ΔΥΤΗΣ ΚΡΥΟΥ ΝΕΡΟΥ
Άγρια Αλάσκα
Οι MICHAEL SALVAREZZA & CHRISTOPHER P WEAVER κατευθύνονται προς τη βορειότερη πολιτεία των ΗΠΑ για να ζήσουν την εξωφρενικά καλή κατάδυση στο Prince William Sound
Alaska Shark Diving Expedition, ο Christopher φωτογραφίζει ανεμώνες.
«Γεια, παιδιά χρειάζεστε ανελκυστήρα;» Στεκόμαστε έξω από το αεροδρόμιο Valdez με το σωρό μας από καταδυτικά και φωτογραφικά εργαλεία και χωρίς κανένα μέσο μεταφοράς, αυτή η προσφορά από έναν φιλικό άγνωστο ονόματι Jeff, ο οποίος εργαζόταν στο αεροδρόμιο, ήταν μουσική στα αυτιά μας.
Μόλις φτάσαμε μετά από μια πτήση αντοχής, οπότε αυτή ήταν η αρχή της περιπέτειας κατάδυσης στην Αλάσκα.
Η αυτόκλητη προσφορά να μας οδηγήσει στην πόλη ήταν εμβληματική της φιλικότητας και της προθυμίας να βοηθήσουμε που θα συναντούσαμε καθ' όλη τη διάρκεια της διαμονής μας εδώ.
Η καταδυτική μας αποστολή ξεκίνησε σοβαρά το επόμενο πρωί, μετά από μια ξεκούραστη νύχτα σε ένα παραθαλάσσιο ξενοδοχείο. Φορτώσαμε τον εξοπλισμό μας, επιβιβαστήκαμε σε ένα πλοίο μεταφοράς και ξεκινήσαμε από το λιμάνι Valdez προς τον κόλπο Fidalgo, τρεις με τέσσερις ώρες μακριά.
Ο στόχος μας για το ταξίδι ήταν να γνωρίσουμε τον υποβρύχιο κόσμο της Αλάσκας, να βυθιστούμε στην έρημο και πιθανώς να βρούμε καρχαρίες σολομού στα νερά του Prince William Sound.
Ωστόσο, πριν καν φτάσουμε στο Ravencroft Lodge, τη βάση των δραστηριοτήτων μας για την εβδομάδα, βρεθήκαμε στα πνιγμένα από πάγο νερά κοντά στον παγετώνα Columbia.
Παγόβουνα, μικρά και μεγάλα, και διαφορετικών σχημάτων, μεγεθών και χρωμάτων, βυθίζονται στα κρύα νερά. Σε αντίθεση με άλλες περιοχές της Αρκτικής, όπου φαίνονται ομάδες φώκιες να βγαίνουν στα παγόβουνα, εδώ μας περιποιήθηκαν δεκάδες ενυδρίδες που χαλαρώνουν στις κορυφές τους. Η παρόρμηση για ψαροντούφεκο στα παγόβουνα έγινε ακαταμάχητη!
Το ταξίδι μας προς το καταφύγιο συνεχίστηκε, με τις θεάσεις φαλακρών αετών, αστρικών θαλάσσιων λιονταριών και ψεύτικων φαλαινών δολοφόνων να κρατούν εμάς και τις κάμερές μας απασχολημένους. Τελικά φτάσαμε στο καλά εξοπλισμένο καταφύγιο άγριας φύσης και η προσοχή μας στράφηκε στις βουτιές μπροστά.
Τα νερά του κόλπου Fidalgo είναι κάπως προστατευμένα ανάμεσα σε δύο λωρίδες γης και μερικά πανύψηλα βουνά, αλλά είναι ανοιχτά στις εκτεθειμένες περιοχές του Prince William Sound και μπορούν να γίνουν τραχιά γρήγορα.
Ήμασταν τυχεροί που όσο καιρό ήμασταν στην περιοχή, οι θάλασσες ήταν ήρεμες.
Η πρώτη μας κατάδυση ήταν ακριβώς μπροστά από το καταφύγιο και μας κίνησε αμέσως το ενδιαφέρον. Ένας καταπράσινος κήπος με θαλάσσιο γρασίδι φιλοξενούσε όμορφα στολισμένα ιριδίζοντα γυμνά κλαδιά, μικρές ζελέδες, διάφορα καβούρια και μια ποικιλία αστεριών, ενώ πιο έξω, σε κάπως βαθύτερα νερά, βρήκαμε αστερίες με λαμπρό χρώμα και αγγούρια θαλάσσης που περιφέρονται σε ένα κρεβάτι με φύκια ταύρου.
Ένας από τους δύτες της ομάδας εντόπισε έναν οξύμωρο μικρό γίγαντα Ειρηνικό χταπόδι κρύβεται σε μια βραχώδη φωλιά.
Δεν είδαμε αυτό το άτομο, αλλά θα συναντούσαμε ένα στην τελευταία μας κατάδυση στην αποστολή.
Εμφανίστηκε στο DIVER Οκτώβριος 2018
πίσω στο γρασίδι, εντοπίσαμε ένα παλιό εγκαταλελειμμένο καρότσι μεταλλεύματος, λείψανο από την προηγούμενη ιστορία της εξόρυξης χαλκού στην περιοχή. Το Ravencroft Lodge είναι χτισμένο σε μια πρώην τοποθεσία εξόρυξης και, εκτός από αυτό το βυθισμένο καρότσι, υπάρχουν διάσπαρτα τεχνουργήματα στους χώρους του καταλύματος.
Μια σύντομη πεζοπορία στο δάσος θα οδηγήσει τους επισκέπτες στην τοποθεσία του αρχικού ορυχείου. Η εξόρυξη χαλκού έλαβε χώρα στις αρχές του 20ου αιώνα προτού εγκαταλειφθεί λόγω της πτώσης των τιμών του χαλκού.
Προτού θέσουμε το βλέμμα μας σε βαθύτερες τοποθεσίες κατάδυσης, εκμεταλλευτήκαμε τις ευνοϊκές παλίρροιες για να εξερευνήσουμε ένα ποτάμι που τροφοδοτείται από παγετώνες, όπου ο σολομός ξεκινά τη μετανάστευση από τη θάλασσα προς τα πάνω στα προτιμώμενα μέρη ωοτοκίας βαθύτερα στα δάση. Εδώ, σε βάθος μόλις 1.5 μ., παλέψαμε με την άγρια βιασύνη του νερού στους 8°C για να παραμείνουμε ακίνητοι και φωτογραφίσαμε εκατοντάδες τσαμπουκά και ροζ σολομούς, καθώς έτρεχαν σε μια απελπισμένη ώθηση για να περάσουν μέσα από πεσμένα δέντρα, καταρράκτες και βράχους και να συνεχίσουν το ταξίδι τους ανάντη.
Κάποιοι περνούσαν από μπροστά μας με φρενήρεις ρυθμούς, ενώ άλλοι θα μπορούσαν να βρεθούν να ξεκουράζονται στις δίνες και τις πισίνες, σαν να ήθελαν να πάρουν ανάσα πριν κάνουν άλλη μια ώθηση ανάντη. Μέχρι να επιστρέψουμε στα σκιφ μας ήμασταν όλοι εξαντλημένοι, ενθουσιασμένοι και ευχαριστημένοι που γίναμε μάρτυρες ενός από τα θαύματα της φύσης.
Το ξημέρωμα έρχεται νωρίς στην Αλάσκα τους καλοκαιρινούς μήνες, και την επόμενη μέρα ήμασταν ξύπνιοι πριν το πρωινό, περιμένοντας με ανυπομονησία την πρώτη μας αναζήτηση για τον μυστηριώδη καρχαρία σολομού.
Καθώς ασχολούμαστε με τις κάμερές μας και συναρμολογούσαμε τον εξοπλισμό μας, εξετάσαμε τις λεπτομέρειες για το ποιες συνθήκες θα αναζητούσαμε και πώς να βουτήξουμε με τους καρχαρίες.
Σύμφωνα με τους ειδικούς στο Ravencroft, χρειαζόμασταν ήρεμο νερό για να εντοπίσουμε το μικρό ραχιαίο πτερύγιο τεμαχίζοντας την επιφάνεια. Μόλις εντοπιστεί, έπρεπε να βρούμε έναν "παίχτη". Αυτός είναι ένας καρχαρίας που ενδιαφέρεται να ταΐσει και δεν είναι τόσο σκανδαλώδης ώστε να είναι απροσπέλαστος.
Μπορεί να πάρει λίγο χρόνο, μας είπαν, και πράγματι έγινε. Στην πραγματικότητα, μετά από πολλές ώρες αναζήτησης, δεν είχαμε βρει κανένα.
Αυτό το μοτίβο θα επαναληφθεί τις επόμενες ημέρες. Πράγματι είδαμε ένα άτομο στην επιφάνεια, αλλά ποτέ δεν μπορέσαμε να μπούμε στο νερό με ένα.
Η φύση δεν είναι προβλέψιμη: ένα ασυνήθιστα κρύο καλοκαίρι θα μπορούσε να είναι ο λόγος που δεν βρήκαμε καρχαρίες σολομού κατά την επίσκεψή μας.
Οι θεωρίες για το γιατί οι καρχαρίες σολομού συχνάζουν σε αυτά τα νερά και παραμένουν στην επιφάνεια τους καλοκαιρινούς μήνες εστιάζονται στη θερμοκρασία του νερού. Θερμόαιμα, μπορεί να ανεβαίνουν από βαθύτερα, πιο κρύα νερά για να κολυμπούν στα θερμότερα επιφανειακά στρώματα της θάλασσας. Η περίοδος εντοπισμού τους είναι σύντομη, μόνο μερικές εβδομάδες κατά τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο.
Η αναζήτησή μας θα συνεχιστεί σε ένα μελλοντικό ταξίδι, με την ελπίδα να τραβήξουμε επιτέλους φωτογραφίες αυτού του άπιαστου πλάσματος!
Μετά την αναζήτησή μας για καρχαρίες, αποφασίσαμε να βουτήξουμε μερικές βραχώδεις εξάρσεις κοντά.
Σε μια τοποθεσία γνωστή ως ο Μαγικός Κήπος, βρήκαμε χαλιά από τεράστιες λοφώδεις ανεμώνες και μετρίδιο που κοσμούσαν τους ογκόλιθους. Επιπλέον, φωτογραφίσαμε μαύρα ψάρια βράχου και άλλα είδη ψαριών βυθού της Αλάσκας.
Οι θέσεις κατάδυσης εδώ αποτελούνται γενικά από ένα βραχώδες επικλινές έδαφος μέχρι περίπου 20-25 μέτρα βάθος, όταν συνήθως πέφτουν σε κάθετο τοίχο έως 180 μέτρα ή περισσότερο.
συνεχίσαμε το δικό μας εξερεύνηση την επόμενη μέρα σε πολλές τοποθεσίες που δεν είχαν εξερευνηθεί στο παρελθόν. Είναι πάντα συναρπαστικό να βουτάς σε μια νέα τοποθεσία και να μαθαίνεις τι υπάρχει παρακάτω, και δεν απογοητευτήκαμε.
Η πρώτη μας κατάδυση μας τοποθέτησε σε σχετικά καθαρά νερά, με μια όμορφη τοπογραφία βυθού από βράχια και σχισμές.
Βρήκαμε αρκετά γραμμωμένα γυμνόκλαδα, καθώς και ένα ζευγάρι μεγάλα γυμνά κλαδιά από φλούδα λεμονιού. Αυτά ήταν στο μέγεθος ενός μπέιζμπολ και ήταν εντυπωσιακά όμορφα.
Η Αλάσκα είναι γνωστή για τις τεράστιες ομάδες μεδουσών, που μερικές φορές αποκαλούνται "smack". Πράγματι, καθώς εξερευνούσαμε το δεύτερο από τα «ανεξερεύνητα» καταδυτικά μας σημεία, βρεθήκαμε σε μια σούπα από ζελέ φεγγαριού και χαίτης λιονταριού, και μεγάλες και τρομακτικές τσουκνίδες.
Προστατευμένοι από στεγνές στολές και στεγνές κουκούλες, το μόνο σημείο στο σώμα μας που ήταν ευάλωτο σε τσιμπήματα ήταν η περιοχή γύρω από το στόμα μας… και φυσικά, εκεί τσιμπηθήκαμε!
Τα ζελεδάκια της χαίτης του λιονταριού τρέφονται με ζελέ φεγγαριού και παρακολουθούσαμε, αποσβολωμένοι, καθώς η καταδίωξη μιας χαίτης λιονταριού ενός φεγγαριού σε αργή κίνηση λάμβανε χώρα ακριβώς μπροστά στα μάτια μας.
Το λατομείο σε αυτή την περίπτωση απέφυγε τη σύλληψη και κολύμπησε με ασφάλεια.
Η εξερεύνηση του Prince William Sound είναι πολύ κατάδυση. Η κατάδυση γίνεται σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα και σύμφωνα με τις επιθυμίες της άγριας φύσης της Αλάσκας.
Μερικές φορές οι καρχαρίες σολομού είναι εκεί, μερικές φορές δεν είναι. Μερικές φορές εμφανίζονται τεράστιες μυρωδιές από ζελεδάκια φεγγαριού τόσο παχύρρευστες που μπορείτε να χάσετε τον φίλο σας λίγα μέτρα μακριά, και μερικές φορές όχι.
Η ορατότητα ποικίλλει, από λίγα πόδια έως 15 μέτρα, και οι δύτες που δεν παρακολουθούν την άνωσή τους μπορούν εύκολα να ανασηκώσουν σύννεφα λάσπης άθελά τους.
Ο καιρός στην Αλάσκα παίζει μεγάλο ρόλο στο τι συμβαίνει πάνω και κάτω από το νερό. Αυτή είναι η ουσία της περιπέτειας!
καθώς συνεχίζαμε την εξερεύνηση τα νερά του Prince William Sound, άλλες τοποθεσίες καταδύσεων μας οδήγησαν σε συναντήσεις με πολύχρωμα καβούρια διακοσμητών, ομάδες κρινοειδών και σχεδίες από χτένια που χόρευαν και πετούσαν μακριά καθώς πλησιάζαμε με τις κάμερές μας.
Η τελευταία μας βουτιά του ταξιδιού μας έφερε αντιμέτωπους με ένα κόκκινο ιρλανδικό λόρδοψαρο που κρύβεται απειλητικά στον βυθό, περιμένοντας το θήραμα. Αλλά ήταν το θέαμα ενός γιγάντιου Ειρηνικού χταπόδι μέσα σε μια βραχώδη σχισμή που έκανε τη βουτιά να αξίζει τον κόπο.
Καθώς μας κοίταζε από την ασφάλεια της φωλιάς του, φαινόταν να μας μεγαλώνει. Τι ήμασταν; Ήμασταν επικίνδυνοι; ο χταπόδι αποφάσισε ότι ήμασταν… και μείναμε με ασφάλεια μέσα στο βραχώδες σπίτι του.
Αποφασίσαμε να σεβαστούμε τις επιθυμίες του, να ανεβούμε την ανηφόρα στο καταδυτικό σκάφος και να αρχίσουμε να σχεδιάζουμε το ταξίδι της επιστροφής μας.
ΦΑΚΕΛΟΣ
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕ> Πτήσεις προς το Διεθνές Αεροδρόμιο Άνκορατζ. Από εκεί, είναι 5-6 ώρες οδικώς μέχρι το Valdez ή 30 λεπτά πτήση με την περιφερειακή αεροπορική εταιρεία Ravn Air. Αυτό έχει μικρά εναέρια διαμερίσματα, τόσο μεγάλα συνέχισε σακούλες μπορεί να χρειαστεί να γίνει κράτηση με επιπλέον κόστος. Οι δύτες θα πρέπει να φτάσουν στο Valdez μία ημέρα πριν από την ώρα παραλαβής. Η μόνη πρόσβαση στο Ravencroft Lodge είναι με υδροπλάνο ή βάρκα και ένα θαλάσσιο ταξί μπορεί να κοστίσει $700!
ΚΑΤΑΔΥΣΗ & ΔΙΑΜΟΝΗ> Το Ravencroft Lodge με οκτώ δίκλινα δωμάτια είναι ο μόνος χειριστής καταδύσεων στην περιοχή, alaskasharks.com.
Το Valdez έχει πολλά ξενοδοχεία – ο Michael και ο Christopher προτείνουν το Best Western για την καλή του εξυπηρέτηση και την εγγύτητα στην προβλήτα για παραλαβή σκαφών.
ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΑΕΙ> Η μόνη εποχή για καταδύσεις στην Αλάσκα είναι το σύντομο καλοκαίρι, γενικά τον Ιούνιο και τον Ιούλιο.
ΥΓΕΙΑ> Βουτήξτε με ασφάλεια – ο πλησιέστερος θάλαμος επανασυμπίεσης βρίσκεται στο Σιάτλ!
ΧΡΗΜΑΤΑ> Αμερικάνικο δολλάριο.
ΤΙΜΕΣ> Πτήσεις με επιστροφή Λονδίνο-Άνκορατζ από 750 £. Πτήσεις μεταξύ Anchorage και Valdez από 260 $. Το Ravencroft Lodge χρεώνει 4000 δολάρια ανά εβδομάδα για διαμονή μιας εβδομάδας με καταδύσεις, συμπεριλαμβανομένων των μεταφορών από και προς το Valdez.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ> travelalaska.com
