WRECK TOUR 3: THE LUCY DIVE WRECK

Τελευταία ενημέρωση στις 30 Αυγούστου 2023 έως Divernet

Ένα από τα πιο καταδυτικά ναυάγια στην Ουαλία βρίσκεται στις ακτές του Pembrokeshire από το Skomer Island. Ο Τζον Λίντιαρντ μας ξεναγεί. Εικονογράφηση Max Ellis

Το ολλανδικό σουβέρ Lucy εγκαταλείφθηκε από το πλήρωμά της την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου το 1967. Είχε σφηνωθεί σε έναν βράχο στο νότιο άκρο του Jack Sound, με κίνδυνο να εκραγεί καθώς το φορτίο καρβιδίου του ασβεστίου της ήρθε σε επαφή με το νερό.

Μια ανερχόμενη παλίρροια απελευθέρωσε τη Λούσι από τον βράχο της και το ρεύμα την παρέσυρε μέχρι που βυθίστηκε στα βόρεια του νησιού Skomer, λίγο έξω από το North Haven.

Η τοποθεσία του ναυαγίου βρίσκεται στο καταφύγιο του νησιού και είναι μια ήρεμη τοποθεσία για βουτιά σε οποιονδήποτε άνεμο εκτός από βορειοδυτικά έως βορειοανατολικά. Η κατάσταση του παλιρροιακού αγώνα καθώς διασχίζετε τον Jack Sound είναι ένας πιο σημαντικός παράγοντας που πρέπει να λάβετε υπόψη πριν ξεκινήσετε.

Μια γραμμή σημαδούρας είναι προσαρτημένη στα τόξα και επισημαίνεται με σαφήνεια με το όνομα του πλοίου. Να είστε προετοιμασμένοι να κολλήσετε στη γραμμή στο δρόμο προς τα κάτω, καθώς μπορεί να υπάρχει λίγο ρεύμα, ειδικά σε μεγάλες ανοιξιάτικες παλίρροιες.

Η ορατότητα είναι σπάνια φανταστική εδώ και μερικές βροχερές μέρες μπορεί να τη φέρουν στο μηδέν. Ακόμη και τις καλές μέρες το φυσικό φως θα είναι ελάχιστο, αλλά αν δώσετε στα μάτια σας την ευκαιρία να προσαρμοστούν όταν φτάσετε στο ναυάγιο στα 36 μέτρα, θα εκπλαγείτε από το πόσα μπορείτε να δείτε.

Η γραμμή της σημαδούρας είναι στερεωμένη στο δεξιό κιγκλίδωμα, περίπου 2 μέτρα πίσω από τα τόξα (1). Εάν υπάρχουν περισσότερες από μία γραμμές, αυτή που θέλετε επισημαίνεται με σαφήνεια ως η Lucy και είναι πολύ κατάφυτη από θαλάσσια ζωή.

Τα τόξα έχουν καλή εξάπλωση από λοφώδεις ανεμώνες, μαργαρίτες και υδροειδείς, ιδιαίτερα στα κάγκελα και στα πλαϊνά. Αντικείμενα ενδιαφέροντος είναι ένα μεγάλο βαρούλκο άγκυρας (2) και το ντουλάπι της αλυσίδας, που είναι μισογεμάτο λάσπη. Ο προπύργιος έχει σπάσει εδώ και πολύ καιρό – τα λείψανά του μπορούν να βρεθούν να ακουμπούν στον ύφαλο στο κοντινό Rye Rocks.

Υπάρχουν λίγα πράγματα να δούμε στα αμπάρια εκτός από τα τσιμεντένια υπολείμματα του φορτίου, γι' αυτό προτιμώ να ακολουθήσω το ελαφρώς πιο ρηχό δεξιό κιγκλίδωμα (3) στην πρύμνη και κοιτάξτε πάνω από την πλευρά του ναυαγίου. 

Το Skomer Marine Reserve είναι διάσημο για τον πλούτο της θαλάσσιας ζωής του και οι πλευρές του Lucy είναι γεμάτες. Είναι εύκολο να βρεις μια ποικιλία από μικρά γυμνά κλαδιά να μασουλάνε κατά μήκος της γάστρας.

Ένα γρήγορο κολύμπι οδηγεί σε βήματα (4) μέχρι μια συντροφική οδό που κινείται γύρω από την πρύμνη του πλοίου. Φτάνοντας στην πρύμνη, βουτήξτε κάτω από αυτήν (5) για ένα απίστευτο θέαμα μεταξύ του άξονα και του πηδαλίου (6). Αξίζει να το κάνετε αυτό νωρίς, καθώς το βάθος μπορεί να φτάσει τα 38 μέτρα στις ανοιξιάτικες παλίρροιες.

Ανεβαίνοντας από την πλευρά του λιμανιού υπάρχουν μερικά μικρά φινιστρίνια που βλέπουν μέσα στις επιχρισμένες καμπίνες κάτω από το κατάστρωμα (7), πριν φτάσετε στον σιδηροδρομικό δρόμο. Περίπου στα μισά του δρόμου κατά μήκος της υπερκατασκευής υπάρχει ένας διάδρομος που συνδέει το λιμάνι και τη δεξιά πλευρά (8).

Αν και σκοτεινό, λαμβάνοντας την απαραίτητη φροντίδα, είναι εύκολο πτερύγιο από εδώ, πίσω στη δεξιά πλευρά. Αλλά υπάρχουν πολλές πόρτες που θα μπορούσατε να εξερευνήσετε πρώτα.

Η πρώτη πόρτα στα αριστερά οδηγεί σε μια μεγάλη καμπίνα κάτω από την τιμονιέρα, πιθανώς στο μαγειρείο (9). Μια εκτροπή σε αυτό το δωμάτιο έχει εξόδους προς τα πάνω στα υπολείμματα της τιμονιέρας ή από παράθυρα στο μπροστινό μέρος.

Στη δεξιά πλευρά του διαδρόμου μια καλυμμένη καμπίνα (10) και σπασμένο διάφραγμα οδηγούν σε μια καμπίνα της πρύμνης, με δυνατότητα εξόδου από μια πόρτα στο δεξιό άκρο του πίσω διαφράγματος.

Στο κέντρο του διαδρόμου υπάρχουν δύο ακόμη πόρτες. Προς την πρύμνη, τα σκαλιά οδηγούν προς τα κάτω στις καμπίνες που μπορεί να είχατε δει νωρίτερα μέσα από τα φινιστρίνια, αλλά ο δρόμος είναι φραγμένος από τη λάσπη. Εμπρός οδηγεί σε μια μικρή γκαλερί που κοιτάζει κάτω στο βαρύ λάσπη κυρίως μέρος του μηχανοστασίου (11).

Μερικές φορές το φως εισέρχεται μέσω μιας ανοιχτής θυρίδας εξαερισμού στην πλευρά της θύρας της χοάνης. Είναι πολύ σφιχτό να βγείτε από εδώ και υπάρχουν πολλά χαλαρά καλώδια στα οποία μπορείτε να μπλέξετε.

Πίσω στο διάδρομο, οι τελευταίες πόρτες πριν βγουν από τη δεξιά πλευρά οδηγούν προς τα εμπρός στο κεφάλι και προς τα πίσω σε μια καμπίνα (12), που συνδέεται με την καμπίνα της πρύμνης (13) μέσω ενός άλλου διαφράγματος που καταρρέει.

Καθώς βγαίνετε στη δεξιά πλευρά, το κιγκλίδωμα οδηγεί πίσω από την είσοδο στην καμπίνα της πρύμνης και μετά από μια μεγάλη κολόνα στην πρύμνη. Συνεχίζοντας γύρω από την πλευρά του λιμανιού υπάρχει ένα σύνολο βημάτων (14) στο επάνω κατάστρωμα πάνω από τις καμπίνες.

Προχωρώντας προς τα εμπρός, περνώντας από την πλευρά της θύρας της χοάνης (15), μπορεί να θέλετε να ρίξετε μια γρήγορη ματιά στις θυρίδες εξαερισμού πάνω από το μηχανοστάσιο.

Οι ατσάλινες πλευρές της τιμονιέρας (16) είναι ακόμα άθικτα, αλλά τα τζάμια είναι σπασμένα και η οροφή έχει καταρρεύσει, αφήνοντας μια σχετικά φωτεινή περιοχή για να ψάξετε.

Η αγαπημένη μου επιλογή για επιφάνειες είναι να ανεβώ τον καλυμμένο με ανεμώνη ιστό στα 15 μέτρα και να απελευθερώσω ένα καθυστερημένο SMB (17). Αυτό είναι εντάξει για μια κατάδυση χωρίς στάση, αλλά η καλύτερη επιλογή για περισσότερα από 5 λεπτά αποσυμπίεσης είναι να επιστρέψετε στη γραμμή της σημαδούρας στις πλώρες. 

ΕΝΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΦΟΡΤΙΟ 

Οι άνδρες που πληρώνουν πλοία που μεταφέρουν καρβίδιο του ασβεστίου είναι αρκετά σοφοί ώστε να τα εγκαταλείψουν όταν το θαλασσινό νερό αρχίζει να έρχεται σε επαφή με το φορτίο τους, γράφει η Kendall McDonald. Το θαλασσινό νερό και το καρβίδιο παράγει αέριο ασετυλένιο, το οποίο προκαλεί έκρηξη πλοίων.

Έτσι, το επταμελές πλήρωμα και ο σκύλος του ships collie βρίσκονταν σε μια σωσίβια σχεδία και μακριά από το ολλανδικό ακτοπλοϊκό 450 τόνων Lucy πολύ γρήγορα αφού χτύπησε τον ύφαλο Blackstones στο Jack Sound, το μεσημέρι της 14ης Φεβρουαρίου 1967. Ήταν καθ' οδόν από τη Νορβηγία στο Barry, στο South Glamorgan.

Η Lucy, μήκους 52 μέτρων, με το φορτίο καρβιδίου της να αφρίζει καθώς το νερό ανέβαινε μέσα της, παρέμεινε ισορροπημένη στον ύφαλο μέχρι νωρίς το βράδυ, όταν η ανερχόμενη παλίρροια την απομάκρυνε. Τελευταία εθεάθη να παρασύρεται στον κόλπο του St Brides με μια βαριά λίστα στα δεξιά. Μια χιονοθύελλα τράβηξε αυλαία τις τελευταίες της στιγμές, καθώς βυθίστηκε στη βόρεια πλευρά του νησιού Skomer, ακριβώς στην καρδιά του θαλάσσιου καταφυγίου Skomer.

Υπηρέτησε μόνο τρία χρόνια ως ωκεανόπλοιο, αλλά ως ένα από τα πιο καταδυτικά ναυάγια στην Ουαλία, η ωφέλιμη ζωή της για τους δύτες είναι εγγυημένα πολύ μεγαλύτερη.

Συνήθως υπάρχει μια σημαδούρα προσαρτημένη στα τόξα που καθιστά εύκολη την εύρεση της Lucy. Διαφορετικά, δεν είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστεί χρησιμοποιώντας συγκοινωνίες. Η πρύμνη υψώνεται πάνω από 20 μέτρα από τον βυθό, κάτι που δίνει ωραίο απόηχο, αλλά το ρεύμα, το βάθος και ο μικρός στόχος δυσκολεύουν το χτύπημα με βολή.