Όταν ήρθε ο προορισμός για μια οικογενειακή κατάδυση αργία, ο Μαρκ Έβανς έβαλε το βλέμμα του στην Αίγυπτο.
Με Ρίζες Ερυθρά Θάλασσα, βρήκε το τέλειο μέρος για να χαλαρώσει, να απολαύσει υπέροχες καταδύσεις και να αξιοποιήσει στο έπακρο λίγο ποιοτικό χρόνο με τη γυναίκα και τον γιο του.
«Πηγαίνεις τον Λουκ στην Αίγυπτο;» με μια ανήσυχη έκφραση ήταν μια κοινή αντίδραση που βιώσαμε όταν αναφέραμε τα σχέδια για τις πασχαλινές οικογενειακές μας καταδύσεις αργία, και με εξόργιζε τακτικά.
Η γυναίκα μου Penney και εγώ έχουμε πάρει τον γιο μας στην Αίγυπτο δύο φορές στο παρελθόν – όταν ήταν μόλις δύο και ξανά όταν ήταν οκτώ – και προσωπικά έχω πάει στη χώρα περισσότερες από 55 φορές τα τελευταία 20 χρόνια, οπότε ξέρουμε ακριβώς τι να περιμένετε, αλλά από τότε που οι απευθείας πτήσεις προς Σαρμ ελ Σέικ τέθηκαν σε αναμονή και τα κυρίαρχα μέσα μαζικής ενημέρωσης φαινομενικά χαίρονται που σημειώνουν οποιοδήποτε μικρό περιστατικό σε ολόκληρη την περιοχή, εντελώς δυσανάλογα, Αίγυπτος χρειάστηκε να αντιμετωπίσει πολλούς επικριτές που είχαν παράξενες παρανοήσεις σχετικά με το πώς είναι η χώρα και οι άνθρωποι της.
Σε πολλές περιπτώσεις, ξεκινώ μια δίκαιη σταυροφορία για να τους εκπαιδεύσω για την Αίγυπτο, την Ερυθρά Θάλασσα και τον πολιτισμό της, αλλά άλλες φορές –καθώς μια γυαλιστερή και μπερδεμένη έκφραση απλώνεται στα πρόσωπά τους– απλώς συμφωνώ να διαφωνήσω και να προχωρήσω.
Όσο για εμάς, είμαστε αφοσιωμένοι οπαδοί της Αιγύπτου, και όταν ήρθε η ώρα για μια οικογενειακή κατάδυση αργία, ήταν η πρώτη θέση στη λίστα επιθυμιών μας. Ο Luke – τώρα 12 – ήταν PADI Junior Open Water Diver, και επρόκειτο να παρακολουθήσει το μάθημά του Junior Advanced (το οποίο θα αποτελέσει αντικείμενο άλλου άρθρου στο The Next Generation στο μέλλον ζήτημα). Είχε πάρει τα αρχικά του προσόντα στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Φλόριντα Κις, αλλά για την επόμενη επιδρομή του υποβρύχια, δεν υπήρχε άλλο μέρος που ήθελα να τον πάω εκτός από την Ερυθρά Θάλασσα.
Είμαστε πολύ κακομαθημένοι εδώ στο Ηνωμένο Βασίλειο. Κυριολεκτικά στο κατώφλι μας –πέντε περίπου ώρες μακριά– έχουμε μερικές από τις πιο ποικιλόμορφες καταδύσεις στον Ινδο-Ειρηνικό που μπορεί κανείς να φανταστεί, ένα υπέροχο μείγμα από ζωντανούς κοραλλιογενείς υφάλους, μυριάδες ποικιλίες θαλάσσιας ζωής, εκπληκτικούς τοίχους και εντυπωσιακά ναυάγια.
Με μια σειρά από θέρετρα και ξενοδοχεία που εκτείνονται από το El Gouna στο βορρά μέχρι το Marsa Alam στο νότο, για να μην αναφέρουμε liveaboard που ξεκινούν συναρπαστικά δρομολόγια από τη Hurghada, τη Safaga και το Port Ghalib, έχετε μια μεγάλη γκάμα επιλογών ανεξάρτητα από του προϋπολογισμού σας ή άλλων απαιτήσεων.
Ενώ θα μου άρεσε πολύ να πάρω τον Penney και τον Luke σε ένα liveaboard, με τον ίδιο να κάνει μόνο τέσσερις καταδύσεις στις υποβρύχιες περιπέτειές του, νιώσαμε ότι μπορεί να ήταν λίγο αποθαρρυντικό, οπότε πήγα για το επόμενο καλύτερο πράγμα - το φιλικό, φιλόξενο, αυτόνομο θέρετρο του Roots Red Sea, το οποίο θα μπορούσε να περιγραφεί ως α «Χερσαία liveaboardλόγω της συμπαγούς φύσης του τόπου και της καθημερινής ρύθμισης για φαγητό και καταδύσεις.
Σε ιδανική τοποθεσία, λίγα χιλιόμετρα βόρεια της παραλιακής πόλης El Quseir, απέχει μόλις μιάμιση ώρα με ένα μίνι λεωφορείο από τη Χουργκάντα και μία ώρα από το Marsa Alam, οπότε το να φτάσετε εκεί είναι ένα κομμάτι κέικ. Το Roots χωρίζεται σε δύο περιοχές - μια ιδιωτική παραλία με κέντρο καταδύσεων και ένα παραλιακό εστιατόριο, και στη συνέχεια τρία λεπτά με τα πόδια στην ενδοχώρα πάνω από το δρόμο είναι το κύριο θέρετρο, όπου υπάρχουν όλες οι επιλογές διαμονής, πισίνα, ρεσεψιόν, κατάδυση κέντρο, εστιατόριο/μπαρ και διάφορους χώρους χαλάρωσης.
Λειτουργεί από το έμπειρο βρετανικό ζευγάρι Steve και Clare Rattle, το πρώτο πράγμα που σας εντυπωσιάζει στο Roots είναι η πραγματικά ζεστή και φιλόξενη αίσθηση του. Αντί να είσαι απλώς ένας άλλος «επισκέπτης», είναι σχεδόν σαν να μένεις με φίλους και οικογένεια. Λόγω του ότι είναι σχετικά μικρό, δεν χρειάζεται πολύς χρόνος για να γνωρίσετε άλλα άτομα που μένουν εκεί και ο τρόπος με τον οποίο παρέχονται τα γεύματα – σε μπουφέ που τρώγονται σε μεγάλα τραπέζια όπου όλοι ανακατεύονται – βοηθά στη συζήτηση ρεύση.
Το πρώτο μας πρωί, πήγαμε και φάγαμε ένα πλούσιο πρωινό και μετά πήγαμε στο κέντρο καταδύσεων του θέρετρου με όλο τον εξοπλισμό μας στο πλέγμα σακούλες. Ενώ συμπληρώσαμε όλα τα συνηθισμένα χαρτιά και παρουσιάσαμε τις C-κάρτες μας, βουτήξτε εκπαιδευτή Ο Fathy Abu El Fadek και ο DMT Kirsty Hobson μας έδωσαν γρήγορα και αποτελεσματικά αριθμημένα πλαστικά κιβώτια, σημείωσαν τη μάρκα των διαφόρων κομματιών κιτ μας και στη συνέχεια τα πήγαν στο κέντρο καταδύσεων στην παραλία έτοιμα για τις πρώτες μας καταδύσεις του ταξιδιού.
Δεν νομίζω ότι ο καταδυτικός εξοπλισμός μου είχε ποτέ τόσο καλή μεταχείριση! Στο τέλος κάθε μέρας, ξεπλένονταν όλο και μετά το κρεμούσαν για να στεγνώσει, προτού κρυβόταν πίσω στο κουτί μας το επόμενο πρωί. Στο τέλος της εβδομάδας, έλαβε μια σχολαστική πλύση – συμπεριλαμβανομένου του εσωτερικού της κύστης BCD. Είμαι έκπληκτος που δεν χάλασε από το σοκ!
Μας έδωσαν επίσης ένα μπουκάλι νερό ο καθένας, μέσα σε ένα νούμερο μανίκι από νεοπρένιο. Αυτό ήταν δικό μας για χρήση για όλη την εβδομάδα, και υπήρχαν σταθμοί ανεφοδιασμού σε όλο το κεντρικό θέρετρο και κάτω στις εγκαταστάσεις της παραλίας, κάτι που προφανώς μειώνει μαζικά τυχόν απορρίμματα. Εάν έχετε τα δικά σας μπουκάλια νερού, μπορείτε να τα φέρετε μαζί σας και να τα τοποθετήσετε σε ένα από τα μανίκια.
Η ομάδα καταδύσεων της Roots έχει στη διάθεσή της μια ευρεία επιλογή από τοποθεσίες καταδύσεων και τα διαγράμματα όλων αυτών βρίσκονται σε περίοπτη θέση στον τοίχο, ώστε να μπορείτε να προγραμματίσετε την κατάδυσή σας με το εκπαιδευτή/οδηγός. Πολλές από αυτές είναι καταδύσεις στην ξηρά, σε κάποιες προσεγγίζονται μέσω του RIB του Pharaoh Dive Club που εδρεύει στο El Quseir και άλλες χρησιμοποιούν μεγαλύτερα RIB ή σκληρά σκάφη εάν βρίσκονται πιο μακριά, όπως ο θρυλικός ύφαλος Elphinstone ή το τραγικό ναυάγιο του Salem Express. Όποιο κι αν είναι το επίπεδο εμπειρίας σας, θα βρείτε πολλά για να σας απασχολήσουν.
Για εμάς, τουλάχιστον για λίγες μέρες, επρόκειτο να βασιστούμε κοντά στο σπίτι – μια σύντομη περιπλάνηση αργότερα και ήμασταν κάτω στο κέντρο καταδύσεων στην παραλία, όπου τα κιβώτια μας με το κιτ ήταν τοποθετημένα κάτω από έναν κύλινδρο έτοιμο για εγκατάσταση. Ένα τσιμεντένιο μονοπάτι οδηγεί σε ένα φυσικό σχίσμα στον ύφαλο, όπου μπορείτε να βουτήξετε μέσα σε μερικά μέτρα και να βγείτε στον ύφαλο του σπιτιού.
Τώρα υπάρχουν πολλοί «οικιακόι ύφαλοι» σε όλο τον κόσμο και σε πολλές περιπτώσεις, ενώ προσφέρουν έναν βολικό τρόπο για καταδύσεις, δεν μπορούν ακριβώς να χαρακτηριστούν ως υπέροχα, που δεν πρέπει να χάσετε από μόνα τους. . Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες αξιοσημείωτες εξαιρέσεις, και το Roots House Reef σίγουρα αξίζει να είναι σε αυτή τη λίστα. Κατά τη διάρκεια αρκετών ημερών, γνωρίσαμε αυτόν τον ιστότοπο από κοντά και μπορώ να καταλάβω γιατί συχνά πλημμυρίζεται από επαίνους.
Μόλις περάσετε από το «κόψιμο» στο κρόσσι κοράλλι, έχετε πολλές επιλογές. Ακριβώς μπροστά σας είναι μια μεγάλη έκταση άμμου, η οποία κλίνει όλο και πιο απότομα όσο πιο βαθιά πηγαίνετε. Στη μέση αυτής της αμμώδους ερήμου υπάρχει μια συστάδα βράχων, στα οποία κατοικούσαν λεοντόψαρα, φουσκωτόψαρα και κοπελόψαρα, και ήταν επίσης το επίκεντρο για το ζευγάρωμα των καλαμαριών, τα οποία γεννούσαν τα αυγά τους μέσα στις γωνίες και τις σχισμές. Λίγο πιο κάτω από την πλαγιά υπάρχει ένα υποτυπώδες άγαλμα πνιγμένο τώρα σε κοράλλια και θαλάσσια ανάπτυξη.
Ωστόσο, ενώ η κρουαζιέρα γύρω από αυτήν την αμμώδη περιοχή είναι διασκεδαστική, αναζητώντας πλατψάρια και γαλαζοπράσινα, η κύρια δράση βρίσκεται και στις δύο πλευρές. Στα βόρεια, το τείχος των υφάλων αυξάνεται σταδιακά σε βάθος, με μερικές κοραλλιογενείς κεφαλές στα 5-8 μέτρα που μπορείτε να απολαύσετε καλά και να βρείτε άφθονη θαλάσσια ζωή. Ένα εκπληκτικό επιτραπέζιο κοράλλι που προεξέχει από ένα από αυτά τα κεφάλια κοραλλιών συχνά προφυλαγμένο μεγάλο στρατιώτη και σκαντζόψαρο φουσκωτό, να μεγάλος σκορπιός και λιοντάρι ποντάρει μια αξίωση κάτω από τυχόν προεξοχές.
Ο ύφαλος παραμένει αρκετά απότομος μέχρι να φτάσετε περίπου στα 12-15 μέτρα και στη συνέχεια το έδαφος αλλάζει και γίνεται περισσότερο μια σταδιακή κλίση που χάνεται στα βάθη. Μέχρι να φτάσετε στη «γωνία» και να κατευθυνθείτε προς το εξωτερικό του υφάλου έξω από τον κόλπο, εξαφανίζεται πολύ κάτω από τα βάθη αναψυχής. Ωστόσο, δεν χρειάζεται να τολμήσετε πολύ μακριά, και διαπιστώσαμε ότι η πιο παραγωγική θαλάσσια ζωή ήταν στην περιοχή του κόλπου, ειδικά στα κορυφαία 10 μέτρα. Ο Λουκ γοητεύτηκε από δύο μεγάλα ψάρια ανεμώνης που αιωρούνταν τακτικά μερικά μέτρα πάνω από την ανεμώνη υποδοχής τους σε μια βραχώδη κορυφογραμμή βάθους περίπου 8 μέτρων.
Δίπλα είναι μια ανεμώνη χαλιού, και αν κοιτάξετε προσεκτικά, υπήρχαν δεκάδες φωτεινές πορτοκαλί «σέξι γαρίδες» που χοροπηδούσαν και κουνούσαν την κοιλιά τους με μανία. Σε όλο τον ύφαλο υπήρχαν πάντα σκανδαλόψαρα, παπαγαλόψαρο, κουτόψαρο, φουσκωτόψαρο, νταλίκα, πεταλούδα, αγγελόψαρο, ράσα, φουζιλιέρες, σφυρίδες, λυθρίνια και όλοι οι άλλοι τυπικοί κάτοικοι των υφάλων της Ερυθράς Θάλασσας.
Στα νότια, λίγο μετά τη διέλευση από το «κόψιμο», υπάρχει ένα φυσικό κοραλλιογενές αμφιθέατρο που φωτίζεται έντονα από το φως του ήλιου, το οποίο ήταν πάντα γεμάτο με πεταλούδες που μασουλούσαν μέδουσες στη στήλη του νερού. Αυτό σύντομα μεταμορφώνεται σε έναν καθαρό τοίχο με κοράλλια, ο οποίος εκτός από δημοφιλής σε όλους τους τακτικούς κατοίκους των υφάλων, είναι επίσης στολισμένος με γυμνά κλαδιά και πολλές από τις τρύπες στο βράχο φιλοξενούν διάφορα είδη σμέρνας.
Τελικά το τείχος γίνεται ένας κεκλιμένος ύφαλος που μοιάζει περισσότερο με τον βορρά, αλλά γύρω στα 18m-20m, υπάρχει μια κορυφή που σφύζει από ζωή. Τα γυάλινα ψάρια τρέχουν πέρα δώθε σε κοπάδια με καθρέφτη, ενώ τα αρπακτικά λεοντόψαρα και οι νεαροί γρύλοι καταδιώκουν το επόμενο γεύμα τους. Μέσα σε όλα αυτά, υπάρχει μια φωτεινή κόκκινη ανεμώνη κρυμμένη στο κοράλλι, πλήρης με μόνιμες ανεμώνες, αν και αυτοί οι τύποι είναι πολύ μικρότεροι από τους δύο αιώνες στον βόρειο τοίχο. Ακόμα δυναμικό, όμως!
Οι περισσότερες από τις καταδύσεις μας δαπανήθηκαν σε και γύρω από αυτές τις κύριες περιοχές, καθώς ο Λουκ περνούσε από τις διάφορες περιπέτειες του και ενώ ήταν προφανώς ενθουσιασμένος από την πρώτη του πραγματική εμπειρία κατάδυσης στην Ερυθρά Θάλασσα, υπήρχαν πολλά για να κρατήσουμε την Penney και εγώ απασχολημένους όσο έτρεχε μέσα από δεξιότητες και ασκήσεις. Ο νότιος τοίχος ήταν απολύτως γεμάτος ζωή στη νυχτερινή κατάδυση και ήμασταν αρκετά τυχεροί που βρήκαμε έναν τεράστιο Ισπανό χορευτή να σέρνεται σε απόσταση περίπου 9 μέτρων. Το μόνο που θυμάμαι από τη νυχτερινή κατάδυση είναι ο Λουκ να κάνει φερμουάρ μεταξύ μας και του δικού του εκπαιδευτή Παχιά σαν μια ξέφρενη ανθρώπινη εκδοχή ενός ψαριού φακού!
Ωστόσο, περιστασιακά, τολμούσαμε πιο μακριά και η τελευταία μας μέρα μας έδειξε στο Pharaoh Dive Club RIB για εξερεύνηση λίγο έξω από το λιμάνι στο El Quseir. Ο Λουκ ήταν ενθουσιασμένος επειδή ήταν η πρώτη φορά που έβγαινε από ένα φουσκωτό, και ενώ αυτό ήταν ένα αποκορύφωμα, υποβρύχια νόμιζα ότι τα μάτια του θα έβγαιναν από το κεφάλι του στο The Rock, μια τοποθεσία κατάδυσης όπου ο ύφαλος ήταν κυριολεκτικά πνιγμένο σε ανεμώνες, με πολλά συνοδευτικά ψάρια.
Δυστυχώς το vis δεν ήταν υπέροχο λόγω του γεγονότος ότι όλη την εβδομάδα ο άνεμος φυσούσε, οπότε δεν είχαμε το πλήρες αποτέλεσμα, αλλά ήταν ακόμα ένα εκπληκτικό θέαμα να βλέπουμε τόσες πολλές ανεμώνες μαζί. Μπορώ να καταλάβω γιατί θεωρείται πραγματικός αντίπαλος της τοποθεσίας καταδύσεων Anemone City του Ras Mohammed.
Η τελευταία μας κατάδυση ήταν κατά μήκος του υφάλου με κατεύθυνση πίσω προς το λιμάνι, και ήμουν πολύ χαρούμενος όταν στα μισά της κατάδυσης –η οποία και πάλι αμαυρώθηκε ελαφρώς από την ανεμοκίνητη βλέμμα– είδα τον Fathy να γυρίζει και να δίνει στον Luke το αλάνθαστο σήμα για «χελώνα '. Ο Λουκ κολύμπησε γύρω από το κεφάλι του κοραλλιού και εκεί, κρύωνοντας στο κάτω μέρος, αλλά μόλις άρχισε να κάνει σχέδια για μια γρήγορη ανάσα, ήταν μια πράσινη χελώνα-τέρας.
Ναάνισε τον Λουκ, ειδικά όταν κολυμπούσε νωχελικά από την κούρνια των υφάλων του και αργά, αβίαστα, έκανε έναν ευρύ κύκλο γύρω από τη μικρή μας ομάδα και εξαφανίστηκε στο σκοτάδι. Ένας υπέροχος τρόπος για να τελειώσετε την πρώτη –αλλά σίγουρα όχι την τελευταία– εβδομάδα κατάδυσης του Luke στην Ερυθρά Θάλασσα.
Ενώ όλοι αγαπούσαμε την καταδυτική πλευρά των πραγμάτων, αυτή ήταν μια οικογένεια αργία, και έτσι απολαύσαμε επίσης λίγο χρόνο στην πισίνα, παίζοντας τα διάφορα παιχνίδια που είναι διαθέσιμα για την αμμώδη αυλή του θέρετρου, όπως ladder ball, boules και ούτω καθεξής, ή απλώς χαλαρώνοντας στην παραλία. Αναγκάστηκα να βοηθήσω τον Λουκ να φτιάξει τα οχήματα κατασκευής του για μια αυθεντική φωτογραφία.
Ήταν οι διακοπές του Πάσχα, οπότε η DMT Kirsty βρήκε τον εαυτό της να οργανώνει διασκέδαση και παιχνίδια για τα λίγα παιδιά που βρίσκονταν στο θέρετρο, όπως αγώνες αυγών και κουταλιών, ζωγραφική αυγών, κυνήγι αυγών και πολλά άλλα.
Το Roots Red Sea προσέφερε το τέλειο τονωτικό στη μανιακή ζωή στο σπίτι. Όλα είναι χαλαρά και γίνονται με τον δικό σας ρυθμό. Ο Steve και η Clare διαχειρίζονται ένα στενό πλοίο και έχουν στη διάθεσή τους μια εξαιρετική ομάδα προσωπικού. Ο Λουκ ένιωσε αμέσως σαν στο σπίτι του και απόλαυσε την ελευθερία να πάει και να κάνει ό,τι ήθελε ή να περιπλανηθεί πέρα δώθε ανάμεσα στις εγκαταστάσεις της παραλίας και στο κύριο θέρετρο.
Όλο το προσωπικό ήταν υπέροχο μαζί του, ο Penney και εγώ ήμασταν άνετα γνωρίζοντας ότι ήταν ασφαλής και ότι κάποιος τον έβλεπε πάντα, και δεν θα μπορούσαμε να ζητήσουμε καλύτερους εκπαιδευτές από τον Fathy Abu El Fadel και τον Mohammed Mansy. Αλλά μην δεχθείτε απλώς το λόγο μου – ελάτε να δοκιμάσετε μόνοι σας την εμπειρία του Roots Red Sea, σίγουρα δεν θα είναι η τελευταία φορά που θα επισκεφτείτε αυτό το μικρό διαμάντι της ερήμου.
Φωτογραφίες από Mark Evans & Penny Evans
