DAN MEDICAL
Ενδεικτικά σημάδια κατά τη διάρκεια α εκπαίδευση Η πορεία θα μπορούσε να δώσει σε έναν δύτη μια ζωτική ένδειξη, αλλά χάθηκαν. Ένα χρόνο αργότερα τα συμπτώματά του επανήλθαν με εκδίκηση. Τι είναι λοιπόν μια φυσαλίδα; Η Lana Sorrell τα εξηγεί όλα.
Ο δύτης
Σε ένα πρόσφατο ταξίδι του στο Bonaire με το καταδυτικό κλαμπ του, ο Rick (ψευδώνυμο) ολοκλήρωνε την τέταρτη κατάδυση της ημέρας, που ήταν η 14η κατάδυση σε μια σειρά τριών ημερών και η 145η κατάδυση της ζωής του.
Πιστοποιημένος περίπου δύο χρόνια νωρίτερα, ο Rick ήταν 38 ετών και καλά στην υγεία του, χωρίς σημαντικό ιατρικό ιστορικό εκτός από αυτό που περιέγραψε ως «άσθμα του αθλητή» ως παιδί.
Το συμβάν
Πριν ξεκινήσει την τρίτη του κατάδυση της ημέρας, ο Ρικ είχε νιώσει σφίξιμο στο στήθος του. Το έβαλε κάτω στο να φάει την πίτσα που περίσσεψε για μεσημεριανό, και είχε μάλιστα αναφέρει ότι έπρεπε να πάρει ένα αντιόξινο.
Η ενόχληση στο στήθος υποχώρησε από μόνη της κατά τη διάρκεια της βόλτας με το σκάφος στο σημείο κατάδυσης, έτσι προχώρησε στην κατάδυση, κατεβαίνοντας σε μέγιστο βάθος 14 μέτρων.
Ο Ρικ τράβηξε πολλές φωτογραφίες κατά τη διάρκεια της κατάδυσης και περιστασιακά αναποδογυριζόταν για να δει μέσα στον ύφαλο.
Αφού βγήκε στην επιφάνεια από την επόμενη κατάδυση, ο Ρικ επιβιβάστηκε στη βάρκα και παρατήρησε αμέσως μια αλλαγή στη φωνή του, έναν πονόλαιμο και τριξίματα κάτω από το δέρμα γύρω από το λαιμό του.
Όταν ο Rick είχε ολοκληρώσει τη δεύτερη κατάδυση της πιστοποίησης του ναυαγίου ένα χρόνο πριν, είχε βγει στην επιφάνεια εντελώς εξαντλημένος, με ένα αίσθημα καψίματος στο λαιμό του.
Αφού έβγαλε τον εξοπλισμό του, είχε παρατηρήσει μια αλλαγή στη φωνή του και αυτό που περιέγραψε ως νερό κάτω από το δέρμα γύρω από το λαιμό του. Άλλοι δύτες στην ομάδα του έκριναν τα συμπτώματά του ως κακό αέριο ή νερό στα αυτιά.
Εκείνο το βράδυ, ο Ρικ είχε πάρει ένα παυσίπονο και το Benadryl χωρίς ιατρική συνταγή και πήγε για ύπνο νωρίς.
Όλα τα συμπτώματα είχαν περάσει το επόμενο πρωί και είχε ολοκληρώσει τις δύο τελευταίες καταδύσεις της διαδρομής χωρίς κανένα πρόβλημα.
Η διάγνωση
Ένας γιατρός στο τοπικό νοσοκομείο στο Bonaire πραγματοποίησε πλήρη νευρολογική εκτίμηση του Rick και διέγνωσε πνευμονικό βαρότραυμα (τραύμα από πίεση στους πνεύμονες) και υποδόριο εμφύσημα (αέρας κάτω από το δέρμα).
Η ακτινογραφία θώρακος δεν ήταν αξιοσημείωτη. Ο γιατρός δεν παρατήρησε επιπλοκές εκτός από το υποδόριο εμφύσημα στον αυχένα, το οποίο δεν επηρέασε τον αεραγωγό, έτσι χορήγησε οξυγόνο υψηλής ροής και επέτρεψε στον Rick να επιστρέψει στο θέρετρο του.
Μια αξονική τομογραφία την επόμενη μέρα αποκάλυψε άφθονο μεσοθωρακικό αέρα γύρω από την καρδιά και τους πνεύμονες και στον αυχένα. Έδειξε επίσης τουλάχιστον δύο μεγάλες «φυσαλίδες» (κυστικές τσέπες αέρα) στα ανώτερα μέρη των πνευμόνων του Ρικ. Επέστρεφε καθημερινά στο νοσοκομείο για να μπορούν οι γιατροί να παρακολουθούν την πρόοδό του.
Λόγω του κινδύνου πνευμοθώρακα κατά τη διάρκεια του αεροπορικού ταξιδιού, ο Rick εισήχθη στο νοσοκομείο δύο ημέρες μετά το περιστατικό για να αναπνεύσει 100% οξυγόνο για έξι ώρες. Ο γιατρός πήρε αυτά τα επιθετικά μέτρα για να επιταχύνει την ανάρρωση του Rick και να του επιτρέψει να ταξιδέψει στο σπίτι με την ομάδα του.
Μια αξονική τομογραφία παρακολούθησης τρεις ημέρες μετά το περιστατικό (και μία ημέρα πριν από την προγραμματισμένη αναχώρησή του) έδειξε τις ίδιες φλύκταινες όπως πριν, αλλά πολύ λιγότερο εξωφατνιακό αέρα στο μεσοθωράκιο.
Μετά από διαβούλευση με πνευμονολόγους τόσο τοπικά όσο και στις ΗΠΑ, ο θεράπων ιατρός επέτρεψε στον Ρικ να πετάξει σπίτι του με την ομάδα του.
Ερωτήσεις - Συζήτηση
Το πνευμονικό βαρότραυμα εμφανίζεται γενικά στο τέλος μιας κατάδυσης, όταν το παγιδευμένο αέριο προκαλεί διαστολή των κυψελίδων (αερόσακοι στους πνεύμονες) κατά την ανάβαση και τελικά ρήξη εάν η κανονική εκπνοή επηρεάζεται από το κράτημα της αναπνοής ή ένα πρόβλημα στους πνεύμονες.
Αέριο από ρήξη πνεύμονα μπορεί να διαρρεύσει σε ένα ή περισσότερα από τα τέσσερα σημεία:
- Η περιοχή γύρω από την καρδιά (πνευμομεσοθωράκιο, επίσης γνωστό ως μεσοθωρακικό εμφύσημα)
- Ο υπεζωκοτικός χώρος μεταξύ των πνευμόνων και του θωρακικού τοιχώματος (πνευμοθώρακας)
- Η κυκλοφορία του αίματος (εμβολή αρτηριακού αερίου [AGE])
- Κάτω από το δέρμα γύρω από το άνω μέρος του θώρακα και του λαιμού (υποδόριο εμφύσημα)
Ο κίνδυνος πνευμονικού βαροτραύματος είναι μεγαλύτερος σε άτομα που έχουν φλύκταινες στους πνεύμονές τους. Οι φλύκταινες είναι μη φυσιολογικοί αερόσακοι που μοιάζουν με μπαλόνι που προκαλούνται συχνότερα από φλεγμονή, η οποία καταστρέφει τα λεπτά τοιχώματα που χωρίζουν τις κυψελίδες.
Αν και αυτά είναι κοινά σε καπνιστές, έχουν βρεθεί και σε μη καπνιστές. Οι φλύκταινες αδειάζουν αργά τον αέρα λόγω του λεπτού, μη ελαστικού τοιχώματος τους. Κατά την εκπνοή κατά την ανάβαση, μπορεί να αυξηθεί η πίεση, προκαλώντας ρήξη.
Τα άτομα με φλύκταινες διατρέχουν επίσης κίνδυνο αυθόρμητου πνευμοθώρακα (κατάρρευση του πνεύμονα). Όσοι έχουν ιστορικό αυθόρμητου πνευμοθώρακα αποκλείονται αυτόματα από την κατάδυση, λόγω του υψηλού κινδύνου πνευμονικού βαροτραύματος.
Υπάρχει συναίνεση μεταξύ των καταδυτικών γιατρών ότι, παρά την εμφάνιση φυσιολογικών πνευμόνων μέσω τεστ ή απεικόνισης, κάποιος με ιστορικό αυθόρμητου πνευμοθώρακα δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να βουτήξει.
Το πνευμονικό βαρότραυμα του Rick εκδηλώνεται ως πνευμομεσοθωράκιο, το κύριο σύμπτωμα του οποίου είναι ένας υποστερνικός πόνος ή σφίξιμο στο στήθος.
Αυτό είναι πιθανό να είναι αυτό που ένιωθε ο Rick πριν από την τρίτη του κατάδυση. Περιστασιακά ένας δύτης μπορεί να παρουσιάσει οξύ πόνο στους ώμους, την πλάτη ή τον αυχένα που μπορεί να επιδεινωθεί από βαθιά αναπνοή, κατάποση, κίνηση του λαιμού ή του κορμού, βήχα ή ξαπλωμένη επίπεδη.
Οι αλλαγές φωνής, όπως η φωνή Ντόναλντ Ντακ που προκύπτει από την αναπνοή ηλίου, είναι επίσης συχνές.
Η αίσθηση τριξίματος που περιέγραψε ο Rick κάτω από το δέρμα γύρω από το λαιμό του είναι γνωστή ως υποδόρια ερεθισμός (τρίψιμο ή κροτάλισμα). Ο αέρας παγιδεύτηκε κάτω από το δέρμα όταν ξέφυγε από την κοιλότητα του θώρακα και στους μαλακούς ιστούς του λαιμού.
Το κράτημα της αναπνοής, η γρήγορη ανάβαση και ορισμένες πνευμονικές παθήσεις μπορεί να προκαλέσουν πνευμονικό βαροτραύμα, ο κίνδυνος του οποίου αυξάνεται από πνευμονικές παθήσεις όπως το άσθμα (αν δεν χορηγείται βέλτιστη φαρμακευτική αγωγή) λόγω του κινδύνου βρογχόσπασμου ή/και απόφραξης των αεραγωγών.
Οι ουλές των πνευμόνων ή η φλεγμονή που προκαλούνται από σαρκοείδωση ή διάμεση ίνωση εμποδίζουν τη σωστή ανταλλαγή αερίων και αυξάνουν τον κίνδυνο πνευμονικού βαροτραύματος.
Επιπλέον, άτομα που είχαν προηγουμένως βιώσει αυθόρμητο πνευμοθώρακα ή πνευμομεσοθωράκιο διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο. Γενικά, οποιοσδήποτε με πνευμονικές παθήσεις που μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο πνευμονικού βαροτραύματος συνιστάται να αποφεύγει τις καταδύσεις.
Για τα άτομα με υποκείμενες πνευμονικές παθήσεις, ο κίνδυνος πνευμονικού βαροτραύματος αυξάνεται με γρήγορες αναβάσεις, ιδιαίτερα κοντά στην επιφάνεια, όπου οι μεταβολές της σχετικής πίεσης είναι μεγαλύτερες.
Οι καταδυτικοί γιατροί συνιστούν σε όποιον έχει βιώσει πνευμονικό βαρότραυμα να αξιολογείται σωστά πριν επιστρέψει στην κατάδυση. Δυστυχώς, ο Rick δεν αναγνώρισε τα συμπτώματά του κατά τη διάρκεια του εκπαίδευση καταδύεται ένα χρόνο νωρίτερα ως υποδόριο εμφύσημα, έτσι συνέχισε την κατάδυση χωρίς να μιλήσει σε γιατρό.
Ευτυχώς για τον ίδιο, αναγνώρισε τα συμπτώματά του μετά το δεύτερο περιστατικό και έλαβε την κατάλληλη θεραπεία. Έκτοτε επέστρεψε στις καταδύσεις μετά από δύο επιτυχημένες επεμβάσεις για τη διόρθωση των φυσαλίδων.
ΡΩΤΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΕΙΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΝΤΑΝ
Όταν προσπαθώ να παρέχω ανάσες διάσωσης στο νερό σε έναν τραυματισμένο δύτη, γιατί δεν μπορούσα να χρησιμοποιήσω το εφεδρικό μου ρυθμιστήςκουμπί εκκαθάρισης; Αυτό μου φαίνεται πιο εύκολο από το να προσπαθήσω να διαχειριστώ μια τσέπη μάσκα.
Χρησιμοποιώντας το κουμπί εκκαθάρισης του a ρυθμιστής το δεύτερο στάδιο έχει προταθεί πολλές φορές, αλλά οποιοδήποτε πλεονέκτημα μπορεί να φαίνεται ότι προσφέρει δεν υπερτερεί των πιθανών κινδύνων και επιπλοκών.
Εάν η ρυθμιστής Το επιστόμιο δεν βρίσκεται ήδη στο στόμα ενός δύτη που δεν ανταποκρίνεται, η προσπάθεια αντικατάστασής του μπορεί να είναι δύσκολη και χρονοβόρα. Χωρίς καλή σφράγιση και μέσο απόφραξης των ρουθουνιών του δύτη, οποιαδήποτε προσπάθεια αερισμού θα είναι ανεπιτυχής.
Ακόμα κι αν το επιστόμιο μπορεί να τοποθετηθεί με επιτυχία στο στόμα του δύτη, υπάρχει κίνδυνος να σπρώξει τη χαλαρή γλώσσα στο πίσω μέρος του λαιμού και να μπλοκάρει τον αεραγωγό.
Εάν το επιστόμιο παρέμενε ή τοποθετούνταν στο στόμα του δύτη χωρίς να μπλοκάρει τον αεραγωγό, η επόμενη πρόκληση θα ήταν η χορήγηση αέρα.
Τα κουμπιά εκκένωσης δεν έχουν πραγματική ρυθμιστική ικανότητα. Παρακάμπτουν αποτελεσματικά τη λειτουργία του δεύτερου σταδίου της μείωσης του αερίου από την ενδιάμεση πίεση στην πίεση του περιβάλλοντος, και έτσι παρέχουν αέριο μέσης πίεσης απευθείας από το πρώτο στάδιο. Η παροχή αερίου αναπνοής στους πνεύμονες σε πολύ υψηλή πίεση μπορεί να τους διογκώσει υπερβολικά, οδηγώντας δυνητικά σε σοβαρό τραυματισμό.
Εάν ο αεραγωγός του δύτη δεν διατηρείται σε ανοιχτή θέση, το αναπνευστικό αέριο που εκπέμπεται από το κουμπί εκκένωσης θα μπορούσε να εισχωρήσει στο στομάχι, προκαλώντας γαστρική διάταση. Αυτό θέτει τον δύτη σε κίνδυνο παλινδρόμησης, η οποία μπορεί να θέσει σε κίνδυνο περαιτέρω τον αεραγωγό και να οδηγήσει σε αναρρόφηση.
Παροχή αναπνοών διάσωσης χρησιμοποιώντας μια τσέπη-μάσκα ή παρόμοια μέθοδος παρέχει απτική ανάδραση μέσω αλλαγών στην πίεση που απαιτείται για τον αερισμό των πνευμόνων, ενώ η παροχή αναπνοών διάσωσης με τη βαλβίδα εξαέρωσης εξαλείφει αυτή τη σημαντική ανάδραση.
Η χρήση βαλβίδας εξαέρωσης αποκλείει επίσης την επιλογή συμπλήρωσης του αερίου με 100% οξυγόνο.
Μέθοδοι διάσωσης που διδάσκονται επί του παρόντος από εκπαίδευση Τα πρακτορεία είναι αποτέλεσμα ετών πρακτικής εμπειρίας. Οι βαλβίδες εξαέρωσης δεν σχεδιάστηκαν ποτέ για να λειτουργούν ως εξοπλισμός διάσωσης. Κατά τον αερισμό ενός τραυματισμένου δύτη, βασιστείτε σε καθιερωμένες μεθόδους.
