ΓΙΝΕ Ο ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ! – μια προσεκτική ματιά στο bokeh

ACE SHARK-SNAPPER Ο Jeremy Stafford-Deitsch παρατήρησε κάποτε: «Όταν ξεκίνησα, ήταν ένα επίτευγμα να πυροδοτήσω το όπλο και να τελειώσω την κατάδυση με μια κάμερα χωρίς πλημμύρες».
Τα λόγια του ήταν αστεία, αλλά υπάρχει κάτι περισσότερο από ένα ψήγμα αλήθειας μέσα τους.
Υποβρύχια φωτογραφία κάποτε ήταν όντως πολύ δύσκολο. Ο εξοπλισμός ήταν μια πρόκληση για χρήση και συντήρηση, αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν το φιλμ. Δεν ήταν τόσο το όριο των μόλις 36 κλικ ανά κατάδυση, όσο το γεγονός ότι δεν έδινε την άμεση ανατροφοδότηση μιας οθόνης LCD.
Μερικά θέρετρα και liveaboards πρόσφεραν καθημερινή επεξεργασία, αν και ήταν ακριβό και θα μπορούσε να είναι αναξιόπιστο, καταστρέφοντας τις κατά τα άλλα τέλειες εικόνες.
Όλα αυτά σήμαιναν ότι αν εμφανιστείτε σε μια συνάντηση της Βρετανικής Εταιρείας Υποβρύχιων Φωτογράφων τη δεκαετία του 1980 με ένα κουτί διαφανειών που ήταν στο επίκεντρο, καλά πλαισιωμένο και είχαν κάποιο χρώμα, κερδίσατε πολύ σεβασμό.
Οι περιορισμοί σήμαιναν ότι ήταν φιλοδοξία όλων μας απλώς να καταγράψουμε όσα βλέπαμε κάτω από το νερό, όσο πιο καθαρά γίνεται.
Η τεχνολογία προχωρά και σήμερα οι φωτογράφοι βγάζουν τις εικόνες τους κατά τις πρώτες δύο καταδύσεις τους με κάμερα. Από εκεί και πέρα, στόχος είναι να αναδείξουν τις εικόνες τους.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στη σφαίρα της μακροεντολής φωτογραφία, όπου κάθε μεμονωμένο πλάσμα έχει φωτογραφηθεί στο παρελθόν.
Ακόμη και είδη που δεν έχουν ακόμη περιγραφεί από τους επιστήμονες συνήθως θα έχουν κερδίσει μερικούς διαγωνισμούς πριν πάρουν το λατινικό τους όνομα!

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ φρέσκια έμπνευση, κοιτάζω τακτικά τη δουλειά φωτογράφων από διαφορετικά είδη. Ξανά βρίσκω ιδέες που, με λίγη προσαρμογή, μπορώ να χρησιμοποιήσω υποβρύχια.
Την τελευταία δεκαετία, το έργο της φωτογράφου φύσης Sandra Bartocha έχει χαιρετιστεί παγκοσμίως για την καινοτομία του.
Φωτογραφίζει την καθημερινή φύση, όπως λουλούδια και δέντρα, αλλά αιχμαλωτίζει πολύ περισσότερα από το θέμα. Τα μαγεμένα οράματά της έχουν προαναγγελθεί σε μια κίνηση μικρού βάθους πεδίου, όπου οι φωτογράφοι δεν επικεντρώνονται μόνο σε αυτό που εστιάζεται, αλλά χρησιμοποιούν ενεργά τα στοιχεία εκτός εστίασης για να προσθέσουν πολύ περισσότερη ομορφιά και αίσθηση από τις αιχμηρές λεπτομέρειες. ποτέ μπορεί.
Αυτό είναι εύκολο να το δοκιμάσετε, κάνοντας απλώς λήψη macro με ανοιχτό διάφραγμα. Αλλά η τεχνική γίνεται πιο συναρπαστική όταν αρχίζουμε να πειραματιζόμαστε με ορισμένους παλιούς φακούς, οι οποίοι διακρίνονται για το πώς αποδίδουν τις πολύ σημαντικές λεπτομέρειες εκτός εστίασης.
Η λέξη-κλειδί εδώ είναι το bokeh, η οποία είναι μια ιαπωνική λέξη (που προφέρεται σε ομοιοκαταληξία με το ΟΚ) που περιγράφει τον χαρακτήρα του τρόπου με τον οποίο ένας συγκεκριμένος φακός αποδίδει τα στοιχεία εκτός εστίασης μιας εικόνας.
Υπάρχει καλό bokeh, κακό bokeh και πολλή συζήτηση για το ποιοι φακοί έχουν ποιους!
Οι σύγχρονοι, υψηλής ποιότητας φακοί παράγουν ελκυστικό, απαλό bokeh. Ωστόσο, οι φωτογράφοι ενθουσιάζονται περισσότερο με μερικούς παλαιότερους φακούς, οι πιο βασικές κατασκευές που παράγουν διακριτικό bokeh. Οι ενδιαφέροντες φακοί περιλαμβάνουν Trioplan 100mm και 50mm, Revuenon 55mm, Primoplan 58mm, Diaplan 80mm και Petzval 85mm.
Πριν από μερικά χρόνια αυτοί οι φακοί ήταν διαθέσιμοι για χαρτζιλίκι, αλλά η αξία τους από δεύτερο χέρι έχει εκτοξευθεί καθώς αυτός ο τύπος φωτογραφία έχει γίνει πιο δημοφιλής. Έχει δημιουργήσει ακόμη και σύγχρονες εκδόσεις τόσο του Petzval 85 όσο και του Trioplan 100.
Οι περισσότεροι από αυτούς τους φακούς απαιτούν προσαρμογείς για χρήση σε σύγχρονες κάμερες και επομένως είναι εντελώς χειροκίνητοι.
Επίσης, δεν εστιάζουν αρκετά κοντά για υποβρύχια χρήση, αλλά αυτό μπορεί να διορθωθεί με έναν σωλήνα επέκτασης μεταξύ του φακού και της κάμερας.
Στη συνέχεια, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε υγρές διόπτρες για να δώσουμε μεγαλύτερη μεγέθυνση. Τέλος, ίσως χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε κάποιες βασικές δεξιότητες DIY για να δημιουργήσετε ένα εργαλείο εστίασης.

ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ BOKEH προέρχεται από την εύρεση του σωστού θέματος και τη λήψη του με το διάφραγμα ορθάνοιχτο. Είναι σημαντικό να αναζητήσουμε και ένα καλό θέμα και ένα καλό υπόβαθρο.
Το ανοιχτό νερό δεν θα θολώνει με ενδιαφέρον – χρειαζόμαστε ένα λεπτομερές φόντο που βρίσκεται στη σωστή απόσταση πίσω από το θέμα για να είναι εκτός εστίασης.
Θα πρέπει να αναζητήσουμε ένα φόντο με φωτεινές ανταύγειες, που θα εμφανίζονται στο bokeh.
Αυτά θα πρέπει να είναι λίγο πιο φωτεινά από το κύριο θέμα, γιατί όταν αποεστιάζονται το φως τους απλώνεται, οπότε η φωτεινότητά του μειώνεται. Οι σκοτεινές λεπτομέρειες δεν εμφανίζονται.
Επειδή το υπόβαθρο είναι τόσο σημαντικό, συχνά αναζητώ πρώτα αυτό. Εάν το φόντο φωτίζεται με διαθέσιμο φως, τείνω να ψάχνω για σκληρά κοράλλια ή θαλασσινούς, φωτισμένους από τον ήλιο.
Αν το φόντο φωτίζεται με το στροβοσκοπικό μου, ψάχνω για θέμα με φωτεινές κηλίδες χρώματος (τα κρινοειδή είναι τα αγαπημένα).
Μετά, τελικά, περιμένω να κολυμπήσει ένα θέμα μπροστά, και τις περισσότερες φορές αυτό τείνει να είναι κοπέλα. Αναφέρομαι χαριτολογώντας στο Trioplan μου ως τον αδικοχαμένο μου φακό!
Η λήψη με ανοιχτό διάφραγμα προκαλεί ορισμένες προκλήσεις. Το πιο προφανές όταν καταδύεστε στις τροπικές περιοχές είναι ότι υπάρχει πάρα πολύ φως του περιβάλλοντος, ειδικά σε φωτεινές, ρηχές καταδύσεις.
Ακόμη και με τη χρήση της χαμηλότερης ρύθμισης ISO, όταν φωτογραφίζουμε με f/2.8, ο φωτισμός του περιβάλλοντος θα είναι συχνά πολύ έντονος στη μέγιστη ταχύτητα κλείστρου που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε με τα στροβοσκοπικά.
Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα φίλτρο ουδέτερης πυκνότητας τριών στοπ σε αυτές τις συνθήκες για να επαναφέρουμε τα πράγματα στην περιοχή.

Το τελικό πρόβλημα της εργασίας ανοιχτό είναι ότι η εστίαση γίνεται κρίσιμη, ειδικά με μικρότερα θέματα.
Ρύθμισα τη φωτογραφική μηχανή μου να τραβάει συνέχεια και να τραβάω μια σειρά από λήψεις, για να είμαι σίγουρος ότι τουλάχιστον μία είναι τέλεια ευκρινή.
Ακούγεται λίγο ψεκασμό και προσευχή, αλλά επειδή δεν περιοριζόμαστε πλέον στα 36 καρέ, πιστεύω ότι θα αξιοποιήσω στο έπακρο την τεχνολογία!