ΙΣΠΑΝΙΑ ΔΥΤΗΣ
VIAJE Το Ισπανικό Οδικό Ταξίδι
Τρεις εβδομάδες περιοδεία στη νότια Ισπανία σε ένα τροχόσπιτο, με μια σειρά από ποικίλες καταδύσεις εν προκειμένω – ας πάμε, λέει ο WILL APPLEYARD, ή θα έπρεπε να είναι vamonos!;
Το VW Campervan του Will & Ana στο Javea.
#vanlife, #campervan, s #lifeontheroad; Αναζητήστε οποιοδήποτε από αυτά τα hashtags στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και θα βρείτε τον εαυτό σας να κοιτάζει μέσα από ένα γυαλιστερό gazille εικόνες που απεικονίζουν ζευγάρια twee (με σκύλο) να ζουν το όνειρο στο αγαπημένο τους «σπίτι που κυλάει» (ένα τροχόσπιτο).
Η σύντροφός μου Ana και εγώ σκεφτήκαμε ότι θα ήταν διασκεδαστικό να ξεκινήσουμε ένα οδικό ταξίδι με έδρα την Ισπανία στο δικό μας κυλιόμενο σπίτι. Ωστόσο, έχοντας περάσει πολλούς μήνες στο δρόμο τα τελευταία δύο χρόνια, δεν είχαμε αυταπάτες για τις πραγματικότητες του #vanlife.
Η ελευθερία αυτού του είδους ταξιδιού προσφέρει μια φανταστική ύπαρξη, αλλά οι σχετικές φωτογραφίες του Instagram θα πρέπει να συνοδεύονται από hashtags όπως #squabblingcouple, #toiletfacilities; και #i-wish-i-έχω-κλιματισμό.
Προηγούμενα ταξίδια με φορτηγά στις ισπανικές ακτές μας είχαν οδηγήσει σε όλη τη Γαλλία, προσπαθώντας να αποφύγουμε τα διόδια, αλλά δεν μπορώ να αποφασίσω ποιο είναι χειρότερο – ατελείωτοι κυκλικοί κόμβοι πίσω δρόμου (οι Γάλλοι τους εφευρέθηκαν) ή σταματώντας να αντλούν ευρώ σε μηχανήματα διοδίων μετά από κάθε λίγα μίλια του, ομολογουμένως υπέροχου, αυτοκινητόδρομου.
Ταξιδέψαμε λοιπόν με την Brittany Ferries από το Πόρτσμουθ στο Σανταντέρ στη βορειοδυτική Ισπανία και παρακάμψαμε εντελώς τη Γαλλία.
Η διέλευση διαρκεί 24 ώρες, αλλά εξοικονομεί φθορά και χιλιόμετρα στο βαν και είναι απίστευτα χαλαρωτική (καιρού επιτρέποντος).
Οι καταδυτικοί προορισμοί είχαν προσχεδιαστεί με τη βοήθεια των τουριστικών γραφείων της Μούρθια, του Μπενιντόρμ και της Βαλένθια.
Τα πράγματα ξεκίνησαν άσχημα μόλις προσγειώθηκαν – ένας απαίσιος νυχτερινός ύπνος κάπου τέσσερις ώρες οδικώς νότια του Σανταντέρ σε μια από τις πιο βίαιες ηλεκτρικές καταιγίδες που έχω δει.
Κουρασμένος, πήρα μια κακή απόφαση να παρκάρω κάτω από ένα δέντρο σε ένα πάρκο φορτηγών. Στη συνέχεια το δέντρο χτυπήθηκε από κεραυνό, με έναν εκκωφαντικά εκρηκτικό ήχο.
Εμφανίστηκε στο DIVER Οκτώβριος 2018
στρατιώσαμε στο νότο καθώς η θερμοκρασία ανέβαινε, περνώντας από τη Σαλαμάνκα, περνώντας από τη Μέριδα και με μια σύντομη στάση στη Σεβίλλη για να δω φίλους και να προμηθευτώ φαγητό και νερό πριν κινηθείτε ανατολικά για επτά ώρες οδικώς μέχρι το Κάμπο ντε Πάλος της Μούρθια.
Προτιμούμε να "στρατοπεδεύουμε" όταν και όπου μπορούμε αντί να σταματάμε σε επίσημα κάμπινγκ, επομένως πρέπει να είμαστε αυτάρκεις με πολύ νερό, ηλιακούς συλλέκτες, έναν μετατροπέα ισχύος 240 V και το (εν μέρει) σπιτικό ντους πίεσης .
Τα μπαρ, τα καφέ και τα καταδυτικά κέντρα μας παρέχουν επιπλέον εγκαταστάσεις μπάνιου.
Υπάρχει πάντα η πιθανότητα να σας παρακινήσει η αστυνομία όταν κατασκηνώνετε άγρια σε ορισμένες χώρες, αλλά αν είστε αρκετά κρυμμένοι και δεν αφήνετε ίχνη, συνήθως δεν είναι πρόβλημα.
Είχα πάει στο Cabo de Palos στο παρελθόν για δύτες όταν, λόγω μιας μπερδεμένης με το πρόγραμμα καταδύσεων, έχασα το πιο προσβάσιμο ναυάγιο του El Naranjito, οπότε ήθελα να το προσθέσω στις τρεις εβδομάδες μας, 10- πρόγραμμα κατάδυσης.
Σε ένα τροχόσπιτο μπορείτε να αλλάζετε τη θέα όσο συχνά θέλετε, και το Cabo de Palos μας έδωσε υπέροχη θέα στη θάλασσα δίπλα σε έναν μικρό όρμο.
Φτάσαμε αργά και σταθμεύσαμε αρκετά κοντά σε αρκετούς άλλους κατοίκους βαν με την ίδια ιδέα – ένα καλό σημάδι ότι είναι μάλλον εντάξει να σταματήσουμε για μια νύχτα.
Καθώς ο ήλιος ανέτειλε, κατευθυνθήκαμε στο κοντινό καταδυτικό κέντρο Islas Hormigas. Η Άνα φόρεσε ένα drysuit και επέλεξα το ολόσωμο κοστούμι μου 6 χιλιοστών, για το οποίο αργότερα θα το μετάνιωνα. Βράζουμε στο σκάφος ή παγώνουμε κάτω από το νερό;
Το βράδυ της 13ης Απριλίου 1943, το Isla Gomera των 51 μέτρων είχε προορισμό τη Βαρκελώνη από την Καρθαγένη. Άρχισε να ταξιδεύει βαριά στο λιμάνι όταν είχε δύσκολες καιρικές συνθήκες, πήρε νερό και έριξε το φορτίο της με πορτοκάλια, βυθίζοντας χωρίς απώλεια ζωής. Η ισπανική λέξη για το πορτοκάλι είναι naranja, δίνοντας στον ιστότοπο το κατοικίδιο όνομα El Naranjito.
Το ναυάγιο βρίσκεται στα 28 μέτρα από την πλώρη, 35 μέτρα στο κατάστρωμα και καταλήγει στα 45 μέτρα στον βυθό της θάλασσας, με μια γραμμή σημαδούρας συνδεδεμένη στην πλώρη. Καθώς κατεβαίναμε σε μέση ορατότητα, η θερμοκρασία στο δικό μου υπολογιστή σημείωσε από 22° σε 14° στα 35 μέτρα που τρίζουν τα δόντια για μένα στο δικό μου στολή.
Βουτώντας σε ένα τυπικό μείγμα 21%, βρήκα επίσης τον εαυτό μου να επιθυμώ το nitrox καθώς ο χρόνος μας χωρίς ντεκόρ περνούσε. Το ναυάγιο είναι υπέροχα άθικτο και κολυμπήσαμε μέσα από την τιμονιέρα, πάνω από ένα από τα δύο αμπάρια φορτίου και στο μέσο του πλοίου, αφήνοντάς μας λίγα λεπτά για να πάρουμε τα πάντα πριν επιστρέψουμε προς τη γραμμή της σημαδούρας για κλασικές φωτογραφίες δυτών/τόξων.
Τα διαθέσιμα βάθη καλύπτουν μια σειρά από επιθυμίες κατάδυσης. Λέγεται ότι τα Sunfish επισκέπτονται τη γραμμή σημαδούρας τακτικά, αλλά μόνο αργότερα στο ταξίδι θα δούμε ένα.
Το Cabo de Palos μπορεί επίσης να υπερηφανεύεται για ένα σθεναρά προστατευμένο θαλάσσιο καταφύγιο, γεμάτο ζωή από σφυρίδα, μέχρι barracuda και σύννεφα μικρότερων ψαριών, και αποτελεί σημείο αναφοράς για τα θαλάσσια αποθέματα της Ισπανίας. Όλοι στους οποίους μιλήσαμε για καταδύσεις κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας ενθουσιάστηκαν από αυτό.
Η ξηρή ζέστη της Ισπανίας είναι μια ευλογία όταν χρειάζεται να στεγνώσει ο καταδυτικός εξοπλισμός, και όταν ήμασταν έτοιμοι να προχωρήσουμε στο Benidorm όλα ήταν σχεδόν στεγνά.
Είναι απαραίτητο να διατηρείτε τον εξοπλισμό στεγνό σακούλες Επίσης, δεν πρέπει να υπάρχει χρόνος για να στεγνώσει το κιτ. Μου στολή και οι μπότες παίρνουν ένα ενδιαφέρον άρωμα μετά από επαναλαμβανόμενες καταδύσεις.
Το νησί Benidorm ήταν ένας άλλος προορισμός για εκ νέου επίσκεψη, αλλά θέλαμε να το βουτήξουμε τη μέρα, παρά τη νύχτα, όπως είχα κάνει πριν, και με το καταδυτικό κέντρο Nisos με αυτήν την ευκαιρία.
Ωστόσο, η κατάδυση μία από τις δύο ξεκίνησε άσχημα. Ένα επιφανειακό ρεύμα που αναβλύζει κατέβαινε τη σημαδούρα από το RIB στον ύφαλο πολύ σκληρή δουλειά, η ορατότητα δεν ήταν αυτή που περίμενε η Nisos και για άλλη μια φορά πάγωσα τα… γάντια μου. Ένιωσα για τους ιδιοκτήτες καταδυτικών κέντρων Jessie και Jose, συντετριμμένοι που η αγαπημένη τους τοποθεσία μετάβασης δεν λειτουργούσε καθώς προχωρούσαμε στη δεύτερη κατάδυση.
Τώρα αγκυροβολημένοι στην υπήνεμη πλευρά του νησιού, με φόντο τα πανύψηλα ξενοδοχεία του Benidorm, ένα ή δύο ναυτικά μίλι μακριά, πέσαμε σε υπέροχα καθαρά ζεστά νερά στα 20 μέτρα. Δύο χταπόδια μπήκαν κρυφά σε τρύπες στον βυθό της θάλασσας και σχεδόν αμέσως μετά ένα ζευγάρι ακτίνες αετού πέταξαν πέρα και πέρα στο μπλε.
Τα καθαρά νησιωτικά τείχη έμοιαζαν με ένα σωρό τηγανίτες. Πέσαμε 10 μέτρα στον βυθό της θάλασσας και είδαμε σπίτια παντόφλες και αγκαθωτές αστακούς, γυμνά χέλια και χέλια.
Ένιωσα χαρούμενος που η Τζέσι και ο Χοσέ μπορούσαν τώρα να επιδείξουν το κατώφλι τους.
Το Swim-through προσφέρει στους δύτες την ευκαιρία να παίξουν και εδώ. Μετά την έξοδο από το ένα, είδαμε πέντε ή έξι ακόμη ακτίνες αετού να ξεπερνούν σε σχηματισμό, να εξαφανίζονται αλλά μετά να επιστρέφουν για μια δεύτερη ματιά. Η Jessie πέρασε χρόνο με ένα ηλιόψαρο (ή pez luna στα ισπανικά) ενώ μας περίμενε να επιστρέψουμε στο σκάφος.
Χρησιμοποιήσαμε ένα επίσημο κάμπινγκ για δύο νύχτες κατά την κατάδυση στο Benidorm - η πόλη δεν είναι μέρος για άγρια κατασκήνωση, αν μπορείτε να τη βοηθήσετε.
Περνώντας δύο νύχτες σε έναν προορισμό, μπορείτε να αφήσετε όλο το σετ κατάδυσης στο κέντρο κατάδυσης όλη τη νύχτα και να το συλλέξετε στεγνό πριν φύγετε από την περιοχή.
κατευθυνθήκαμε βόρεια πιο ψηλά στην ανατολική ακτή και σε νέο έδαφος για εμάς – Javea, ή Xabia στα καταλανικά, στην περιοχή της Βαλένθια. Ασυνήθιστα αυτό το τμήμα της Ισπανίας έχει αρκετούς δρόμους με διόδια, αν και αυτοί αποφεύγονται εύκολα. Κάνει ζέστη στην Ισπανία τον Ιούνιο και τον Ιούλιο, οδηγείτε για αρκετές ώρες χωρίς κλιματισμό και καθώς η ζέστη ανεβαίνει, τόσο αυξάνεται η ψυχραιμία!
Η πόλη Javea απλώνεται γύρω από δύο κύριες παραλίες, έναν βράχο, μια άμμο. Παρκάραμε δίπλα στην πιο ήσυχη βραχώδη παραλία μέτρα από τη θάλασσα και απολαύσαμε τη θέα στη Μεσόγειο. Βλέποντας υπέροχες ανατολές από την άνεση του κρεβατιού σας, με τσάι, είναι ο μόνος τρόπος για να ξεκινήσετε μια μέρα.
Το κέντρο καταδύσεων Cabo la Nao φαινόταν να είναι κατευθείαν από έναν κατάλογο PADI. Ήταν στολισμένο από τοίχο σε τοίχο με νέο εξοπλισμό ενοικίασης και είχε μια βελούδινη υποδοχή σε ένα πρόσφατα διακοσμημένο μοντέρνο κτήριο, εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους στεγνώματος κιτ και άφθονο προσωπικό. Δεκάδες Ισπανοί δύτες το Σαββατοκύριακο φρόντισαν να φορτώσουν τα RIB με εξοπλισμό για τις πρωινές καταδύσεις. Πέσαμε στο μείγμα.
Το RIB μας κατευθύνθηκε νότια, με την ενημέρωση για την κατάδυση να έχει ληφθεί μέριμνα προτού ο πλοίαρχος χτυπήσει με πλήρη ατμό και βαδίσουμε προς τους πανύψηλους πορτοκαλί βράχους.
Μόνο ένα μέρος της παράκτιας περιοχής εδώ έχει χαρακτηριστεί θαλάσσιο καταφύγιο, επομένως μπορεί να χτυπηθεί και να χαθεί για τη θαλάσσια ζωή. Οι βραχώδεις σχηματισμοί παρακάτω ήταν φιλόξενοι, αν και η κατάδυση με μια ομάδα δυτών μικτής ικανότητας σήμαινε ότι δεν μπορούσαμε να εξερευνήσουμε όσο θα θέλαμε.
Μερικές κολυμβήσεις που έμοιαζαν με σπήλαια πρόσθεσαν το ενδιαφέρον και ήταν καλό να δείτε μια αφθονία από ποσειδωνία, το θαλάσσιο γρασίδι τόσο σημαντικό για τη μεσογειακή οικολογία. Ο οδηγός μας θεώρησε ότι οι ψαρότοποι που περιβάλλουν το θαλάσσιο καταφύγιο δεν έδιναν στα ψάρια καμία ευκαιρία να ανθίσουν.
Η κατάδυση ήταν αρκετά ευχάριστη, έναντι του μέσου όρου και μια γρήγορη στροφή στο κέντρο κατάδυσης μας έφερε πίσω στο νερό για μια δεύτερη βουτιά λίγο πριν το μεσημεριανό γεύμα.
Η Ντένια ήταν μόλις επτά μίλια βόρεια. Δεν μας συνεπήρε αυτή η μεγάλη πόλη-λιμάνι, η οποία εκτελεί δρομολόγια με φέρι για τις Βαλεαρίδες Νήσους, αλλά μας συνεπήρε το κάμπινγκ στο Les Rotes, 10 λεπτά οδικώς.
Εκεί που τελειώνει ο δρόμος ξεκινά ένας πανέμορφος κόλπος, και παρκάραμε δίπλα στην παραλία και ετοιμάσαμε τον εξοπλισμό της κάμερας για μια πρωινή βουτιά με το κέντρο καταδύσεων Marday στη μαρίνα της Denia.
Το Marday's ήταν το μόνο καταδυτικό σκάφος στο ταξίδι μας που παρείχε σνακ και γλυκά μεταξύ των καταδύσεων και το μόνο που ρώτησε αν θέλαμε να κάνουμε τη δική μας κατάδυση μακριά από την ομάδα.
Ο καπετάνιος έδεσε σε μια σταθερή σημαδούρα και φτάσαμε για τον βυθό στα 17μ. Με το γείσο πίσω στο πλάι μας, τοποθετήθηκα για να φωτογραφίσω την Άνα με ένα ζευγάρι σφυρίδα δίπλα σε μια προεξοχή που αψιδώνει από έναν ογκόλιθο μεγέθους σπιτιού.
Αλλά το μόνο που μπορούσα να δω ήταν μαύρο στο σκόπευτρο – είχα αφήσει το καπάκι του φακού στην κάμερα. Με κοίταξε κατάματα καθώς έστριψα τον θόλο-λιμάνι προς το μέρος μου. Έδειξα στην Άννα, η οποία μου έβαλε τα γέλια καθώς συνεχίζαμε την κατάδυση.
Μεγάλοι ογκόλιθοι, σχηματισμοί βράχων και κολυμβητικές διαδρομές εμφανίζονται σε αυτό το σημείο κατάδυσης που περιβάλλεται από κυματιστή άμμο, ενισχύοντας το φως που ρέει από ψηλά.
Περάσαμε πτερύγια μέσα από έναν λαβύρινθο από ρωγμές, σπηλιές και σήραγγες, αλλά, όπως στη Javea και τη σφυρίδα χώρια, δεν μας περιέβαλαν σχεδόν καθόλου ψάρια.
Διασκεδάσαμε, ωστόσο, και ανυπομονούσαμε για τη δεύτερη, χωρίς καπάκι, κατάδυση. Αυτό συνέβη σε μια περιοχή που συχνά γεμίζει με ηλιόψαρα, και είδαμε ένα από το σκάφος λίγο πριν φύγει από την επιφάνεια στο δρόμο μας πίσω στη μαρίνα.
Η τοπογραφία σε αυτήν την περιοχή είναι εντυπωσιακή με τα βράχια, τους όρμους και τις σπηλιές της και απολαύσαμε επίσης την κολύμβηση με αναπνευστήρα εδώ κάθε βράδυ πριν από ένα δείπνο με campervan ή νωρίς το πρωί πριν το πρωινό.
Περάσαμε μια επιπλέον νύχτα στο Les Rotes, χωρίς να μπορέσουμε να απομακρυνθούμε από αυτό το στολίδι ενός σημείου για κολύμπι και κάμπινγκ.
Μετά ήταν πίσω στο δρόμο προς το Alcossebre για να βουτήξει ένα από τα καλύτερα κρυμμένα μυστικά του Med, τα νησιά Columbretes.
Χρειάστηκαν δύο προσπάθειες για να φτάσετε στα νησιά, δύο ώρες βουτιά-βόλτα με βάρκα από την ηπειρωτική χώρα. Στην πρώτη απόπειρα, ο άνεμος δυνάμωσε λίγο πριν φτάσουμε στο κύριο νησί, αναγκάζοντάς μας να γυρίσουμε πίσω.
Την επόμενη μέρα φορτώσαμε ξανά το σκάφος του καταδυτικού κέντρου Barracuda με εξοπλισμό και προμήθειες τροφίμων για την ημέρα και αναζητήσαμε ένα άνετο μέρος στο πλοίο. Ολοκληρώσαμε μια μικρή γραφειοκρατία στο δρόμο μας γιατί το θαλάσσιο πάρκο, που έχει κηρυχθεί καταφύγιο άγριας ζωής από το 1988 πάνω και κάτω από το νερό, προστατεύεται αυστηρά.
Τα νησιά εμφανίστηκαν μετά από μια ώρα: τέσσερις νησίδες διαφόρων μεγεθών με το μεγαλύτερο σπίτι σε έναν φάρο του 19ου αιώνα, φύλακες και βιολόγους.
Επρόκειτο να βουτήξουμε δύο φορές με έναν «φωτογράφο-συμπαθή» οδηγό κατάδυσης και μια ομάδα 10 δυτών που πληρώνουν. Το δέκα είναι πιθανώς πέντε πάρα πολλά για οποιαδήποτε ομάδα led, αλλά η γενική ικανότητα κατάδυσης καλή.
την τελευταία φορά που βύθισα ο εαυτός μου σε μια τόσο πλούσια ποικιλία και αφθονία ειδών ψαριών ήταν πιθανώς κατά την τελευταία μου επίσκεψη στην Ερυθρά Θάλασσα. Είδος από σφυρίδα
να τσιπούρα και να στραγγίξει και τα μικρότερα ψάρια γέμισαν κάθε χώρο, η θέα διακόπτεται μόνο από ψυχρές θερμοκλίνες καθώς κατεβήκαμε στα 25 μέτρα.
Γλιστρήσαμε κατά μήκος αχανών τοίχων βυθίζοντας φαινομενικά στο πουθενά και τεντώνοντας ψηλά από πάνω μας προς την επιφάνεια με καθαρό νερό εκτός χάρτη. Τα φιλόξενα χάσματα πρόσφεραν καταφύγια για αστακούς και σταθμοί καθαρισμού χρησιμοποιούνταν σε κάθε στροφή.
Ένας στους πέντε από τη σφυρίδα έμοιαζε να είναι του περίεργου είδους, σε σημείο που η μηχανή μου έγινε ασπίδα.
Τα λιμάνια με θόλο προσελκύουν πολλά είδη, αλλά προηγουμένως δεν θεωρούσα τη σφυρίδα ως μάταιη. Εξερευνήσαμε δύο από τα νησάκια στις καταδύσεις μας και λαχταρούσαμε να δούμε περισσότερα.
Συναντήσαμε στρατιωτικά πυρομαχικά από μια εποχή που γίνονταν δοκιμές όπλων εδώ. Αυτά τα νησιά θα μπορούσαν να προσφερθούν τέλεια για καταδύσεις - ένα είδος νησιών Similan-come-Brothers ή ακόμα, τολμώ να πω, ένα μίνι-Γκαλαπάγκος στο κατώφλι της Ευρώπης μας (αν και με λιγότερα πελαγίσια). Οι κανόνες κατάδυσης τηρούνται αυστηρά και οι ομάδες πρέπει να ολοκληρώσουν την κατάδυσή τους στη γραμμή πρόσδεσης από την οποία ξεκίνησαν.
Ένα κοπάδι τόνου πέρασε από την πρύμνη καθώς κυνηγούσαμε σε σκιερά σημεία για το ταξίδι με το πλοίο της επιστροφής.
Χρησιμοποιήσαμε για τελευταία φορά την «υπηρεσία στεγνώματος» του κέντρου καταδύσεων για τελευταία φορά πριν κατευθυνθούμε στον τελικό μας προορισμό, το L'Ametla de Mar.
Μια κίτρινη λάμψη πέρασε από κάτω μου καθώς βούτηξα το πρόσωπό μου στο νερό και μετά μια άλλη. Γλάροι κάθονταν σε σειρές κατά μήκος του βαριού πλαστικού χείλους της κατασκευής στο οποίο επιπλεούσαμε καθώς ο καταδυτικός μας οδηγός κατέβαινε τα σκαλιά του σκάφους για να μας ενώσει.
Βρισκόμασταν στη μέση ενός κολοσσιαίου διχτυού βάθους 15 μέτρων, ένα από τα πολλά, όλα κλειστά στο κάτω μέρος. Η επόμενη βουτιά μας θα ήταν στα όρια μιας φάρμας ερυθρού τόνου.
Οι ερυθρόπτεροι τόνοι κινδυνεύουν στη φύση, επομένως τέτοιες καταδύσεις μπορούν να θεωρηθούν αμφιλεγόμενες. Τα επιχειρήματα υπέρ και κατά της ιχθυοκαλλιέργειας συνεχίζονται, αλλά η Tuna Tours πραγματοποιεί εκδρομές για δύτες και ελεύθερους δύτες, με το βελούδινο σκάφος της να φεύγει από την ψαράδικη πόλη L'Ametla de Mar τρεις φορές την ημέρα. Είχαμε βρει ένα ιδανικό μέρος για άγρια κατασκήνωση λίγο έξω από την πόλη δίπλα σε έναν όμορφο όρμο, σκιερά πεύκα που προσφέρουν ευπρόσδεκτη ανακούφιση από τη ζέστη.
καταδύσεις με αρκετές εκατοντάδες ο τόνος τέρας δεν είναι για όλους. Κολυμπούν συνεχώς γύρω από το δίχτυ σε έναν φαρδύ τοίχο, ίσως 50 τόνους σε κάθε βάθος. Ήταν μια συναρπαστική αλλά και ιλιγγιώδης βουτιά 40 λεπτών και χρειαζόμουν συνεχώς να πηγαίνω πίσω στον τοίχο για προσανατολισμό.
Οι δεξιότητες πλευστότητας βγαίνουν έξω από το παράθυρο καθώς τα μαζικά ταξιδεύοντα ψάρια δημιουργούν μια δίνη. Έχασα την Άνα σχεδόν αμέσως, και μου αόριστη φωτογραφία Τα σχέδια έβγαιναν από το φινιστρίνι καθώς πυροβόλησα από το ισχίο στη συνεχή ροή πλασμάτων με πανοπλία, σχεδόν μηχανικά σε εμφάνιση και κίνηση.
Η ανάρτησή μου στο Facebook μιας φωτογραφίας από αυτή την κατάδυση προκάλεσε αναταραχή στους φίλους καταδύσεων που αντιτίθενται στην εκτροφή αυτού του είδους, αν και παρόμοια επιχειρήματα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την εκτροφή οποιουδήποτε ζώου και τις επιπτώσεις του στο περιβάλλον.
Το οδικό μας ταξίδι στην Ισπανία μας επέτρεψε να τολμήσουμε βαθιά σε μια περιοχή που μπορεί να μην χωρούσε εύκολα σε σύντομες διακοπές με ταξίδι με αεροπλάνο. Γλιστρήσαμε πίσω από την Ισπανία και στη Γαλλία με περισσότερα από 1000 μίλια τώρα πίσω μας.
Και μπορώ να δηλώσω ότι αυτό το μέρος του Med είναι πολύ ζωντανό και κλωτσωτικό.
ΦΑΚΕΛΟΣ
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕ> Brittany Ferries από Πόρτσμουθ προς Σανταντέρ, brittany-ferries.co.uk.
ΚΑΤΑΔΥΣΕΙΣ> Cabo de Palos, Cartagena, islashormigas.com. Νήσος, Μπενιντόρμ, nisosbenidorm.es. Javea, cabolanao.com. Ντένια, mardaysresort.com. Alcossebre, Νήσοι Columbretes, barracudabuceo.com. La Ametela de Mar, κατάδυση τόνου, tuna-tour.com.
ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΑΕΙ> Καλοκαιρινοί μήνες.
ΧΡΗΜΑΤΑ> Ευρώ.
ΥΓΕΙΑ> Πολλά ισπανικά καταδυτικά κέντρα ζητούν τώρα να δουν ένα έγκυρο ιατρικό έγγραφο.
ΤΙΜΕΣ> Διέλευση φέρι 663 £ για δύο, συμπεριλαμβανομένης της καμπίνας και του τροχόσπιτου. Η έγκαιρη κράτηση μπορεί να σημαίνει μεγάλες οικονομίες. Η κατάδυση κοστίζει περίπου 35 ευρώ ανά κατάδυση, 60 ευρώ για δύο. Columbretes ημερήσια εκδρομή 120 ευρώ, βουτιά τόνου 60 ευρώ.
Πληροφορίες επισκεπτών> Μούρθια, murciaturistica.es. Μπενιντόρμ, en.visitbenidorm.es, Βαλένθια, en.comunitatvalenciana.com/diving. Ο Γουίλ προτείνει την εφαρμογή park4night για την εύρεση δωρεάν και επί πληρωμή διεθνή σημεία κάμπινγκ.
