ΓΙΝΕ Ο ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ! – ασπρόμαυρη μετατροπή

ΑΡΓΑ, ΜΕΓΑΛΗ Ο Peter Scoones, που εμφανίστηκε σε όλο το άρθρο του Colin Doeg 50 Years of BSoUP στο DIVER του περασμένου μήνα, είχε ισχυρές και ίσως εκπληκτικές απόψεις για ψηφιακό χειρισμός. Ήταν όλα για αυτό.
Θεωρούμε έκπληξη τη γνώμη του γιατί έχουμε συνηθίσει τους φωτογράφους ενός πιο ώριμου vintage ενάντια στις σύγχρονες καινοτομίες.
Ο Scoones δεν ήταν ποτέ. Στην πραγματικότητα, ήταν συνήθως ο πρώτος που έβαλε σε εφαρμογή την τελευταία λέξη της τεχνολογίας.
Τυπικά, είμαστε όλοι προϊόντα της εποχής στην οποία γεννιόμαστε. Άνθρωποι που ξεκίνησαν μέσα υποβρύχια φωτογραφία Στις δεκαετίες του 1970, του 80 και του 90, όπως εγώ, χρησιμοποιούσα μόνιμα φιλμ slide και ένιωσα την καθαρότητά του «ακριβώς ως πλάνο».
Θα κουβαλούσατε αυτό το κομμάτι της ταινίας σε όλο τον κόσμο μαζί σας. Το πήρατε κάτω από το νερό, το εκθέσατε, το φέρατε στο σπίτι, το αναπτύξατε και μετά σύρατε το ίδιο ορθογώνιο φιλμ σε προβολέα ή lightbox για να το απολαύσετε.
Ο Scoones ξεκίνησε στην πραγματικότητα υποβρύχια φωτογραφία προτού οι διαφάνειες γίνουν η κυρίαρχη μορφή.
Τα πρώτα του χρόνια ήταν εκείνα του ασπρόμαυρου φιλμ, όπου η εικόνα ξεκινούσε από την κάμερα, αλλά ολοκληρώθηκε σε μεγάλο βαθμό στο σκοτεινό θάλαμο.
Αναφέρθηκε με ειλικρίνεια στα χρόνια του slide-film ως το blip, και αγκάλιασε ψηφιακό ως επιστροφή στην αλήθεια φωτογραφία, όπου το ταξίδι της εικόνας δεν τελειώνει με τη λήψη, και το πλήρες δυναμικό της υλοποιείται στη μετα-επεξεργασία.

ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ που εμφανίστηκε στη στήλη αυτού του μήνα ξεκίνησε τη ζωή ως έγχρωμες λήψεις, αν και η φώκια που φιγουράρει στην επιφάνεια ήταν μονόχρωμη σε μπλε-πράσινο. Και στη συνέχεια αποφάσισα να τα επεξεργαστώ ως ασπρόμαυρα.
Τον περασμένο μήνα μίλησα για την αξία της σκέψης σε ασπρόμαυρο, ψάχνοντας για σχήματα και σκιές όταν συνθέτω μονόχρωμες εικόνες σε ναυάγια.
Τα ναυάγια μας δίνουν χρόνο, αλλά στον ταχέως κινούμενο κόσμο των θαλάσσιων θηλαστικών (ή άλλων δυναμικών θεμάτων) συνήθως βρίσκω ότι η καλύτερη στιγμή για ασπρόμαυρη σκέψη είναι μετά από αυτές τις καταδύσεις.
Το κόλπο είναι να μάθετε να αναγνωρίζετε ποιες εικόνες θα βελτιωθούν από τη μετατροπή.
Ένα από τα αξιοθέατα του μαύρου και του λευκού είναι ότι η έλλειψη χρώματος θα εστιάσει την προσοχή του θεατή σε σχήματα, υφές και συνθέσεις. Αν και συχνά κυνηγάμε τα πιο τολμηρά χρώματα, υπάρχουν στιγμές που το χρώμα αποσπά την προσοχή και αυτές οι λήψεις θα ανθίσουν σε μονοχρωμία.
Τα θαλάσσια θηλαστικά συχνά λειτουργούν καλά σε μονοχρωμία. Τα σχήματά τους είναι συνήθως άμεσα αναγνωρίσιμα και συχνά παραμορφώνονται με την κίνηση, και αυτό τονίζεται καλύτερα στους τόνους του γκρι.
Κατά κανόνα είναι σπάνια πολύχρωμα, οπότε δίνουμε λίγα και έχουμε πολλά να κερδίσουμε όταν τα κάνουμε μονόχρωμα.
Μπορούμε να τονίσουμε τη φόρμα τραβώντας σιλουέτες (όπως η φώκια που πλαισιώνεται στο παράθυρο του Snell), αλλά μπορούμε επίσης να επεξεργαστούμε μια τυπική πλάγια λήψη για να πηδήξουμε έξω σε ασπρόμαυρο.
Το κλειδί είναι να επεξεργαστείτε το αρχείο έτσι ώστε το θέμα να έχει διαφορετικό τόνο από το φόντο. Με το μανάτο, προσάρμοσα τα χρωματικά κανάλια στη ασπρόμαυρη μετατροπή για να κάνω το νερό όσο το δυνατόν πιο σκούρο για να τονίσω το γκρίζο θηλαστικό.
Με το θαλάσσιο λιοντάρι κάτω από την εξέδρα πετρελαίου, επεξεργάστηκα τη λίμα για να ελαφρύνει το νερό και κράτησα τη σιλουέτα του θαλάσσιου λιονταριού όσο πιο σκοτεινή γινόταν.

ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΘΗΛΑΤΙΚΑ έχουν πολλά χαρακτηριστικά που μπορούμε να εκμεταλλευτούμε στη μονοφωνική επεξεργασία.
Τα δελφίνια έχουν ένα όμορφα λείο δέρμα που παίρνει μια ασημί γυαλάδα μόλις στραγγιστεί το χρώμα από τη λήψη. Αυτό μπορεί να τονιστεί περαιτέρω προσθέτοντας έναν τόνο σεληνίου κατά την επεξεργασία.
Ορισμένα είδη, όπως το κοινό δελφίνι, έχουν ελκυστικά μοτίβα σε διαφορετικές αποχρώσεις του γκρι, και αυτά μπορούν να βελτιωθούν με τη μετατροπή σε ασπρόμαυρο.
Οι φώκιες, τα θαλάσσια λιοντάρια και οι μανάτες έχουν τρίχες και αυτή η υφή μπορεί να αναδειχθεί σε μαύρο και άσπρο.
Και τα τρία έχουν επίσης ένα λεπτό σετ από μουστάκια που μπορούν να τονιστούν με τοπικές ρυθμίσεις αντίθεσης, όπως η αύξηση της δομής ή της διαύγειας.
Δεν είναι πάντα εύκολο να εντοπίσετε ποιες εικόνες θα λειτουργήσουν καλύτερα σε ασπρόμαυρο, γι' αυτό αξίζει να πειραματιστείτε.
Συχνά χρησιμοποιώ τη συντόμευση του Lightroom "v" για να δω αν μια εικόνα έχει δυνατότητες πριν εργαστώ σε μια πιο εκλεπτυσμένη ασπρόμαυρη μετατροπή.
Ο Peter Scoones θεώρησε τις έγχρωμες διαφάνειες ως μια ανωμαλία της φωτογραφικής ανάπτυξης, αν και πολλοί περισσότεροι υποστηρίζουν το ίδιο για το ασπρόμαυρο.
Αν είχε εφευρεθεί πρώτα το έγχρωμο φιλμ, η ιδέα των ασπρόμαυρων φωτογραφιών ίσως να μην είχε εφευρεθεί ποτέ!
Ευτυχώς για τον υποβρύχιο φωτογράφο ήταν, και αν είστε εκτός νερού αυτόν τον χειμώνα, βουτήξτε στον φωτογραφικό σας κατάλογο και ολοκληρώστε μερικές από τις φωτογραφίες σας με μια ασπρόμαυρη μετατροπή.

ΚΛΕΙΔΙ ΛΕΖΑΝΤΩΝ

Περιμένοντας να πλαισιωθεί η σφραγίδα από το παράθυρο του Snell, μπόρεσα να δείξω το σχήμα της. Τραβηγμένη με Nikon D5 και Sigma 15mm. Υπερκατοικία. Χωρίς στροβοσκοπικά. ISO 500, 1/500ο @ f/22.

Έλεγξα προσεκτικά αυτήν την ασπρόμαυρη μετατροπή για να κρατήσω το μανάτο ανοιχτό και το νερό σκοτεινό. Λήψη με Nikon D700 και Sigma 15 mm. Υπερκατοικία. 2 x Inon Z240. ISO 800, 1/40ο @ f/10.

Το ασπρόμαυρο μπορεί να κόψει το σκοτάδι, κάτι που μου επιτρέπει να χρησιμοποιώ τη χαρακτηριστική σιλουέτα του θαλάσσιου λιονταριού ακόμα και όταν είναι μικρό στο πλαίσιο. Λήψη με Nikon D4 και Nikonos 13 mm. Υπερκατοικία. 2 x Seacam 150s. ISO 800, 1/60ο @ f/10.