Ανίχνευση & Αντιμετώπιση του Στρες

ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΘΑΝΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ σχεδόν σε κάθε κατάδυση που κάνουμε. Μερικά από τα πιο προφανή παραδείγματα είναι η πίεση χρόνου από την περιορισμένη παροχή αέρα και η πίεση φόρτωσης εργασιών από την ανάγκη να κάνουμε πολλά πράγματα ταυτόχρονα.
Στις καταδύσεις, το άγχος είναι ιδιαίτερα ανεπιθύμητο. Εάν δεν ελέγχεται, μπορεί πολύ γρήγορα να οδηγήσει σε πανικό και, όταν πανικοβάλλουμε, μια ανεκπαίδευτη απάντηση μπορεί να κάνει την κατάσταση χειρότερη παρά καλύτερη.
Ο πανικός είναι πάντα απειλητικός για τη ζωή όταν εμφανίζεται κάτω από το νερό και είναι ο πιο συνηθισμένος παράγοντας που συμβάλλει σε θανάτους από καταδύσεις.
Για να αντιμετωπίσετε το άγχος και να αποφύγετε τον πανικό, πρέπει πρώτα να αναγνωρίσετε ότι υπάρχει άγχος. Για να το κάνετε αυτό, πρέπει να γνωρίζετε τα σημάδια και να είστε συντονισμένοι με αυτό που κάνει το μυαλό και το σώμα σας.
Οι δείκτες του στρες περιλαμβάνουν αδεξιότητα, καθυστερημένη απόκριση, αποπροσανατολισμό, προσήλωση σε μετρητές, αυξημένο ρυθμό αναπνοής, ευερεθιστότητα, ένταση, ανησυχία και ασυνήθιστο άγχος ή φόβο.
Έχετε επίγνωση της διάθεσής σας και παραμείνετε αντικειμενικοί ώστε να την ερμηνεύσετε σωστά. Εάν αρχίσετε να βρίσκετε κάτι που ο φίλος σας κάνει έντονα ενοχλητικό, είναι πολύ πιο πιθανό να είστε εσείς, και όχι ο φίλος σας, αυτός με το πρόβλημα.
Μόλις αναγνωρίσετε ότι υπάρχει άγχος, η διαίσθησή σας θα σας πει ότι πρέπει να υπάρχει ένας λογικός λόγος για αυτό.
Δηλαδή, επειδή νιώθεις ανησυχία, πρέπει να έχεις κάτι έγκυρο να ανησυχείς.
Αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Ένας αυξημένος ρυθμός αναπνοής που συνοδεύεται από ένα αίσθημα ανησυχίας ή ανησυχίας μπορεί απλώς να είναι αποτέλεσμα της συσσώρευσης διοξειδίου του άνθρακα στην κυκλοφορία του αίματος μετά από μια σκληρή κολύμβηση ενάντια σε ένα ρεύμα.
Το μυστικό για να αντιμετωπίσεις το στρες κάτω από το νερό είναι να καθαρίσεις το μυαλό σου, να αναλύσεις την κατάσταση και μετά να δράσεις.
Για να καθαρίσετε το μυαλό σας, σταματήστε κάθε δραστηριότητα. πιάσε ένα βράχο (φροντίζοντας πρώτα να είναι βράχος) και ξεκουράσου. Εκπνεύστε αργά και εντελώς, συμπιέζοντας το διάφραγμά σας για να διώξετε όσο το δυνατόν περισσότερο αέρα φορτισμένο με διοξείδιο του άνθρακα από τους πνεύμονές σας.
Στη συνέχεια εισπνεύστε πλήρως, διευρύνοντας το διάφραγμά σας. Κάντε αυτό μερικές φορές.
Καθώς ο εγκέφαλός σας καθαρίζει, θα μπορείτε να καταλάβετε τι συμβαίνει. Έχετε κάποιο βάσιμο λόγο να ανησυχείτε; Υπάρχει επείγουσα ανάγκη για δράση;
Κοιτάξτε το μανόμετρο σας και βεβαιωθείτε ότι έχετε πολλά να αναπνεύσετε. Ελέγξτε την κατάσταση αποσυμπίεσης ή το χρόνο χωρίς αποσυμπίεση που απομένει. Κάντε έναν γρήγορο έλεγχο στον καταδυτικό σας εξοπλισμό για να βεβαιωθείτε ότι όλα είναι στη θέση τους και λειτουργούν.
Μετά δράσε. Εάν έχετε πολλά να αναπνεύσετε, νιώθετε άνετα με αυτό που έχετε υπολογιστή διαβάζει και όλος ο εξοπλισμός σας λειτουργεί σωστά, τότε μπορείτε απλώς να επιλέξετε να συνεχίσετε την κατάδυσή σας, μειώνοντας την προσπάθειά σας για να μην επιστρέψει ο πανικός.
Εάν δεν αναπνέετε αέρια ή/και έχετε ξεπεράσει την προγραμματισμένη κατάσταση αποσυμπίεσης, τότε προτεραιότητά σας θα είναι να κάνετε μια ελεγχόμενη ανάβαση σε μικρότερο βάθος.
Είναι πάντα σοφό να αφιερώνετε λίγο χρόνο για να συγκεντρώσετε τις σκέψεις σας πριν ενεργήσετε, για να βεβαιωθείτε ότι πρόκειται να κάνετε το σωστό.
Ωστόσο, η παρατεταμένη διάρκεια αυτής της διαδικασίας όταν βρίσκεστε βαθιά κάτω από το νερό μπορεί να επιδεινώσει τη δύσκολη θέση σας λόγω των ορίων της παροχής αέρα σας. Έτσι, ο χρόνος σκέψης σας είναι επίσης περιορισμένος.
Αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο είναι σημαντικό να εξασκείτε εντατικά τις δεξιότητες έκτακτης ανάγκης και αυτοδιάσωσης, σε σημείο που η απόκρισή σας σε μια έκτακτη ανάγκη να είναι αυτόματη, ενστικτώδης και σωστή.
Οι τεχνικοί δύτες εξασκούν συνεχώς την κοινή χρήση αερίου και την εναλλαγή μεταξύ του πρωτεύοντος και του δευτερεύοντος ρυθμιστικές.
Οι ανταποκρίσεις τους είναι τόσο εξαρτημένες ώστε, εάν συμβεί μια πραγματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης και ένας δύτης έξω από τον αέρα αρπάξει το ρυθμιστής από το οποίο αναπνέουν, θα μεταβούν αυτόματα στο back-up τους ρυθμιστής προτού έχουν διανοητική συνείδηση ​​του τι έχει συμβεί.
Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης έχει τελειώσει σχεδόν πριν ξεκινήσει. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο όλοι οι δύτες δεν πρέπει να ασκούν τέτοιες ασκήσεις εξίσου εντατικά.

ΠΡΟΣΜΟΝΗ
Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης του άγχους είναι να αναγνωρίσετε ότι βρίσκεστε σε μια κατάσταση που είναι πιθανό να το προκαλέσει, ή να αναγνωρίσετε το άγχος σας στα πολύ πρώιμα στάδια του, να προβλέψετε τις συνέπειες και να δράσετε γρήγορα για να το καταπολεμήσετε.
Στα ακόλουθα δύο ιστορικά περιστατικών, οι ενδιαφερόμενοι δύτες αναγνώρισαν και οι δύο ότι υπέφεραν από άγχος, αλλά δεν εκτίμησαν πλήρως τον πιθανό κίνδυνο.
Ευτυχώς και τα δύο γεγονότα έγιναν στο
a εκπαίδευση σενάριο, με ένα εκπαιδευτή παρουσιαστούν για να ξεπεράσουν τα ένστικτά τους, να προβλέψουν την απειλή για λογαριασμό τους και να τους δώσουν ένα χρήσιμο μάθημα.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗΣ 1:
ΑΓΧΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥ
«Ήμουν ένας από τους τρεις μαθητές σε ένα μάθημα κατάδυσης. Είχαμε περάσει πολύ καιρό συζητώντας το σχέδιο κατάδυσης και όλοι περιμέναμε με ανυπομονησία. Κατεβήκαμε γρήγορα στο τείχος των υφάλων, αλλά όταν φτάσαμε στο βάθος ένιωσα άβολα. Ανέπνεα πιο γρήγορα από το κανονικό και έγινα αγχωμένος και αποπροσανατολισμένος.
«Το ένστικτό μου ήταν να ματαιώσω την κατάδυση, αλλά δεν ήθελα να απογοητεύσω εκπαιδευτή ή τα άλλα παιδιά της τάξης, που είχαν αφιερώσει τόσο πολύ χρόνο στην προετοιμασία, έτσι αποφάσισα να το σκληρύνω.
"Οταν ο εκπαιδευτή σήμανε ΟΚ;, μόλις απάντησα ΟΚ. Ωστόσο, αντί να συνεχίσει, με κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα με μια απορημένη έκφραση στα μάτια, μετά μας μάζεψε όλους και έκανε σήμα με τον αντίχειρά του.
«Ένιωσα μια τεράστια ανακούφιση, αλλά όταν φτάσαμε πίσω στα ρηχά στην κορυφή του τοίχου, το μυαλό μου καθαρίστηκε, το άγχος μου εξαφανίστηκε και ένιωσα τρομερά ένοχος που χάλασα την κατάδυση.
«Έδωσα σήμα στο εκπαιδευτή ότι ήμουν χαρούμενος που πήγα πίσω, αλλά κούνησε το κεφάλι του και αντ' αυτού περάσαμε χρόνο στα ρηχά, τρέχοντας μέσα από τις δεξιότητες.
«Η κατάδυση σε βάθος επαναπρογραμματίστηκε για την επόμενη μέρα και όλα πήγαν καλά».

Είναι πιθανό ότι εάν η ομάδα παρέμενε σε βάθος στην αρχική βαθιά κατάδυση, το μυαλό του επηρεαζόμενου δύτη θα είχε καθαρίσει μετά από λίγα λεπτά και η κατάδυση θα είχε προχωρήσει ομαλά.
Ωστόσο, μόλις το εκπαιδευτή παρατήρησε ότι ένας από τους μαθητές του μπορεί να βρισκόταν στα πρόθυρα πανικού, εκτίμησε ότι, δεδομένης της σχετικής απειρίας της ομάδας, η παραμονή σε βάθος παρουσίαζε έναν απαράδεκτα υψηλό κίνδυνο εάν η κατάσταση κλιμακωθεί.
Η άμεση δράση του εξασφάλισε ότι δεν θα υπάρξει κλιμάκωση και εξάλειψε την πιθανότητα μιας σειράς δυσμενών σεναρίων. Ο δύτης γνώριζε ότι είχε παραβιαστεί και έπρεπε πραγματικά να ματαιώσει την κατάδυση, αλλά αποφάσισε να συνεχίσει και να αποδεχτεί τον πρόσθετο κίνδυνο για να μην απογοητεύσει άλλα μέλη της ομάδας.
Δεν γνώριζε ότι υπέφερε από το αντιλαμβανόμενο άγχος της πίεσης των συνομηλίκων του καθώς και από άλλα συμπτώματά του, και αυτός ο ένας επιπλέον παράγοντας θα μπορούσε να είχε οδηγήσει σε καταστροφή, αν δεν υπήρχε η παρέμβαση του εκπαιδευτή.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗΣ 2:
ΚΑΚΑ ΝΕΑ ΓΙΑ ΤΗ ΡΟΥΘ
«Ήμουν στο καταδυτικό κέντρο με τον φίλο μου να προετοιμάζω τον εξοπλισμό μας για την τελική κατάδυση στην πορεία μας όταν ένας από τους divemaster έφτασε με την είδηση ​​ότι ένας δύτης που γνωρίζαμε από άλλο κέντρο καταδύσεων πέθανε στον θάλαμο επανασυμπίεσης μετά από ένα περιστατικό μέρα πρίν.
«Στο σκάφος, τα νέα έπαιζαν στο μυαλό μου, αλλά είπα στον εαυτό μου να μην ασχοληθώ με αυτό, καθώς έπρεπε να συγκεντρωθώ στην επικείμενη κατάδυση.
«Κατά την άφιξή μας στο σημείο κατάδυσης, είδαμε ότι έτρεχε ένα ισχυρό ρεύμα και ότι είχε μεταφέρει τη σημαδούρα, την οποία θα χρησιμοποιούσαμε για να σηματοδοτήσουμε την κάθοδο και την ανάβασή μας, κάτω από το νερό. Έριξα μια ματιά στον φίλο μου και φαινόταν ανήσυχος.
«Έμοιαζε ότι όλα συνωμοτούσαν για να μας εμποδίσουν να κάνουμε αυτή την κατάδυση, αλλά ήταν η τελευταία μέρα του ταξιδιού μας και θα πετάγαμε έξω το επόμενο βράδυ. Θα έπρεπε λοιπόν να κάνουμε την κατάδυση τώρα, όποιες κι αν ήταν οι συνθήκες, για να ολοκληρώσουμε την πορεία μας.
«Ο εκπαιδευτής μας ήρθε καθώς αλλάζαμε τα ρούχα μας και ρώτησε αν θα μας πείραζε να αναβάλουμε την κατάδυση για ένα μελλοντικό ταξίδι, δεδομένων των συνθηκών.
«Σχεδόν έκλαψα καθώς ένας περίεργος συνδυασμός συναισθημάτων πλημμύρισε μέσα μου αμέσως, συμπεριλαμβανομένης της θλίψης για τον δύτη που είχε πεθάνει και επίσης ανακούφιση που δεν επρόκειτο να βουτήξουμε σήμερα.
«Στο τέλος, αναδιατάξαμε τις πτήσεις μας και απολαύσαμε μια τέλεια κατάδυση τελικής πορείας μερικές μέρες αργότερα».

Ο εκπαιδευτής δεν μπορούσε να γνωρίζει με βεβαιότητα πώς τα νέα που είχαν λάβει οι μαθητές θα λειτουργούσαν στο μυαλό τους σε βάθος. Γνώριζε, ωστόσο, ότι το γεγονός ότι αναλάμβαναν μια μεγάλη κατάδυση θα δημιουργούσε ήδη ένα ορισμένο επίπεδο άγχους και ότι ένα ισχυρό ρεύμα θα μπορούσε να οδηγήσει σε πρόσθετη φόρτωση εργασιών.
Η ματαίωση της κατάδυσης πριν καν μπουν στο νερό ήταν απολύτως βέβαιο ότι αυτό που φαινόταν σαν μια σταθερά συσσωρευόμενη σειρά στρεσογόνων παραγόντων δεν είχε ως αποτέλεσμα μια τραγωδία.
Παρόλο που ο δύτης προσδιόρισε σωστά έναν αριθμό από τους δείκτες, ο δύτης παρεξήγησε τη χρονική πίεση που δημιουργήθηκε από τα σχέδια πτήσης του για την επόμενη μέρα ως παράγοντα που δικαιολογεί πρόσθετο κίνδυνο.
Ο δύτης δεν θα υποστήριζε ποτέ συνειδητά ότι ένα πρόγραμμα πτήσης αξίζει να ρισκάρεις τη ζωή σου, αλλά το άγχος θολώνει το μυαλό και οδηγεί σε κακή λήψη αποφάσεων.
Και στα δύο αυτά περιστατικά, ο εκπαιδευτής έδρασε αποφασιστικά για να σπάσει την αλυσίδα των γεγονότων που μπορεί να οδηγούσαν σε καταστροφή.

ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΗΣ ΑΛΥΣΙΔΑΣ
Κάθε ατύχημα έχει μια αλυσίδα γεγονότων που οδηγεί σε αυτό, αλλά συχνά η αλυσίδα είναι ορατή μόνο μετά.
Δεν βλέπεις πάντα μια αλυσίδα πριν συμβεί ένα ατύχημα, αλλά αν δεις μία ή αν νομίζεις ότι βλέπεις μόνο μία, πρέπει να έχεις το θάρρος να τη σπάσεις, ακόμα κι αν αυτό οδηγεί σε κριτική σου από άλλους. την καταδυτική σας ομάδα.
Οι δύτες των σπηλαίων έχουν έναν κανόνα που εξαλείφει την πίεση των συνομηλίκων και τον φόβο της αντεκδίκησης και σώζει ζωές.
Αυτός ο κανόνας είναι: «Κάθε δύτης μπορεί να ματαιώσει οποιαδήποτε κατάδυση ανά πάσα στιγμή για οποιονδήποτε λόγο χωρίς να χρειάζεται να εξηγηθεί σε κανέναν».
Όταν ένας από την ομάδα σας δίνει το σήμα ενεργοποίησης (ή το φλας στην περίπτωση κατάδυσης στο σπήλαιο), η υπόλοιπη ομάδα αναγνωρίζει και συμμορφώνεται αμέσως, χωρίς ερωτήσεις, είτε εκείνη τη στιγμή είτε μεταγενέστερα.
Δεν έχει σημασία αν η απειλή για την ασφάλεια είναι γνήσια ή όχι. Για παράδειγμα, ένας δύτης μπορεί να ματαιώσει μια κατάδυση απλώς ως αποτέλεσμα της εσφαλμένης ανάγνωσης του μετρητή πίεσης του.
Το σημαντικό είναι ότι αν ένα μέλος της ομάδας πιστεύει ότι υπάρχει μια απειλή, τότε αυτή η πίστη από μόνη της είναι αρκετή για να θέσει την ομάδα σε κίνδυνο αν συνεχίσει.

«Οποιοσδήποτε δύτης μπορεί να ματαιώσει οποιαδήποτε κατάδυση ανά πάσα στιγμή για οποιονδήποτε λόγο χωρίς να χρειάζεται να εξηγήσει τον εαυτό του σε κανέναν»

Διαβάστε περισσότερα από τον Simon Pridmore στο:
Scuba Confidential – Οδηγός εμπιστευτικών πληροφοριών για να γίνεις καλύτερος δύτης
Scuba Professional – Insights για το Sport Diver Εκπαίδευση & Λειτουργίες
Scuba Fundamentals – Ξεκινήστε την κατάδυση με τον σωστό τρόπο
Όλα είναι διαθέσιμα στο Amazon σε διάφορες μορφές.