ΚΑΡΑΪΒΙΚΟΣ ΔΥΤΗΣ
Τα διακοσμητικά χαρακτηριστικά των καταδυτικών τοποθεσιών της Αγίας Λουκίας είναι τα σφουγγάρια της - πέσε σε αυτούς τους γραφικούς υφάλους και προετοιμαστείτε για ένα πλούσιο κομμάτι θαλάσσιας ζωής στην Καραϊβική. Ο STEVE WEINMAN αξιοποιεί στο έπακρο τη διαμονή του – και μια ευερέθιστη χελώνα προσθέτει στο κέφι
Η χελώνα γεράκι φαινόταν σαστισμένη. Μπροστά του ήταν κάτι που έμοιαζε να είναι ένα απρόσβλητο κομμάτι σφουγγαριού με κόκκινα φύκια συνδεδεμένα πάνω του, συντρίμμια που ένας δύτης δεν μπορούσε καν να προσέξει, αλλά υπήρχε κάτι σε αυτό που γοήτευε αυτή τη χελώνα, ίσως μάλιστα την έκανε πρόκληση.
Έβλεπα ένα παγώνι, όταν ο οδηγός κατάδυσης Ντέιβ έδειξε το πίσω μέρος της χελώνας σε κάποια απόσταση.
Ήμασταν μόνο οι δυο μας στη βουτιά, στα 24 μέτρα και χωρίς να υπάρχει πουθενά ιδιαίτερο.
Όπως κάνετε εσείς σε αυτές τις συνθήκες, ενήργησα σαν να μην είχα δει τη χελώνα και ξεκίνησα σε μια διακριτική γωνία με την ελπίδα να κινηθώ κρυφά γύρω από το κεφάλι της και μετά να κλείσω αδιάφορα.
Καθώς έκανα κύκλους και εγκαταστάθηκα λίγα μέτρα μακριά από αυτό, ακριβώς πάνω από την άμμο, συνειδητοποίησα ότι μου είχαν δώσει το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να ελπίζει ένας δύτης όταν πλησιάζει τη φυσιολογικά σκοτεινή θαλάσσια ζωή - την Προκατάληψη.
Αυτή η χελώνα δεν θα μπορούσε να νοιάζεται λιγότερο για μένα. Προωθούσε τα μπάζα με το ράμφος του, περνώντας τα με το πτερύγιο του. Αυτό σήκωσε μικρά σύννεφα άμμου, και
μια αφοσιωμένη ομάδα από γαλαζοκεφαλές και κιτρινόμαλλα είχε φτάσει για να βοηθήσει.
Καθώς το ψάρι έτρεχε προς το παιχνίδι της χελώνας, είτε επειδή περιείχε κάτι ελκυστικό είτε απλώς επειδή η χελώνα το ήθελε τόσο πολύ, αυτό φαινόταν να εξοργίζει τη χελώνα. Ορκίζομαι κάποια στιγμή σήκωσε το κεφάλι του για να γουρλώσει τα μάτια του στον ουρανό.
Μετά ξερίζωσε το πράγμα και έφυγε σαν εξτρέμ σε τρελό τρέξιμο, εκτοξεύοντάς το κατά μήκος της άμμου προς το μέρος μου. Ήθελε να το φάει, να το κρατήσει ή να το βασανίσει;
Έμεινα ενθουσιασμένος για αρκετή ώρα, μέχρι που τελικά κατάφερα να ξεκολλήσω. Θα υπήρχαν άλλα πράγματα να δούμε? υπήρχαν συνήθως στην Αγία Λουκία.
Ξαναβρέθηκα στον Ντέιβ και, κοιτάζοντας προς τα πίσω, μπορούσα να δω τη χελώνα και τη ράτσα να εξακολουθούν να εμπλέκονται σε μια συννεφιασμένη διαμάχη.
Η τοποθεσία κατάδυσης ήταν η Τρύπα του Διαβόλου και χάρηκα που προχώρησα, ή μπορεί να έχασα τον μεγάλο ιππόκαμπο στην κόκκινη πέρκα του που αποδείχτηκε τόσο ευχάριστα αδιάφορος για την παρουσία μου όσο η χελώνα.
Αξέχαστες στιγμές από ένα αξέχαστο ταξίδι. Είχα επισκεφτεί αυτό το νησί της Καραϊβικής μερικά χρόνια πριν και το θυμόμουν για τις χελώνες του και για την απαλή φύση των καταδύσεων.
Αυτή τη φορά βρέθηκα εδώ τον Οκτώβριο, παίρνοντας μια ευκαιρία για την προετοιμασία του καιρού, αλλά απολάμβανα το γεγονός ότι τα ρεύματα φάνηκαν πιο δυνατά αυτή τη φορά, διευκολύνοντας κάποιες απολαυστικές drift diving.
Επίσης, έμενα σε ένα θέρετρο που ήθελα από καιρό να επισκεφτώ, ένα από τα πιο γνωστά του νησιού. Το Anse Chastanet είναι ένα αξιοσημείωτο μείγμα αρχιτεκτονικής με τη φύση, που εκτείνεται κατακόρυφα μέσα από δέντρα, φύλλωμα και λουλούδια μέχρι την ανηφόρα και ακόμα πιο πολυτελές αδελφό θέρετρο, το βουνό Jade.
Είχαμε παρακολουθήσει μια δεξίωση εκεί κατά την άφιξη, πίνοντας κοκτέιλ ψηλά πάνω από τη γραμμή των δέντρων και θαυμάζοντας τη θέα προς τα βόρεια προς τα διάσημα δίδυμα Pitons και τα στρώματα από πισίνες υπερχείλισης για τα δωμάτια από κάτω. Οι ιδιοκτήτες αναφέρουν συχνά ότι ο «τέταρτος τοίχος» απουσιάζει από πολλά δωμάτια, διευκολύνοντας έτσι την εντυπωσιακή θέα.
Αυτοί οι ιδιοκτήτες είναι ο Nick και η Karolin Troubetzkoy, οι οποίοι τώρα σχεδιάζουν μια τρίτη φάση ανάπτυξης στο κτήμα των 60 στρεμμάτων. Το Jade Sea θα σαρώσει προς τα κάτω προς τους δύο ιδιωτικούς κόλπους, με τις παραλίες με την ασημένια άμμο να σαρώνουν σε αυτό που τώρα είναι θαλάσσιο καταφύγιο.
Το ευρύχωρο παραθαλάσσιο δωμάτιό μας ήταν σε μια επιθυμητή τοποθεσία, καθώς ήταν μόλις λίγα βήματα από το κέντρο καταδύσεων Scuba St Lucia.
Αυτό σήμαινε μια δαιδαλώδης ανάβαση στο εστιατόριο πολύ πιο πάνω για πρωινό και δείπνο – θα μπορούσατε πάντα να καλέσετε για ένα λεωφορείο, αλλά η άσκηση ήταν ευπρόσδεκτη.
Και το δωμάτιο ήταν καλά εξοπλισμένο και πολύ άνετο.
δεν είχα μακριά να πάω το πρώτο μου πρωί για την κατάδυση του check-out. Από την εμπειρία μου, αυτές μπορεί να αποδειχθούν εξίσου καλές με οποιαδήποτε άλλη κατάδυση, και αυτή η κατάδυση στην ακτή σίγουρα δημιούργησε την εβδομάδα όμορφα.
Στην άμμο και στο θαλάσσιο γρασίδι υπήρχαν μια σειρά από στημένα κομμάτια που εγγυημένα θα εκτρέψουν κάθε δύτη, σχεδόν σαν να ήταν εκεί από το σχέδιο. Εννοώ, πώς μπορείτε να παραπονεθείτε που είδατε έναν μικρό άσπρο ιππόκαμπο στις πρώτες στιγμές της πρώτης σας κατάδυσης και αργότερα ένα μικροσκοπικό κόκκινο βατραχόψαρο που είναι τέλεια τοποθετημένο για πορτρέτα.
Υπήρχαν σμέρνες, παγωνόχελα και αρκετά μυτερόχελα που γλιστρούσαν στην ύπαιθρο. Έπρεπε να δω πολύ περισσότερα από αυτά τα ελκυστικά χέλια που μοιάζουν με φίδια από όσα θυμάμαι να έχω δει πριν στην Καραϊβική.
Εκείνο το απόγευμα κάναμε την πρώτη από τις πολλές επισκέψεις σε ένα από τα τέσσερα καταδυτικά σκάφη του κέντρου στη Χώρα των Νεραϊδών, μια τοποθεσία που θυμόμουν καλά. Συνοψίζει την απήχηση της Αγίας Λουκίας, γιατί φαίνεται πολύ καλό.
Υποθέτω ότι οι περισσότεροι από εμάς έχουμε συνηθίσει υπερβολικά να βλέπουμε μια επιδείνωση στους κοραλλιογενείς υφάλους αυτές τις μέρες. Τα κοράλλια στην Αγία Λουκία δεν είναι πια όλα παρθένα από ό,τι αλλού, αλλά υπάρχουν πολλά όμορφα σκληρά κοράλλια, ιδιαίτερα της εγκεφαλικής πειθούς, και μια αφθονία από μαλακά κοράλλια, συμπεριλαμβανομένων των θαλασσινών.
Αυτό όμως που κάνει τους υφάλους St Lucia να ξεχωρίζουν είναι τα σφουγγάρια και η ποικιλία τους.
Τεράστια κόκκινα βαρέλια, σωλήνες από κίτρινο έως χρυσό, σφουγγάρια με πυλώνες από λεβάντα έως μωβ και όλες οι επίπεδες αποχρώσεις σε κάθε χρώμα που μπορεί να φανταστεί κανείς δημιουργούν εκπληκτικά θαλασσινά τοπία, και πουθενά αυτό δεν είναι πιο εμφανές όσο στη Χώρα των Νεραϊδών.
Διάβαζα για ανθρώπους που υποφέρουν από τρυποφοβία, τον φόβο των τρυπών. Είναι μια τρομερή ταλαιπωρία που δεν θα ευχόμουν σε κανέναν, και σίγουρα θα τους συμβούλευα να μην καταδύονται στην Αγία Λουκία, γιατί η αφθονία των σφουγγαριών τύπου κοντέινερ σημαίνει ότι υπάρχουν τρύπες παντού.
Επίσης κοινά σε τοποθεσίες όπως η Fairyland, από τις οποίες υπάρχουν αρκετοί, είναι κάτοικοι των υφάλων, όπως τα τρομπετάψαρα που ποζάρουν στα σφουγγάρια και κουνούν τα φύλλα από μαλακό κοράλλι, οι λοχίες, οι παπαγάλοι και τα έντονα κόκκινα μεγαλόψυχα που κρύβονται σε λίμνες σκιάς. Από καιρό σε καιρό κοιτάζετε για να βρείτε έναν μοναχικό μπαρακούδα να σας σκιάζει, με τον απαίσιο τρόπο του.
Το παραδέχομαι ελεύθερα να ήταν λίγο λαίμαργος όσο έμενε στο Anse Chastanet. Αυτό ίσχυε για το φαγητό, το οποίο ήταν εξαιρετικά καλό, αλλά και για τις καταδύσεις, επειδή είχα μείνει για λίγο έξω από το νερό, έτσι γέμισαν τις μπότες μου.
Κατά την προετοιμασία της σεζόν, δεν υπήρχαν τόσοι πολλοί άλλοι δύτες τριγύρω, αλλά κράτησα απασχολημένα τα πληρώματα και τους οδηγούς των καταδυτικών σκαφών μεταφέροντάς με στις πολλές τοποθεσίες καταδύσεων, οι περισσότερες σε μικρή απόσταση, νότια προς τα Pitons ή βόρεια προς Anse La Raye.
Τα παιδιά δήλωναν ευγενικά ότι προτιμούσαν να εργάζονται όταν εξέφραζα την μισόλογη ενοχή μου – και χάρηκα που τους πίστευα. Ήταν εξαιρετική παρέα, άκρως επαγγελματίες και πίστωση για τη λειτουργία.
Όσο απολαυστικοί κι αν ήταν οι ύφαλοι, μπορεί μερικές φορές να φαίνονται λίγο ίδιοι (δεν θα το έκαναν, αν ήμουν λιγότερο άπληστος). Αλλά ήταν ιδιαίτερα ευχάριστο να βουτήξεις μερικά ναυάγια για αλλαγή ρυθμού.
Καταφέραμε να συνδυάσουμε τη νέα κοπέλα Vicky B με τη δοκιμασμένη και αξιόπιστη Lesleen M σε μια καταπληκτική κατάδυση, με χαρά να πω, με άλλους καλεσμένους για τη βόλτα σε αυτήν την περίσταση.
Η Βίκυ Β δεν ήταν ναυάγιο την τελευταία φορά που επισκέφτηκα. Στην πραγματικότητα, είχε σκοτωθεί ως τεχνητός ύφαλος μόνο για περίπου 18 μήνες, επομένως δεν είχε αποικιστεί σε μεγάλο βαθμό.
Βρίσκεται ακριβώς μακριά από την οπτική γωνία της Lesleen M στην περιοχή Anse Cochon (Bay of Pigs), μέρος μιας προσπάθειας να αυξηθεί ο αριθμός των καταδυτικών τοποθεσιών και να μειωθεί η πίεση από τις υπάρχουσες, αλλά και εκεί επειδή το παλαιότερο ναυάγιο γίνεται λιγότερο ασφαλές για διείσδυση.
Η Βίκυ Β ήταν ταλαιπωρημένη, ξαπλωμένη στο λιμάνι της πρωτεύουσας Κάστρις για επτά χρόνια. Στον βυθό της θάλασσας στα 25 μέτρα περίπου, είναι πλέον χρήσιμο.
Αυτό το φορτηγό πλοίο του 1960 έχει επίσης ένα σκιερό παρελθόν. Όταν κατασχέθηκε στα ανοιχτά της Αγίας Λουκίας το 2011, το φορτίο του διαπιστώθηκε ότι περιελάμβανε, σε ένα διαμέρισμα στην πλώρη, σημαντικές ποσότητες κοκαΐνης, κάνναβης, όπλα και χειροβομβίδες. Έξι μέλη του πληρώματος της Γουιάνας συνελήφθησαν. ο ιδιοκτήτης κρύφτηκε.
Περιηγηθήκαμε στο ναυάγιο από τη γραμμή στην πρύμνη, όπου το πηδάλιο και το στήριγμα κάθονται μακριά από την άμμο. Κοπάδια από δολώματα κρέμονταν πάνω από το κατάστρωμα.
Πάνω από το κεφάλι και κυριαρχούσε στη σκηνή ήταν ο γερανός, ο οποίος ήδη υποστήριζε μια εκπληκτική ποσότητα αφράτης ανάπτυξης καθώς κρέμεται πάνω από ένα αμπάρι που είναι ανοιχτό για εξερεύνηση. Ένα περονοφόρο όχημα έχει μείνει εκεί μέσα. Χειρίστηκε ποτέ αυτό ή ο γερανός λαθρεμπόριο;
Η πλώρη με το βαρούλκο της και το υπόλοιπο ναυάγιο θα πρέπει να κρατούν τους φωτογράφους ευχαριστημένους. Μείναμε για αρκετή ώρα πριν πάμε στο Lesleen M.
Μήκους περίπου 50 μέτρων, που χτίστηκε το 1947 και καταστράφηκε το 1986, αυτό που σας εντυπωσιάζει είναι ο λαμπερός αποικισμός του ναυαγίου από κοράλλια, σφουγγάρια και ψάρια.
Αυτή τη φορά ξεκινήσαμε από την πλώρη και, συνεχίζοντας την πορεία μας, μπορούσαμε να δούμε ότι η γάστρα από όπου ξεκινά το κράτημα έχει διπλωθεί από μόνη της. Υπάρχουν παντού σφουγγάρια κίτρινου σωλήνα - μηδενικά και θα βρείτε πιο καθαρές γαρίδες ανάμεσά τους.
Παρατήρησα ότι και εκεί έχουν βρει σπίτια σμέρνες και πετρόψαρα.
Η διάταξη δεν είναι διαφορετική από αυτή της Vicky B και δίνει μια ιδέα για το πώς θα φαίνεται μερικές δεκαετίες στη συνέχεια. Είναι μια απόλαυση μιας διώροφης κατάδυσης.
Ο κοντινός κοραλλιογενής ύφαλος Anse Cochon είναι επίσης πολυπληθής και προσφέρει μια ευχάριστη ρηχή συνέχεια κατάδυσης.
Άλλες γραφικές τοποθεσίες ήρθαν και έφυγαν σε αυτό που έγινε μια θαμπάδα από σφουγγάρια, κοράλλια και ψάρια – Coral Gardens, Pinnacles, Jalousie και τα ορόσημα Pitons.
Βλέπω αυτές τις δίδυμες κορυφές σε ένα θησαυροφυλάκιο κάθε φορά που οδηγώ κατά μήκος της North Circular Road του Λονδίνου και πάντα με κάνουν να λαχταράω την Καραϊβική.
Εκείνη την ημέρα στο Pitons με τράβηξε ένα στοιχειωμένο κρεολόψαρο με ένα παρασιτικό καρκινοειδές προσκολλημένο στα βράγχιά του. Μακάρι να μπορούσα να το αφαιρέσω.
Προχωρώντας, ένα ροζ βατραχόψαρο φαινόταν να τεντώνεται για να αποκτήσει τη βαθύτερη πορτοκαλί απόχρωση του κοραλλιού στο οποίο προσπαθούσε να λιώσει. Κοντά χόρευε μια μπλε γαρίδα του Pederson, και σήκωσα το βλέμμα μου από πάνω για να δω ένα κοπάδι από τσαμπουκά των Βερμούδων. Καμέο κοραλλιογενών υφάλων. Ακόμα και στη στάση ασφαλείας, μας συνόδευε ένα μοναχικό καλαμάρι.
Το μόνο μειονέκτημα ήταν μερικά λεοντόψαρα. Συχνά, όταν είστε σε μια ομάδα, ένας άγρυπνος οδηγός στο πίσω μέρος θα σαρώσει διακριτικά τέτοιους εισβολείς σε ένα κοντέινερ.
είχα αρχίσει τις καταδύσεις την Τρίτη και καλύπταμε περισσότερο έδαφος καθώς αυξάνονταν τα ρεύματα, όπως στο Grand Cay και στο Malgretoute. Αυτό πρόσφερε επίσης την ευκαιρία για μια πιο γρήγορη περιστροφή μέσω της Fairyland από ό,τι είχα βιώσει πριν.
Σε ελαφρά αντίθεση με ορισμένες από τις τοποθεσίες ήταν ο ύφαλος της χελώνας, τον οποίο επισκεφτήκαμε μερικές φορές. Ήταν τόσο σύντομη η βόλτα με το σκάφος που ενώ ακόμα ρωτούσα πόσο μακριά ήταν, ήμασταν εκεί.
Μια επέκταση του οικιακού υφάλου με θαλάσσια χόρτα και κοράλλια πάνω από την άμμο, είναι ένα ευχάριστο μέρος. Ενα χταπόδι Το λαγούμι είναι η πρώτη απαιτούμενη στάση, αλλά είστε τυχεροί που βλέπετε περισσότερα από ένα βλέμμα τυλιγμένο σε πλοκάμια. Τα κοράλλια είναι στολισμένα με πολύχρωμα σκουλήκια χριστουγεννιάτικου δέντρου και εδώ είναι η σειρά ενός χρυσού βατράχου να αποτύχει να γίνει δυσδιάκριτος.
Μια χούφτα ακανθώδεις αστακούς κουνούν την κεραία τους από γειτονικές προεξοχές, αλλά η στροφή του αστεριού είναι ένα γιγάντιο πράσινο μοσχάρι.
Μια χελώνα κολυμπάει, αλλά δεν κρέμεται. Αρκετά δίκαια – δύσκολα μπορώ να περιμένω να είναι όλοι απασχολημένοι.
ΦΑΚΕΛΟΣ
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕ: Ο Steve πέταξε με την Virgin Atlantic. Αυτές οι πτήσεις σταματούν το 2020, αλλά οι απευθείας πτήσεις BA συνεχίζονται.
ΚΑΤΑΔΥΣΕΙΣ & ΔΙΑΜΟΝΗ: Το Scuba St Lucia είναι ένα θέρετρο καταδύσεων PADI 5* at Anse chastanet.
ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΑΕΙ: Όλο το χρόνο, αν και η περίοδος των καταιγίδων στην Καραϊβική διαρκεί από τον Ιούνιο έως τον Νοέμβριο. Η θερμοκρασία του νερού είναι 28-30°C.
ΧΡΗΜΑΤΑ: Ανατολικής Καραϊβικής ή δολάριο ΗΠΑ.
ΤΙΜΕΣ: Πτήσεις μετ' επιστροφής από 530 £. Τιμές δωματίων ανά διανυκτέρευση από 375 $ ΗΠΑ (δύο μοιράζονται). Ένα πακέτο 10 καταδύσεων κοστίζει 350 $, το nitrox προσθέτει 75 $.
Πληροφορίες επισκεπτών: Επίσημος ιστότοπος τουρισμού του νησιού της Καραϊβικής της Αγίας Λουκίας
