικ. Ρυθμίστε το φωτισμό. Κάντε κλικ. Βελτιώστε τις ρυθμίσεις. Κάντε κλικ. (ΟΚ, ήταν περισσότερο σαν κλικ, κλικ, κλικ, κλικ, κλικ!).
Πρέπει να έχουν περάσει δέκα λεπτά. Εξέτασα τις εικόνες στην οθόνη μου. Σταυρωμένα δάχτυλα, αυτή τη φορά είχα πετύχει τον στόχο μου – ένα χταπόδι καρύδας με επίκεντρο!
Είχα παρακολουθήσει μια Λίζα Κόλινς υποβρύχια φωτογραφία εργαστήριο στην Ινδονησία το 2017 και άδραξε την ευκαιρία να συμμετάσχει στην έκδοση του 2019, συνδυάζοντας τόσο το Lembeh όσο και το Siladen.
Καταδύομαι για να τραβήξω φωτογραφίες, αλλά σε άλλες γιορτές ένιωσα βιαστική, χωρίς να έχω τον χρόνο να συνθέσω ή να κάνω σωστά τις ρυθμίσεις.
Αισθάνομαι ότι μια ουρά δυτών σχηματίζεται πίσω μου ή, χειρότερα, ο οδηγός κατάδυσης που κροταλίζει για να προλάβω και να μείνω με την ομάδα καθώς σταδιακά υστερώ (για την οποία κατηγορώ την αποτυχία καρύδας-χταπόδι του 2018).
Οι πρώτες μου διακοπές στο φωτογραφικό εργαστήριο ήταν μια αποκάλυψη. Το να ξοδεύετε χρόνο για να συνθέσετε μια εικόνα για να την κάνετε σωστά ενθαρρύνθηκε ενεργά!
Τώρα, με εξαιρετικές τοποθεσίες και αυτό που ήξερα ότι θα ήταν ένα ενημερωτικό, φιλικό εκπαιδευτή, ένιωσα αρκετή αυτοπεποίθηση ώστε να ενθαρρύνω δύο από τους φίλους μου με την κάμερα να έρθουν μαζί.
Η Linda Ransom από το Worthing ήταν η πρώτη που πείστηκε. Είναι μια έμπειρη δύτης αλλά σχετικά νέα υποβρύχια φωτογραφία. Είχαμε εξασκηθεί μαζί στην πισίνα αρκετές φορές για να τη βοηθήσουμε να κυριαρχήσει στα κουμπιά στο περίβλημά της και να προσπαθήσουμε να την πείσουμε να πυροβολήσει χειροκίνητα.
«Είχα πάει στην Ινδονησία πριν και μου άρεσαν οι καταδύσεις και οι υποβρύχιες φωτογραφίες, αλλά πραγματικά δεν ήμουν πολύ καλή», μου είπε.
«Έτσι είδα αυτό το ταξίδι ως μια ευκαιρία να κάνω διακοπές όπου θα μπορούσα να εστιάσω σε αυτό φωτογραφία και να έχεις πολύ χρόνο για να βγάλεις φωτογραφίες χωρίς να βιάζεσαι».
Μετά από μια συνεχή εκστρατεία, πείσαμε τον Stuart Gibbons από το Brighton να συμμετάσχει κι αυτός. Ο Stuart έχει βουτήξει σε όλο τον κόσμο σε συναρπαστικές τοποθεσίες όπως η λιμνοθάλασσα Truk, η Ατόλη Μπικίνι, το Scapa Flow και τα Γκαλαπάγκος, και είναι ένας καταξιωμένος φωτογράφος γης που τραβάει φωτογραφίες κάτω από το νερό για μερικά χρόνια.
«Αποφάσισα να συμμετάσχω στο ταξίδι για να βελτιώσω τις δεξιότητές μου, με την ελπίδα να μάθω νέες τεχνικές και διαφορετικές ρυθμίσεις κάμερας για διάφορους τύπους φωτογραφία όπως macro και sun-balls», είπε.
Στο εργαστήριο συμμετείχαν μόνο έξι μαθητές συνολικά, πράγμα που σημαίνει άφθονο χρόνο για τη Λίζα για να βοηθήσει όλους.
Η πρώτη εβδομάδα επικεντρώθηκε σε μακροσκοπικά θέματα και η βάση καταδύσεων μας ήταν το Lembeh Resort, το οποίο προσφέρει ένα υπέροχο περιβάλλον για εργαστήρια, κριτικές φωτογραφιών και χαλάρωση μετά την κατάδυση στο μπαρ της πισίνας ή στο σπα.
Η κατάδυση διευθύνεται από τους Critters στο Lembeh Resort και η έμπειρη ομάδα καταδύσεων εκτιμά τις απαιτήσεις των υποβρύχιων φωτογράφων, επειδή μέρος των εκπαίδευση περιλαμβάνει κατάδυση με κάμερα. Διεξάγουν ακόμη και διαγωνισμούς για να βρουν εικόνες για το ετήσιο ημερολόγιο του θερέτρου.
Οι τοποθεσίες κατάδυσης Lembeh είναι κυρίως μαύρες αμμώδεις πλαγιές με μπάζα και ονόματα όπως Hair Ball, Bianca, Slow Poke, Police Pier και TK 1, 2 ή 3.
Τα τυχαία κατανεμημένα κοράλλια, βράχοι και συντρίμμια στον βυθό της θάλασσας προσφέρουν σπίτια σε περίεργα και υπέροχα πλάσματα μικρά, μικροσκοπικά και μικροσκοπικά.
Καθώς οι τοποθεσίες καταδύσεων βρίσκονται κοντά, είναι εύκολο να επιστρέψετε στο θέρετρο μεταξύ των δύο πρωινών καταδύσεων για να χαλαρώσετε δίπλα στην πισίνα, να πίνετε τσάι και να φάτε φρεσκοψημένα κέικ και μπισκότα.
Τα απογεύματα είναι αφιερωμένα είτε σε εργαστήρια είτε σε συνεδρίες φωτογραφίας κριτικής.
Η Λίζα μας δίδασκε μια τεχνική και είχαμε τις επόμενες δύο μέρες να την εξασκήσουμε. Τα θέματα που καλύπτονταν περιελάμβαναν τοποθέτηση στροβοσκοπίου, υπόβαθρα bluewater/blackwater, bokeh (αυτό το funky εφέ στο οποίο τα μάτια ενός πλάσματος είναι στο επίκεντρο αλλά όλα τα άλλα είναι θολά) και δημιουργικός φωτισμός με χρήση φακών για πιο απαλά, πιο ατμοσφαιρικά εφέ.
Η Linda, ο Stuart και εγώ βουτούσαμε σε έναν φίλο τριών και ο οδηγός μας Opo Kecil κατευθύνει έναν από εμάς σε ένα θέμα και πρότεινε μια γωνία από την οποία θα πυροβολήσει το κεφάλι του και όχι το πίσω μέρος του – ιδιαίτερα χρήσιμο για θέματα που έχουν το μισό μέγεθος του μικρού σας. νύχι. Μόλις ο Opo ήταν σίγουρος ότι ήμασταν χαρούμενοι, θα συνέχιζε να βρει θέματα για τους άλλους δύο.
Έτσι, όλοι είχαμε ένα πλάσμα για να αφιερώσουμε χρόνο για να εξασκήσουμε τις διαφορετικές ρυθμίσεις και τις τεχνικές φωτισμού που είχαμε διδαχθεί.
Ο Opo χρησιμοποίησε έναν συνδυασμό από χτυπήματα στο τανκ και χαμηλά γρυλίσματα για να μας μετατοπίσει μεταξύ των θεμάτων όταν ήμασταν έτοιμοι, ενώ παρακολουθούμε τον αέρα και τον χρόνο που περνάμε – τις λεπτομέρειες που μπορεί να παραβλέψετε όταν λαμβάνετε αυτή την τέλεια εικόνα!
Ήταν επίσης χαρούμενος που βοήθησε στο να κρατάω μύξα και με βοήθησε να ανάψω δημιουργικά ένα φιδόχελο που είχε μια γαρίδα να χοροπηδάει γύρω από το μάτι του. Το εφέ του προβολέα ενός snoot είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να αποφύγετε το φωτισμό θορυβώδους φόντου, αλλά χρειάζεται ακρίβεια και περισσότερα από δύο χέρια.
Θα έλαμπε ακόμη και διαισθητικά τη δάδα του για να βοηθήσει τη φωτογραφική μηχανή μου να εστιάσει σωστά σε θέματα που είναι δύσκολο να φωτιστούν. Ποτέ δεν ένιωσα βιαστικός και αν κάποιος από εμάς χρειαζόταν να αφιερώσει 10-15 λεπτά για να τραβήξει ένα θέμα, ο Opo θα περίμενε υπομονετικά μέχρι να είμαστε έτοιμοι.
Η Λίζα μοίραζε το χρόνο της στην ομάδα με προπόνηση στο νερό για γωνίες λήψης, τοποθέτηση στροβοσκοπίου και ρυθμίσεις.
Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε την πλάκα της για να κάνουμε ερωτήσεις, έτσι ώστε τα προβλήματα να μπορούν να επιλυθούν κατά τη διάρκεια της κατάδυσης αντί να εμφανιστούν σε μια απογοητευτική συλλογή εικόνων.
Dive, Eat, Sleep, Photo-critic σύντομα έγινε ρουτίνα. Η κριτική και η κριτική της εικόνας ήταν ανεκτίμητη.
Στην αρχή της εβδομάδας, αυτή ήταν μια τυφλή υποβολή μη επεξεργασμένων εικόνων, έτσι ώστε η ομάδα να αισθάνεται άνετα να μοιράζεται και να σχολιάζει. Μετά από λίγες μέρες είχαμε όλοι γνωριστεί ο ένας τον άλλον, οπότε με χαρά μοιραστήκαμε τις εικόνες και τις απόψεις μας.
Άλλοι δύτες μπορεί να χρησιμοποίησαν διαφορετική γωνία λήψης ή σύνθεση και το να ακούνε τις απόψεις τους ήταν χρήσιμο. Η Λίζα μοιράστηκε επίσης τη γνώμη της για κάθε εικόνα και εξέτασε τις ρυθμίσεις που χρησιμοποιήθηκαν, εξηγώντας πώς η αλλαγή του ISO, της ταχύτητας κλείστρου ή του f-stop θα είχε διαφορετικό αποτέλεσμα.
Αυτή η προπόνηση σήμαινε ότι την επόμενη φορά που πηδήξαμε στο νερό είχαμε κατανόηση για το πώς να βελτιωθούμε.
Μετά από μερικές μέρες, μπορούσα να δω τη βελτίωση στις φωτογραφίες μου. Η αυτοπεποίθησή μου μεγάλωνε και ένιωθα πιο φιλόδοξος. Η Lisa είχε διάφορους macro wet φακούς για να τους δοκιμάσουμε, οπότε οι φίλοι μου και εγώ τους αλλάζαμε με ενθουσιασμό κάτω από το νερό, ενισχύοντας τη μεγέθυνση από +6 έως +21 όπου ήταν απαραίτητο, ανάλογα με το πόσοι ήταν στοιβαγμένοι.
Τι διαφορά που έκανε στη λεπτομέρεια που μπορούσα να απαθανατίσω τα μικρότερα πλάσματα, μερικά σχεδόν αόρατα με γυμνό μάτι! Τράβηξα αρκετές φωτογραφίες ενός κοραλλιογενούς καβουριού σε ένα μαλακό κοράλλι, όχι ανόμοιο με ένα λουλούδι μπρόκολου αλλά κόκκινο, μόνο για να δω ένα ολόκληρο μάτσο γαρίδες επίσης όταν είδα την εικόνα στο υπολογιστή.
Την τελευταία μας νύχτα στο Lembeh Lisa παρέδωσε το πρώτο εργαστήριο για τη λήψη ευρείας γωνίας - το δεύτερο μέρος θα ήταν στο Siladen.
Ακολούθησε μια συλλογή διαφανειών των καλύτερων επεξεργασμένων εικόνων μας από την εβδομάδα: μια παρέλαση με τριχωτά βατραχόψαρα, ιππόκαμπες, γυμνόκλαδα, κορδέλες, γαρίδες, καβούρια καραμέλας, πιπινάκια και ακόμη και φανταχτερές σουπιές ακόμα στα αυγά τους, που έχουν περίπου το μέγεθος ενός νόμισμα 5p.
Η εικόνα που σήμαινε περισσότερο για μένα, ωστόσο, ήταν το χταπόδι καρύδας, ένα που δεν μπορούσα παρά να ονειρευόμουν ότι θα έπαιρνα στην αρχή του εργαστηρίου.
Το πλήθος που συγκεντρώθηκε στο μπαρ φάνηκε να εκτιμά επίσης τις προσπάθειές μας, ενισχύοντας περαιτέρω την αυτοπεποίθησή μας.
Ο Στιούαρτ μου είπε ότι είχε εκτιμήσει τόσο πολύ χρόνο με τα θέματά του. «Η τοποθεσία δεν θα μπορούσε να ήταν καλύτερη», είπε. "Χωρίς ρεύματα, καλή όψη, ζεστό νερό, όχι πολύ βαθιά, σύντομοι χρόνοι διέλευσης - και οι οδηγοί ήταν εξαιρετικοί."
Το Siladen ήταν το σκηνικό για το ευρυγώνιο τμήμα του εργαστηρίου. Για μένα ευρυγώνιο υποβρύχια φωτογραφία είναι λίγο σαν τοπίο στην κορυφή φωτογραφία. Προσπαθείτε να παρουσιάσετε τον ύφαλο και το νερό στη σύνθεσή σας αντί να εστιάσετε σε ένα μόνο θέμα.
Η χρήση ενός θόλου πάνω από τον ευρυγώνιο φακό σας επιτρέπει να πλησιάζετε πιο κοντά σε ένα συγκεκριμένο θέμα, αλλά να τραβάτε το νερό, την επιφάνεια, τον ήλιο. Μου αρέσει να χρησιμοποιώ αστερίες για αυτό γιατί δεν κινούνται όταν πλησιάζετε και έχουν υπέροχα χρώματα που κάνουν αντίθεση.
Χαιρετίσαμε τους δύο μαθητές που δεν συνέχιζαν προς το Σιλάντεν και μπορούσαν να δουν την λάμψη του φθόνου καθώς επιβιβαζόμασταν στο σκάφος μας.
Ακόμη και μεταφορά μεταξύ θέρετρων ήταν απολαυστικό. Οι βαλίτσες μας πήγαν με το αυτοκίνητο και ταξιδέψαμε μέσω του νησιού Μπάνγκκα και κάναμε τρεις βουτιές καθ' οδόν – η πρώτη μας γεύση από ευρυγώνιες λήψεις σε αυτό το ταξίδι.
Η κατάδυση τώρα θα ήταν μια πλήρης αντίθεση με εκείνη στο Lembeh – καταγάλανα νερά, εντυπωσιακοί πολύχρωμοι ύφαλοι γεμάτοι με μαλακά και σκληρά κοράλλια και σύννεφα ψαριών. Το Siladen Resort & Spa είναι ένα υπέροχο, χαλαρό θέρετρο που βρίσκεται στην παραλία με τη χρυσή άμμο του νησιού Siladen, στην καρδιά του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Bunaken.
Η μορφή των πρωινών καταδύσεων που ακολουθήθηκαν από εργαστήρια ή φωτογραφικές κριτικές ήταν αμετάβλητη, αλλά με ένα νεόκτιστο δεντρόσπιτο για τις απογευματινές συνεδρίες, με θέα στην παραλία και με προαιρετικές συνεδρίες γιόγκα διαθέσιμες.
Η ομάδα καταδύσεων Siladen ήταν φιλική, εξυπηρετική και ενημερωμένη. Η Λίζα θα ενημέρωνε τους οδηγούς για το τι ήθελε, όπως η βολή στον ήλιο, και θα επέλεγαν μια τοποθεσία που θα μας επέτρεπε να βουτήξουμε με τον ήλιο στη σωστή θέση για να τον συλλάβουμε και τον ύφαλο μαζί.
Ο Frenki και ο Danni ήταν πρόθυμοι να εντοπίζουν θέματα για εμάς, αλλά εξίσου πρόθυμοι να κάνουν μοντελοποίηση ή απλώς να παρακολουθούν καθώς απολαμβάναμε να αποτυπώνουμε χρώματα και φως στον ύφαλο.
Η ευρυγώνια αποδείχθηκε πιο δύσκολη από τη μακροεντολή. Φωτίζοντας το πρώτο πλάνο με στροβοσκόπιους ενώ εκθέτω για το φόντο, προσπαθώντας να συμπεριλάβω μπάλες ήλιου ή το παράθυρο του Snell (το φαινόμενο όπου μπορείτε να δείτε ένα κυκλικό παράθυρο μέσα από το νερό που σας επιτρέπει να βλέπετε πράγματα πάνω από την επιφάνεια) με έκανε να κάνω ελιγμούς με την κάμερα και τα στροβοσκοπικά μου σε κάθε είδους θέσεις.
Οι χώροι καταδύσεων είναι πιο απλωμένοι στο Siladen, οπότε χαλαρώνουμε στο σκάφος κατά τη διάρκεια των επιφανειακών διαστημάτων, με άφθονο χώρο για ηλιοθεραπεία, να πιούμε τσάι, να φάμε φρούτα ή κέικ και να ακούμε τους οδηγούς και το πλήρωμα να τραγουδούν με τη συνοδεία γιουκαλίλι.
Το αγαπημένο μου site ήταν Το Mike's Point, ένας συναρπαστικός, υγιής ύφαλος καλυμμένος με μαλακά και σκληρά κοράλλια κάθε χρώματος, με χελώνες να τριγυρίζουν σε όλη την κατάδυση. Ο Jalan Masuk ήταν επίσης διασκεδαστικός, λόγω του αγάλματος του με δύο γοργόνες με μια καρδιά αγάπης, ιδανική για το καδράρισμα του προσώπου ενός μοντέλου.
Ο φίλος μου και εγώ κάναμε εναλλάξ μοντέλο, προσαρμόζοντας τη θέση του στροβοσκοπίου για να φωτίζει το άγαλμα και, κυρίως, το πρόσωπο του δύτη, ιδιαίτερα τα μάτια στη μάσκα.
Αυτό σύντομα μετατράπηκε σε ένα πείραμα με φωτισμό εκτός κάμερας. Αφαίρεσα τα στροβοσκοπικά μου και τα τοποθέτησα προσεκτικά γύρω από το άγαλμα, με τα οπτικά καλώδια στρατηγικά τοποθετημένα για να ενεργοποιούνται από τα στροβοσκοπικά των φίλων μου ενώ πόζαρα.
Όταν μοιραστήκαμε τις εικόνες στη συνεδρία κριτικής, η Λίζα πρότεινε τη δυνατότητα χρήσης μιας σταθερής πηγής φωτός για να φωτίσει το πρόσωπο του μοντέλου.
Επιστρέψαμε στον ίδιο χώρο την επόμενη μέρα κατευθυνθήκαμε κατευθείαν στο άγαλμα και απολαύσαμε μεγαλύτερη επιτυχία αυτή τη φορά. Ποτέ δεν θα μπορούσαμε να πειραματιστούμε έτσι σε ένα κανονικό ταξίδι κατάδυσης.
Θέλοντας να τελειώσουμε την εβδομάδα στα ύψη, επιστρέψαμε στο Mike’s Point, όπου μας επέτρεψαν να κάνουμε παρέα στα 10 μέτρα για 70 λεπτά ήταν μια πραγματική απόλαυση. Χωρίς ταλαιπωρία, χωρίς βιασύνη, απλά φωτογραφίζοντας τη θέα. Τέλειος.
Δεν μπορούσαμε πια να βουτήξουμε, αλλά τα δίδακτρα δεν σταμάτησαν εκεί. Η Λίζα είχε σχεδιάσει σε ένα ταξίδι με αναπνευστήρα στην προβλήτα Σιλάντεν για εξάσκηση σε split-shot. Τα είχα δοκιμάσει στο τέλος αρκετών από τις καταδύσεις, αλλά το να σηκώσω την κάμερα ενώ έκανα βόμβα ήταν δύσκολο και αποδείχτηκε ανεπιτυχές. Η κολύμβηση με αναπνευστήρα στην προβλήτα μας επέτρεψε να βγούμε μέσα από τις αμμώδεις περιοχές και να τοποθετήσουμε την κάμερα στο νερό ενώ στεκόταν ακόμα – πολύ πιο εύκολο!
Το προσκήνιο δεν ήταν τόσο φωτογενές όσο μερικοί από τους υφάλους που είχαμε βουτήξει, αλλά ήταν καλό για εξάσκηση.
Στο δεντρόσπιτο για το τελευταίο slide-show, αναζήτησα τις ετυμηγορίες των φίλων μου για το μάθημα. «Το ταξίδι ήταν καταπληκτικό», είπε ο Στιούαρτ. «Η Λίζα παρουσίασε ενημερωτικές, σχετικές πληροφορίες με εύκολο στην κατανόηση τρόπο. Ήταν σε ετοιμότητα για να βοηθήσει κάτω από το νερό και στο σκάφος - δεν θα μπορούσα να είχα ζητήσει περισσότερα.
"Τα θέρετρα ήταν επίσης καταπληκτικά - πολύ φιλόξενα, πολύ άνετα, εξαιρετικό φαγητό και ιδανικές τοποθεσίες για τα διαφορετικά εργαστήρια."
«Οι τοποθεσίες, οι υπηρεσίες, οι οδηγοί καταδύσεων, οι τοποθεσίες – όλα ήταν τέλεια», συμφώνησε η Linda. «Η Λίζα και οι οδηγοί καταδύσεων ήταν εξαιρετικά προσεκτικοί όταν μας πήγαν σε τοποθεσίες όπου θα βλέπαμε ασυνήθιστα πλάσματα, καθώς και να έχουμε την καλύτερη ευκαιρία να εκπληρώσουμε τα προγράμματα σπουδών.
«Μου άρεσε το μάθημα και έμαθα τόσα πολλά. Η Λίζα είχε άπειρη υπομονή μαζί μου και θα ήθελα πολύ να ξανακάνω ένα μάθημα μαζί της».
Σίγουρα θα υπογράψω για το επόμενο εργαστήριο, όπου κι αν συμβεί.
